Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.339.2021.2.ST
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 23 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki nr 1 wraz z budynkami i obiektami małej architektury, na niej posadowionymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

5 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki nr 1 wraz z budynkami i obiektami małej architektury, na niej posadowionymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Wniosek uzupełniono pismem z 23 sierpnia 2021 r. (data wpływu 23 sierpnia 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi prowadzi scentralizowane rozliczenia z tytułu podatku VAT.

Gmina zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną w miejscowości (...) (oznaczoną nr 1, powierzchnia 0,3413 ha):

• budynkiem po byłej szkole podstawowej powstałej w roku 2007,
• budynkiem po byłej szkoły podstawowej powstałej w roku 1900,
• placem zabaw wybudowanym w ramach projektu „(...)” w roku 2013,
• siłownią zewnętrzną wybudowaną w latach 2018-2020 w ramach wydatków z Funduszu Sołeckiego.
  
  

Działka w całości objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – przeznaczenie U, teren usług i usług oświaty z zapleczem sportowym.

Szkoła Podstawowa w (...) funkcjonowała do 31 sierpnia 2020 r.

Od 1 września 2020 r. do chwili obecnej budynki nie są użytkowane.

Na działce nr 1 znajdują się dwa budynki po byłej szkole podstawowej. Budynki służyły działalności oświatowej. Młodzież szkolna uczęszczała do ww. szkoły do 31 sierpnia 2020 r.

Gmina nie ponosiła żadnych wydatków, kosztów na ulepszenie budynku oddanego do użytku w roku 2007 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W budynku szkoły Gmina w dni nauki szkolnej wynajmowała jeden lokal na usługi gastronomiczne w celu przygotowania i wydawania posiłków dla uczniów.

W budynku powstałym w roku 1900 prowadzona była etapowa polityka remontowa w latach 2010-2017 (wymiana pokrycia dachu oraz stolarki okiennej i drzwiowej). Poniesione nakłady finansowano ze środków bieżących i nie mały wpływu na wzrost wartości początkowej budynku. Od poniesionych kosztów nie odliczono podatku VAT.

Plac zabaw wybudowany został w ramach projektu „(...)”. Na placu zabaw znajduje się wielofunkcyjny zestaw zabawowy, huśtawka wahadłowa i bujak.

W ramach wydatków z Funduszu Sołeckiego w latach 2018-2020 powstała siłownia zewnętrzna. Zamontowane zostały na niej następujące urządzenia wioślarz, jeździec, krzesełko do wyciskania, narty, pajacyk, biegacz, orbitrek, rower, wyciąg górny, motyl.

Z placu zabaw i siłowni zewnętrznej korzystali uczniowie Szkoły Podstawowej w (...) oraz mieszkańcy sołectwa.

Ponadto, Gmina wskazała, że:

• Poza nakładami finansowymi ze środków bieżących na etapową politykę remontową w budynku po byłej szkole podstawowej powstałym w roku 1900 nie ponosiła ona innych wydatków na ulepszenie tego budynku lub jego części, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
• Plac zabaw oraz siłownia zewnętrzna znajdujące się na działce nr 1, jak też poszczególne obiekty znajdujące się na placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej nie stanowią budynku i nie stanowią budowli lub ich części, o których mowa w art. 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
• Plac zabaw oraz siłownia zewnętrzna znajdujące się na działce nr 1, jak też poszczególne obiekty znajdujące się na placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej nie stanowią urządzeń budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane.
• Plac zabaw oraz siłownia zewnętrzna znajdujące się na działce nr 1, jak też poszczególne obiekty znajdujące się na placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej stanowią obiekty małej architektury o charakterze użytkowym i służą rekreacji codziennej, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c ustawy Prawo budowlane.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina przy sprzedaży działki nr 1 wraz z budynkami, które są posadowione na tej działce, tj. dwoma budynkami po byłej szkoły podstawowej w (...) wraz z placem zabaw i siłownią zewnętrzną ma prawo zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, sprzedaż działki nr 1, na której znajdują się dwa budynki po byłej Szkole Podstawowej w (...) wraz z placem zabaw i siłownią zewnętrzną będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że spełnione są łącznie dwa warunki:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30%, wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego przy budowie budynku byłej Szkoły Podstawowej w (...) oraz przy budowie placu zabaw i siłowni zewnętrznej, zatem spełniona została przesłanka z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy.

Gmina od likwidacji Szkoły Podstawowej w (...) tj. od roku 2020 do chwili obecnej, nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie ww. budynków.

Z wymienionych względów nie pojawiła się okoliczność, gdzie Gmina miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji, jeśli budynek zostanie zwolniony od podatku VAT, to grunt też będzie zwolniony od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wskazać, że nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem zapisów art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną:

• budynkiem po byłej szkole podstawowej powstałej w roku 2007,
• budynkiem po byłej szkoły podstawowej powstałej w roku 1900,
• placem zabaw wybudowanym w ramach projektu „(...)” w roku 2013,
• siłownią zewnętrzną wybudowaną w latach 2018-2020 w ramach wydatków z Funduszu Sołeckiego.

Plac zabaw oraz siłownia zewnętrzna znajdujące się na działce nr 1, jak też poszczególne obiekty znajdujące się na placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej stanowią obiekty małej architektury o charakterze użytkowym i służą rekreacji codziennej, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c ustawy Prawo budowlane.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Gminy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki nr 1 wraz z budynkami i obiektami małej architektury, na niej posadowionymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W celu rozwiania powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić, czy Wnioskodawca z tytułu sprzedaży nieruchomości działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dostawa przez Gminę wskazanej we wniosku nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla tej czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec tego, powyższa czynność w świetle ustawy jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Należy podkreślić, że ww. przepisy, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy odnoszą się jedynie do dostawy budynków, budowli i ich części.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, czy „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei jak stanowi art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
   
   

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do budynków znajdujących się na działce będącej przedmiotem sprzedaży ma zastosowanie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem tych budynków doszło do pierwszego zasiedlenia.

Z wniosku wynika, że na działce nr 1 znajdują się dwa budynki po byłej szkole podstawowej – powstałe kolejno w roku 1900 i 2007. Szkoła podstawowa funkcjonowała do 31 sierpnia 2020 r., budynki służyły działalności oświatowej, natomiast od 1 września 2020 r. do chwili obecnej budynki nie są użytkowane. W budynku powstałym w roku 1900 prowadzona była etapowa polityka remontowa w latach 2010-2017. Poniesione nakłady finansowano ze środków bieżących i nie mały wpływu na wzrost wartości początkowej budynku. Od poniesionych kosztów nie odliczono podatku VAT. Poza nakładami finansowymi ze środków bieżących, na etapową politykę remontową w budynku po byłej szkole podstawowej, powstałym w roku 1900, Gmina nie ponosiła innych wydatków na ulepszenie tego budynku lub jego części, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków, kosztów na ulepszenie budynku oddanego do użytku w roku 2007 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W budynku szkoły Gmina w dni nauki szkolnej wynajmowała jeden lokal na usługi gastronomiczne w celu przygotowania i wydawania posiłków dla uczniów.

Analizując powyższe informacje w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż budynków znajdujących się na działce nr 1 nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i jednocześnie od pierwszego zasiedlenia tych budynków do ich sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, w odniesieniu do dostawy tych budynków spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – także dostawa gruntu, na którym przedmiotowe budynki są posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto zauważyć należy, że Gmina sformułowała pytanie w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług sprzedaży na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, że dostawa budynków po byłej szkole podstawowej korzysta ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analizowanie zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezpodstawne.

Odnosząc się natomiast do zwolnienia od podatku VAT sprzedaży placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej, znajdujących się na działce nr 1 należy stwierdzić, że skoro jak wynika z wniosku – plac zabaw oraz siłownia zewnętrzna, jak też poszczególne obiekty znajdujące się na placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej stanowią obiekty małej architektury o charakterze użytkowym i służą rekreacji codziennej, zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c ustawy Prawo budowlane – to do ich sprzedaży nie mają zastosowania zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, gdyż jak wskazano powyżej – dotyczą one jedynie dostawy budynków, budowli i ich części.

Podsumowując, sprzedaż budynków po byłej szkole podstawowej znajdujących się

na działce nr 1 wraz z gruntem, na którym przedmiotowe budynki są posadowione korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast do dostawy placu zabaw oraz siłowni zewnętrznej nie mają zastosowania zwolnienia wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

W związku z faktem, iż Gmina przy sprzedaży działki nr 1 wraz z budynkami, które są posadowione na tej działce oraz z placem zabaw i siłownią zewnętrzną nie ma prawa zastosować zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – stanowisko Wnioskodawcy uznano całościowo za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.