Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.7.2021.2.MF
z 5 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 9 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie naliczania opłaty, o której mowa w art. 12f ust. 1 pkt 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

24 marca 2021 r. złożyli Państwo do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych.

Z tytułu wniosku z 9 marca 2021 r. uiścili Państwo opłatę w wysokości (…) zł na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej (…).

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183, ze zm.) jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 26 maja 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.7.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 8 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.).

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem (...) podlegających rygorom ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2365 z późn. zm.) oraz spełniających definicję "napoju" zawartą w art. 12b ust. 1 ww. ustawy.

Spółka produkuje napoje zarówno pod swoją marką, jak i na zamówienie i pod marką innych podmiotów. Spółka zawiera zarówno umowy ramowe w ramach których nabywcy dokonują zamówień poszczególnych towarów jak i odrębne umowy sprzedaży dotyczące określonej serii produktów. W końcu Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną napojów.

Jeden ze sprzedawanych napojów zawiera zarówno substancje słodzące jak i cukier.

Syrop zawiera 15% soku, więc podlega opłacie stałej w wysokości 0,5zł/L- tak została naliczona. Na etykiecie deklarowane jest (…)g cukru w 100 ml syropu, więc dodatkowa opłata naliczana jest od (…)

Razem opłata wynosi (…)

Syrop ma pojemność (…) ml, czyli (…)

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

Wymienione we wniosku napoje sprzedawane będą kontrahentom:

a) prowadzącym sprzedaż:

• hurtową,
• detaliczną,
• hurtową i detaliczną;

b) odbiorcom detalicznym.

Napój będący przedmiotem wniosku jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod poz. 10.89.

Napój będący przedmiotem wniosku nie posiada w swoim składzie, oprócz cukrów i substancji słodzących, kofeiny lub tauryny.

Substancje słodzące znajdujące się w napoju będącym przedmiotem wniosku, stanowią substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, ze zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008".

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.

1. Czy stała opłata od środków spożywczych w opisanym stanie faktycznym naliczana jest tylko raz i to niezależnie od tego, że napój zawiera zarówno cukier jak i inne substancje słodzące?

Zdaniem Państwa.

W stanie faktycznym przedstawionym w interpretacji opłata od środków spożywczych naliczana jest tylko raz.

Zgodnie z art. 12f ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym, na wysokość opłaty składają się następujące części:

-0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008.

Użycie spójnika "lub" zgodnie z zasadami logiki praktycznej oznacza, że opłata stała podlega naliczeniu w sytuacji:

1. zawartości cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju albo
2. zawartości w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 albo
3. zawartości cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju oraz równocześnie zawartości w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008.
   
   

Ustawodawca w żadnym z przepisów nie wskazał, że opłata winna być naliczana od każdego rodzaju substancji występującej w napoju. Wręcz przeciwnie. Opłata powinna być naliczona i to tylko raz w sytuacji jednoczesnego występowania zarówno cukru jak i substancji słodzącej (sytuacja „C”).

A zatem stała opłata od środków spożywczych w opisanym stanie faktycznym naliczana jest tylko raz i to niezależnie od tego, że napój zawiera zarówno cukier jak i inne substancje słodzące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego w zaistniałym stanie faktycznym jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Państwa stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.