2021.07.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.364.2021.3.IM
z 23 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2021 r. (data wpływu 13 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek ‒ uzupełniony pismem z 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.) ‒ o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komandytariuszem w x sp. z o.o. Sp.k. (dalej: x).

Wnioskodawca jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku ‒ zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Spółka działa na polskim rynku od 1994 r. i obecnie jest liderem wśród firm informatycznych dostarczających oprogramowanie dla branży (…). Główną działalnością x jest produkcja oprogramowania (…). Dzięki skalowalności tworzonego oprogramowania do klientów Spółki należą (…). Zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy do pozostałej działalności Spółki należy działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, zarządzaniem urządzeniami informatycznymi czy stronami internetowymi oraz działalność handlowa w zakresie komputerów, urządzeń elektronicznych i komunikacyjnych. Celem x jest nieustanny rozwój, co przekłada się na współpracę z największymi światowymi dostawcami danych dla branży (…). Tworząc oprogramowanie, Spółka używa różnych nowoczesnych technologii, tj. x działają w środowiskach x.

Spółka, jako jeden z liderów krajowego rynku, stawiając na ciągły rozwój oparty na innowacjach, buduje tym samym rozpoznawalność marki. Jednocześnie, z uwagi na postęp technologiczny i wzrastające wymagania klientów, prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej jest nieodzownym elementem prowadzonego biznesu. Zatem, niezwykle istotnym jest dla x, aby inwestować w nowe pomysły oraz wprowadzać innowacyjne rozwiązania informatyczne (oprogramowanie, aplikacje itp.), mające zastosowanie w procesach biznesowych branży (…). W rezultacie, Spółka stale wprowadza nowe, zmienione lub ulepszone rozwiązania w tym zakresie, często opracowywane i tworzone pod konkretne potrzeby klienta. Potwierdzeniem innowacyjnego charakteru działań x i jej dynamicznego rozwoju jest fakt, iż Spółka (…).

Zgodnie z Regulaminem organizacyjnym Spółki przyjętym w formie zarządzenia Prezesa Zarządu, działalność Spółki jest podzielona na działy biznesowe rozumiane jako jednostki organizacyjne realizujące określone funkcje.

Działalność badawczo-rozwojowa (dalej: B+R) jest realizowana przez wyspecjalizowaną kadrę Spółki, z różnych jej działów (w szczególności z Działu Programistów, Działu Grafików, Działu Wdrożeń), które wspólnie realizują konkretne projekty B+R, tworząc nowe produkty/usługi (oprogramowanie/aplikacje) bądź ulepszając/rozszerzając funkcjonalność produktów/usług stworzonych wcześniej przez Spółkę.

Działalność B+R prowadzona przez Spółkę, dotycząca tworzenia rozwiązań w dziedzinie IT ma charakter systematyczny, twórczy i projektowy. Oznacza to w praktyce, że w celu opracowania konkretnego rozwiązania informatycznego (stworzenia konkretnej aplikacji czy oprogramowania) tworzony jest projekt oraz powoływany jest zespół projektowy, którego zadaniem jest realizacja tego projektu, tj. opracowanie i wytworzenie danego oprogramowania czy też aplikacji. Praca projektowa w zakresie działalności B+R jest realizowana zgodnie z wewnętrznymi procedurami zarządzania x, które określają podstawowe zasady przebiegu, planowania i monitorowania każdego projektu. Prowadzone przez Spółkę prace B+R polegają w szczególności na zdobywaniu nowych zasobów wiedzy oraz tworzeniu innowacyjnych i kompleksowych rozwiązań informatycznych zgodnie z zapotrzebowaniem rynku. W efekcie otrzymywane są nowe, ulepszone lub zmienione kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, składające się w szczególności z algorytmów, skryptów i kodów informatycznych.

Projekty, co do zasady, realizowane są w ramach standardowego cyklu projektowego. Standardowy cykl projektowy składa się zasadniczo z następujących faz:

Faza 1: Tworzenie koncepcji, harmonogramu i budżetu projektu,
Faza 2: Zasadnicze prace programistyczne,
Faza 3: Weryfikacja systemu/oprogramowania w środowisku zbliżonym do naturalnego oraz wdrożenie w środowisku naturalnym,
Faza 4: Nadzór techniczny nad oprogramowaniem po jego wdrożeniu.

Faza 1 polega na przeprowadzeniu wstępnych prac koncepcyjnych dotyczących opracowania projektu B+R polegającego w głównej mierze na tworzeniu nowego oprogramowania o sprecyzowanych parametrach lub rozwoju istniejącego oprogramowania, zgodnie z zapotrzebowaniem rynku bądź konkretnego klienta. Powyższe działania są oparte na doświadczeniu, wiedzy technicznej, wnioskach z przeprowadzanej analizy rynku oraz sygnałach od klientów, które stanowią podstawę do działań podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Zakres i kształt tych działań uzależniony jest przede wszystkich od wyników prac koncepcyjno-analitycznych, obejmujących przeprowadzenie badań rynku oraz towarzyszących im konsultacji biznesowych, których celem jest zidentyfikowanie zapotrzebowania klientów/potencjalnych klientów Spółki na nowe funkcjonalności/rozwinięcie istniejących funkcjonalności. W następnym kroku, biorąc pod uwagę wyniki powyżej wskazanych prac, opracowywane są wstępne założenia i hipotezy projektu, w tym określenie wymagań co do zasobów oraz stopnia ich zaangażowania, jak również przewidywanego czasu realizacji prac (kadra pracownicza, narzędzia programistyczne, infrastruktura techniczna, harmonogram projektu, budżet). Jest to etap o charakterze twórczym, koncepcyjnym, który w zależności od stopnia skomplikowania problemu może trwać nawet kilkadziesiąt dni roboczych. Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu należy zaliczyć:

Zdefiniowanie problemu będącego punktem wyjściowym dla podejmowanego projektu,
Definiowanie zakresu czynności projektowych, kamieni milowych projektu badawczego, niezbędnych do stworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego produktu, usługi bądź procesu odpowiadającego specyfice rynku/potrzebom klienta,
Określenie sposobu realizacji i opracowanie wstępnej koncepcji projektu (potencjalne kierunki rozwiązania problemu, metody realizacji, w tym elementy dostępnych technologii możliwych do wykorzystania i luki techniczne konieczne do zagospodarowania, stosowane narzędzia informatyczne i technologie),
Analiza i zidentyfikowanie wpływu nowych rozwiązań na dotychczas funkcjonujący system z perspektywy przede wszystkim potencjalnych zysków/strat,
Planowanie realizowanych prac i angażowanych zasobów, wycena projektu zgodnie z przyjętymi wstępnymi założeniami technicznymi i metodologicznymi.

Efektem prac koncepcyjnych jest powstanie planu realizacji projektu.

Faza 2 (zasadnicze prace programistyczne) obejmuje prace programistyczne prowadzące do opracowania poszczególnych elementów prototypu oprogramowania/aplikacji, a następnie oprogramowania/aplikacji docelowej. Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu należy zaliczyć:

Projektowanie i modelowanie elementów rozwiązania IT na podstawie opracowanej koncepcji,
Pozostałe prace projektowe prowadzące do opracowywania nowych lub udoskonalenia aktualnych algorytmów,
Czynności programistów związane z tworzeniem oprogramowania oraz nowych rozwiązań IT,
Czynności służące weryfikacji działania tworzonych elementów systemu (testy wewnętrzne),
Prace związane z dostosowaniem technologii po jej wstępnej weryfikacji przez klienta.

Faza 3 (weryfikacja systemu w środowisku zbliżonym do naturalnego) obejmuje czynności testowe mające na celu weryfikację zaimplementowanych rozwiązań/funkcjonalności oprogramowania/aplikacji/systemu lub jego elementów w środowisku zbliżonym do produkcyjnego. Rodzaj testów wybierany jest w zależności od wykorzystanej technologii, ilości zaimplementowanego kodu, algorytmu. Ostatecznie prace w tej fazie prowadzą do pierwszego wdrożenia rozwiązania w środowisku naturalnym, tj. u klienta.

Faza 4 obejmuje nadzór techniczny po wdrożeniu oprogramowania. Po wdrożeniu w środowisku docelowym czynności realizowane w ramach tego etapu obejmują w szczególności: naprawę błędów, bieżące wsparcie dla użytkowników systemu (w tym szkolenia), drobne korekty lub poprawę pewnych funkcjonalności, dobudowanie do istniejącego systemu prostych funkcjonalności/usprawnień.

Spółka zaznacza, że działalność B+R realizowana jest jedynie w fazach 1-3 standardowego cyklu projektowego, natomiast faza 4 nie jest uznawana przez Spółkę za działalność B+R. Niemniej, Spółka do działalności B+R nie zalicza także realizowanych w fazach 1-3 cyklu projektowego prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, także tych, które mają charakter ulepszeń.

Działalność B+R Spółki ma charakter twórczy i prowadzi do tworzenia nowej wiedzy lub wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta jest podejmowana w sposób usystematyzowany (zgodnie z opracowanym harmonogramem, w oparciu o zaplanowane zasoby osobowe, techniczne i finansowe) i regularny.

W odniesieniu do prowadzonej działalności B+R Wnioskodawca zamierza po raz pierwszy dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, tj. dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych (dalej: ulga B+R) za 2020 r. oraz w kolejnych latach podatkowych. W celu skorzystania z ulgi B+R Wnioskodawca wyodrębnia i będzie wyodrębniać w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1 i 1b ustawy o PIT, koszty działalności B+R. Wnioskodawca w szczególności zaznacza, że:

w ewidencji rachunkowej wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją działalności B+R i są/zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których działalność B+R jest realizowana,
nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b ustawy o PIT,
Wnioskodawca odliczy w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o PIT,
Wnioskodawca dokona odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o PIT,
koszty kwalifikowane nie zostały/nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiekolwiek formie,
Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Projektem, w ramach którego Wnioskodawca planuje skorzystać po raz pierwszy w zeznaniu rocznym za 2020 r. (a później korzystać w kolejnych latach podatkowych) z ulgi B+R, jest tzw. Projekt x.

x to autorski system x (oprogramowanie) opracowany w całości przez Spółkę, który stanowi trzon szerszego pakietu rozwiązań z oferty firmy x Program posiada budowę modułową, co jest jego niezaprzeczalną zaletą, ponieważ pozwala na wykorzystanie go z powodzeniem zarówno w niedużych firmach (nawet jednoosobowych), jak i w wielooddziałowych przedsiębiorstwach zatrudniających setki osób. Oprogramowanie firmy x najczęściej wybierane jest przez (…). Główną funkcją oprogramowania x jest obsługa procesu sprzedaży/zakupów (…) oraz procesu zamówień/reklamacji/zarządzania brakami bez gromadzenia niepotrzebnych „nadstanów”, dzięki przewidywaniu wielkości sprzedaży w danych okresach. Ponadto x składa się aktualnie z dodatkowych modułów, które mogą być użytkowne odrębnie lub w połączeniu z pozostałymi modułami:

(…).

W ramach Projektu x Wnioskodawca stworzył w poprzednich latach podatkowych trzon oprogramowania, który nieustannie jest rozwijany i unowocześniany w ramach realizowanych przez Spółkę prac B+R. W 2020 r. Spółka również realizowała prace B+R, rozwijając nowe funkcjonalności/moduły x. Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, że w przyszłości x będzie rozbudowywana o kolejne moduły. Prace programistyczne w ramach Projektu x nie są i nie będą w przyszłości związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się/będą charakteryzować się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez x rozwiązań jest/będzie indywidualne oraz posiada/będzie posiadać niepowtarzalne funkcjonalności. Należy zauważyć, że prace B+R realizowane w ramach Projektu x zawsze zmierzają do opracowania/wytworzenia rozwiązania (oprogramowania, funkcjonalności, modułu) niewystępujących dotychczas na rynku lub w praktyce gospodarczej Spółki albo są/będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się/będą odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania:

Czy spółka komandytowa (dalej: Spółka), której jest Pan komandytariuszem, stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., czy od 1 maja 2021 r.?

X sp. z o.o. Sp.k. (dalej: Spółka lub x), której komandytariuszem jest Wnioskodawca, stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

W przypadku gdy Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r., to czy interesuje Pana rozstrzygnięcie sprawy w stanie prawnym obowiązującym tylko do 30 kwietnia 2021 r., czy również po tej dacie?

W kontekście odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 1 Wnioskodawcę interesuje rozstrzygnięcia sprawy w stanie prawnym obowiązującym do 30 kwietnia 2021 r.

Jeśli oczekuje Pan rozstrzygnięcia sprawy również w sytuacji, gdy Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, to prosimy, aby wskazał Pan interes prawny do złożenia wniosku dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej?

W kontekście odpowiedzi na pytanie nr 2 pytanie nr 3 jest bezprzedmiotowe.

Czy w prowadzonych księgach rachunkowych Spółka wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane), tj. czy Spółka prowadzi ewidencję pozwalającą wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej?

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wniosku o interpretację w celu skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, Spółka wyodrębnia i będzie wyodrębniać w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1 i 1b ustawy o PIT (tj. w prowadzonych księgach rachunkowych) koszty działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane).

Czy działalność prowadzona przez Spółkę wymieniona we wniosku jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe, czy też prace rozwojowe?

Twórcza działalność badawczo-rozwojowa realizowana przez Spółkę ma charakter prac rozwojowych.

Jeżeli podjęta przez Spółkę działalność obejmuje działalność polegającą na badaniach naukowych ‒ to należy wyjaśnić, czy są to:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń?

W kontekście odpowiedzi na pytanie nr 5 pytanie nr 6 jest bezprzedmiotowe.

Czy działalność Spółki jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Jak wskazano w treści Wniosku o interpretację, działalność badawczo-rozwojowa Spółki polega m.in. na analizowaniu możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, tj. w praktyce polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu opracowania, tj. zaprojektowania i tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania (produktu). Ponadto Wnioskodawca potwierdza, że prace badawczo-rozwojowe w ramach Projektu x nie są i nie będą w przyszłości obejmować działalności związanej ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu.

Czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową zostały/zostaną przez Pana odliczone od podstawy obliczenia podatku?

Wnioskodawca planuje odliczyć koszty działalności badawczo-rozwojowej od podstawy obliczenia podatku po uzyskaniu pozytywnej interpretacji podatkowej na podstawie Wniosku o interpretację. W konsekwencji Wnioskodawca będzie odliczał koszty działalności badawczo-rozwojowej od podstawy opodatkowania za 2020 r. poprzez korektę rocznego zeznania złożonego w kwietniu 2021 r. oraz za 2021 r. (za okres od stycznia do kwietnia) w rozliczeniu rocznym składanym w terminie wynikającym z przepisów podatkowych.

Czy wszystkie poniesione wydatki na działalność badawczo-rozwojową zostały/zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym przez odpisy amortyzacyjne?

Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wydatki na działalność badawczo-rozwojową Spółki stanowią/będą stanowić koszty podatkowe.

Czy opisana we wniosku działalność prowadzona przez Spółkę wpisuje się we wszystkie niżej wymienione kryteria – jeżeli tak, to dlaczego:

jest ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska – umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),
brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności),
prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia)?

Działalność badawczo-rozwojowa Spółki jest z pewnością działalnością nowatorską, ponieważ ma na celu opracowanie innowacyjnego produktu, tj. skutecznego oprogramowania oraz aplikacji mobilnej umożliwiających obsługę procesu sprzedaży i zakupów (w tym również przez sklepy internetowe), obsługę magazynową, obsługę księgową oraz obsługę innych procesów biznesowych. Wymaga to poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy i innowacyjny charakter. W konsekwencji działalność prowadzona przez Spółkę, opisana we Wniosku o interpretację, polega na pozyskiwaniu nowej wiedzy poprzez analizy technologiczne, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów oraz czynności eksperymentalne ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej jako niezbędny krok w procesie tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania.

Należy także podkreślić, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki realizowana jest w warunkach niepewności, tzn. Spółka nie ma pewności co do ostatecznego wyniku prowadzonych prac. Jak wskazano w treści Wniosku o interpretację, proces prac badawczo-rozwojowych realizowany jest w ramach standardowego cyklu projektowego. Pierwsza faza tego cyklu polega na przeprowadzeniu wstępnych prac koncepcyjnych dotyczących opracowania projektu nowego oprogramowania o sprecyzowanych parametrach lub rozwoju istniejącego oprogramowania. W kolejnych fazach oprogramowanie to jest tworzone i testowane. W każdym przypadku może się zdarzyć, że Spółka napotka przeszkody technologiczne (określone moce obliczeniowe serwerów, szybkość przesyłu danych itp.), które ostatecznie mogą doprowadzić do zaniechania realizacji określonych prac badawczo-rozwojowych. Może się także zdarzyć, że nowe oprogramowanie zostanie wytworzone (powstaną nowe kody źródłowe, nowe algorytmy), jednakże nie będzie ono spełniać wszystkich pierwotnych założeń (np. program dokona żądanych obliczeń, ale czas tych obliczeń będzie niesatysfakcjonujący), co w praktyce oznacza konieczność przemodelowania projektu oraz konieczność wyboru innych narzędzi/rozwiązań programistycznych w celu wytworzenia nowego/ulepszonego oprogramowania.

W sytuacji, gdy Spółce uda się z sukcesem zakończyć prace badawczo-rozwojowe, tj. wytworzyć nowe/ulepszone oprogramowanie, efekty tych prac są możliwe do odtworzenia dzięki kodom źródłowym oprogramowania (archiwizowanym w bazach Spółki).

Podsumowując ‒ działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia wszystkie wskazane w niniejszym pytaniu kryteria.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca fazy 1-3 Projektu x, przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (dalej: „działalność B+R”), co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R?

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca fazy 1-3 Projektu x przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH) spółką osobową jest m.in. spółka komandytowa. Definicję legalną spółki komandytowej zawiera art. 102 KSH, zgodnie z którym spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki komandytowej proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 KSH).

Przenosząc powyższe na grunt przepisów prawa podatkowego, spółka komandytowa jako spółka osobowa jest transparentna podatkowo, co oznacza, że dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki osobowej przypisywane są odpowiednio jej wspólnikom. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy ‒ komplementariusze i komandytariusze spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu wspólnika. Jeżeli zatem wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, dochód z udziału w zysku w tej spółce (ustalony w umowie spółki komandytowej) będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powyższym, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, to skutki podatkowe stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powinny być z perspektywy Wnioskodawcy oceniane przez pryzmat uregulowań ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 (o czym stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o PIT) stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W świetle powyższego wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Prawidłowość zaprezentowanego stanowiska potwierdzają również interpretacje prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.374.2020.2.SJ. oraz interpretacja z dnia 4 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.543.2020.2.MJ.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

działalność ma charakter twórczy,
działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,
działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że działalność Spółki w zakresie Projektu x wymagała, m.in. opracowania koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, weryfikacji wstępnej koncepcji, poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy charakter. Ponadto prace w ramach Projektu x prowadzone są zgodnie ze standardowym cyklem projektowym, z podziałem na 4 fazy. Zatem prace te są prowadzona w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie. Tym samym prace w ramach Projektu x można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny.

Co więcej, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, działalność B+R Spółki obejmuje: pozyskiwanie nowej wiedzy poprzez analizy technologiczne, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów oraz czynności eksperymentalne ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej jako niezbędny krok w procesie tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania. Działalność Spółki w ramach Projektu x ma na celu opracowanie innowacyjnego produktu, tj. skutecznego oprogramowania oraz aplikacji mobilnej umożliwiających obsługę procesu sprzedaży i zakupów (w tym również przez sklepy internetowe), obsługę magazynową, obsługę księgową oraz obsługę innych procesów biznesowych. W konsekwencji należy uznać, że prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektu x mają za cel wykorzystanie posiadanej aktualnie wiedzy do stworzenia całkiem nowego produktu, przy wykorzystaniu innowacyjnych komponentów.

Należy wskazać, że pomocne w zakresie klasyfikacji prac rozwojowych są także dokumenty opracowane przez OECD. W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych stosowany jest Podręcznik Frascati Manuał 2015 („Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, dalej: Podręcznik Frascati). Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać:

rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków,
rozwój technologii związanych z internetem ‒ projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie,
rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu,
działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci,
tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach,
tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa,
prace rozwojowe ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej będące niezbędnym krokiem w procesie tworzenia programu lub systemu.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez Spółkę prac w ramach Projektu x przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w ramach faz 1-3) wyczerpuje opisane w ustawie o PIT kryteria kwalifikacji działalności do obszaru B+R. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego, prowadzone przez Spółkę prace:

dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),
wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,
są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu, zgodnie z standardowym cyklem projektu opisanym w stanie faktycznym,
mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania, są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że realizowana przez Spółkę działalność B+R w ramach Projektu x spełnia definicje wskazane w art. 5a pkt 38 oraz pkt 40 ustawy o PIT, a tym samym spełnia definicję działalności B+R.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez Spółkę działalność w ramach Projektu x, obejmująca fazy 1-3 przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem interpretacji, zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym jej zakres, jest wyłącznie możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę będącego osobą fizyczną i jednocześnie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: Spółka) z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w stanie prawnym obowiązującym do 30 kwietnia 2021 r.

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) – spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych: użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych: spółką komandytową jest spółka osobowa, której celem jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, natomiast za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz) ponosi odpowiedzialność bez ograniczeń i co najmniej jeden wspólnik (komandytariusz) ponosi ograniczoną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a ust. 26 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Stosownie do art. 5a ust. 28 lit. c ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 cytowanej ustawy podatkowej: ilekroć w ustawie jest mowa o udziale w zyskach osób prawnych – oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e.

W związku z wejściem w życie 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: ustawa zmieniająca) – spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r.

Z powyższych wskazań wynika, że spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika.

Z opisu wynika, że Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. Dlatego też do 30 kwietnia 2021 r. w zakresie działalności prowadzonej przez Spółkę zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące do końca kwietnia 2021 r., w myśl których Spółka była podmiotem transparentnym podatkowo.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ww. ustawy).

Przychody i koszty ich uzyskania osiągane i ponoszone przez spółkę niebędącą osoba prawną są opodatkowane przez jej wspólników, proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Zasada ta jest stosowana odpowiednio w przypadku ulg podatkowych (w tym ulgi badawczo-rozwojowej) w związku z prowadzoną przez spółkę niebędącą osobą prawną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem w Spółce. Działalność Spółki jest podzielona na działy biznesowe rozumiane jako jednostki organizacyjne realizujące określone funkcje. Działalność badawczo-rozwojowa Spółki polega m.in. na analizowaniu możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, tj. w praktyce polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu opracowania, tj. zaprojektowania i tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania (produktu). Ponadto Wnioskodawca potwierdza, że prace badawczo-rozwojowe w ramach Projektu x nie są i nie będą w przyszłości obejmować działalności związanej ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Spółkę, dotycząca tworzenia rozwiązań w dziedzinie IT ma charakter systematyczny, twórczy i projektowy. Działalność ta jest podejmowana w sposób usystematyzowany (zgodnie z opracowanym harmonogramem, w oparciu o zaplanowane zasoby osobowe, techniczne i finansowe) i regularny. Prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe polegają w szczególności na zdobywaniu nowych zasobów wiedzy oraz tworzeniu innowacyjnych i kompleksowych rozwiązań informatycznych zgodnie z zapotrzebowaniem rynku. Wnioskodawca wskazał, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki jest działalnością nowatorską, ponieważ ma na celu opracowanie innowacyjnego produktu, tj. skutecznego oprogramowania oraz aplikacji mobilnej umożliwiających obsługę procesu sprzedaży i zakupów (w tym również przez sklepy internetowe), obsługę magazynową, obsługę księgową oraz obsługę innych procesów biznesowych. Wymaga to poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy i innowacyjny charakter. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działalność badawczo-rozwojowa Spółki ma charakter twórczy i prowadzi do tworzenia nowej wiedzy lub wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność badawczo-rozwojowa Spółki realizowana jest w warunkach niepewności, tzn. Spółka nie ma pewności co do ostatecznego wyniku prowadzonych prac. W każdym przypadku może się zdarzyć, że Spółka napotka przeszkody technologiczne, które ostatecznie mogą doprowadzić do zaniechania realizacji określonych prac badawczo-rozwojowych. Może się także zdarzyć, że nowe oprogramowanie zostanie wytworzone, jednak nie będzie ono spełniać wszystkich pierwotnych założeń, co w praktyce oznacza konieczność przemodelowania projektu oraz konieczność wyboru innych narzędzi/rozwiązań programistycznych w celu wytworzenia nowego/ulepszonego oprogramowania. Gdy Spółce uda się z sukcesem zakończyć prace badawczo-rozwojowe, efekty tych prac są możliwe do odtworzenia. Projektem, w ramach którego Wnioskodawca planuje skorzystać po raz pierwszy w zeznaniu rocznym za 2020 r. (a później korzystać w kolejnych latach podatkowych) z ulgi badawczo-rozwojowej, jest tzw. Projekt x. x to autorski system ERP (oprogramowanie) opracowany w całości przez Spółkę, który stanowi trzon szerszego pakietu rozwiązań z oferty Spółki. Wnioskodawca wskazał, że prace badawczo-rozwojowe realizowane w ramach Projektu x zawsze zmierzają do opracowania/wytworzenia rozwiązania (oprogramowania, funkcjonalności, modułu) niewystępujących dotychczas na rynku lub w praktyce gospodarczej Spółki albo są/będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się/będą odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zatem - działania Spółki spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co daje podstawy do dalszych rozważań na temat ulgi badawczo-rozwojowej.

Reasumując - prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca fazy 1-3 Projektu x, przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z dyspozycją art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 powoływanej ustawy – za koszty kwalifikowane uznaje się:

poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 26e ust. 5 ww. ustawy: koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei stosownie do art. 26e ust. 7 powoływanej ustawy: kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 24a ust. 1b cytowanej ustawy: podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ww. ustawy,
w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty,
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że:

wszystkie koszty poniesione przez Spółkę w związku z działalnością badawczo-rozwojową są/będą kosztami uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym przez odpisy amortyzacyjne;
Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego;
Spółka w księgach rachunkowych wyodrębnia i będzie wyodrębniać koszty działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane);
Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
Wnioskodawca odliczy w ramach ulgi badawczo-rozwojowej koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 2, ust. 2a i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
Wnioskodawca dokona odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
koszty kwalifikowane poniesione przez Spółkę związane z działalnością badawczo-rozwojową nie są/nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Powyższe oznacza, że zostały/zostaną spełnione przesłanki do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Reasumując – Wnioskodawca jest uprawiony do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin