Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.9.2021.2.KP
z 8 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 24 luty 2021r. (data wpływu 3 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 10 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych dotyczącej sprzedaży napojów nabytych przed 1 stycznia 2021 r. (zapasy magazynowe):

• od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju – jest prawidłowe,
• nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

3 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych dotyczący zapasów magazynowych.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183, ze zm.), zwanej dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 2 czerwca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.9.2021.1.KP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 10 czerwca 2021 r., wnosząc jednocześnie dodatkową opłatę do wniosku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Jesteśmy osobą prawną prowadzącą działalność hurtową i detaliczną (sprzedaż konsumentów zarejestrowanych w ewidencji kasy fiskalnej) w zakresie artykułów spożywczych, między innymi napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje.

Na koniec 2020 roku na stanie magazynowym pozostały niesprzedane napoje zawierające (...).

Sprzedaż tych napojów nastąpiła w styczniu 2021 roku.

W obecnym brzmieniu ustawa nie określa, jaki jest status zapasów magazynowych napojów objętych opłatą.

W związku z powyższym nie mamy pewności czy z zapasów z 2020 roku należałoby naliczyć opłatę cukrową i należność odprowadzić do Urzędu Skarbowego.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego:

1. Napoje będące przedmiotem wniosku są napojami ujętymi w PKWiU w klasie 10.32 i/lub 10.89 albo w dziale 11.
   
2. Napoje powyższe zawierają oprócz cukrów będących monosacharydami lub disacharydami:
   
   1. substancje słodzące, o których mowa rozporządzeniu nr. 1333/2008
      
   2. kofeinę lub taurynę.
3. Jesteśmy hurtownią dokonującą sprzedaży na rzecz innych hurtowni, detalu i hurtowni ze sprzedażą detaliczną.
   
4. Napoje będące na stanie magazynowym na dzień 31.12.2020 nabyliśmy w 2020 roku od:
   
   1. podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju,
      
   2. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w roku 2021 przy sprzedaży napojów o którym mowa w art. 12b ust 1 ustawy o zdrowiu publicznym będących na stanie magazynowym na dzień 31.12.2020 należy naliczyć opłatę cukrową.

Państwa zdaniem.

Według naszej interpretacji, zapasy napojów występujących na koniec 2020 roku z chwilą sprzedaży w 2021 r. nie podlegają opłacie, ponieważ produkty te były wprowadzone do sprzedaży w 2020 roku kiedy to nie obowiązywała jeszcze ustawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych dotyczącej sprzedaży napojów nabytych przed 1 stycznia 2021 r. (zapasy magazynowe):

• od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju – jest prawidłowe,
• nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe
  
  

Stosownie do art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Z kolei art. 12a ust. 2 ustawy, stanowi iż przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Jednocześnie zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

W myśl z art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
   
   

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje, w myśl art. 12e ust. 1 ustawy, z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 12e ust 3 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Stosownie do art. 12e ust. 4 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 3, pozostałe podmioty wprowadzające na rynek napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, za których wprowadzenie została zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że posiadacie Państwo na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. napoje ujęte w PKWiU w klasie 10.32 i/lub 10.89 albo w dziale 11 nabyte przed 1 stycznia 2021 r.

Powyższe napoje zawierają oprócz cukrów będących monosacharydami lub disacharydami substancje (…).

Napoje będące przedmiotem wniosku sprzedawane są detalicznie oraz na rzecz podmiotów prowadzących sprzedaż detaliczną, hurtową oraz hurtowni prowadzących zarówno sprzedaż detaliczną i hurtową.

Napoje będące na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. nabyli Państwo w 2020 r.:

1. od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju,
2. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   

Państwa wątpliwość, budzi to, czy w przypadku sprzedaży w 2021 r. napojów, o których mowa w art. 12b ust. 1 ustawy, będących na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., należy naliczyć opłatę od środków spożywczych, skoro Państwa zdaniem zostały one wprowadzone do sprzedaży w 2020 r. kiedy to nie obowiązywała jeszcze ustawa.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że napoje znajdujące się na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., które zostały nabyte od podmiotów krajowych, zostały już wprowadzone na rynek krajowy, z uwagi na fakt, że prowadzicie Państwo jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową. Zatem ich dalsza odsprzedaż w 2021 r. nie będzie podlegać opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, (…).

W konsekwencji Państwa stanowisko dotyczące obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od sprzedaży w 2021 r. napojów, które stanowiły zapasy magazynowe na dzień 31 grudnia 2020 r., a nabytych od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju jest prawidłowe.

W odniesieniu do sprzedaży w 2021 r. napojów nabytych do 31 grudnia 2020 r. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy zauważyć, że zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Natomiast przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów należy rozumieć sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, zamawiającego, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust.3.

Skoro zatem napoje, o których mowa w art. 12b ust. 1 ustawy, będące na stanie magazynowym na dzień 31.12.2020 r. zostały przez Państwa nabyte w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, to ich sprzedaż detaliczna, sprzedaż do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, stanowi wprowadzenie na rynek krajowy. Tym samym zgodnie z art. 12d ust. 1 pkt 1 oraz 12e ust. 3 ustawy, w przypadku sprzedaży tychże napojów w 2021 r. mają Państwo obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

W konsekwencji Państwa stanowisko dotyczące obowiązku zapłaty opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy od sprzedaży w 2021 r. napojów, które stanowiły zapasy magazynowe na dzień 31 grudnia 2020 r., a nabytych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.