Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.15.2019.1.KR
z 14 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wkładu mieszkaniowego w części nabytej w drodze spadku i darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wkładu mieszkaniowego w części nabytej w drodze spadku i darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 3 grudnia 2008 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 24 lutego 2010 r., Wnioskodawca nabył prawo do spadku po ojcu w 1/7 części spadku wprost. Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstał w dniu 18 marca 2010 r. Do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn Wnioskodawca zgłosił wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego o pow. 35,70 m², o wartości 169 682 zł – zeznanie SD-3 Wnioskodawca złożył w dniu 9 października 2014 r. W dniu 9 października 2014 r. Wnioskodawca oświadczył, że spełnia warunki do skorzystania z ulgi wynikającej z art. 4 ust. 1 pkt 5a w zw. z art. 16 ust. 2 pkt 2-5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W dniu 15 grudnia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł w decyzji, że zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn, z tytułu nabycia spadku po ojcu nie powstaje pod warunkiem dochowania przez Niego wymogów określonych w art. 4 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Decyzja uprawomocniła się w dniu 31 grudnia 2014 r. W dniu 9 października 2014 r. Wnioskodawca otrzymał od swojego rodzeństwa darowiznę w postaci 4/7 prawa do wkładu mieszkaniowego związanego z tym samym, odziedziczonym po ich ojcu spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego. Stosowne informacje SD-Z2 zostały złożone w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny. W dniu 27 listopada 2017 r. Wnioskodawca zdał lokal mieszkalny do spółdzielni mieszkaniowej. W związku ze zdaniem lokalu w dniu 12 marca 2018 r. Wnioskodawca wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o cofnięcie ulgi w podatku od spadków i darowizn w związku z niespełnieniem przez Niego warunków jej otrzymania. W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego ww. organ podatkowy w decyzji z dnia 30 maja 2018 r., określił podstawę do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w kwocie 24 240 zł, a sam podatek w kwocie 525 zł. Wartość lokalu została określona w oparciu o zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej. W dniu 20 lipca 2018 r. Wnioskodawca otrzymał ze spółdzielni mieszkaniowej kwotę 131 739 zł 86 gr tytułem zwrotu wartości rynkowej lokalu stosownie do art. 11. ust. 2¹ i 2² ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Spółdzielnia mieszkaniowa oświadczyła Wnioskodawcy, że nie wystawi w takim wypadku żadnego dokumentu dla celów podatkowych (PIT-8C). Wnioskodawca uzyskał informację w Urzędzie Skarbowym oraz w Krajowej Informacji Podatkowej, że otrzymanie wypłaty za wkład mieszkaniowy odziedziczony po ojcu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle postanowień art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do otrzymania pieniędzy za odziedziczony i otrzymany w darowiźnie wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle postanowień zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509) do otrzymania przez Wnioskodawcę pieniędzy za odziedziczony i otrzymany w darowiźnie wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. spadku i darowizny.

Udział 1/7 prawa do wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca otrzymał w spadku po ojcu i wartość tego spadku została opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn w wysokości 525 zł.

Udział 4/7 prawa do wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swojego rodzeństwa i na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie ww. prawa zostało zwolnione od podatku od spadków od darowizn.

Niewątpliwie więc nabycie udział 5/7 prawa do wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego podlegało przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wraz ze śmiercią ojca Wnioskodawcy wygasło jego członkostwo w spółdzielni mieszkaniowej – członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej się nie dziedziczy. Dziedziczy się jedynie prawo do wkładu mieszkaniowego.

Zgodnie więc z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych, ponieważ zgodnie z ustawą Wnioskodawca nie mógł wstąpić w prawa członka spółdzielni, zdał lokal mieszkalny do spółdzielni i spółdzielnia na podstawie art. 11 wypłaciła Wnioskodawcy rynkową wartość lokalu, czyli wartość, która już raz była opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn lub zwolniona z podatku.

Wartość otrzymanego w spadku i w darowiźnie 5/7 części wkładu mieszkaniowego wynosiła 121 200 zł. Kwota, którą Wnioskodawca otrzymał wyniosła 131 739 zł 86 gr. W związku z tym pojawiła się nadwyżka w kwocie 10 539 zł 86 gr (131 739 zł 86 gr – 121 000 zł) i to będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Jak wyżej wskazano, otrzymanie 5/7 części prawa do wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym prawem do lokalu mieszkalnego podlegało przepisom o podatku od spadku i darowizn. Spółdzielnia mieszkaniowa stwierdziła, że nie wystawi w związku z wypłatą żadnego dokumentu podatkowego (PIT-8C), ponieważ wypłata taka nie jest opodatkowana. Wnioskodawca uzyskał informację w Urzędzie Skarbowym i w Krajowej Informacji Podatkowej, że otrzymanie pieniędzy ze spółdzielni nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. Z treści powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Kwestię nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 845, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu (art. 8 pkt 3 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w Rozdziale 2 tej ustawy.

Zgodnie art. 11 ust. 2¹ ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie z postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 2² ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 2⁴ ww. ustawy, warunkiem wypłaty, o której mowa w ust. 2¹, jest opróżnienie lokalu.

W związku z powyższym opisem wskazać należy, że stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu związany jest wkład mieszkaniowy, który członkowie spółdzielni są obowiązani wnieść w celu uczestniczenia w pokryciu kosztów budowy lokalu. Wykluczenie możliwości dziedziczenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nie narusza jednak uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu mieszkaniowego związanego z takim prawem, co zostało uregulowane w art. 14 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przedmiot spadku stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, z wyjątkiem praw i obowiązków zmarłego ściśle związanych z jego osobą oraz praw, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z cytowanego przepisu wynika zasada dziedziczności praw majątkowych.

Zatem, z chwilą śmierci członka spółdzielni następuje swoiste przekształcenie przysługującego mu wkładu mieszkaniowego w prawo majątkowe, którego wartość odpowiada wartości rynkowej lokalu po stosownych pomniejszeniach wynikających z art. 11 ust. 21 i ust. 22 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Wierzytelność ta wchodzi w skład masy spadkowej.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. W przypadku darowizny mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z aktem darowizny, darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 3 grudnia 2008 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 24 lutego 2010 r., Wnioskodawca nabył prawo do spadku po ojcu w 1/7 części. Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstał w dniu 18 marca 2010 r. Do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn Wnioskodawca zgłosił wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego – zeznanie SD-3 Wnioskodawca złożył w dniu 9 października 2014 r. W dniu 9 października 2014 r. Wnioskodawca otrzymał od swojego rodzeństwa darowiznę w postaci 4/7 części prawa do wkładu mieszkaniowego związanego z tym samym, odziedziczonym po ich ojcu spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego. Stosowne informacje SD-Z2 zostały złożone w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny. W dniu 27 listopada 2017 r. Wnioskodawca zdał lokal mieszkalny do spółdzielni mieszkaniowej. W dniu 20 lipca 2018 r. Wnioskodawca otrzymał ze spółdzielni mieszkaniowej kwotę 131 739 zł 86 gr tytułem zwrotu wartości rynkowej lokalu stosownie do art. 11. ust. 21 i 22 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Wskazać należy, że na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia i darowizny.

Z przytoczonych przepisów wynika, że nabycie przez osoby fizyczne rzeczy i praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, również nabycie w formie darowizny prawa do udziału we wkładzie mieszkaniowym, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wypłata przez spółdzielnię mieszkaniową wartości rynkowej lokalu w związku z rozliczeniem oddziedziczonej i nabytej w drodze darowizny wierzytelności z tytułu wkładu mieszkaniowego nie wywołuje żadnych skutków na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wypełnieniem dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że do części wypłaconej Wnioskodawcy kwoty tytułem zwrotu wkładu mieszkaniowego, nabytej w drodze spadku (1/7 części) oraz w drodze darowizny (4/7 części), do której mają zastosowanie uregulowania zawarte w ustawie o podatku od spadków i darowizny, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że kwota zwrotu wkładu mieszkaniowego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Wnioskodawcę w drodze spadku (1/7 części) oraz w drodze darowizny (4/7 części) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wypełnieniem dyspozycji cytowanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli zatem, część wkładu mieszkaniowego wchodziła w skład masy spadkowej oraz była przedmiotem darowizny i podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, wówczas nie podlega ona przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.