Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.80.2021.2.MF
z 1 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 7 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie wprowadzenia na rynek krajowy napojów izotonicznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

7 grudnia 2020 r. złożyli Państwo do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych dotyczący wprowadzenia na rynek krajowy napojów izotonicznych.

Z tytułu wniosku z 2 grudnia 2020 r. uiścili Państwo opłatę w wysokości (…) zł na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej (…).

W związku w przekazaniem ww. wniosku 16 grudnia 2020 r. do Ministra Zdrowia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił Państwu wniesioną opłatę.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183 ze zm.), zwanej dalej ustawą jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym, pismem z 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.), wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych, został przekazany przez Ministra Zdrowia, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 19 maja 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.80.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.), wnosząc jednocześnie brakującą opłatę do wniosku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca planuje produkować wyrób w postaci napoju, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11.

Wyrób ma być napojem izotonicznym, który stanowi roztwór węglowodanowo-elektrolitowy w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (UE) nr 432/2012 z 16 maja 2012 roku ustanawiające wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (dalej: „Rozporządzenie 432/2012”), a mianowicie zawiera 80-350 kcal węglowodanów na litr, a co najmniej 75 % energii pochodzi z węglowodanów wywołujących silną odpowiedź glikemiczną, takich jak glukoza, polimery glukozy i sacharoza, a nadto zawartość sodu w napoju waha się między 20 mmol/l (460 mg/l) a 50 mmol/l (1 150 mg/l), a ich osmolalność ma wynosić 200-330 mOsm/kg wody.

Produkt ma nie zawierać soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego.

Napój ma być słodzony cukrami oraz substancjami słodzącymi, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z 16 grudnia 2008 roku w sprawie dodatków do żywności (dalej: ,,Rozporządzenie 1333/2008”). Udział cukrów w gramach w przeliczeniu na 100 ml napoju ma wynosić (…)g/100 ml. Cukier ma pochodzić z dodawanej do napojów (…) lub syropu (…).

Do produkcji napoju mają zostać użyte następujące substancje słodzące: (…) oraz (…).

Napoje mają nie zawierać kofeiny lub tauryny.

Napoje mają być produkowane w dwóch wariantach smakowych o następujących składach:

1. (…)
2. (…)
   
   

Wnioskodawca planuje wprowadzać na rynek krajowy napoje o podanej powyżej charakterystyce. Wprowadzanie przez wnioskodawcę produktów do obrotu na rynku krajowym ma polegać na sprzedaży napojów do punktów sprzedaży detalicznej lub prowadzeniu sprzedaży detalicznej, tj. w sytuacjach opisanych przez art. 12d ust. 1 pkt 1 u.z.p.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

W powyżej zakreślonym przyszłym stanie faktycznym wnioskodawca wnosi o wyjaśnienie następujących przepisów: art. 12a ust. 1 pkt 1 u.z.p. w zw. z art. 12e ust. 1 u.z.p., art. 12b ust. 1 u.z.p., art. 12b ust. 2 pkt 6 u.z.p., art. 12d ust. 1 pkt 1 u.z.p., art. 12f ust 1 pkt 1 i 2 u.z.p. oraz art. 12f ust. 7 pkt 2 u.z.p. poprzez udzielenie odpowiedzi na postawione w tym kontekście pytania:

1. Czy wprowadzanie na rynek krajowy napojów stanowiących roztwory węglowodanowo- elektrolitowe, o których mowa w Rozporządzeniu 432/2021, w których zawartość cukrów jest równa (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, ale zawierających dwie substancje słodzące, o których mowa w Rozporządzeniu 1333/2008, tj. (…) oraz (…), poprzez ich sprzedaż przez wnioskodawcę do punktów sprzedaży detalicznej lub prowadzeniu ich sprzedaży detalicznej jako ich producent będzie na podstawie art. 12b ust. 2 pkt 6 u.z.p. zwolnione od opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 u.z.p.?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie przecząca, tj. zdaniem organu napoje o podanym wyżej składzie będą podlegać opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 u.z.p., to jaka będzie wysokość tej opłaty w przeliczeniu na jeden litr takich napojów?
   
   

Państwa zdaniem (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku).

Ad a) Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wprowadzanie do obrotu na rynku krajowym napojów o podanym wyżej składzie poprzez ich sprzedaż przez wnioskodawcę do punktów sprzedaży detalicznej lub prowadzenie ich sprzedaży detalicznej jako producent nie będzie podlegać opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 u.z.p.

Swoje stanowisko wnioskodawca uzasadnia tym, że napój, który ma zostać wprowadzany na rynek krajowy będzie korzystał ze zwolnienia od przedmiotowej opłaty na mocy art. 12b ust. 2 pkt 6 u.z.p. Wspomniany przepis art. 12b ust. 2 pkt 6 u.z.p. zakłada, że nie podlega opłacie wprowadzanie na rynek krajowy napojów będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w Rozporządzeniu 432/2012, w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Napoje, które zamierza produkować wnioskodawca, a następnie wprowadzać na rynek krajowy, nie będą zawierać więcej cukrów niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml napojów, gdyż będą zawierać jedynie (…) g cukrów na 100 ml napoju. Oznacza to, że napoje będą spełniać wszystkie wymagania niezbędne do skorzystania ze zwolnienia od opłaty od środków spożywczych przewidzianego w art. 12b ust. 2 pkt 6 u.z.p., gdyż napoje będą roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w Rozporządzeniu 432/2012, a nadto zawierać będą mniejszą lub równą ilość cukrów niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

W ocenie wnioskodawcy okolicznością bez znaczenia do skorzystania z całkowitego zwolnienia z opłaty od środków spożywczych będzie zawarcie w składzie napojów środków słodzących, o których mowa w Rozporządzeniu 1333/2008, gdyż wspomniane zwolnienie nie przewiduje stosownego dodatkowego warunku.

Dodatkowo należy w tym kontekście zwrócić uwagę na redakcję art. 12f ust. 7 pkt 2 u.z.p., który przewiduje, że napoje będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w Rozporządzeniu nr 432/2012, zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w art. 12f ust. 1 pkt 2 u.z.p. Oznacza to, że takie napoje zawierające nie więcej niż 5 g cukrów na 100 ml, w ogóle nie podlegają opłacie. Jeśli wolą ustawodawcy było objęcie opłatą od środków spożywczych napojów będących rozworami węglowodanowo- elektrolitowymi, o których mowa w Rozporządzeniu nr 432/2012, które zawierają mniej lub 5 g cukrów na 100 ml napoju, a zawierają inne dodatki np. w postaci substancji słodzących, o których mowa w 1333/2008, to wówczas brzmienie tych przepisów wprost wskazywałoby, że takie napoje nie mogą przy tym zawierać takich dodatkowych substancji słodzących.

Ad b) Jeśli Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajmie odmienne stanowisko w odniesieniu do zagadnienia przedstawionego w literze a) powyżej i stwierdzi, że wprowadzanie na rynek krajowy napojów o podanym wyżej składzie poprzez ich sprzedaż przez wnioskodawcę do punktów sprzedaży detalicznej lub prowadzenie sprzedaży detalicznej będzie podlegać opłacie od środków spożywczych, to zdaniem wnioskodawcy opłata będzie wynosić 0,50 zł w przeliczeniu na jeden litr tego napoju.

Podstawy do naliczenia opłaty należy w takim przypadku upatrywać w art. 12f ust. 1 pkt 1 u.z.p., gdyż napój ma zawierać przynajmniej jedną substancję słodzącą, o której mowa w Rozporządzeniu nr 1333/2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Zgodnie z art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei w myśl art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz. Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 432/2012", w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Jak stanowi art. 12f ust. 1 ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

-w przeliczeniu na litr napoju.

Stosownie natomiast do art. 12f ust. 2 ustawy wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.

Na podstawie art. 12f ust. 7 pkt 2 ustawy napoje będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu nr 432/2012 zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planują Państwo produkować wyrób w postaci napoju, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11.

Wyrób będzie napojem izotonicznym, stanowiącym roztwór węglowodanowo-elektrolitowy w rozumieniu rozporządzenia nr 432/2012.

Produkt nie będzie zawierać soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego.

Napój będzie słodzony cukrami oraz substancjami słodzącymi, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Udział cukrów w gramach w przeliczeniu na 100 ml napoju będzie wynosić (…) g/100 ml. Cukier będzie pochodzić z dodawanej do napojów (…) lub syropu (…).

Do produkcji napoju zostaną użyte następujące substancje słodzące: (…) oraz (…).

Napoje nie będą zawierać kofeiny lub tauryny. Napoje będą produkowane w dwóch wariantach smakowych.

Wprowadzanie przez Państwa produktów do obrotu na rynku krajowym polegać będzie na sprzedaży napojów do punktów sprzedaży detalicznej lub prowadzeniu sprzedaży detalicznej.

Opłata, o której mowa w art. 12f ust. 1 pkt 1 ustawy jest opłatą za zawartość w napoju cukrów lub jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008.

Jednak w myśl art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy napoje izotoniczne, które zamierzają Państwo wprowadzić na rynek krajowy będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzenia nr 432/2012, o zawartości cukrów (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, nie podlegają opłacie od środków spożywczych.

Nie powstanie również obowiązek zapłaty opłaty ze względu na zawartość w napojach będących przedmiotem wniosku substancji słodzących.

Przepisy ustawy nie nakładają bowiem obowiązku zapłaty opłaty ze względu na zawartość substancji słodzących w napojach będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowy, o których mowa w rozporządzeniu nr 432/2012, w sytuacji gdy korzystają one ze zwolnienia wskazanego w art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy.

Tym samym w zakresie pytania znaczonego literą a, Państwa stanowisko, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek krajowy napojów izotonicznych będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu nr 432/2012 nie będzie podlegać opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest prawidłowe.

Mając na uwadze, że stanowisko w zakresie pytania oznaczonego literą a organ ocenił jako prawidłowe, pytanie oznaczone literą b stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.