Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.561.2020.2.RD
z 7 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2020 r. złożonego za pośrednictwem platformy e-PUAP w dniu 31 grudnia 2020, uzupełnionym w dniu 31 marca 2021 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP na wezwanie Organu z dnia 23 marca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług transportowych na podstawie posiadanych dokumentów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług transportowych na podstawie posiadanych dokumentów.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 31 marca 2021 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 23 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (…) W ramach działalności Wnioskodawca dysponuje licencją na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy oraz licencją dotyczącą międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy. Wnioskodawca świadczy usługi transportu drogowego towarów na rzecz różnych podmiotów, w tym na rzecz klientów będących spedytorami czy agencjami celnymi.

W związku ze świadczeniem usług przez Wnioskodawcę, jednym z możliwych stanów faktycznych jest sytuacja, gdy Wnioskodawcy jest zlecany transport drogowy przez spedytora lub agencję celną kontenera z portu w Polsce (…) do składu celnego w głębi kraju (…). Cały świadczony przez Wnioskodawcę transport drogowy odbywa się w kraju. Sam towar, który jest przewożony przez Wnioskodawcę przemieszczany jest drogą morską spoza Unii Europejskiej do portu morskiego na terenie Polski, na różnych warunkach INCOTERMS 2020 (EXW, FCA, FOB, CIF, CPT), skąd dokonywany jest tranzyt (dokument T1) do innego miasta w Polsce, gdzie towar objęty zostaje procedurą składu celnego. Towar posiada status towaru nieunijnego. Cena sprowadzanego towaru, zgodnie ze stosowanymi warunkami dostawy INCOTERMS 2020 zawiera koszt transportu, podwyższający wartość celną, która powiększona o cło stanowi podstawę opodatkowania VAT. Umowa o transport drogowy obejmuje tylko ten fragment trasy w Polsce z portu w kraju, następujący po transporcie morskim do składu celnego - miejsca przeznaczenia w innym miejscu w kraju.

Wnioskodawca wystawia za transport na terenie kraju fakturę z 23% VAT spedytorowi. Zdaniem spedytora usługa świadczona przez Wnioskodawcę stanowi część transportu międzynarodowego zgodnie z paragrafem 6 ust. 1 pkt 1 wykonywanego w całości na terytorium kraju, do którego stosuje się obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku VAT. Wnioskodawca zastanawia się nad możliwością stosowania stawki 0% na usługę transportu jak opisana powyżej. Wnioskodawca do tej pory, w związku z realizacją takich kontraktów posiadał następujące dokumenty: 1. Zlecenie od spedytora/ agencji celnej; 2. List przewozowy; 3. Faktura przewoźnika (sam ją wystawia po usłudze); 4. Dokument AC - zlecenie złożenia/podjęcia.

W uzupełnieniu do wniosku na pytanie Organu „czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług” wskazano, że tak. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu „czy spedytorzy, na rzecz których Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi, są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.)” wskazano, że tak. Spedytor, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi przewozu opisane we wniosku jest podatnikiem VAT czynnym.

Na pytanie Organu „czy spedytorzy, na rzecz których Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi posiadają siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski? Jeżeli ww. spedytorzy nie posiadają siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski, to na terenie jakiego państwa/jakich państw posiadają siedzibę swojej działalności gospodarczej”, Wnioskodawca wskazał, że Spedytor na rzecz, którego Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi ma siedzibę działalności na terytorium Polski.

Na pytanie Organu „czy w przypadku usług transportu, o których mowa we wniosku Wnioskodawca posiada potwierdzony przez urząd celno-skarbowy dokument celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonej przez Wnioskodawcę usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów? Jeżeli tak, to proszę wskazać:

1. Jaki to jest dokument?
2. Czy do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów wynikającej z ww. dokumentu celnego wliczana jest wartość usługi spedycyjnej z faktury wystawionej przez zleceniodawców (spedytorów) czy wartość usługi transportu z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę?
3. Czy dokument ten został wymieniony przez Wnioskodawcę w treści zadanych pytań nr 1 i 2”

Wnioskodawca wskazał, że:

Ad a) Wnioskodawca nie posiada potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy dokumentu celnego, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonej przez wnioskodawcę usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Wnioskodawca mógłby uzyskać od spedytora wyciąg z dokumentu SAD.

Ad b) Koszt transportu wykazany w SAD rozumie się jako cenę przewoźnika plus marżę spedytora. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów wynikającej z tego dokumentu wliczana jest wartość transportu, która uwzględniana jest na fakturze spedytora, który wystawia nabywcy fakturę z wyszczególnieniem kosztu transportu drogowego i kosztu usługi spedycyjnej.

Ad c) Przywołany dokument został wymieniony w treści zadanego pytania nr 2 we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 10 listopada 2020 r. i byłby to wyciąg z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki.

Na pytanie Organu „na jakiej trasie (z jakiego państwa) realizowany jest transport towarów gdzie Wnioskodawca w ramach tego transportu świadczy usługę transportu drogowego na terenie kraju? Należy wskazać całość przewozu towaru, tj. od momentu rozpoczęcia transportu do zakończenia tego transportu towarów” Wnioskodawca wskazał, że transport realizowany jest z (…) w Chinach do portu morskiego w (…) w Polsce, następnie jest rozładowywany w porcie i z (…) i jest bezpośrednio przewożony do składu celnego w (…).

Na pytanie Organu „czy od momentu rozpoczęcia transportu towarów do miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, transport ten odbywa się w sposób ciągły, a ewentualne przystanki/przeładunki mają wyłącznie charakter techniczny i wynikają z warunków transportu (konieczność zmiany środka transportu, podziału przesyłki, oczekiwania na inny środek transportu itp.), czy też w trakcie tego transportu mają miejsce przerwy związane ze zdarzeniami, które wskazują, że został podjęty nowy transport, np. w związku z magazynowaniem towarów, oczekiwaniem na złożenie zamówienia przez kontrahenta itp.” Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z oświadczeniem spedytora transport odbywa się w sposób ciągły i jest elementem transportu międzynarodowego.

Na pytanie Organu „czy z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów, o których mowa we wniosku (list przewozowy od spedytora, zlecenie od spedytora, dokument AC-zlecenie złożenia/podjęcia, faktury dla spedytora) jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim” Wnioskodawca wskazał, że Spedytor w zleceniu zawiera klauzule z oświadczeniem, że w wyniku przewozu z miejsca nadania w Ningbo do miejsca przeznaczenia, którym jest port w (…), z którego towar jest przewożony bezpośrednio do składu celnego w (…) na zasadzie INCOTERMS nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz, że transport odbywa się w sposób ciągły, a ewentualne przystanki czy przeładunki mają charakter wyłącznie techniczny i wynikają z konieczności zmiany środka transportu.

Na pytania Organu „Czy zakres pytania nr 1 wniosku dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla świadczonych usług w oparciu o dokumenty wymienione wyłącznie w pytaniu nr 1? oraz czy zakres pytania nr 2 wniosku dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla świadczonych usług w oparciu o dokumenty wymienione wyłącznie w pytaniu nr 2? lub czy Wnioskodawca rozważa możliwość zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla świadczonych usług w oparciu o dokumenty wymienione zarówno w pytaniu nr 1 jak i nr 2” Wnioskodawca wskazał, że rozważa możliwość zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla świadczonych usług w oparciu o dokumenty wymienione zarówno w pytaniu nr 1, jak i 2. Wnioskodawca w związku z tym byłby w posiadaniu:

1. listu przewozowego na transport na terenie kraju,
2. zlecenia transportowego od spedytora wraz z oświadczeniem o tym, że transport na terytorium kraju jest częścią transportu międzynarodowego oraz, że transport towaru odbywa się w sposób ciągły,
3. faktury wystawionej dla spedytora przez wnioskodawcę,
4. uwierzytelnionego wypisu z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki,
5. kopii konosamentu morskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

1. Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi na fakturze Wnioskodawcy dla spedytora może być ujęta stawka podatku 0% w momencie rozpoznania, że transport drogowy na terytorium kraju odbywa się jako część transportu międzynarodowego z portu morskiego zlokalizowanego w Polsce do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski, a Wnioskodawca posiada następujące dokumenty potwierdzające transport międzynarodowy:
   • list przewozowy na transport na terenie kraju,
   • zlecenie transportowe od spedytora wraz z oświadczeniem o tym, że transport na terytorium kraju jest częścią transportu międzynarodowego oraz, że transport towaru odbywa się w sposób ciągły,
   • fakturę wystawioną dla spedytora przez Wnioskodawcę,
     
   • uwierzytelniony wypis z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki?
     
2. Czy zastosowanie stawki 0% na fakturze Wnioskodawcy dla spedytora za świadczone usługi transportu drogowego na terytorium kraju jako części transportu międzynarodowego może odbyć się w oparciu o udostępniony przez spedytora uwierzytelniony wypis z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki, który to dokument wskazuje, że transport odbywa się na warunkach INCOTERMS FOB (dostarczony do pierwszego miejsca przeznaczenia) i odzwierciedlony jest w decyzji celno-podatkowej SAD, sporządzonej na podstawie faktury handlowej?
3. Czy Wnioskodawca może przyjąć jako jeden z dokumentów uprawniający do stosowania stawki 0% VAT na fakturze za swoje usługi oświadczenie spedytora, że świadczony przez niego transport drogowy stanowi część transportu międzynarodowego
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Odpowiedź na pytanie nr 1

Zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi na fakturze Wnioskodawcy dla spedytora może być ujęta stawka podatku 0% w momencie rozpoznania, że transport drogowy na terytorium kraju odbywa się jako część transportu międzynarodowego z portu morskiego zlokalizowanego w Polsce do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski, a Wnioskodawca posiada następujące dokumenty potwierdzające transport międzynarodowy:

1. Zlecenie transportowe od spedytora wraz z oświadczeniem o tym, że transport na terytorium kraju jest częścią transportu międzynarodowego oraz, że transport towaru odbywa się w sposób ciągły;
2. List przewozowy na terenie kraju;
3. Fakturę wystawioną dla spedytora przez Wnioskodawcę;
4. Dokument AC - zlecenie złożenia/podjęcia
5. Uwierzytelniony wypis z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 UoVAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego. Natomiast zgodnie z art. 83 ust. 3 UoVAT przez usługi transport międzynarodowego rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
   1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
   2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
   3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
   4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
   1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
   2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
   3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
   
   

Zgodnie z powyższym stawkę 0% VAT stosuje się do transportu międzynarodowego, którego jednym z wariantów jest przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju.

W przedstawionym stanie faktycznym spedytor dokonuje transportu towaru nadanego w Chinach, którego miejscem przeznaczenia jest skład celny w Polsce. Na odcinku port w (…) - skład celny w (…) spedytor korzysta z usług Wnioskodawcy.

Warunkiem uznania usług za świadczone jako usługi transportu międzynarodowego jest posiadanie stosownej dokumentacji, którą następująco reguluje art. 83 ust. 5 UoVAT. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;
4. osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Dla towarów importowanych wystawiany jest konosament morski czyli dokument spedytorski stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej - dokument obejmuje przewóz ładunków z portu załadowania w kraju trzecim do portu przeznaczenia w Polsce, czyli zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 UoVAT dokument ten stanowi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego. Ponieważ w opisanym stanie faktycznym dochodzi do importu towarów, jednak Wnioskodawca jako przewoźnik nie ma do niego wglądu to dodatkowym dokumentem potwierdzającym świadczenie usług transportu międzynarodowego mógłby być wyciąg z dokumentu wskazanego w art. 83 ust. 5 pkt 2 - np. dokumentu SAD, w którym wartość wszelkich kosztów do pierwszego miejsca przeznaczenia w Polsce wskazanego w dokumencie celnym (w tym koszty transportu morskiego i drogowego) wlicza się do wartości celnej towaru, która to jest wliczona do podstawy opodatkowania podatkiem VAT w dokumencie celnym. Zgodnie z warunkami INCOTERMS 2020 w formule FOB i listem przewozowym krajowym miejsce przeznaczenia towarów jest faktycznie (i biznesowo) położone w innym miejscu w głębi kraju, a nie w porcie w Polsce.

Według § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (dalej: „Rozporządzenie”), obniżoną do wysokości stawkę 0% podatku stosuje się również do usługi transportu towarów, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego. W przytoczonym stanie faktycznym transport drogowy z portu w Polsce do innego miejsca przeznaczenia w Polsce odbywa się w całości na terenie Polski, a jednocześnie transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Zgodnie z § 6 ust. 2 Rozporządzenia zastosowanie stawki 0% w opisanym przypadku stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 UoVAT.

W związku z tym, co powołano powyżej, Wnioskodawca jako podatnik VAT może dysponować oświadczeniem spedytora, które potwierdza, że transport dokonywany przez przewoźnika stanowi transport międzynarodowy (fragment trasy przewozu na linii port w Polsce - miejsce przeznaczenia towaru w Polsce odbywa się w całości na terytorium kraju).

Dodatkowo, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 20 UoVAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych bezpośrednio z importem towarów, w przypadku gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 30b ust. 4, z wyjątkiem usług:

1. w zakresie ubezpieczenia towarów,
2. dotyczących importu towarów zwolnionych od podatku.

Art. 30b ust. 4 UoVAT stanowi, że podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

W związku z powyższymi przepisami w sytuacji transportu drogowego towarów z portu morskiego w Polsce do miejsca przeznaczenia w Polsce będzie miał zastosowanie przepis art. 83 ust. 1 pkt 20 UoVAT w związku z art. 30b ust. 4 i art. 30b ust. 1 UoVAT, który stanowi, że podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło.

Zgodnie zaś z odesłaniem do ust. 4 wspomnianego artykułu UoVAT podstawa opodatkowania obejmuje koszty transportu, o ile nie zostały włączone do wartości celnej - wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium UE, jeżeli to jest znane w momencie dokonania importu. W przedmiotowej sytuacji w istocie to inne miejsce jest już znane spedytorowi w momencie importu, gdyż jest ono uściślone przy okazji ustalania warunków formuły dostawy według INCOTERMS 2020 - FOB.

Przepisy podatkowe skonstruowane są na kompleksowym ujęciu miejsca dostawy i odbioru, jako miejsca przeznaczenia determinującego wysokość stawki podatkowej. Powyższy kierunek interpretacji jest jedynym racjonalnym. Odmienna interpretacja doprowadziłaby do sytuacji, w której przepisy podatkowe regulujące te kwestie byłyby martwe, z uwagi na multimodalność łańcucha transportowego i wielość, składających się na jeden „biznesowy” łańcuch kupna - sprzedaży, umów transportowych.

W opisanym stanie faktycznym transport odbywa się w sposób ciągły, w porcie przeznaczenia w Polsce odbywa się jedynie przeładunek związany ze zmianą środka transportu, który ma na celu dowiezienie towaru do odbiorcy w głębi kraju.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Zastosowanie stawki 0% na fakturze Wnioskodawcy dla spedytora za świadczone usługi transportu drogowego na terytorium kraju jako części transportu międzynarodowego może odbyć się w oparciu o udostępniony przez spedytora uwierzytelniony wypis z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki, który to dokument wskazuje, że transport odbywa się na warunkach INCOTERMS FOB (dostarczony do pierwszego miejsca przeznaczenia) i odzwierciedlony jest w decyzji celnopodatkowej SAD, sporządzonej na podstawie faktury handlowej.

Wnioskodawca realizując usługę przewozu na rzecz spedytora jest podwykonawcą w zakresie transportu drogowego towaru z portu morskiego w (…) do odbiorcy w głębi kraju.

Z uwagi na przywołany już wyżej zapis § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Wnioskodawca świadczy faktycznie usługę, która zawiera się w dyspozycji tego przepisu. Aby skorzystać z możliwości wystawienia faktury ze stawką 0% VAT na klienta (spedytora) przewoźnik musiałby dysponować odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi uczestnictwo w transporcie międzynarodowym. Wnioskodawca zamierza domagać się od spedytora wydania wypisu z dokumentu SAD.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 UoVAT dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

W interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Katowicach z 6 listopada 2009 r. (IBPP3/443-595/09/KO) stwierdzono, że „dokumentem, z którego jednoznacznie wynika, iż wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania, jest kopia dokumentu SAD lub uwierzytelniony wypis z tego dokumentu, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy zastosowane wobec nich stawki.”

Wypis z dokumentu SAD spełniłby w tym przypadku rolę dwóch dokumentów - dokumentu, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, a także dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy, z którego wynika, że wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania (art. 83 ust. 5 pkt 2 UoVAT). W wyżej przytoczonej interpretacji ujęta jest możliwość takiego dostosowania dokumentu, aby nie zostały przez spedytora wyjawione szczegóły objęte tajemnicą przedsiębiorstwa znane spedytorowi i wysyłającemu towary, a jednocześnie, aby przewoźnik mógł zastosować stawkę 0% VAT.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że UoVAT nie nakłada na podatników obowiązku posiadania oryginałów dokumentów. Istotne jest natomiast, aby z posiadanych przez podatnika dokumentów wynikało, że usługa transportowa lub spedycyjna została wykonana. W opinii Wnioskodawcy brak jest przeciwwskazań, aby posłużyć się kopią dokumentów, jeżeli tylko kopie takie stanowią dowód wykonania usługi transportu międzynarodowego. Uznać zatem należy, że kopia dokumentów daje prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Odpowiedź na pytanie nr 3

W przepisie art. 83 ust. 5 pkt 1 UoVAT jest mowa o innym dokumencie, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, jak również że usługi świadczone przez przewoźnika spełniają warunki usług związanych bezpośrednio z importem towarów, czyli usług spełniających przesłanki z art. 83 ust. 1 pkt 20 UoVAT, a także, że wartość usług została wliczona do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 30b ust. 4 UoVAT.

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskanie oświadczenia od spedytora może stanowić taki dokument, gdyż będzie wydawane na podstawie dokumentów poświadczających, że transport drogowy stanowi część transportu międzynarodowego, a tym samym zaistnienie przesłanek do zastosowania na fakturze przez Wnioskodawcę stawki 0% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa trzeciego – zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez import towarów – zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy – rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT, w ramach działalności świadczy usługi transportu drogowego towarów m.in. rzecz klientów będących spedytorami czy agencjami celnymi. Wnioskodawcy jest zlecany transport drogowy przez spedytora lub agencję celną kontenera z portu w Polsce do składu celnego w głębi kraju. Spedytor na rzecz którego świadczona jest usługa transportu jest podatnikiem VAT czynnym posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Cały świadczony przez Wnioskodawcę transport drogowy odbywa się w kraju. Towar, który jest przewożony przez Wnioskodawcę przemieszczany jest drogą morską spoza Unii Europejskiej do portu morskiego na terenie Polski, na różnych warunkach INCOTERMS 2020 (EXW, FCA, FOB, CIF, CPT), skąd dokonywany jest tranzyt (dokument T1) do innego miasta w Polsce, gdzie towar objęty zostaje procedurą składu celnego. Towar posiada status towaru nieunijnego. Cena sprowadzanego towaru, zgodnie ze stosowanymi warunkami dostawy INCOTERMS 2020 zawiera koszt transportu, podwyższający wartość celną, która powiększona o cło stanowi podstawę opodatkowania VAT. Umowa o transport drogowy obejmuje tylko ten fragment trasy w Polsce z portu w kraju, następujący po transporcie morskim do składu celnego - miejsca przeznaczenia w innym miejscu w kraju. Spedytor w zleceniu zawiera klauzule z oświadczeniem, że w wyniku przewozu z miejsca nadania w Ningbo do miejsca przeznaczenia, którym jest port w (…) , z którego towar jest przewożony bezpośrednio do składu celnego w (…) na zasadzie INCOTERMS nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim oraz, że transport odbywa się w sposób ciągły, a ewentualne przystanki czy przeładunki mają charakter wyłącznie techniczny i wynikają z konieczności zmiany środka transportu. Wnioskodawca do tej pory, w związku z realizacją takich kontraktów posiadał następujące dokumenty: 1. Zlecenie od spedytora/ agencji celnej; 2. List przewozowy; 3. Faktura przewoźnika (sam ją wystawia po usłudze); 4. Dokument AC - zlecenie złożenia/podjęcia. Wnioskodawca nie posiada potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy dokumentu celnego, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonej przez wnioskodawcę usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Wnioskodawca mógłby uzyskać od spedytora wyciąg z dokumentu SAD. Wypis z dokumentu SAD nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy do świadczonej usługi transportu drogowego jako części transportu międzynarodowego z portu morskiego zlokalizowanego w Polsce do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski na rzecz spedytora jest uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT na podstawie wskazanych dokumentów.

W przypadku świadczenia usług od określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – art. 28b ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy – miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1. posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;
2. posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i świadczy usługi transportu drogowego towarów. Spedytor, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi przewozu jest podatnikiem VAT czynnym i posiada siedzibę działalności na terytorium Polski. Do świadczonej przez Wnioskodawcę usługi nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Zatem w analizowanym przypadku miejscem świadczenia usługi transportu wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (Spedytora) jest terytorium Polski na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowa usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 20 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych bezpośrednio z importem towarów, w przypadku gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 30b ust. 4, z wyjątkiem usług:

1. w zakresie ubezpieczenia towarów,
2. dotyczących importu towarów zwolnionych od podatku.

Przy tym w myśl art. 83 ust. 2 ustawy opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Z powyższych przepisów wynika, że stawka 0% ma zastosowanie dla usług związanych bezpośrednio z importem towarów, których wartość została włączona do podstawy opodatkowania importu towarów. Przy czym warunkiem dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku jest prowadzenie przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie. Wobec tego na podatniku ciąży obowiązek prowadzenia, a więc posiadania, odpowiedniej dokumentacji. Z dokumentacji jednoznacznie musi wynikać, że czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie, czyli musi wynikać, że usługi są związane bezpośrednio z importem towarów, że wartość tych usług została wliczona do podstawy opodatkowania importu towarów na podstawie art. 30b ust. 4 ustawy, że nie jest to usługa ubezpieczenia towarów, oraz że import towarów związany z usługą nie korzysta ze zwolnienia od podatku.

Ponadto w myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy – stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Natomiast stosownie do art. 83 ust. 3 ustawy – przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
   1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
   2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
   3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
   4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
   1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
   2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
   3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
   
   

Jak stanowi art. 83 ust. 5 ustawy – dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;
2. towarów importowanych – oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;
3. towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów;
4. osób – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Jednocześnie zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r., poz. 527 z późn. zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do usług transportu towarów, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Stosownie do § 6 ust. 2 rozporządzenia – przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego należy wskazać, że do świadczonych przez Wnioskodawcę usług transportu drogowego świadczonych na rzecz spedytora na trasach krajowych (z portu morskiego w (…) do składu celnego w (…), gdzie miejsce rozpoczęcia i zakończenia przewozu towarów znajduje się na terytorium Polski, nie ma zastosowania przepis art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, ponieważ przedmiotowe usługi nie stanowią usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 3 ustawy.

Do opisanych usług transportu towarów świadczonych przez Wnioskodawcę mają natomiast zastosowanie przepisy § 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 rozporządzenia, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy –usługi transportu drogowego wykonywane na trasach krajowych, gdzie miejsce rozpoczęcia i zakończenia przewozu towarów znajduje się na terytorium Polski, stanowią część usługi transportu międzynarodowego.

Odnosząc się z kolei do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę stawki podatku w wysokości 0% do usług transportu towarów importowanych należy wskazać, że warunkiem do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% jest posiadanie dokumentów wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy.

Zatem wskazać należy, że prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonej usługi transportowej Wnioskodawca ma wyłącznie w przypadku posiadania dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy oraz dokumentu, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, tj. potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy dokumentu, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Wnioskodawca rozważa możliwość zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług w oparciu o następujące dokumenty:

1. list przewozowy na transport na terenie kraju,
2. zlecenie transportowe od spedytora wraz z oświadczeniem o tym, że transport na terytorium kraju jest częścią transportu międzynarodowego oraz, że transport towaru odbywa się w sposób ciągły,
3. faktura wystawiona dla spedytora przez Wnioskodawcę,
4. uwierzytelniony wypis z dokumentu SAD, który nie zawierałby elementów objętych tajemnicą handlową, ale zawierałby elementy, które określają podstawę opodatkowania, importera, towary z zagranicy i zastosowane wobec nich stawki
5. kopii konosamentu morskiego.

Jednakże, co istotne, jak wskazano Wnioskodawca nie posiada potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy dokumentu celnego, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonej przez Wnioskodawcę usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Wnioskodawca wskazał, że mógłby uzyskać od spedytora wyciąg z dokumentu SAD wyjaśniając przy tym, że koszt transportu wykazany w SAD rozumie się jako cenę przewoźnika plus marżę spedytora i, że do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów wynikającej z dokumentu SAD wliczana jest wartość transportu, która uwzględniana jest na fakturze spedytora, który wystawia nabywcy fakturę z wyszczególnieniem kosztu transportu drogowego i kosztu usługi spedycyjnej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie posiada/nie będzie posiadał łącznie dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca nie posiada potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy dokumentu celnego, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości świadczonej usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Ponadto z ewentualnie uzyskanego od spedytora wyciągu z dokumentu SAD, nie wynika jednoznacznie fakt wliczenia wartości usługi świadczonej przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Wskazać należy, że Wnioskodawca nie działa na zlecenie importera i na wyciągu z dokumentu SAD jest wykazana wartość transportu uwzględniana na fakturze spedytora, a nie Wnioskodawcy jako wykonawcy usługi. Zatem na wyciągu z dokumentu SAD, który ewentualnie posiadałby Wnioskodawca, do podstawy opodatkowania wliczona jest wartość transportu określona na podstawie faktury spedytora a nie Wnioskodawcy.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca na podstawie posiadanych dokumentów, o których mowa w pytaniach nr 1, 2 i 3, nie ma prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług transportu towarów importowanych na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 rozporządzenia. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy Wnioskodawca nie posiada dokumentu celno-skarbowego, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Ponadto z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie posiada dokumentu, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, to nie ma również prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 20 ustawy.

Tym samym usługi transportu towarów importowanych świadczone przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu stawką podatku właściwą dla tych usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1, 2 i 3 wniosku, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 informacji co do zakresu i sposobu Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego. W tym rozstrzygnięcie czy z dokumentów, którymi dysponuje podatnik wynika bądź nie wynika jednoznacznie fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Natomiast odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, dotyczą jednak konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.