Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.99.2021.2.MS
z 21 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 29 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.) na wezwanie z 23 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.99.2021.1.MS (data nadania 24 marca 2021 r., data doręczenia 29 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości

W związku z brakami formalnymi pismem z 23 marca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.99.2021.1.MS (data nadania 24 marca 2021 r., data doręczenia 29 marca 2021 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z 29 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.) uzupełniono powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rodzice Wnioskodawczyni A. i F. zostali współwłaścicielami gospodarstwa rolnego o pow. 3,34 ha na podstawie aktu własności ziemi z 15 grudnia 1976 r.

W dniu 5 lipca 1981 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W dniu 6 grudnia 1995 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o spadku, na podstawie którego jego żona i jego dzieci L. G. i Wnioskodawczyni nabyli po 1/3 każde z nich. W dniu 30 września 2014 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. W dniu 28 września 2015 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłej nabyli dzieci L. G. i Wnioskodawczyni po 1/2 części każde z nich. W dniu 8 sierpnia 2017 r. sporządzono akt notarialny – umowę o dział spadku. W skład spadku wchodzi zabudowana nieruchomość, położona we wsi C., gm. (…) obszaru 3,34 ha, złożona z działek: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 05, 06 i 43, co wynika z okazanego przy tej umowie ostatecznego aktu własności ziemi, wydanego przez Naczelnika Gminy (…) z 15 grudnia 1976 r. Nr (…), w którym jako właściciele na zasadach wspólności ustawowej wpisani są rodzice Wnioskodawczyni. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma założonej księgi wieczystej, ani urządzonego zbioru dokumentów oraz nie jest ona obciążona żadnymi prawami i ograniczeniami w rozporządzaniu nią.

Na działce Nr 43 znajdują się następujące zabudowania: dom murowany 4-izbowy kryty blachą, obora murowana kryta eternitem, stodoła drewniana kryta eternitem, szopa drewniana kryta eternitem. L. G. i Wnioskodawczyni dokonują działu spadku w ten sposób, że: L. G. przysługuje własność zabudowanej nieruchomości położonej we wsi C., gm. (…) łączonego obszaru 2,2818 ha, złożonej z działek 1, 2, 3, 4 i 43 – działka zabudowana oraz udziału wynoszącego 1/2 części w niezabudowanych działkach Nr 05, 06 i 8 łączonego obszaru 0,7591 ha położonej we wsi C., gm. (…). Wnioskodawczyni przysługuje własność niezabudowanej nieruchomości we wsi C., gm. (…) łączonego obszaru 0,2991 ha złożonej z działek 5, 6 i 7 oraz udziału wynoszącego 1/2 części w niezabudowanych działkach Nr 05, 06 i 8 łączonego obszaru 0,7591 ha położonej we wsi C., gm. (…).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wartość działek, które otrzymała wyniku działu spadku, w żaden sposób nie przewyższały wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w masie spadkowej. W skład spadku wchodził obszar całego gospodarstwa o pow. 3,34 ha i następujące budynki:

• dom murowany 4-izbowy kryty blachą,
• obora murowana kryta eternitem,
• stodoła drewniana kryta eternitem,
• szopa drewniana kryta eternitem,

więc każdy powinien otrzymać po 1/2 każdego budynku i 1,67 ha gruntu.

Dział spadku został dokonany w ten sposób, że Wnioskodawczyni otrzymała niezabudowaną nieruchomość o łącznej powierzchni 0,7591 ha. Drugi spadkobierca otrzymał zabudowaną nieruchomość łączonego obszaru 2,2818 ha oraz tak samo jak Wnioskodawczyni udział wynoszący 1/2 części w niezabudowanych działkach o łącznej powierzchni 0,7591 ha, czyli drugi spadkobierca otrzymał więcej z podziału spadku o wartości wszystkich budynków oraz o 1, 9827 ha gruntu.

Do działu spadku należały tylko 2 osoby: Wnioskodawczyni i Jej brat, więc spadek ten według prawa powinien być podzielony po 1/2 części z całości. Wnioskodawczyni dobrowolnie zrzekła się na rzecz brata z dużej części przynależnej dla Wnioskodawczyni, tj. wszystkie budynki i blisko 2 ha gruntu, nie otrzymując z tego tytułu żadnych korzyści finansowych, czy materialnych. Ze strony Wnioskodawczyni nie było żadnych spłat dla drugiego spadkobiercy, czyli dla brata.

Podsumowując podział spadku był dobrowolną ustną ugodą, bez żadnych spłat, dopłat, wynagrodzeń, czy zadośćuczynień dla żadnej ze stron. Zapis taki jest zawarty również z akcie notarialnym w punkcie 2 § 3 – „stawający określili wartość przedmiotu umowy i oświadczyli, że z tytułu niniejszej umowy, żadnych dopłat między nimi nie ma”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jeśli w 2021 r. Wnioskodawczyni sprzeda działki budowlane Nr 5, 6 i 7 położone we wsi C., gm. (…) zostanie Wnioskodawczyni naliczony podatek dochodowy? Jeżeli tak, to w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

W dniu 4 grudnia 2020 r. Wnioskodawczyni otrzymała odpowiedź na Jej zapytanie od Krajowej Informacji Skarbowej (identyfikator zapytania (…), w którym wskazano, że źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, ww. okres pięcioletni liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę. Zatem jeżeli nieruchomość została nabyta przez rodziców w latach 60-tych (jako użytkowników), jako właścicieli, to nie powstanie obowiązek podatkowy. Podstawą prawną jest tutaj art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Ponadto w wyniku konsultacji z pracownikiem Urzędu Skarbowego w (…) Wnioskodawczyni dowiedziała się, że z uwagi na fakt, że majątek wchodzący w skład spadku nie został podzielony przez spadkobierców po równo, czyli po 1/2, to Wnioskodawczyni otrzymała znacznie mniejszą jego część, a drugi spadkobierca, czyli brat Wnioskodawczyni otrzymał blisko 2 ha ziemi więcej i wszystkie budynki.

W związku z tym w przypadku sprzedaży działek w 2021 r. nie powstanie wobec Wnioskodawczyni obowiązek podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można odpłatnie lub nieodpłatnie.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Na mocy art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego p

odatnikowi udziału w spadku.

W tym miejscu należy wskazać, że ust. 5, ust. 6 i ust. 7 dodane do art. 10 ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

W związku z tym, że planowana sprzedaż nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię nastąpi w 2021 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 2019 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że rodzice Wnioskodawczyni zostali współwłaścicielami gospodarstwa rolnego w dniu 15 grudnia 1976 r. na podstawie aktu własności ziemi na zasadach wspólności ustawowej. W dniu 5 lipca 1981 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Spadek nabyli jego żona i dzieci (w tym Wnioskodawczyni) po 1/3 każde z nich. W dniu 30 września 2014 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłej nabyły dzieci (w tym Wnioskodawczyni) po 1/2 części każde z nich. W dniu 8 sierpnia 2017 r. sporządzono akt notarialny – umowę o dział spadku. Wartość działek, które otrzymała Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku, w żaden sposób nie przewyższały wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w masie spadkowej. Wnioskodawczyni dobrowolnie zrzekła się na rzecz brata z dużej części przynależnej dla Wnioskodawczyni. Podział spadku był dobrowolną ustną ugodą, bez żadnych spłat, dopłat, wynagrodzeń, czy zadośćuczynień dla żadnej ze stron.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy dochód uzyskany z planowanej sprzedaży nieruchomości, w części nabytej w drodze spadku i działu spadku, podlega opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego stanu faktycznego należy stwierdzić, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740)

Stosownie do art. 922 ww. ustawy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez rodziców Wnioskodawczyni (spadkodawców) w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Zgodnie z art. 31 § 1 cytowanej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

W tym miejscu wskazać należy, że do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawczyni), jest moment nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, tj. 1976 r.

Wobec powyższego planowana sprzedaż działek budowlanych w tej części, które zostały nabyte w spadku po rodzicach, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie działek nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni w odniesieniu do tej części nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w drodze działu spadku wskazać należy, że w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli dział spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy, stanowi w myśl ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Jeżeli więc w wyniku dokonanego działu spadku, przedmiotem którego były nieruchomości, udział w nich zwiększa się, tj. przekracza wartość udziału dotychczas posiadanego, to data działu spadku będzie również datą nabycia tego udziału w nieruchomościach, o który zwiększył się udział w nich po dokonaniu tej czynności. Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”.

Z powyższego przepisu wynika, że nabycie ponad przysługujący podatnikowi udział w spadku stanowi nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Organ podkreśla, że dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

We wniosku podano, że wartość działek otrzymanych przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku mieściła się w przysługującym Jej udziale w spadku.

Wobec powyższego, skoro w związku z przeprowadzonym działem spadku, wartość otrzymanych przez Wnioskodawczynię składników majątku nie przekroczyła wartości, która pierwotnie przysługiwała Wnioskodawczyni w masie spadkowej stwierdzić należy,że nie doszło do nabycia przez Wnioskodawczynię kolejnych udziałów w składnikach majątku.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie w 2021 r. sprzedaży nieruchomości. w drodze działu spadku, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia działek.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.