INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 01.09.2011 r. (data wpływu 12.09.2011 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 30.11.2011 r. (data nadania 30.11.2011 r., data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 02.12.2011 r.) na wezwanie z dnia 18.11.2011 r. Nr IPPB4/415-693/11-2/JS (data nadania 21.11.2011 r., data doręczenia 23.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-693/11-2/JS z dnia 18.11.2011 r. (data nadania 21.11.2011 r., data doręczenia 23.11.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 30.11.2011 r. (data nadania 30.11.2011 r., data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 02.12.2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 35 w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027, tekst jednolity, ze zm.) (dalej: ustawa świadczeniach), obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają członkowie rad nadzorczych posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla tych osób, stanowi kwota przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymywanego z tytułu pełnionej funkcji.

Z kolei, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., nr 51, poz. 307, tj., ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jednocześnie, przepis art. 392 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.), stanowi, iż członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej.

Zgodnie z art. 381 Ksh w M… ustanowiona została rada nadzorcza, która jest obligatoryjnym organem spółki i sprawuje stały nadzór nad jej działalnością. Członkowie rady nadzorczej, z tytułu pełnionej funkcji, otrzymują wynagrodzenie, które jako przychód stanowi podstawę obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych oraz wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Powstaje jednak wątpliwość, czy przysługujący członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej (np. zwrot kosztów przejazdu), stanowi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla tych osób w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 35w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy o świadczeniach <...>.

W opinii Wnioskodawcy, przysługujący członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym również nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla tych osób w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 35w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy o świadczeniach <..>.

Powyższe Wnioskodawca opiera na stanowisku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażonym w wyroku z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 116/04, (Lex nr 166910), w który WSA stwierdził między innymi, iż (wybrane tezy):

„Zwrot kosztów z art. 392 § 3 k.s.h. nie stanowi elementu wynagrodzenia, a tym samym nie stanowi przysporzenia majątkowego po stronie członka rady nadzorczej.

Kwota pieniężna otrzymana przez członka rady nadzorczej z tego tytułu nie stanowi przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Wydatek Wnioskodawcy będący zwrotem kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej (w szczególności kosztów transportu środkami lokomocji, w tym zwrot za bilety kolejowe, autobusowe, lotnicze, taksówki) jest kwalifikowany przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zwrot kosztów związanych z pracami w radzie nadzorczej, dotyczy kosztów związanych z przejazdami środkami lokomocji (kolej, autobusy, samoloty, taksówki). Członkowie rady nadzorczej Spółki otrzymujący zwrot kosztów nie są pracownikami Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przysługujący członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej, stanowi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla tych osób w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 35 w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy o świadczeniach <…>...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługujący członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej, nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym również nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla tych osób w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 35 w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy o świadczeniach <..>.

Powyższe Wnioskodawca opiera na stanowisku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażonym w wyroku z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. akt III SA/Wa 116/04, (Lex nr 166910), w którym WSA stwierdził między innymi, iż (wybrane tezy):

„Zwrot kosztów z art. 392 § 3 k.s.h. nie stanowi elementu wynagrodzenia, a tym samym nie stanowi przysporzenia majątkowego po stronie członka rady nadzorczej.

Kwota pieniężna otrzymana przez członka rady nadzorczej z tego tytułu nie stanowi przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi zakres dotyczący opodatkowania przysługującego członkowi rady nadzorczej zwrotu kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej.

Natomiast w zakresie określenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 35 w zw. z art. 81 ust. 8 pkt 12 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Tym samym, za przychód Członka Rady Nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji uznaje się każde świadczenie – nie tylko ewentualne wynagrodzenie z tego tytułu, ale także nieodpłatne świadczenia – otrzymywane w związku z pełnieniem obowiązków członka zarządu, rady nadzorczej lub innego organu stanowiącego osoby prawnej, niezależnie od sposobu powołania.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy natomiast rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Przy czym odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym przepisie, jest m.in. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Należy zauważyć, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki w art. 21 ust. 13 ww. ustawy, tj. wypłacone diety i inne należności (np. za dojazdy na posiedzenia Rady Nadzorczej) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorcy – Członka Rady Nadzorczej (a nie świadczeniodawcy – Spółki), oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.), z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów;
2. noclegów;
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż należności związane z udziałem w pracach rady nadzorczej (np. zwrot kosztów przejazdu) wypłacane Członkowi Rady Nadzorczej będą stanowiły przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy, otrzymywany przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13, ww. ustawy będzie wolny od podatku dochodowego do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż jeżeli należności wypłacone przez Spółkę będą wyższe od limitów określonych w ww. rozporządzeniu, to nadwyżki ponad te limity podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.