Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.113.2021.2.HD
z 27 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (pytanie na 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wskazuje, że na potrzeby niniejszego wniosku określenie „Zamawiający” oznacza osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, z którą Wnioskodawczyni w ramach własnej jednoosobowej działalności gospodarczej zawarła umowę o świadczenie usług.

Działalność Wnioskodawczyni, stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku, jest prowadzona na rzecz Zamawiającego od 2 września 2019 r.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą na terytorium RP jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności stale świadczy usługi, których przedmiotem jest tworzenie utworów komputerowych oraz przekazanie autorskich praw majątkowych do nich na rzecz Zamawiającego.

Wnioskodawczyni podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W ramach swojej działalności tworzy i rozwija oprogramowanie dla Zamawiającego w oparciu o stworzony przez siebie unikatowy kod źródłowy.

Efektem pracy Wnioskodawczyni jest nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych (języków programowania, bibliotek, frameworków).

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawczyni, powstaje w wyniku indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Aby kod źródłowy spełniał indywidualne potrzeby Zamawiającego, musi być każdorazowo opracowany w inny sposób. Każdy kod źródłowy należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego. Zatem stworzone, ulepszone i rozwijane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawczyni nieustannie poszerza swoją wiedzę oraz umiejętności w celu ulepszenia istniejących produktów oraz usług albo stworzenia innowacyjnych rozwiązań. W ramach prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych, które mogą zmienić rynek oraz znane do tej pory rozwiązania.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię w ramach jej działalności gospodarczej – jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe.

Dodatkowo, czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działalności Wnioskodawczyni jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez nią oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany. Działalność Wnioskodawczyni nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy i usługi informatyczne. Wnioskodawczyni wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz doświadczenie w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania.

W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawczyni:

1. powstają programy komputerowe, które są rezultatem jej twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór”), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
2. są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.

Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawczynię czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania.

Ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Wnioskodawczyni na zlecenie Zamawiającego, polegające na tworzeniu nowego kodu źródłowego stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania, dotyczą poszerzenia o nowy kod źródłowy oprogramowania zarówno wytworzonego przez Wnioskodawczynię jak i takiego uzupełnienia oprogramowania, którego ona nie wytworzyła. Podkreślić należy, iż w zakresie rozwijania/ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawczynię nie dochodzi w istocie do zmiany istniejącego już kodu źródłowego, a do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie dopełnienie, dodatkowy element kodu, który już wcześniej istniał lub nadpisania istniejącego kodu (zamiany istniejącego kodu na nowy). Skoro więc dochodzi do powstania nowego kodu źródłowego, który powoduje powstanie nowych funkcjonalności lub nowych sposobów działania albo stanowi nadpisanie istniejącego kodu, to należy uznać, że również w przypadku rozwoju lub ulepszenia oprogramowania mamy w istocie do czynienia z nowym programem komputerowym (Zgodnie z definicją słownika PWN: „program” [gr.], inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer).

Wnioskodawczyni w ramach usług świadczonych na rzecz Zamawiającego otrzymuje wynagrodzenie ustalane odrębnie w każdym miesiącu, w zależności od ilości godzin świadczenia usług, ich zakresu oraz stopnia skomplikowania, które jest płatne co miesiąc.

Wynagrodzenie jest wypłacane Wnioskodawczyni przez Zleceniodawcę na podstawie wystawionej przez Wnioskodawczynię faktury VAT po zakończeniu miesiąca wykonywania usług.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię obejmuje także wynagrodzenie za stworzone przez Wnioskodawczynię Utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz za przeniesienie majątkowych praw autorskich z nimi związanych.

Zgodnie z zawartą umową Zamawiający, w ramach wynagrodzenia umownego, nabywa od Wnioskodawczyni, na zasadzie wyłączności, wszelkie autorskie prawa majątkowe do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wnioskodawczyni udziela Zamawiającemu prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do Utworu. Wnioskodawczyni tworzy miesięczne zestawienie wykonanych na rzecz Zamawiającego Utworów (programów komputerowych), w którym przedstawia czas ich realizacji, w oparciu o prowadzoną przez Wnioskodawczynię ewidencję prac. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do prowadzenia tej ewidencji na bieżąco.

Kod źródłowy umieszczany jest na bieżąco w repozytorium Zamawiającego.

Wnioskodawczyni osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych) w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku.

Część wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawczynię, która nie wynika ze stworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalana jest na podstawie wpisów Wnioskodawczyni w ewidencji pracy i nie jest uwzględniana w ewidencji prowadzonej na potrzeby IP Box na podstawie art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tej części wynagrodzenia Wnioskodawczyni nie będzie stosowała ulgi IP Box.

Wnioskodawczyni dodatkowo, w ramach swojej działalności gospodarczej, odrębnej od świadczonych usług na rzecz Zamawiającego, zajmuje się prowadzeniem sprzedaży towarów przez Internet. Dochód z powyższych usług nie będzie objęty ulgą IP Box, a koszty związane z tą częścią działalności nie będą uznawane za koszty kwalifikowane.

Co istotne, Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Zlecone Wnioskodawczyni czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawczyni jako wykonująca czynności opisane we wniosku ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawczyni chciałaby skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020 oraz w latach kolejnych, przez co rozumieć należy opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2020 r. aż do zakończenia lub zmiany zasad współpracy z Zamawiającym.

Wnioskodawczyni od 2 września 2019 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody.

Wnioskodawczyni ponosi opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W 2020 r. Wnioskodawczyni ponosiła następujące koszty:

• koszt zakupu laptopa;
• koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych;
• koszt nabycia telefonów komórkowych, służących testowaniu aplikacji mobilnych + RWD;
• koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawczyni);
• koszt użytkowania samochodu – na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych przeglądów oraz ubezpieczenia pojazdu.

W 2021 r. Wnioskodawczyni spodziewa się ponieść dodatkowo następujące koszty związane z nabyciem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

• koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych;
• koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawczyni);
• koszt wyposażenia biura;
• koszt użytkowania samochodu – na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych przeglądów oraz ubezpieczenia pojazdu.

W ocenie Wnioskodawczyni powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus – do litery „a” wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty: laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych, telefonów komórkowych, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura.

Opisane powyżej koszty mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawczynię działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Wnioskodawczyni nie byłaby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez profesjonalnego komputera, który aby zapewnić odpowiednią jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. Również w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawczyni musi ponosić koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (np. myszka, klawiatura) oraz specjalistycznego sprzętu testowego – telefonu komórkowego, który umożliwia jej sprawną i wygodną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz możliwość testowania stworzonego oprogramowania. Telefony komórkowe są przede wszystkim niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany, np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). W celu prowadzenia działalności Wnioskodawczyni musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jej księgowość. Wnioskodawczyni musi także ponosić koszt utrzymania i użytkowania samochodu (w tym koszt paliwa, niezbędnych przeglądów, napraw oraz ubezpieczenia pojazdu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym. Wnioskodawczyni także nie mogłaby pracować nad wytwarzanym przez nią oprogramowaniem w nieodpowiednich warunkach, dlatego też będzie musiała ponieść koszt pełnego wyposażenia biura, w którym znajdą się m.in. odpowiednie meble oraz oświetlenie umożliwiające wydajną i wygodną wielogodzinną pracę, w warunkach siedzących nad ww. oprogramowaniem. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Wnioskodawczyni ponosi także koszty związane z drugim rodzajem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, odrębnej od świadczenia usług na rzecz Zamawiającego, w szczególności: koszty pakowania i wysyłki towaru oraz marketingu. Ponadto Wnioskodawczyni rozwija również własny produkt informatyczny i w związku z tym ponosi koszty licencji na oprogramowanie służące do rozwoju tego produktu, przy czym nie jest on jeszcze komercjalizowany. Ww. koszty nie są bezpośrednio powiązane z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zatem nie będą brane pod uwagę podczas obliczania wskaźnika nexus.

Wnioskodawczyni rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box, Wnioskodawczyni prowadzi szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów na Zamawiającego). W ewidencji są wyodrębnione:

1. przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stanowiący programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca;
2. zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów;
3. dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w a) i b).

Wnioskodawczyni prowadzi ww. ewidencję od 1 stycznia 2020 r. Jest ona prowadzona przez Wnioskodawczynię na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawczyni dodatkowo dokumentuje jaka część usług świadczonych przez nią polegała na stworzeniu autorskiego oprogramowania i przeniesieniu autorskich praw majątkowych do niego, a jaka część nie stanowiła prac badawczo-rozwojowych.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzona przez nią pozarolnicza działalność gospodarcza jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że w efekcie rozwijania i ulepszania programu komputerowego powstaje odrębny od niego program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W polskim porządku prawnym nie ma definicji legalnej programu komputerowego, natomiast jak wprost wynika z definicji słownikowej programem komputerowym jest każdy zestaw rozkazów lub instrukcji przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Taką definicję przyjmują także ustawodawstwa obce, które zdecydowały się taką definicję wprowadzić (np. USA czy Japonia). W związku z tym uznać należy, że każdy nowy kod źródłowy w istocie jest programem komputerowym.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, innowacyjne na tyle, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Na marginesie tej odpowiedzi Wnioskodawczyni wskazuje, że nie ma ona żadnego znaczenia dla wydania interpretacji w sprawie. Zgodnie z art. 5a ust. 38 działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z kolei z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W związku z tym kwestia poziomu innowacyjności lub stopnia odróżnienia od rozwiązań już funkcjonujących nie ma żadnego znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi IP Box, o ile działalność prowadzona przez Wnioskodawczynię spełnia wskazane wyżej definicje. Żaden też przepis nie określa aby opracowywane usługi były „niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej" o ile dochodzi do „tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług", zgodnie z definicją ustawową.

Za wykonanie oprogramowania Zamawiający płaci Wnioskodawczyni wynagrodzenie, ustalane odrębnie w każdym miesiącu, w zależności od ilości godzin świadczenia usług, ich zakresu oraz stopnia skomplikowania. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, zgodnie z umową, jest zawarte w miesięcznym wynagrodzeniu, gdyż zgodnie z umową przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawczynię utworów (programów komputerowych) następuje odpłatnie. Zatem wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawczyni przez Zamawiającego składa się z jednej kwoty wskazanej na fakturze VAT – odpowiadającej odpowiednio wykonaniu zleconych prac i jest wynagrodzeniem za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawczyni w efekcie prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej tworzy tylko utwory, którymi są programy komputerowe, które są chronione na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawczyni otrzymywała umówione wynagrodzenie za stworzone utwory stanowiące programy komputerowe, chronione na podstawie ww. przepisu.

Wnioskodawczyni zawarła ze zleceniodawcą umowę o świadczenie usług programistycznych, tj. usług polegających na tworzeniu będących utworami prawnoautorskimi programów komputerowych oraz przekazaniu autorskich praw majątkowych do tych programów zleceniodawcy i z tego tytułu osiągała dochód. W ramach działalności prowadzonej w 2020 r. Wnioskodawczyni nie wykonywała innych usług informatycznych (tj. niekreatywnych, takich jak prace utrzymaniowe czy zarządzanie projektami), także Wnioskodawczyni nie planuje wykonywać takich usług w 2021 r. Skoro więc Wnioskodawczyni podczas prac nad oprogramowaniem na rzecz Zamawiającego tworzy tylko programy komputerowe, chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to osiąga ona wyłącznie dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Przez przekazanie autorskich praw majątkowych należy rozumieć przeniesienie autorskich praw majątkowych, które następuje odpłatnie, na podstawie zawartej umowy, a więc przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje poprzez ich sprzedaż na rzecz Zamawiającego. Czynność przekazania majątkowych praw autorskich na rzecz zleceniodawcy odbywa się z zachowaniem warunków przewidzianych w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Zgodnie z umową, z chwilą utrwalenia poszczególnych utworów w ramach realizacji świadczonych usług (polegających na tworzeniu autorskich programów komputerowych) na rzecz Zleceniodawcy następuje odpłatne przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego. Do utrwalenia utworu dochodzi z chwilą umieszczenia kodu źródłowego w repozytorium kodu.

Odnosząc się do formy przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego na Zleceniodawcę Wnioskodawczyni wskazuje, że następuje ono na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, zaś w praktyce przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego następuje z chwilą utrwalenia stworzonego przez Wnioskodawczynię utworu, tj. z chwilą umieszczenia stworzonego przez Wnioskodawczynię kodu źródłowego w repozytorium kodu.

Wnioskodawczyni przenosi autorskie prawa majątkowe do wszystkich stworzonych w ramach umowy utworów, na wszystkich istniejących w chwili ustalenia utworu polach eksploatacji. Strony ustaliły w umowie, że z tytułu tworzenia programów komputerowych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych utworów przysługuje Wnioskodawczyni wynagrodzenie ustalane odrębnie w każdym miesiącu, w zależności od ilości godzin świadczenia usług, ich zakresu oraz stopnia skomplikowania tworzonych przez Wnioskodawczynię utworów (programów komputerowych). Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych utworów przechodzą na zleceniodawcę z chwilą utrwalenia danego utworu. Metodyka procesu tworzenia programów komputerowych polega na tym, że kod źródłowy jest zapisywany w repozytorium kodu, czyli dysku chmurowym. Przyjęcie przez Zleceniodawcę kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawczynię następowało więc z chwilą utrwalenia utworu, tj. umieszczenia przez Wnioskodawczynię kodu źródłowego danego programu komputerowego we wskazanym przez Zleceniodawcę repozytorium. W związku z tym Zleceniodawca wiedział do jakich utworów nabył autorskie prawa majątkowe w danym miesiącu (do tych, których kod źródłowy został umieszczony w repozytorium w danym miesiącu), za jaką cenę je nabył (odpowiadającą ilości przepracowanych godzin w danym miesiącu), na jakich polach eksploatacji (wszystkich istniejących w chwili powstania utworu), a także w którym momencie doszło do ich nabycia (z chwilą umieszczenia kodu źródłowego w repozytorium).

Zważywszy, że wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie może wykluczyć poniesienia także innych kosztów sprzętu i akcesoriów komputerowych, np. takich jak: kable, dyski zewnętrzne, monitor, drukarka, głośniki itp. W związku z powyższym Wnioskodawczyni chciałaby uwzględnić także inne koszty dotyczące sprzętu i akcesoriów komputerowych. Wnioskodawczyni chciałaby także uwzględnić koszty artykułów biurowych (ryzy papieru, segregatory, koszulki na dokumenty, notesy, zszywacze itp.) umożliwiających tworzenie dokumentacji związanej z jej działalnością gospodarczą, w tym tej ściśle powiązaną z tworzeniem oprogramowania (np. projekty, specyfikacje). Wnioskodawczyni chciałaby uwzględnić następujące meble składające się na wyposażenie biura: fotel biurowy i biurko (zapewniające ergonomiczną pracę przed komputerem), szafki na dokumenty oraz odpowiednie lampy, dopasowane do pracy przed komputerem.

Pod pojęciem dochodu, do którego Wnioskodawczyni zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową 5%, Wnioskodawczyni rozumie kwalifikowany dochód z zakwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dochód z zakwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez nią w ramach umowy z Zamawiającym kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak, czy Wnioskodawczyni może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez nią ww. dochodu?
2. Czy prowadzenie dokumentacji w sposób opisany we wniosku, tzn. ujmowanie w prowadzonej ewidencji jej elementów wymienionych we wniosku, jest zgodne z wymaganiami wskazanymi w art. 30cb ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wymienione we wniosku – w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym – koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię, tj. laptop, sprzęt i akcesoria komputerowe, telefony komórkowe, obsługę księgowości, użytkowanie samochodu, wyposażenie biura, stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
4. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych, telefonów komórkowych, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura, oraz nieuwzględnianie we wskaźniku nexus kosztów związanych z prowadzeniem sprzedaży przez Internet oraz rozwojem własnego, dotychczas niekomercjalizowanego oprogramowania?
5. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. laptopa, sprzętu i akcesoriów komputerowych, telefonów komórkowych, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura w takim procencie, jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu ogółem uzyskanego przez Wnioskodawczynię w skali roku?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym pytań nr 2, 3, 4 i 5 – zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania nr 1 – zostały spełnione przez nią wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Artykuł 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się przez to:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawczyni, powstaje w wyniku jej indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Zatem każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawczyni.

Należy zaznaczyć, iż tworzenie przez Wnioskodawczynię oprogramowania odbywa się w sposób systematyczny. Stałe tworzenie przez Wnioskodawczynię kodu źródłowego nie może być uznane za jednorazową czynność. Celem działalności Wnioskodawczyni jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez nią oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany.

Wnioskodawczyni przenosiła i przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego) i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z tego powodu, Wnioskodawczyni osiąga kwalifikowane dochody z zakwalifikowanych praw własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni nie będzie natomiast stosowała ulgi IP Box do wynagrodzenia uzyskiwanego przez nią z tytułu usług, w ramach których nie powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej, których zakres i uzyskiwany z nich przychód wynikają z ewidencji prac Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

----------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 – o czym stanowi art. 30ca ust. 6 tej ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze opisaną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zamawiającego praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni jest uprawniona do zastosowania do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni – w zakresie pytania nr 1 – należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.