Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.118.2021.KC
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 5 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w mieszkaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 5 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w mieszkaniu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni uzyskała mieszkanie po zmarłym bracie, które jest przeznaczone do sprzedaży. Brat Wnioskodawczyni został uznany za zmarłego przez sąd w dniu … maja 2007 r. W spadku po nim zostało mieszkanie. Wnioskodawczyni z resztą spadkobierców przeprowadziła sprawę spadkową, w której sąd orzekł, że po nim dziedziczą zmarli już rodzice (mama zmarła w dniu … marca 2010 r., tata zmarł w dniu … sierpnia 2019 r.). Po rodzicach był już zrobiony podział w dniu … marca 2020 r. na podstawie aktów poświadczenia dziedziczenia. Z tych dokumentów wynika, że Wnioskodawczyni dziedziczy po mamie 4/32 części mieszkania, a po tacie 5/32 części mieszkania.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że ze względu na fakt, że brat Wnioskodawczyni zaginął, dopiero po 10 latach od tego faktu, można było założyć sprawę w sądzie o uznanie go za zmarłego. Prokurator złożył do sądu wniosek w dniu … lutego 2019 r. o uznanie go za zmarłego. Pierwsza rozprawa odbyła się w dniu … maja 2019 r. (tata Wnioskodawczyni jeszcze żył). Na drugiej rozprawie w dniu … listopada 2019 r. (tata Wnioskodawczyni już nie żył, gdyż zmarł w dniu … sierpnia 2019 r.) sędzia uznał brata Wnioskodawczyni za zmarłego i przyjęto za datę jego śmierci, datę jego zaginięcia, czyli brat Wnioskodawczyni zmarł w dniu … maja 2007 r. (na dzień rozprawy, tj. w dniu … listopada 2019 r. rodzice Wnioskodawczyni już nie żyli). W związku z tym, że nie było wiadomo, co z bratem Wnioskodawczyni i nie można było złożyć wniosku do sądu o uznanie go za zmarłego, to po śmierci mamy w dniu … marca 2010 r. nie zostały przeprowadzone sprawy spadkowe. Zostało to przeprowadzone, dopiero gdy sąd uznał brata za zmarłego (tata Wnioskodawczyni w tym momencie już nie żył). Sprawy spadkowe po rodzicach zostały przeprowadzone u notariusza w dniu … marca 2020 r. (akt poświadczenia dziedziczenia po mamie …/2020 i po tacie …/2020). Po bracie podział majątku został zrobiony przez sąd ze względu na datę jego śmierci (… maja 2007 r.). Na rozprawie w dniu … grudnia 2020 r. sąd orzekł, że po bracie dziedziczą rodzice, którzy już nie żyją po 1/2 części. Ze względu na fakt, że po rodzicach został już zrobiony podział w dniu … marca 2020 r. (akty poświadczenia dziedziczenia), można sprzedać mieszkanie po bracie, którego był właścicielem od 1998 r. Decyzją sądu z dnia … grudnia 2020 r. dziedziczy 1/2 części mieszkania mama Wnioskodawczyni, która zmarła w dniu … marca 2010 r. oraz 1/2 części mieszkania dziedziczy tata Wnioskodawczyni, który zmarł w dniu … sierpnia 2019 r. Z aktów poświadczenia dziedziczenia z dnia … marca 2020 r. wynika, że po zmarłej mamie dziedziczy: 1/4 części tata, 1/4 części siostra, 1/4 części Wnioskodawczyni i 1/4 części siostrzeniec Wnioskodawczyni. Z kolei, po tacie dziedziczy: 1/4 części macocha, 1/4 części siostra, 1/4 części Wnioskodawczyni i 1/4 części siostrzeniec. Decyzją sądu, tata odziedziczył 1/2 swojej części oraz 1/4 z 1/2 części mamy Wnioskodawczyni, co wynika z aktów poświadczenia dziedziczenia. Tata jak i mama Wnioskodawczyni odziedziczyli przedmiotowe mieszkanie po swojej śmierci. Rodzice za życia nie robili podziału majątku po bracie, ponieważ formalnie było to niemożliwe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy powstanie - w sytuacji opisanej we wniosku - obowiązek zapłaty podatku ze sprzedaży udziałów w mieszkaniu, którego uznany za zmarłego brat Wnioskodawczyni był właścicielem od 1998 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, według przepisów, które obowiązują od dnia 1 stycznia 2019 r. nie powinna ona płacić podatku od sprzedaży udziałów w mieszkaniu (9/32) po zmarłym bracie. Brat był właścicielem przedmiotowego mieszkania od 1998 r. aż do jego śmierci w dniu … maja 2007 r., czyli 9 lat. Później według sądu mieszkanie odziedziczyli po 1/2 części rodzice (mama 3 lata, tata 12 lat), a po rodzicach 9/32 części Wnioskodawczyni, więc jest zachowana ciągłość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano m.in. ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zatem w przypadku dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca nabył lub wybudował te nieruchomości.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie dla określenia skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawczynię udziałów w mieszkaniu nabytych w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty ich nabycia przez spadkodawców.

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni uzyskała mieszkanie po zmarłym bracie, które jest przeznaczone do sprzedaży. Brat Wnioskodawczyni został uznany za zmarłego przez sąd w dniu … maja 2007 r. W spadku po nim zostało mieszkanie. Wnioskodawczyni z resztą spadkobierców przeprowadziła sprawę spadkową, w której sąd orzekł, że po nim dziedziczą zmarli już rodzice (mama zmarła w dniu … marca 2010 r., tata zmarł w dniu … sierpnia 2019 r.). Po rodzicach był już zrobiony podział w dniu … marca 2020 r. na podstawie aktów poświadczenia dziedziczenia. Z tych dokumentów wynika, że Wnioskodawczyni dziedziczy po mamie 4/32 części mieszkania, a po tacie 5/32 części mieszkania. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że ze względu na fakt, że brat Wnioskodawczyni zaginął, dopiero po 10 latach od tego faktu, można było założyć sprawę w sądzie o uznanie go za zmarłego. Prokurator złożył do sądu wniosek w dniu … lutego 2019 r. o uznanie go za zmarłego. Pierwsza rozprawa odbyła się w dniu … maja 2019 r. (tata Wnioskodawczyni jeszcze żył). Na drugiej rozprawie w dniu … listopada 2019 r. (tata Wnioskodawczyni już nie żył, gdyż zmarł w dniu … sierpnia 2019 r.) sędzia uznał brata Wnioskodawczyni za zmarłego i przyjęto za datę jego śmierci, datę jego zaginięcia, czyli brat Wnioskodawczyni zmarł w dniu … maja 2007 r. (na dzień rozprawy, tj. w dniu … listopada 2019 r. rodzice Wnioskodawczyni już nie żyli). W związku z tym, że nie było wiadomo, co z bratem Wnioskodawczyni i nie można było złożyć wniosku do sądu o uznanie go za zmarłego, to po śmierci mamy w dniu … marca 2010 r. nie zostały przeprowadzone sprawy spadkowe. Zostało to przeprowadzone, dopiero gdy sąd uznał brata za zmarłego (tata Wnioskodawczyni w tym momencie już nie żył). Sprawy spadkowe po rodzicach zostały przeprowadzone u notariusza w dniu … marca 2020 r. (akt poświadczenia dziedziczenia po mamie …/2020 i po tacie .../2020). Po bracie podział majątku został zrobiony przez sąd ze względu na datę jego śmierci (… maja 2007 r.). Na rozprawie w dniu … grudnia 2020 r. sąd orzekł, że po bracie dziedziczą rodzice, którzy już nie żyją po 1/2 części. Ze względu na fakt, że po rodzicach został już zrobiony podział w dniu … marca 2020 r. (akty poświadczenia dziedziczenia), można sprzedać mieszkanie po bracie, którego był właścicielem od 1998 r. Decyzją sądu z dnia … grudnia 2020 r. dziedziczy 1/2 części mieszkania mama Wnioskodawczyni, która zmarła w dniu … marca 2010 r. oraz 1/2 części mieszkania dziedziczy tata Wnioskodawczyni, który zmarł w dniu … sierpnia 2019 r. Z aktów poświadczenia dziedziczenia z dnia … marca 2020 r. wynika, że po zmarłej mamie dziedziczy: 1/4 części tata, 1/4 części siostra, 1/4 części Wnioskodawczyni i 1/4 części siostrzeniec Wnioskodawczyni. Z kolei, po tacie dziedziczy: 1/4 części macocha, 1/4 części siostra, 1/4 części Wnioskodawczyni i 1/4 części siostrzeniec. Decyzją sądu, tata odziedziczył 1/2 swojej części oraz 1/4 z 1/2 części mamy Wnioskodawczyni, co wynika z aktów poświadczenia dziedziczenia. Tata jak i mama Wnioskodawczyni odziedziczyli przedmiotowe mieszkanie po swojej śmierci. Rodzice za życia nie robili podziału majątku po bracie, ponieważ formalnie było to niemożliwe.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nabyła udziały w mieszkaniu w drodze spadku, należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Zgodnie z art. 922 ww. ustawy spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Biorąc powyższe pod uwagę, w niniejszej sprawie 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do 4/32 części mieszkania odziedziczonej przez Wnioskodawczynię po mamie i 4/32 części mieszkania odziedziczonej przez Wnioskodawczynię po tacie należy liczyć od końca 2007 r., w którym to przedmiotowe udziały nabyli w spadku po zmarłym synu, natomiast w stosunku do udziału nabytego przez tatę Wnioskodawczyni, w spadku po żonie, należy liczyć od końca 2010 r. Zatem, pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez spadkodawców Wnioskodawczyni, niewątpliwie minął.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że planowe odpłatne zbycie udziałów w mieszkaniu nabytych przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po jej rodzicach, nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez spadkodawców. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.