Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.446.2020.4.KS
z 18 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2020 r. (data wpływu do tutejszego Organu 15 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data nadania 15 lutego 2021 r., data wpływu 15 lutego 2021 r.) na wezwanie z dnia 8 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.446.2020.3.KS, 0114-KDIP4-2.4012.644.2020.2.KS, (data nadania 8 lutego 2021 r., data doręczenia 10 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2020 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu - we współpracy z podmiotami będącymi czynnymi podatnikami VAT - usług dostarczania operatorom telefonii komórkowej treści do serwisów multimedialnych, które następnie operatorzy udostępniają końcowym użytkownikom, przy czym serwisy te wykorzystywane są m.in. do organizowania loterii audioteksowych, a także konkursów, plebiscytów czy innych akcji opartych o komunikację SMS (dalej Serwisy).

Z tytułu wykonania usług Spółka wystawia na rzecz kontrahentów będących czynnymi podatnikami VAT faktury VAT ze stawką 23%. Trzech wspólników Spółki (dalej: Wspólnicy) ma status komandytariuszy Spółki i jest jednocześnie udziałowcami spółki z o.o. będącej komplementariuszem Spółki (dalej: Spółka-komplementariusz). Wspólnicy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą i mają status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Wspólnicy posiadają wieloletnie doświadczenie we współpracy z podmiotami zaangażowanymi w proces realizacji Serwisów w Polsce. W trakcie swojej dotychczasowej kariery Wspólnicy uzyskali unikalny know-how dotyczący planowania i organizowania Serwisów, nawiązali również szereg relacji personalnych z kluczowymi osobami na rynku polskim zaangażowanymi w proces organizacji oraz realizacji Serwisów (zarówno po stronie dostawców, tj. operatorów telekomunikacyjnych, agregatorów ruchu telekomunikacyjnego jak również klientów podmiotów medialnych - telewizyjnych oraz radiowych - organizujących lub promujących Serwisy).

Wspólnicy zamierzają w 2021 roku wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce-komplementariuszu. Bezpośrednio po wystąpieniu Wspólników ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z nimi osobne umowy odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki - tak by poszczególni Wspólnicy powstrzymywali się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności Spółki dotyczącej obsługi Serwisów (dalej: Usługa powstrzymywania się). Usługa powstrzymywania się ma obejmować nakazem powstrzymywania się wszelkie czynności dotyczące procesu organizacji lub realizacji Serwisów na terytorium Polski, które mogłyby być realizowane w przyszłości przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane:

1. kapitałowo, tj. podmioty, w których Wspólnik posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%: udziałów w kapitale, praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub udziałów lub praw do udziału w zyskach, bądź
2. osobowo, tj. podmioty, w których osoba spokrewniona albo spowinowacona ze Wspólnikiem do drugiego stopnia posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%: udziałów w kapitale, praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub udziałów lub praw do udziału w zyskach).

Usługa powstrzymywania się ma dotyczyć w szczególności powstrzymywania się przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane (zdefiniowane powyżej) od świadczenia usług związanych z procesem organizacji lub realizacji Serwisów takich, jak:

1. usługi dostarczania operatorom telefonii komórkowej treści do Serwisów,
2. usługi organizacji Serwisów,
3. usługi doradcze dotyczące Serwisów,
4. usługi pośrednictwa dotyczące Serwisów,
5. usługi szkoleniowe dotyczące Serwisów,
6. wszelkie inne formy przekazywania know-how oraz kontaktów biznesowych dotyczących organizacji lub realizacji Serwisów.

Konieczność podpisania umów wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wspólnicy posiadają wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogliby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza jak i kontakty biznesowe Wspólników (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie przez nich współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby bowiem prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych klientów oraz dostawców.

Podpisanie umów dotyczących powstrzymywania się jest szczególnie istotne, gdyż od momentu utraty statusu wspólnika przez poszczególnych Wspólników, Spółka przestanie być chroniona przez ustawowy zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej przez wspólnika wynikający z art. 57 w związku z art. 103 § 1 ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: KSH). Natomiast ograniczenia wywodzone z ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1913) nie zapewnią Spółce pełnej ochrony.

Umowy dotyczące powstrzymywania się będą miały charakter odpłatny. Z tytułu świadczenia usługi powstrzymania się Wspólnicy w ramach prowadzonych działalności gospodarczej będą wystawiać w tracie obowiązywania umowy faktury za każdy miesięczny okres i świadczenia usługi. Wynagrodzenie Wspólników będzie określone na zasadzie ryczałtowej. Umowy dotyczące powstrzymywania się zostaną zawarte na 24 miesiące - Spółka ocenia, że taki okres będzie wystarczający dla ochrony swojej pozycji gospodarczej. Spółka nie wyklucza jednocześnie, że umowy mogą być w przyszłości zmieniane, np. poprzez skrócenie lub przedłużenie okresu ich obowiązywania, jak również obniżenie lub podwyższenie wynagrodzenia za świadczone na ich podstawie usługi, o ile w świetle przyszłej sytuacji na rynku usług w zakresie obsługi Serwisów będzie to uzasadnione biznesowo.

Zgodnie z Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2123; dalej: Nowelizacja) Spółka ex lege stanie się podatnikiem CIT w 2021 r. Moment, w którym Spółka uzyska status podatnika CIT wystąpi:

1. 1 stycznia 2021 r. (zgodnie z art. 12 ust. 1 Nowelizacji), bądź
2. 1 maja 2021 r. (o ile Spółka skorzysta z możliwości, o której mowa w art. 12 ust. 2 Nowelizacji).

Pismem z dnia 15 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Wnioskodawca status podatnika CIT uzyska od 1 maja 2021 r. Kwestia dotycząca kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wydatków ponoszonych przez spółkę komandytową po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika CIT od 1 maja 2021. Przedmiotem interpretacji jest zdarzenie przyszłe.

W chwili złożenia wniosku o interpretację przepisy o nadaniu spółkom komandytowym statusu podatnika CIT – stanowiły element sytemu prawa wprowadzająca je akt normatywny - Ustawa z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123) została ogłoszona 30 listopada 2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
2. Czy Spółka będzie uprawniona zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących Usługi powstrzymywania się świadczone przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki?

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

W pierwszej kolejności Spółka przedstawia ogólne uwagi o celu gospodarczym umowy powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, które mają zastosowanie zarówno do uzasadnienia odpowiedzi na pytanie pierwsze jak i drugie. Umowy ustanawiające odpłatny nakaz powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych są powszechnie spotykane w obrocie gospodarczym. Możliwość ich zawarcia wynika z zasady swobody umów, a celem jest ochrona interesów przedsiębiorcy (tutaj: Spółki) w zakresie dopuszczalnym przez uregulowania dotyczące ochrony konkurencji. Umowy te stanowią kompromis pomiędzy:

1. interesem spółki prowadzącej działalność gospodarczą (tutaj: Spółki) ukierunkowanym na zniwelowanie zagrożenia działalności konkurencyjnej względem jej działalności, a
2. interesem byłego wspólnika (tutaj: poszczególnych Wspólników) ukierunkowanym na uzyskiwanie wynagrodzenia za powstrzymywanie się od działalności konkurencyjnej względem spółki.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w doktrynie prawa handlowego: „Wspólnicy mogą bowiem - stosownie do zasady swobody umów - ustanowić zakaz lub ograniczenie konkurencji na rozsądnie długi okres po likwidacji spółki lub wystąpieniu wspólnika ze spółki. Ograniczenia konkurencji są dopuszczalne wówczas, jeżeli jest to niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i nie powoduje istotnego ograniczenia konkurencji na danym rynku. Zakaz ten może przybrać także formę klauzuli poufności, która co prawda nie uniemożliwia prowadzenia działalności konkurencyjnej, ale zakazuje wykorzystywania i ujawniania określonych informacji przez byłego wspólnika.” (M. Koralewski, Zakaz konkurencji byłych wspólników spółek handlowych, LEX/el. 2015).

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Norma wynikająca z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że podatnik ma możliwość rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów wydatków, które spełniają dwie przesłanki, tj.:

1. ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
2. nie są wymienione w katalogu kosztów wyłączonych spośród kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejność należy zauważyć, że wynagrodzenie za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej nie zostało wymienione w katalogu w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Dalej należy stwierdzić, że wydatek ten służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki. Poniesienie go skutkuje bowiem pewnością zachowania bieżących relacji z klientami i kontynuowaniem wykonywanych umów (zachowanie źródła przychodów). Natomiast, jeżeli chodzi o aspekt zabezpieczenia źródła przychodu, to poniesiony wydatek ogranicza ryzyko zmniejszenia bazy klientów, niweluje również możliwość wystąpienia przewagi konkurencyjnej opartej o informacje wewnętrzne dotyczące sposobu działania Spółki. W sytuacji, gdyby Spółka nie poniosła wydatków celem zapewnienia powstrzymania się Wspólników od działalności konkurencyjnej, Spółka mogłaby zakładać, że podmioty konkurujące ze Spółką próbowałyby nawiązać współpracę ze Wspólnikami, bądź sami Wspólnicy wykorzystaliby zdobytą wiedzę do generowania przychodów we własnym zakresie.

Umowa ma charakter czasowy. Po upływie okresu, na który została zawarta, Spółka zakłada, że w ramach samodzielnego rozwoju nie będzie musiała obawiać się konkurencji ze strony Wspólników (którzy utracą kontakt z branżą w efekcie wymuszonej bierności zawodowej). W związku z powyższym należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez poszczególnych Wspólników na rzecz Spółki stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej updop).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się m.in. wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów (pkt 38), oraz wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (pkt 38a).

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wspólnicy Spółki (po uzyskaniu przez nią statusu podatnika CIT) zamierzają w 2021 roku wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce-komplementariuszowi. Bezpośrednio po wystąpieniu Wspólników ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z nimi osobne umowy odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, aby poszczególni Wspólnicy powstrzymywali się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności Spółki. Usługa powstrzymywania się ma obejmować nakazem powstrzymywania się wszelkie czynności dotyczące procesu organizacji lub realizacji Serwisów na terytorium Polski, które mogłyby być realizowane w przyszłości przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane.

Wspólnicy posiadają wieloletnie doświadczenie we współpracy z podmiotami zaangażowanymi w proces realizacji Serwisów w Polsce. W trakcie swojej dotychczasowej kariery Wspólnicy uzyskali unikalny know-how dotyczący planowania i organizowania Serwisów, nawiązali również szereg relacji personalnych z kluczowymi osobami na rynku polskim zaangażowanymi w proces organizacji oraz realizacji Serwisów (zarówno po stronie dostawców, tj. operatorów telekomunikacyjnych, agregatorów ruchu telekomunikacyjnego jak również klientów podmiotów medialnych - telewizyjnych oraz radiowych - organizujących lub promujących Serwisy).

Usługa powstrzymywania się ma dotyczyć w szczególności powstrzymywania się przez poszczególnych Wspólników bądź przez podmioty z nimi powiązane od świadczenia usług związanych z procesem organizacji lub realizacji wskazanych we wniosku Serwisów.

Konieczność podpisania umów wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wspólnicy posiadają wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogliby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza jak i kontakty biznesowe Wspólników (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki, jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie przez nich współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby bowiem prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych klientów oraz dostawców.

Jak podaje Wnioskodawca, podpisanie umów dotyczących powstrzymywania się jest szczególnie istotne, gdyż od momentu utraty statusu wspólnika przez poszczególnych Wspólników, Spółka przestanie być chroniona przez ustawowy zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej przez wspólnika wynikający z art. 57 w związku z art. 103 § 1 ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526, dalej: KSH). Natomiast ograniczenia wywodzone z ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1913) nie zapewnią Spółce pełnej ochrony.

Umowy dotyczące powstrzymywania się będą miały charakter odpłatny. Umowy dotyczące powstrzymywania się zostaną zawarte na 24 miesiące - Spółka ocenia, że taki okres będzie wystarczający dla ochrony swojej pozycji gospodarczej. Spółka nie wyklucza jednocześnie, że umowy mogą być w przyszłości zmieniane, np. poprzez skrócenie lub przedłużenie okresu ich obowiązywania, jak również obniżenie lub podwyższenie wynagrodzenia za świadczone na ich podstawie usługi, o ile w świetle przyszłej sytuacji na rynku usług w zakresie obsługi Serwisów będzie to uzasadnione biznesowo.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczą możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Na wstępie należy wskazać, że przywołany wyżej przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 updop w danej sprawie nie znajduje zastosowania. Wnioskodawca zawierając umowę odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki nie dokonuje jednostronnego świadczenia na rzez byłych Wspólników. Umowa zobowiązuje obie strony do określonych czynności – Wnioskodawca zobowiązuje się do ponoszenia ustalonego wydatku na rzez Wspólników, Wspólnicy zaś zobowiązują się do powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki.

W danej sprawie nie znajduje także zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a updop. Analizowany wniosek nie dotyczy osób, o których mowa w przywołanym przepisie.

W dobie gospodarki rynkowej i wiążącej się z tym konkurencji wydatki ponoszone na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, poniesionych na ochronę interesów Spółki w celu zabezpieczenia, np. tajemnicy handlowej i utrzymania dotychczasowych klientów, należy uznać za racjonalne. Wyeliminowanie bądź ograniczenie skutków konkurencji może przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności jednostki, a zatem także do zabezpieczenia osiąganych przychodów. Wydatki, o których mowa w przedmiotowym wniosku poniesione przez Spółkę na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji mają zapobiec temu, aby informacje, które są w posiadaniu byłych Wspólników Spółki nie trafiły do konkurencji, ponieważ mogłaby zostać ujawniona tajemnica handlowa Spółki i Wnioskodawca mógłby utracić klientów / kontrahentów na rzecz konkurencji. Oznacza to, że wynagrodzenie wypłacane z tytułu zakazu konkurencji ma na celu ochronę interesów Spółki i tym samym, jest ponoszone w celu zachowania / zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. W konsekwencji, takie wydatki spełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zostały także wymienione w katalogu art. 16 ust. 1 ww. ustawy wyłączającym możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych. Zatem, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na rzecz byłych Wspólników Spółki w związku z zawartą umową odpłatnego terminowego powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki, które spełniają ogólne przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ich właściwym udokumentowaniu uzasadniającym celowość poniesienia przedmiotowych wydatków mogą stanowić koszt podatkowy w Spółce.

Zatem stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia wynagrodzenia z tytułu Usługi powstrzymywania się świadczonej przez Wspólników na rzecz Spółki do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.