Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.582.2018.1.JKT
z 24 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia z CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia z CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) jest dużym przedsiębiorcą specjalizującym się w produkcji precyzyjnych części kołowo symetrycznych wykorzystywanych w branży motoryzacyjnej i elektromaszynowej.

Spółka prowadzi działalność na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie zezwolenia z 12 października 2005 r. (dalej: „Zezwolenie”).

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka zobligowana była m.in. do poniesienia na terenie SSE nakładów inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia z dnia 7 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 215 poz. 2183, dalej: „Rozporządzenie 2004”) o wartości minimum 196 161 890,00 zł w terminie do 31 grudnia 2011 r. Spółka spełnia wskazane w treści Zezwolenia warunki i obecnie korzysta ze zwolnienia z PDOP na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

W związku z realizacją na terenie SSE projektu inwestycyjnego objętego Zezwoleniem, Spółka dokonała zakupów/wytworzenia środków trwałych (m.in. maszyn i urządzeń). Część nabywanych przez Spółkę środków trwałych stanowiły używane środki trwałe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia z CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia z CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wielkość zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków kwalifikowanych, których rodzaje zostały wskazane w Rozporządzeniu 2004 w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Spółce Zezwolenia.

W związku z faktem, że Spółka korzysta ze zwolnienia z PDOP w oparciu o wydatki inwestycyjne, w przypadku Spółki limit pomocy publicznej kalkulowany jest w oparciu o wysokości poniesionych kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych.

Zgodnie z § 6 ust 1 Rozporządzenia 2004, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

-zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym

W dniu 7 listopada 2006 r. w życie weszło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2006 r., nr 200 poz. 1473, dalej: „Rozporządzenie 2006”). Zgodnie z § 12 Rozporządzenia 2006, z dniem jego wejścia w życie, Rozporządzenie 2004 utraciło moc. Definicja wydatków kwalifikowanych zawarta w § 6 Rozporządzenia 2006 była tożsama z definicją zawartą w Rozporządzeniu 2004, w szczególności nie zawierała warunku, by nabywane przez inwestora środki trwałe były nowe.

Następnie, Rozporządzenie 2006 zostało zmienione rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2007 r., nr 26, poz. 172, dalej: „Rozporządzenie 2007”). Zmianie uległy m.in. przepisy dotyczące definicji kosztów kwalifikowanych. Rozporządzenie 2007 wprowadziło m.in. ograniczenie, iż w przypadku dużych przedsiębiorców jedynie wydatki na nabycie nowych środków trwałych mogą stanowić wydatki kwalifikowane dla celów kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej. W konsekwencji, zgodnie z (nowym) brzmieniem § 6 ust. 8 Rozporządzenia uchylającego w brzmieniu obowiązującym od 24 lutego 2007 r., Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni powinny być nowe.

Powyższa zasada jest wyrażona również w obowiązującym aktualnie rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465, dalej: „Rozporządzenie 2008”). Zgodnie z § 6 ust. 7 Rozporządzenia 2008, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

Jednakże Wnioskodawca podkreśla, że w myśl § 2 Rozporządzenia 2007 (zmieniającego Rozporządzenie 2006) do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Ponadto, zgodnie z § 8 Rozporządzenia 2008, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji, do pomocy publicznej uzyskanej na podstawie Zezwolenia, w tym w zakresie kwalifikowalności poszczególnych wydatków inwestycyjnych Spółka powinna stosować przepisy Rozporządzenia 2006 w pierwotnym brzmieniu (pomimo zmiany Rozporządzenia 2006 Rozporządzeniem 2007, ustawodawca nakazał bowiem kontynuację dotychczasowych warunków pomocy publicznej dla wcześniejszych zezwoleń). Tym samym, zastrzeżenie umieszczone w § 6 ust. 8 Rozporządzenia 2006, w brzmieniu obowiązującym od 24 lutego 2007 r., zgodnie z którym podmioty inne niż małe i średnie nie mogą zaliczać do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie środków trwałych innych niż nowe środki trwałe, nie dotyczy Wnioskodawcy.

Spółka podkreśla, że takie stanowisko potwierdziło m.in. Ministerstwo Gospodarki w treści oficjalnego dokumentu „Informacja o realizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych - stan na 31 grudnia 2007 r.” gdzie zostało wskazane, iż „(...) zmiany warunków udzielania pomocy regionalnej dotyczą wyłącznie przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia po wejściu w życie znowelizowanych rozporządzeń. Na dotychczasowych zasadach działają natomiast przedsiębiorcy posiadający już wcześniej zezwolenia”.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie używanych środków trwałych.

Ponadto, Spółka podkreśla, że otrzymując Zezwolenie w dniu 12 października 2005 r., otrzymała także określone w nim prawo podmiotowe - prawo do uzyskania pomocy publicznej w wysokości określonej zgodnie z zasadami obowiązującymi w dniu wydania Zezwolenia. Nabycie tego prawa wiązało się ze spełnieniem przez Wnioskodawcę warunków określonych w Zezwoleniu. Polegały one na realizacji inwestycji o określonej minimalnej wartości oraz utworzeniu i utrzymaniu określonej liczby miejsc pracy. Spółka aplikując o udzielenie Zezwolenia przedstawiała w ofercie inwestycyjnej biznesplan swojego przedsięwzięcia kierując się podczas jego przygotowania obowiązującymi wówczas przepisami dotyczącymi pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na terenie SSE.

Zdaniem Spółki, zasada ustalania praw i obowiązków przedsiębiorcy według przepisów obowiązujących w dniu wydania na jego rzecz zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest szczególnie istotna w odniesieniu do zasad określania wartości pomocy publicznej z jakiej może skorzystać przedsiębiorca strefowy. Wartość przysługującej pomocy publicznej jest bowiem jednym z elementów oceny opłacalności realizowanego przedsięwzięcia. Dokonując analizy opłacalności inwestycji Spółka rozważała, czy jej realizacja na terenie SSE przyniesie korzystniejszy efekt ekonomiczny niż inwestycja w innej lokalizacji, w innych warunkach, tj. np. poza SSE, w innym kraju. Jednym z kluczowych aspektów tej analizy, będącym tym samym jedną z głównych wymiernych korzyści Spółki wynikających z realizacji inwestycji na terenie SSE, była wysokość maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej. Wielkość ta jest natomiast zależna od wysokości poniesionych wydatków kwalifikowanych.

Ponadto, Spółka podkreśla, że zgodnie z zasadą ochrony praw nabytych, niedozwolone jest pozbawianie (lub ograniczenie) podmiotów ich praw podmiotowych ukształtowanych przez ustawy wydane w wyniku realizacji praw podstawowych. Zasada ta obejmuje prawa, których źródłem (podstawą) jest ustawa zwykła, lecz które funkcjonalnie związane są z prawami podstawowymi gwarantowanymi przez Konstytucję, stanowią bowiem one realizację praw podstawowych (np. prawa do ochrony własności). Zasada ochrony praw nabytych nie wyklucza dopuszczalności ograniczenia, a nawet pozbawienia podmiotu przysługującego mu prawa podmiotowego, jeżeli wymaga tego ważny interes społeczny, lecz tylko w zakresie niezbędnym i pod warunkiem pełnego wyrównania (ekwiwalentności) praw (korzyści) utraconych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane Zezwolenie, mające charakter decyzji administracyjnej, stanowi wyraz otrzymania przez Spółkę związanego z nim prawa podmiotowego - prawa do uzyskania pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego w konkretnej wysokości (tj. odpowiedniej części poniesionych wydatków kwalifikowanych) w zamian za spełnienie określonych w Zezwoleniu warunków - tj. realizacji inwestycji o określonej minimalnej wartości i utworzeniu określonej liczby miejsc pracy. Zatem, w ocenie Spółki, późniejsza zmiana przepisów nie powinna negatywnie wpływać na jej sytuację prawną, ponieważ prowadziłoby to do utraty praw nabytych, które podlegają ochronie.

Ponadto, biorąc pod uwagę charakter pomocy publicznej uzyskiwanej przez podmioty działające na terenie specjalnych stref ekonomicznych, należy stwierdzić, że pomoc ta jest zazwyczaj realizowana przez kilka/kilkanaście lat (okres realizacji zwolnienia podatkowego). W związku z tym, wynikająca z zasady ochrony praw nabytych zasada ustalania praw i obowiązków według stanu prawnego obowiązującego w dniu otrzymania zezwolenia, powinna pozwalać na rozliczanie przysługującej pomocy publicznej według określonych na moment otrzymania zezwolenia, niezmiennych w czasie warunków. Specyfika pomocy publicznej udzielanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność na terenie SSE polega bowiem na tym, że wykorzystanie pomocy publicznej udzielonej w dniu wydania zezwolenia w określonej wysokości będzie efektywnie możliwe dopiero po zrealizowaniu inwestycji i osiągnięciu dochodu z działalności realizowanej na terenie SSE, co oznacza, że jest ono rozłożone w czasie.

W konsekwencji, mając na względzie § 2 Rozporządzenia 2007 oraz § 8 Rozporządzenia 2008, a także zasadę ochrony praw nabytych, w ocenie Spółki, wysokość przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego powinna być liczona z uwzględnieniem zasad obowiązujących na dzień przyznania Spółce prawa do otrzymania pomocy publicznej, tj. na dzień wydania Zezwolenia. W przeciwnym wypadku należałoby uznać, że przyznane Spółce w dniu wydania Zezwolenia prawa podmiotowe zostałyby ograniczone bez wyrównania utraconych korzyści po rozpoczęciu realizacji inwestycji, co byłoby sprzeczne ze wspomnianymi powyżej zasadami ochrony praw nabytych i zaufania do państwa, stanowiącymi podstawy polskiego systemu prawnego.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone np. w interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2008 r. (sygn. IBPB3/423-741/08/MO), w której organ podatkowy uznał, że Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji w postaci ceny nabycia używanych środków trwałych, jeśli inwestycja ta realizowana jest w oparciu o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zostało wydane Spółce przed dniem 23 lutego 2007 r., a ponadto spełniła pozostałe wymogi przewidziane odpowiednimi przepisami rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej, tj. zwolnienia z CIT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. Wyrok WSA w Rzeszowie z 8 maja 2007 r., I SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia (w tym przypadku było to rozporządzenie z 14 września 2004 r. w sprawie (...) SSE) regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z PDOP (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. (sygn. III Sa/Wa 1737/07), w którym stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”).

Na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka prowadzi działalność na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 12 października 2005 r. Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka zobligowana była m.in. do poniesienia na terenie SSE nakładów inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia z dnia 7 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 215 poz. 2183, dalej „Rozporządzenie 2004”) o wartości minimum 196 161 890,00 zł w terminie do 31 grudnia 2011 r. Spółka spełnia wskazane w treści Zezwolenia warunki i obecnie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Zgodnie z treścią § 6 ust. 1 tego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

-zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Zaznaczyć należy, że przepisy ww. rozporządzenia nie zawierały wymogu, że środki trwałe nabyte przez przedsiębiorcę powinny być nowe.

Rozporządzenie to zostało uchylone 7 listopada 2006 r. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2006 r., nr 200 poz. 1473, dalej „Rozporządzenie 2006”).

Zgodnie z § 10 tego rozporządzenia, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

Stosownie do § 12 tego rozporządzenia, traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 215, poz. 2183, z późn. zm.).

Analizując, przepisy tego rozporządzenia, stwierdzić należy, że również ono nie zawierało warunku, że środki trwałe nabyte przez przedsiębiorcę mają być nowe.

W dalszej kolejności, należy zaznaczyć, że na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. (Dz.U. Nr 26, poz. 172, dalej „Rozporządzenie 2007”), zmieniającego rozporządzenie w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Rozporządzenie 2006), zmieniono brzmienie § 6 ust. 1 oraz dodano m.in. ust. 8.

Zgodnie z § 6 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

W myśl art. 6 ust. 8 rozporządzenia, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nabyte przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni powinny być nowe.

Rozporządzenie zmieniające wskazuje jednak w § 2 że, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia (czyli przed 24 lutym 2007 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W tym miejscu wskazać należy również, na rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 465 z późn. zm.).

Zgodnie z § 8 tego rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zatem, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że do pomocy publicznej uzyskanej na podstawie Zezwolenia, w tym w zakresie kwalifikowalności poszczególnych wydatków inwestycyjnych Spółka powinna stosować przepisy Rozporządzenia 2006 w pierwotnym brzmieniu (pomimo zmiany Rozporządzenia 2006 Rozporządzeniem 2007, ustawodawca nakazał bowiem kontynuację dotychczasowych warunków pomocy publicznej dla wcześniejszych zezwoleń). Tym samym, zastrzeżenie umieszczone w § 6 ust. 8 Rozporządzenia 2006, w brzmieniu obowiązującym od 24 lutego 2007 r., zgodnie z którym podmioty inne niż małe i średnie nie mogą zaliczać do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie środków trwałych innych niż nowe środki trwałe, nie dotyczy Wnioskodawcy.

Reasumując, wydatki na zakup używanych środków trwałych poniesione przez Spółkę w związku z realizacją na terenie SSE inwestycji objętej Zezwoleniem zwiększają limit dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.