Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.48.2021.2.KP
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 19 marca 2021 r. (data wpływu 23 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 15 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od owocowych piw bezalkoholowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

23 marca 2021 r. złożyli Państwo do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych.

19 marca 2021 r., wnieśli Państwo opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w wyżej wymienionym zakresie.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183, ze zm.), zwaną dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 7 czerwca 2021 r., znak 0111-KDSB1-1.4019.48.2021.1.KP, wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 15 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.).

We wniosku przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. obok piwa w ofercie posiada również owocowe piwa bezalkoholowe (z zawartością alkoholu do 0,5%) tj. z dodatkiem naturalnego soku owocowego (…). Zawartość soku w piwie bezalkoholowym wynosi poniżej 20%.

Opisywane powyżej owocowe piwa bezalkoholowe są w stylu: sour ale, czyli są to kwaśne piwa bezalkoholowe (zakwaszane (…) podczas procesu produkcyjnego), a sok do piwa nie jest dodawany w celu jego dosłodzenia, tylko dla uzyskania smaku, aromatu owocowego (…) tzn. jest naturalnym składnikiem produkcji piwa.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Owocowe piwa bezalkoholowe będące przedmiotem wniosku są napojami ujętymi w dziale 11 PKWiU. W składzie piwa bezalkoholowego nie znajduje się żadna substancja, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Zawartość cukrów w owocowym piwie bezalkoholowym wynosi (…)

Wnioskodawca będzie:

• producentem piwa bezalkoholowego,
• producentem dla zamawiającego, w przypadku gdy skład piwa bezalkoholowego smakowego, objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez Wnioskodawcę, a dot. produkcji tego piwa bezalkoholowego smakowego dla zamawiającego,
• prowadził sprzedaż detaliczną owocowego piwa bezalkoholowego jako producent.
  
  

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.

Czy od owocowego piwa bezalkoholowego tj. piwa bezalkoholowego z dodatkiem naturalnego soku owocowego Spółka z o.o. zobowiązany jest odprowadzać opłatę od środków spożywczych tzw. podatek cukrowy?

Zdaniem Państwa.

Stoimy na stanowisku iż od owocowego piwa bezalkoholowego nie należy odprowadzać opłaty od środków spożywczych tzw. podatku cukrowego, ponieważ zgodnie z uzasadnieniem do ustawy za podlegający opłacie rozumie się wyrób w postaci napoju oraz syrop, będący środkiem spożywczym, ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z ww. substancji, z włączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

W owocowym piwie bezalkoholowym nie występują wskazane w ustawie substancje, natomiast sok owocowy w owocowych piwach bezalkoholowych jest naturalnym składnikiem receptury i dodawany jest nie w celu dosłodzenia piwa bezalkoholowego tylko w celu nadania smaku owocowego oraz aromatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od owocowych piw bezalkoholowych – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast przez sprzedaż detaliczną, o której mowa powyżej rozumie się, zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy, dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
   
   

Zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z kolei art. 12f ust. 1 ustawy stanowi, że na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

-w przeliczeniu na litr napoju.

Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

Maksymalna wysokość opłaty, zgodnie z przepisem art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest m.in. produkcja piwa bezalkoholowego owocowego, z dodatkiem naturalnego soku owocowego (…). Zawartość soku owocowego w piwie bezalkoholowym wynosi poniżej 20%.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że owocowe piwa bezalkoholowe są napojami ujętymi w dziale 11 PKWiU, i zawierają w swoim składzie (…) cukrów. W ich składzie nie znajduje się żadna substancja, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Ponadto podali Państwo, że jesteście:

• producentem bezalkoholowego piwa owocowego,
• producentem dla zamawiającego, w przypadku gdy skład bezalkoholowego piwa smakowego objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez Państwo, a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego,
• prowadzącym sprzedaż detaliczną bezalkoholowego piwa owocowego jako producent.
  
  

Wątpliwość Państwa dotyczy obowiązku uiszczenia opłaty od owocowych piw bezalkoholowych, z dodatkiem naturalnego soku owocowego (…), który dodawany jest dla uzyskania smaku, aromatu owocowego, a nie w celu ich dosłodzenia.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

W tym miejscu należy wskazać że ustawa o zdrowiu publicznym nie precyzuje sformułowania substancje występujące naturalnie. W uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 860) wskazano, że przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

W związku z tym środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie.

Sok owocowy (…) zawierający występujący w nim naturalnie cukier, dodawany w procesie produkcyjnym owocowego piwa bezalkoholowego, stanowi dodatek środka spożywczego zawierającego cukier, tym samym nie stanowi substancji występującej naturalnie w napojach opisanych we wniosku.

Zatem podstawą do obliczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy będzie zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych umieszczonej na etykiecie produktu.

Podsumowując, napoje będące przedmiotem wniosku, które Państwo produkują, są napojami ujętymi w dziale 11 PKWiU, w ich składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy (środek spożywczy zawierający cukry tj. sok owocowy zawierający występujący w nim naturalnie cukier).

Zatem wprowadzenie na rynek krajowy napojów opisanych we wniosku, spełniających definicję napoju, zgodnie z art. 12b ust. 1 ustawy będzie podlegać opłacie od środków spożywczych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa stanowisko przedstawione w zakresie pytania zadanego we wniosku uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.