Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.843.2020.2.DJ
z 18 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismami w dniach: 10 grudnia 2020 r. oraz 14 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 9 grudnia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.843.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 9 grudnia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 10 grudnia 2020 r., natomiast w dniach 10 grudnia 2020 r. oraz 14 grudnia 2020 r. do tut. organu wpłynęły pisma będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozkazem Personalnym Nr (…) z dnia (…) 2015 r. został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w (…) w (…) od (…) 2015 r. do (…) 2018 r. na stanowisku (…) w Oddziale (…).

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, przysługiwało Wnioskodawcy uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Należność zagraniczna wypłacana była przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej w walucie polskiej lub obcej i pobierany był od niej podatek dochodowy od osób fizycznych. Uposażenie zasadnicze wypłacane było w PLN. Dodatkowo w 2015 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. Ustawy). Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, nie był członkiem służby zagranicznej i nie był skierowany do zagranicznej podróży służbowej.

Jednostka wojskowa (…) jest jednostką w strukturze dowodzenia NATO, bezpośrednio podległą pod Dowództwo (…) w (…). (…) ma zadania wzmacniania państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom m.in. poprzez codzienną realizację misji (…). Szczegółowe zadania tej jednostki zawarte są w dokumentach, które mają określone klauzule tajności.

W składzie jednostki (…) powierzono Wnioskodawcy wykonywanie obowiązków (…) działań środków bojowych Sił Powietrznych (…). Pełniąc te obowiązki bezpośrednio Wnioskodawca był odpowiedzialny za koordynacje rozkazów dotyczących użycia środków bojowych Sił Powietrznych wypracowanych w (…) ze stanowiskami dowodzenia elementów obrony powietrznej (…) dla wzmocnienia państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom dla zapewnienia integralności granic powietrznych państw sojuszniczych i zapobiegania aktom terroryzmu powietrznego lub ich skutkom. Do obowiązków Wnioskodawcy należała ścisła koordynacja, przekazywanie informacji o ocenie stanu zagrożenia granic powietrznych państw sojuszniczych, bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej państw sojuszniczych do stanowisk dowodzenia elementów obrony powietrznej (…). Przekazywanie informacji o podejmowaniu działań dotyczących obiektów powietrznych zakwalifikowanych m.in. jako (…) oraz o użyciu potencjału bojowego podporządkowanego pod (…) dla przeciwdziałania takim zagrożeniom.

Wnioskodawca podkreśla, że powyższy zakres odpowiedzialności nie był jedynie zapisem w powierzonych obowiązkach, a realizowany w codziennej działalności bieżącej (…), którego zadaniem m.in. poprzez użycie sił bojowych (samolotów przechwytujących) jest przeciwdziałanie agresywnym zachowaniom bojowego lotnictwa (…) w bezpośredniej styczności granic państw sojuszniczych. Ocena zagrożenia bezpieczeństwa państw sojuszniczych, o którym mowa powyżej leży w kompetencji bardzo ograniczonego grona osób funkcyjnych (kilka osób) w strukturach NATO (m.in. w (…)).

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że (…) nie jest jednostką wojskową, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (w tekście jednolitym obowiązującym w trakcie powstania zobowiązania podatkowego opublikowanym w Dz. U. z 2012 r. poz. 461) oraz obowiązki w tej jednostce nie były pełnione na mocy postanowienia Prezydenta RP zgodnie z art. 2 pkt 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (w tekście jednolitym obowiązującym w trakcie powstania zobowiązania podatkowego opublikowanym w Dz. U. z 1998 r., Nr 162, poz. 1117).

Okresy dotyczące wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej: zaistniały stan faktyczny, tj. od dnia (…) 2015 roku do (…) 2018 r. (okres pełnienia służby na zajmowanym byłym stanowisku służbowym w byłej jednostce wojskowej).

W piśmie (…), stanowiących uzupełnienie wniosku Zainteresowany wyjaśnił, że Rozkazem Personalnym Nr (…) Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (…) 2015 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Centrum (…)) w (…) od (…) 2015 r. do (…)2018 r. na stanowisku (…) w Oddziale (…).

Do jednostki wojskowej (…) Wnioskodawca stawił się w dniu (…) 2015 r. Z tym dniem został przyjęty na ewidencję tej jednostki zgodnie z wytycznymi MON w celu przygotowania się do objęcia obowiązków na nowym stanowisku służbowym. W związku z tym w zaświadczeniu z (…)widnieje okres od (…) 2015 r. do (…) 2018 r.

Zgodnie z rozkazem MON kadencja na stanowisku w składzie jednostki (…) trwała od (…) 2015 r. do (…) 2018 r. W tej jednostce wojskowej Wnioskodawca pełnił obowiązki (…) działań środków bojowych Sił Powietrznych (…). Pełniąc te obowiązki bezpośrednio był odpowiedzialny za koordynacje rozkazów dotyczących użycia środków bojowych Sił Powietrznych wypracowanych w (…) ze stanowiskami dowodzenia elementów obrony powietrznej (…) dla wzmocnienia państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom dla zapewnienia integralności granic powietrznych państw sojuszniczych i zapobiegania aktom terroryzmu powietrznego lub ich skutkom. Wnioskodawca wykonywał zadania dotyczące ścisłej koordynacji, przekazywania informacji o ocenie stanu zagrożenia granic powietrznych państw sojuszniczych, bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej państw sojuszniczych do stanowisk dowodzenia elementów obrony powietrznej (…). Wnioskodawca przekazywał informacje o podejmowaniu działań dotyczących obiektów powietrznych zakwalifikowanych m.in. jako (…) oraz brał udział w wypracowaniu decyzji o użyciu potencjału bojowego podporządkowanego pod (…) dla przeciwdziałania takim zagrożeniom.

Wnioskodawca podkreślił, że powyższy zakres odpowiedzialności nie był jedynie zapisem w powierzonych obowiązkach, a realizowany w codziennej działalności bieżącej (…), którego zadaniem m.in. poprzez użycie sił bojowych (samolotów przechwytujących) jest przeciwdziałanie agresywnym zachowaniom bojowego lotnictwa (…) w bezpośredniej styczności granic państw sojuszniczych. Ocena zagrożenia bezpieczeństwa państw sojuszniczych, o którym mowa powyżej leży w kompetencji bardzo ograniczonego grona osób funkcyjnych (kilka osób) w strukturach NATO (m.in. w (…)).

Okres, który dotyczy złożonego przez Wnioskodawcę wniosku to (…) 2015 r. do (…) 2018 roku.

Ponadto, w nadesłanej korespondencji (…) Wnioskodawca doprecyzował, że jednostka wojskowa, w której Wnioskodawca pełnił służbę, została użyta w celach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., powstanie uprawnienia do zwolnienia od podatku dochodowego uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik musi mieć status żołnierza (lub pracownika wojska);
2. otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa;
3. zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”;
4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).
   
   

W okresie od (…) 2015 r. do (…) 2018 r. Wnioskodawca pełnił obowiązki żołnierza zawodowego w składzie jednostki (…) na podstawie Decyzji Ministra Obrony Narodowej. (…) jest jednostką wojskową, stanowiącą nadrzędny organ dowodzenia systemu Obrony Powietrznej NATO ((…)).

Jest to jednostka niezmiennie bezpośrednio odpowiedzialna za zapewnienie integralności granic powietrznych państw członkowskich Paktu Północnoatlantyckiego (państw sojuszniczych). W tej jednostce w dalszym ciągu podejmowane są decyzje o użyciu samolotów bojowych państw NATO w przypadku naruszania granic powietrznych państw sojuszniczych i przeciwdziałaniu aktom terroryzmu powietrznego w czasie pokoju i kryzysu. (…) ma zadania wzmacniania państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom m.in. poprzez codzienną realizację misji (…). Szczegółowe zadania tej jednostki zawarte są w dokumentach, które mają określone klauzule tajności.

Za podjęcie takich decyzji odpowiada Dowódca (…)). Jednostka ta wykonuje więc zadania opisane w art. 21 ust. 1 pkt 83 u.p.d.o.f., tj. wzmocnienie państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu (np.: przekazywanie informacji o podejmowaniu działań dotyczących obiektów powietrznych zakwalifikowanych m.in. jako „(…)”) lub ich skutkom.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., a mianowicie zapisu „ (...) w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom” wyraźnie wskazuje, że służba w składzie jednostki wojskowej (…) uprawnia do zwrotu podatku od należności zagranicznej jaką Wnioskodawca otrzymywał za wskazany okres.

Pełniąc służbę w ramach jednostki wojskowej (…), jako (…) działań środków bojowych Sił Powietrznych (…) Wnioskodawca był bezpośrednio odpowiedzialny za koordynacje rozkazów dotyczących użycia środków bojowych Sił Powietrznych wypracowanych w (…) ze stanowiskami dowodzenia elementów obrony powietrznej (…) w celu wzmocnienia państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom dla zapewnienia integralności granic powietrznych państw sojuszniczych i zapobiegania aktom terroryzmu powietrznego lub ich skutkom.

Ta koordynacja obejmowała przekazywanie informacji o ocenie stanu zagrożenia granic powietrznych państw sojuszniczych, bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej państw sojuszniczych do:

• stanowisk dowodzenia elementów obrony powietrznej (…);
• uprawnionych osób odpowiedzialnych za wydanie rozkazów dotyczących użycia samolotów bojowych (włączając użycie uzbrojenia statków powietrznych będących na wyposażeniu (…)) w przypadku naruszenia integralności przestrzeni powietrznej któregokolwiek z państw sojuszniczych lub w przypadku wystąpienia przypadków aktów terroryzmu powietrznego.
  
  

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca wykonywał obowiązki zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) u.p.d.o.f., tj.: (...) lub wzmocnienie państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Potwierdzenie użycia jednostki (…) do wymaganych zadań oraz fakt wykonywania takich obowiązków przez Wnioskodawcę został potwierdzony w zaświadczeniu wydanym przez (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej - Centrum (…)) należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Kwestię sporną wśród organów podatkowych stanowiła wykładnia pojęcia „jednostka wojskowa”. Za wolne od podatku dochodowego uznawano przede wszystkim należności żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa (Dz. U. z 1998 r. nr 162 poz. 1117 z późn. zm.). Tymczasem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa.

W latach 2015-2017 dominowała linia orzecznictwa NSA, zgodnie z którą przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym uznawano, iż nie ma potrzeby odwoływania się do ustaw wojskowych, lecz wystarczy potoczne przyjęte znaczenie pojęcia „jednostka wojskowa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane między innymi w wyrokach NSA II FSK o numerach: 1548/14 (3 sierpnia 2016 r.), 724/13 (23 kwietnia 2015 r.), 2030/14 (13 lipca 2016 r.), 2639/14 (18 listopada 2016 r.), 3279/15 (29 listopada 2017 r.), jak również w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA numer II FSK 1167/17 z dnia 8 lipca 2019. Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana należność zagraniczna podlegała oraz powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 860, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510, z późn. zm.), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

‒ z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnień wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozkazem Personalnym Nr (…) Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (…) 2015 r. Wnioskodawca został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa w Centrum (…)) w (…) od (…) 2015 r. do (…) 2018 r. na stanowisku (…). Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, przysługiwało Wnioskodawcy uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa. Dodatkowo w 2015 r. Wnioskodawca otrzymał jednorazowy zasiłek adaptacyjny (na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy). Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, że będąc wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, nie był członkiem służby zagranicznej i nie był skierowany do zagranicznej podróży służbowej. Jednostka wojskowa (…) jest jednostką w strukturze dowodzenia NATO, bezpośrednio podległą pod Dowództwo (…).(…) ma zadania wzmacniania państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom m.in. poprzez codzienną realizację misji (…). Szczegółowe zadania tej jednostki zawarte są w dokumentach, które mają określone klauzule tajności. Jednostka wojskowa, w której Wnioskodawca pełnił służbę – jak wskazał Wnioskodawca w nadesłanej korespondencji, stanowiącej uzupełnienie wniosku – została użyta w celach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W składzie jednostki (…) powierzono Wnioskodawcy wykonywanie obowiązków (…) działań środków bojowych Sił Powietrznych (…). Pełniąc służbę w ramach jednostki wojskowej (…), Wnioskodawca był bezpośrednio odpowiedzialny za koordynacje rozkazów dotyczących użycia środków bojowych Sił Powietrznych wypracowanych w (…) ze stanowiskami dowodzenia elementów obrony powietrznej (…) w celu wzmocnienia państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom dla zapewnienia integralności granic powietrznych państw sojuszniczych i zapobiegania aktom terroryzmu powietrznego lub ich skutkom. Z powyższego wynika, że – jak sam Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku – Wnioskodawca wykonywał obowiązki zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy, jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu Rozkazem Personalnym Nr (…) z dnia (…) 2015 r. do pełnienia służby poza granicami państwa w okresie od dnia (…) 2015 r. do dnia (…) 2018 r. w Centrum (…) w (…), która to jednostka wojskowa została użyta w celach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegających na wzmocnieniu państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a Wnioskodawca osobiście realizował cele tej jednostki, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie wyżej wskazanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądowych tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Końcowo wskazać również należy, że – co już wyjaśniono w wysłanym do Wnioskodawcy wezwaniu – z uwagi na specyfikę postępowania interpretacyjnego organ upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Wynika z tego, że w ramach analizowanego postępowania, organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego, lecz odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego opisanego we wniosku. Zatem dołączone do wniosku oraz jego uzupełnienia dokumenty nie mogą podlegać analizie i weryfikacji w toku niniejszego postępowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.