INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2011r. (data wpływu 18 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 31 grudnia 1999r. prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej w dziedzinie ginekologii i położnictwa. Wnioskodawca posiada dwa lokale - jeden w domu mieszkalnym w X, a drugi lokal użytkowy wynajmuje w pawilonie przy ulicy Y w X. Przyjmowanie pacjentek odbywa się w różnych godzinach tzn. np. przy ul. Y od 10.00 do 14.00., a przy ulicy Z od 16.00 do 20.00. W związku z przekroczeniem wartości sprzedaży 40. 000, 00 zł w miesiącu sierpniu 2011r. Wnioskodawca był zobowiązany do zainstalowania kasy fiskalnej od 1 listopada 2011r.

Adresy obu punktów znajdują się na paragonach fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zainstalować i ufiskalnić jedną przenośną kasę fiskalną, czy dwie kasy fiskalne do każdego lokalu z osobna...

Zdaniem Wnioskodawcy wystarczy mu tylko jedna, przenośna kasa fiskalna, którą po zakończeniu przyjmowania pacjentek w jednym lokalu zabiera do lokalu drugiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji powyższej sprzedaży, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych.

Zgodnie z przepisem § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. nr 212, poz. 1338) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
9. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
15. oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży;
    
    

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca dopuszcza możliwość ewidencjonowania sprzedaży prowadzonej przez podatnika w dwóch lub większej ilości miejsc przy użyciu tylko jednej kasy rejestrującej pod warunkiem, że podatnik będzie na niej ewidencjonował każdą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, a na drukowanym przez kasę paragonie fiskalnym umieszczony będzie adres:

• wszystkich punktów, w których świadczy usługę lub
• jeden adres tj. siedziby lub jego miejsca zamieszkania.
  
  

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej w dziedzinie ginekologii i położnictwa.

Wnioskodawca posiada dwa lokale, w których przyjmuje swoje pacjentki - jeden w domu mieszkalnym w X przy ulicy Z, a drugi lokal użytkowy wynajmuje w pawilonie przy ulicy Y w X. Przyjmowanie pacjentek odbywa się w różnych godzinach.

W związku z przekroczeniem wartości sprzedaży 40. 000, 00 zł w miesiącu sierpniu 2011r. Wnioskodawca był zobowiązany do zainstalowania kasy fiskalnej od 1 listopada 2011r.

Na drukowanych przez kasę fiskalną paragonach fiskalnych, znajdują się adresy obu punktów w których świadczy swoje usługi.

Ponadto z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca swoje usługi wykonuje sam (prowadzi indywidualną praktykę lekarską), a zatem w momencie przyjmowania pacjentów w pierwszym lokalu drugi jest nieczynny.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w celu ewidencjonowania sprzedaży świadczonych usług w dwóch odmiennych punktach sprzedaży może używać jednej tzw. „przenośnej” kasy rejestrującej, bowiem nigdy nie będzie jednocześnie prowadzić sprzedaży w ww. lokalach, a na drukowanym przez kasę paragonie fiskalnym umieszczony jest adres wszystkich punktów (obu lokali użytkowych), w których świadczy usługę.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.