Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.521.2018.2.MM
z 15 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 30 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z połączeniem się spółek jawnych przez zawiązanie spółki kapitałowej po stronie Wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółek osobowych powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z połączeniem się spółek jawnych przez zawiązanie spółki kapitałowej po stronie Wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółek osobowych powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 stycznia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.521.2018.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 4 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej A (dalej: „Spółka A”) oraz spółki jawnej B (dalej: „Spółka B”) (dalej łącznie: „Spółki łączące się”). Co więcej, pomiędzy Spółkami łączącymi się istnieją powiązania wynikające z faktu, że Spółka A jest wspólnikiem Spółki B (obok Wnioskodawcy), a Spółka B jest wspólnikiem spółki A (obok Wnioskodawcy). Obecnie planowane jest połączenie Spółek łączących się w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.; dalej: „KSH”). Oznacza to, że połączenie nastąpi przez zawiązanie spółki kapitałowej (dalej: „Spółka nowo zawiązana”), na którą przejdzie majątek Spółek łączących się w zamian za udziały Spółki nowo zawiązanej, które w całości obejmie Wnioskodawca. W wyniku połączenia cały majątek Spółek łączących się przejdzie na Spółkę nowo zawiązaną w zamian za jej udziały objęte przez Wnioskodawcę, w związku z czym z dniem połączenia Spółki łączące się przestaną istnieć. Połączenie zostanie przeprowadzone m.in. w celu uproszczenia struktury własnościowej grupy kapitałowej oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch odrębnych podmiotów. Celem połączenia nie będzie w szczególności osiągnięcie korzyści podatkowej, sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, o której mowa w art. 119a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z rozważanym połączeniem Spółki A oraz Spółki B, w wyniku którego powstanie Spółka nowo zawiązana, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z rozważanym połączeniem Spółki A i Spółki B, po stronie Wnioskodawcy na dzień połączenia, w związku z objęciem udziałów w Spółce nowo zawiązanej, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Łączenie się spółek prawa handlowego zostało uregulowane w KSH w sposób ogólny w art. 491-497 KSH. Dodatkowo, KSH reguluje w sposób szczególny procesy połączenia spółek, w których udział biorą spółki osobowe (art. 517-527 KSH).

Zgodnie z art. 492 § 1 KSH, co do zasady, połączenie spółek prawa handlowego może być dokonane: (1) przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie); (2) przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

W kontekście analizowanego zdarzenia przyszłego należy mieć jednak na uwadze, że zgodnie z art. 491 § 2 KSH, spółki osobowe mogą się łączyć wyłącznie przez zawiązanie spółki kapitałowej, a więc w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 2 KSH. W takiej sytuacji wspólnicy spółek łączących się z dniem połączenia stają się wspólnikami spółki nowo zawiązanej. Jednocześnie spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki ulegają rozwiązaniu bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego z dniem wpisu połączenia do rejestru przedsiębiorców krajowego rejestru sądowego.

Rozpatrując połączenie spółek osobowych na gruncie podatku dochodowego, należy zauważyć, że skutki takiego zdarzenia nie zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), w szczególności w zakresie skutków podatkowych po stronie wspólnika łączących się spółek osobowych. Co prawda Ustawa o CIT zawiera odpowiednie regulacje dotyczące skutków połączenia spółek, jednak obejmują one wyłącznie skutki połączenia spółek kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT, w przypadku połączenia spółek do przychodu nie zalicza się przychodu wspólnika spółki przejmowanej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną. We wskazanym wyżej przepisie ustawodawca posługuje się pojęciem „spółki”, podczas gdy zgodnie z art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to: (a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251), (b) spółkę kapitałową w organizacji, (c) spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, (d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Mając na uwadze treść wskazanych wyżej przepisów należy uznać, że w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT, z uwagi na fakt, że Spółki łączące się są spółkami osobowymi, a więc podmiotami, które nie mogą zostać uznane za „spółkę” w rozumieniu Ustawy o CIT.

Co więcej, nawet gdyby w analizowanej sytuacji zastosować art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT w drodze analogii, nie doszłoby do powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że planowane działania zostaną przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych (w celu uproszczenia struktury własnościowej grupy kapitałowej oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch odrębnych podmiotów), a zatem nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 13 Ustawy o CIT.

Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że w przypadku planowanego procesu połączenia nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, który reguluje skutki podatkowe wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej. Wynika to z faktu, że w okolicznościach przedstawionych w ramach zdarzenia przyszłego nie dojdzie do wniesienia wkładu w rozumieniu tego przepisu, lecz przeniesienia majątków Spółek łączących się na Spółkę nowo zawiązaną w wyniku procesu połączenia, którego istota powoduje, że nie może być on utożsamiany z czynnością wniesienia wkładu. Co więcej w art. 497 § 1 KSH wprost jest mowa o tym, że o ile do łączenia się spółek stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej, utworzonej w wyniku połączenia, czyni się to z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy działu poświęconego łączeniu się spółek nie stanowią inaczej. Stanowisko takie jest jednolicie prezentowane w doktrynie prawa podatkowego. Przykładowo, jak wskazuje M. Jamroży: „ (…) nie można odnosić konsekwencji podatkowych przy wniesieniu aportu do połączenia z udziałem spółek osobowych, z uwagi na to, iż na gruncie przepisów prawa handlowego proces przejęcia jest regulowany odrębnie od czynności wniesienia aportu. W takim przypadku uznaje się, że przychód z tytułu takiej transakcji nie powstaje, ponieważ przepisy podatkowe nie wskazują bezpośrednio na opodatkowanie tego typu transakcji” (M. Jamroży (red.) Spółka osobowa prawa handlowego. Aspekty prawno-podatkowe, optymalizacja podatkowa, s. 223).

Na marginesie warto podkreślić, że nawet gdyby rozważać zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, to i tak proces połączenia nie skutkowałby opodatkowaniem po stronie wspólnika łączących się spółek z uwagi na zwolnienie określone przepisem art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b Ustawy o CIT, zgodnie z którym nie stanowią przychodu wartości, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Podsumowując przedstawione powyżej argumenty, należy uznać, że w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego nie znajdą zastosowania szczególne regulacje Ustawy o CIT odnoszące się do opodatkowania połączeń spółek oraz czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki, dlatego w analizowanej sprawie po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy na podstawie tychże przepisów.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z planowanym połączeniem Spółek łączących się, po jego stronie nie powstanie ponadto przychód podatkowy na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu Ustawy o CIT, co wynika z faktu, że na skutek połączenia po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do trwałego przysporzenia majątkowego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że po stronie podatnika powstał przychód. Należy podkreślić, że w wyniku połączenia Spółek łączących się dojdzie w istocie do swoistego przekształcenia posiadanych obecnie przez Wnioskodawcę ogółów praw i obowiązków w Spółkach łączących się na udziały Spółki nowo zawiązanej. Innymi słowy, w następstwie połączenia Spółki A i Spółki B przez zawiązanie spółki kapitałowej Wnioskodawca wyzbędzie się ze swego majątku ogółów praw i obowiązków spółek jawnych, nabywając w to miejsce udziały w Spółce nowo zawiązanej. Mając na uwadze, że w ramach procesu połączenia zachodzi ekwiwalentność, tj. wartość obejmowanych udziałów Spółki nowo zawiązanej odpowiada wartości ogółów praw i obowiązków Spółek łączących się, można stwierdzić, że nie mamy do czynienia z jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym (przyrostem majątku Wnioskodawcy) na dzień połączenia i w związku z tym przychód w rozumieniu Ustawy o CIT nie powstaje. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym połączeniem Spółki A i Spółki B, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowość przyjętego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdza np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 października 2018 r. Znak: 0112-KDIL3-3.4011.263.2018.2.DS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - spółka akcyjna z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegająca w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania - jest wspólnikiem spółki jawnej A (Spółka A) oraz spółki jawnej B (Spółka B) (Spółki łączące się). Pomiędzy Spółkami łączącymi się istnieją powiązania wynikające z faktu, że Spółka A jest wspólnikiem Spółki B (obok Wnioskodawcy), a Spółka B jest wspólnikiem spółki A (obok Wnioskodawcy). Obecnie planowane jest połączenie Spółek łączących się w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1577 z późn. zm.; dalej: „KSH”). Oznacza to, że połączenie nastąpi przez zawiązanie spółki kapitałowej (Spółka nowo zawiązana), na którą przejdzie majątek Spółek łączących się w zamian za udziały Spółki nowo zawiązanej, które w całości obejmie Wnioskodawca. W wyniku połączenia cały majątek Spółek łączących się przejdzie na Spółkę nowo zawiązaną w zamian za jej udziały objęte przez Wnioskodawcę, w związku z czym z dniem połączenia Spółki łączące się przestaną istnieć. Połączenie zostanie przeprowadzone m.in. w celu uproszczenia struktury własnościowej grupy kapitałowej oraz ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch odrębnych podmiotów. Celem połączenia nie będzie w szczególności osiągnięcie korzyści podatkowej, sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, o której mowa w art. 119a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

Spółki osobowe mogą się łączyć między sobą tylko przez zawiązanie spółki kapitałowej (art. 491 § 2 KSH).

Zatem dopuszczalne jest łączenie się między sobą spółek osobowych prawa handlowego, z tym że wyłącznie w trybie zawiązania spółki kapitałowej.

Stosownie do art. 492 § 1 KSH, połączenie może być dokonane:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
2. przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
   
   

Z dniem połączenia wspólnicy spółki przejmowanej lub spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki stają się wspólnikami spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej.

Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 (art. 493 § 1 i 2 ww. KSH).

Przechodząc z kolei na grunt ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), należy zauważyć, że skutki podatkowe dla wspólników przejmowanych spółek osobowych nie zostały bezpośrednio uregulowane w przepisach tej ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Jak stanowi art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się w przypadku połączenia lub podziału spółek, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 8b, przychodu wspólnika spółki przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Pojęcie „spółki” zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT, zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Z przytoczonej regulacji wynika, że w powyżej przytoczonej definicji „spółki” nie mieszczą się spółki, które nie zostały wprost wymienione w tym przepisie, tj. spółki nieposiadające osobowości prawnej, jakimi są m.in. spółki jawne.

Zatem art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT mają zastosowanie wyłącznie w przypadku spółek mieszczących się w definicji z art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT.

Poza tym – co do zasady – jeżeli nie mamy do czynienia z przysporzeniem majątkowym, to nie powstaje przychód w rozumieniu Ustawy o CIT. Nie można mówić wówczas o kosztach poniesionych w celu jego uzyskania, a w dalszej kolejności też o osiągnięciu z tego tytułu dochodu.

W kontekście powyższych wyjaśnień, skoro w przypadku połączenia spółek jawnych przez zawiązanie spółki kapitałowej po stronie wspólnika spółek osobowych otrzymującego udziały w nowo zawiązanej spółce kapitałowej w zamian za przejmowany przez tę spółkę majątek spółek osobowych nie powstaje przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy o CIT, to należy przyjąć, że w ogóle nie ma podstaw do rozpoznania przychodu podatkowego.

Ponadto, w przypadku takiego połączenia dochodzi w istocie do swoistego przekształcenia posiadanego przez wspólnika udziału w zyskach spółki osobowej na udziały w spółce kapitałowej. Innymi słowy, w następstwie przejęcia spółki osobowej przez spółkę kapitałową czy połączenia spółek osobowych przez zawiązanie spółki kapitałowej wspólnik spółki osobowej „wyzbywa się ze swego majątku” udziału w zyskach spółki osobowej i nabywa w to miejsce udziały w spółce kapitałowej. W konsekwencji, w przypadku gdy zachodzi tego rodzaju ekwiwalentność, tj. wartość nabywanych (obejmowanych) udziałów w spółce kapitałowej odpowiada wartości udziałów w spółce osobowej, można stwierdzić, że nie mamy do czynienia z jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym (przyrostem w majątku tego wspólnika) na dzień połączenia i w związku z tym nie powstaje przychód w rozumieniu Ustawy o CIT.

Wobec tego w przypadku przejęcia spółki osobowej (innej niż spółka komandytowo-akcyjna) przez spółkę kapitałową przepisy art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 Ustawy o CIT nie mają zastosowania.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w związku z połączeniem opisanych we wniosku spółek jawnych (Spółki A oraz Spółki B) przez zawiązanie spółki kapitałowej (Spółki nowo zawiązanej) po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w związku z rozważanym połączeniem Spółki A i Spółki B, po stronie Wnioskodawcy na dzień połączenia, w związku z objęciem udziałów w Spółce nowo zawiązanej, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.