Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.22.2019.1.IK
z 6 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu dnia 14 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 25 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „K.”  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiada osobowość prawną i prowadzi działalność statutową oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Teren przy świetlicy wiejskiej w centrum wsi S. jest własnością Gminy. W 2019 r. Gmina planuje zrealizować w tej miejscowości inwestycję pn. „K.”.

W ramach inwestycji zaplanowano m. in.: przebudowę istniejącej nawierzchni z kostki betonowej, wykonanie miejsc postojowych z kostki betonowej, wykonanie utwardzenia terenu kostką brukową pod posadowienie altany, przebudowę drogi wewnętrznej, przebudowę nawierzchni boiska do siatkówki i piłki nożnej, odtworzenie nawierzchni trawnika, przebudowę zjazdu, budowę chodnika, ogrodzenie terenu, oświetlenie (zasilane OZE) oraz częściowe uzupełnienie elementów małej architektury.

Zadanie będzie dofinansowane ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, typ operacji: Kształtowanie przestrzeni publicznej. Umowa o przyznaniu pomocy Nr … zarejestrowana w rejestrze UM pod numerem X. została zawarta w dniu 20 grudnia 2018 roku.

Interpretacja indywidualna będzie obligatoryjnym dla Gminy załącznikiem do złożenia wniosku o płatność. Na wykonawstwo prac budowlanych zostanie ogłoszony przetarg nieograniczony zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych. Wybrany wykonawca wystawi fakturę na Gminę. Korzystanie z przebudowanej przestrzeni publicznej będzie bezpłatne i ogólnodostępne. Realizowane zadanie jest zadaniem własnym Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, gdyż dotyczy spraw związanych z gospodarką przestrzenną, gospodarką nieruchomościami, ochroną środowiska i przyrody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją zadania pn. „K.” Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zadanie nie jest związane z działalnością opodatkowaną zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Gmina nie uzyskała i nie uzyska żadnych dochodów na skutek realizacji inwestycji. Korzystanie z przebudowanej przestrzeni publicznej będzie się odbywać w sposób nieodpłatny i ogólnodostępny.

W zaistniałej sytuacji nie istnieje ścisły związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ Gmina nie uzyskuje obecnie, ani nie planuje w przyszłości uzyskiwać przychodów opodatkowanych podatkiem VAT z tytułu zarządzania przestrzenią publiczną, w związku z tym nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji tego zadania.

Realizowane zadanie jest zadaniem własnym Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, gdyż dotyczy spraw związanych z gospodarką przestrzenną, gospodarką nieruchomościami, ochroną środowiska i przyrody. Planowane działanie nie ma charakteru odpłatnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymywanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W świetle przedstawionych powyżej argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest możliwości odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.