Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.368.2020.1.AKR
z 4 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 3 listopada 2020 r.) o wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (jak określono w piśmie z dnia 2 listopada 2020 r.).

Gmina (…) (zwana dalej Gminą lub Wnioskodawcą) jest czynnym i zarejestrowanym płatnikiem (podatnikiem) podatku od towarów i usług (zwanym dalej jako VAT).

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania nałożone na nią ustawą o samorządzie gminnym nie jest uznawana za podatnika (art. 15 ust. 6 ustawy VAT), z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Dnia 15 listopada 2019 r. pomiędzy Województwem (…), reprezentowanym przez Zarząd Województwa (…) a Gminą (…) została podpisana umowa o przyznanie pomocy Nr (…) na realizację operacji pn. „(…)” w ramach: Przedsięwzięcie 3.2.2. Rozwój infrastruktury pełniącej funkcje kulturalne, na operacje z zakresu budowy lub przebudowy ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wysokość przyznanej pomocy ze środków „EFPROW” wynosi: (…) zł, tj. 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji (…) zł. Całkowita kwota kosztów realizacji zadania wynosi (…) zł zgodnie z przedstawionymi fakturami. Pozostałe koszty kwalifikowalne zostaną sfinansowane ze środków własnych Gminy.

Operacja pn. „(…)” wpłynie pozytywnie na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego, przeciwdziałania zjawiskom wykluczenia społecznego, wzmocni aktywność środowiska lokalnego.

Przedmiotem wniosku jest remont budynku w zakresie przebudowy i remontu budynku Gminnej Świetlicy Wiejskiej na działce o nr ew. (…) wraz z infrastrukturą, położonej w (…). W wyniku realizacji operacji zostanie osiągnięty następujący cel: Poprawa stanu ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej i kulturalnej poprzez modernizację świetlicy wiejskiej na terenie gminy (…).

Budynek zyska przestronne pomieszczenie, toalety dostosowane dla osób niepełnosprawnych i wydzieloną kuchnię. Budynek zostanie ocieplony i wyposażony w nowe instalacje wodno-kanalizacyjne, elektroenergetyczne i grzewczą. Nadbudowa obiektu związana będzie z podwyższeniem ścian nośnych oraz budową nowego stropodachu. Przebudowa obejmuje pomieszczenia wewnątrz budynku wraz z elewacjami oraz zagospodarowanie terenu z infrastrukturą.

Przewiduje się, że w budynku przebywać będzie jednocześnie do 50 osób.

Realizacja operacji nie będzie generowała dochodu i będzie miała charakter niekomercyjny.

Wyremontowany obiekt świetlicy będzie udostępniany mieszkańcom nieodpłatnie. Towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem pn. „(…)” nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przy składaniu wniosku przyjęto, że realizując projekt podatek VAT, stanowił będzie koszt kwalifikowalny zadania, jeżeli Gmina nie ma możliwości w żaden inny sposób odzyskać go, co zobowiązana była udokumentować odpowiednim oświadczeniem. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do zwrotu zrefundowanej w ramach projektu części lub całości poniesionego podatku VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku art. 91 ust. 7-8 podatku VAT. Dofinansowanie udzielone zostanie w formie refundacji części poniesionych na inwestycję wydatków. Interpretacja indywidualna wydana przez organ upoważniony jest wymagana na etapie złożenia przez Beneficjenta wniosku o płatność końcową.

Gmina, poza czynnościami niepodlegającymi ustawie o podatku od towarów i usług, wykonuje również czynności opodatkowane i zwolnione od VAT. Gmina poprzez urząd wykonuje m.in.: zadania wynikające z ustawy o samorządzie gminnym poza ustawą o VAT. Najem lokali mieszkalnych – zwolnione, najem lokali użytkowych – 23%, sprzedaż wody i ścieków najemcom lokali mieszkalnych – 8%, wieczyste użytkowanie po 2004 r. – 22%, sprzedaż nieruchomości (gruntów) rolnych (sporadycznie) – zwolnione, sprzedaż nieruchomości (gruntów) pozostałych (sporadycznie) – 23%, sprzedaż nieruchomości (gruntów) pozostałych z budynkami używanymi (sporadycznie) – zwolnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gminie jako beneficjentowi i jednostce realizującej projekt należy się, na podstawie obowiązujących przepisów prawa zwrot podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją wyżej wymienionej inwestycji?
2. Czy Gmina w całości może odliczyć VAT z faktur związanych z realizacją ww. projektu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ do zadań Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, m.in utrzymywanie gminnych obiektów użyteczności publicznej i działalność w zakresie kultury oraz kultury fizycznej i turystyki określonych w art. 7 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.).

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami – art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zdaniem Gminy, nie może ona odliczyć podatku VAT, który zostanie naliczony na fakturach zakupu w ramach projektu. Gmina pozostanie właścicielem powstałej infrastruktury, a mieszkańcy będą mogli bezpłatnie z niej korzystać.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Gminy, na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wszystkie wydatki związane z realizacją ww. inwestycji, ponieważ nie zostanie spełniony podstawowy warunek umożliwiający podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jakim jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Końcowy efekt realizacji projektu nie będzie w żadnym zakresie związany z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Realizacja przez Gminę projektu pn. „(…)” będzie związana z wykonywaniem zadań publicznoprawnych, tj. zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), obejmujących zadania z zakresu kultury, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powyższe oznacza, iż zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu będą związane z wykonywaniem czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, również w ramach korekty deklaracji przy wykonywaniu ww. inwestycji.

W świetle obowiązujących przepisów prawa Gminie (…) nie będzie przysługiwała możliwość zwrotu podatku VAT od towarów i usług z faktur w związku z zrealizowanym projektem.

Nabywane w ramach realizacji projektu pn. „(…)” towary i usługi będą służyły wyłącznie wykonywaniu czynności w ramach działalności innej niż gospodarcza – realizacji przez Gminę (…) zadań własnych.

W opinii Gminy, brak jest możliwości odliczenia podatku VAT, co daje możliwość uznania wszystkich wydatków z podatkiem VAT jako wydatków kwalifikowalnych w projekcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (pkt 9 ww. przepisu),
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10 cyt. przepisu),
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15 tego przepisu).
  
  

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym i zarejestrowanym płatnikiem (podatnikiem) podatku od towarów i usług. Dnia 15 listopada 2019 r. pomiędzy Województwem (…) a Gminą została podpisana umowa o przyznanie pomocy na realizację operacji pn. „(…)” w ramach: Przedsięwzięcie 3.2.2. Rozwój infrastruktury pełniącej funkcje kulturalne, na operacje z zakresu budowy lub przebudowy ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja pn. „(…)” wpłynie pozytywnie na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego, przeciwdziałania zjawiskom wykluczenia społecznego, wzmocni aktywność środowiska lokalnego.

Przedmiotem wniosku jest remont budynku w zakresie przebudowy i remontu budynku Gminnej Świetlicy Wiejskiej na działce o nr ew. (…) wraz z infrastrukturą położonej w (…). W wyniku realizacji operacji zostanie osiągnięty następujący cel: Poprawa stanu ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej i kulturalnej poprzez modernizację świetlicy wiejskiej na terenie Gminy. Budynek zyska przestronne pomieszczenie, toalety dostosowane dla osób niepełnosprawnych i wydzieloną kuchnię. Budynek zostanie ocieplony i wyposażony w nowe instalacje wodno-kanalizacyjne, elektroenergetyczne i grzewczą. Nadbudowa obiektu związana będzie z podwyższeniem ścian nośnych oraz budową nowego stropodachu. Przebudowa obejmuje pomieszczenia wewnątrz budynku wraz z elewacjami oraz zagospodarowanie terenu z infrastrukturą. Przewiduje się, że w budynku przebywać będzie jednocześnie do 50 osób.

Realizacja operacji nie będzie generowała dochodu i będzie miała charakter niekomercyjny. Wyremontowany obiekt świetlicy będzie udostępniany mieszkańcom nieodpłatnie. Towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem pn. „(…)” nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu podatku w związku realizacją przedmiotowego projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie zawiązek taki nie występuje. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że realizowany projekt będzie miał charakter niekomercyjny. Wyremontowany obiekt świetlicy będzie udostępniany mieszkańcom nieodpłatnie. Towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W konsekwencji Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ, Gmina nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Gminie jako beneficjentowi i jednostce realizującej projekt nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego ani w całości ani w części, a także prawo do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy ponadto zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.