Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.27.2019.2.ŁS
z 27 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem złożonym dnia 18 marca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca złożył rozliczenie PIT-37 za rok 2017 jako rodzic samotnie wychowujący dziecko mając zawieszoną działalność gospodarcza. Data zawieszenia działalności gospodarczej to dzień 27 lipca 2016 r. Wnioskodawca w dniu 11 stycznia 2019 r. otrzymał wezwanie od Naczelnika Urzędu Skarbowego do złożenia korekty zeznania PIT-37 za rok 2017. W uzasadnieniu wezwania podano, że Wnioskodawca nie mógł rozliczyć się jako samotnie wychowujący dziecko ponieważ ma zarejestrowaną działalność opodatkowaną podatkiem liniowym - co skutkuje zwrotem kwoty 1112,04 zł. Wnioskodawca powziął wątpliwość dlaczego zawieszenie działalności gospodarczej wyklucza podatnika z możliwości rozliczania jako rodzica samotnie wychowującego dziecko skoro wskutek zawieszenia działalności nie ma obowiązku np. płacenia ZUS, regulowania podatku 19%, nie można wystawiać/rozliczać faktur i rozliczać VAT, czyli w rzeczywistości „firma” nie działa. Wnioskodawca wskazuje, że zawieszenie oznacza, że nie wykazuje dochodów z działalności gospodarczej i interpretacja, iż dalej ma rozliczać się jako płatnik podatku liniowego - 19% jest według Niego nielogiczna. Wnioskodawca zaznacza także, że podstawą do rozliczeń powinno być źródło dochodu, a nie to czy ma dokument o zawieszeniu lub wyrejestrowaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawcę dziwi fakt, że ze zmianą sposobu rozliczania się z pracy najemnej na prowadzenie działalności gospodarczej automatycznie przestaje się być rodzicem samotnie wychowującym dziecko. Wnioskodawca do końca kwietnia 2019 r. ma złożyć zeznanie podatkowe za 2018 r. i sytuacja będzie taka jak opisana powyżej, ponieważ przez cały rok 2018 r. według Urzędu Skarbowego był podatnikiem podatku liniowego - 19%, choć nie ma żadnych dochodów z tego tytułu. Jedyny dochód Wnioskodawcy pochodzi z pracy najemnej z tytułu umowy o pracę. Wnioskodawca zaznacza również, że od maja 2018 r. jest bezrobotny. Córkę, która aktualnie jest studentką III roku Uniwersytetu …, wychowuje sam od 15 lat. W dniu 11 stycznia 2019 r. nastąpiło wykreślenie działalności z rejestru CEIDG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca mógł rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok 2017 zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mając zawieszoną działalność gospodarczą?
2. Czy Wnioskodawca może rozliczyć się jako samotnie wychowujący rodzic za rok 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy, mógł rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok 2017 zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach PIT-37, ponieważ w roku 2017 nie uzyskał żadnych przychodów z działalności gospodarczej, która została zawieszona w dniu 27 lipca 2016 r. W ocenie Wnioskodawcy może również rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok 2018 zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach PIT-37, ponieważ w roku 2018 nie uzyskał żadnych przychodów z działalności gospodarczej, która została zawieszona w dniu 27 lipca 2016 r. i wykreślona z rejestru CEIDG w dniu 11 stycznia 2019 r. Ponadto, Wnioskodawca uważa, że przedstawiony powyżej opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego pokazuje, że wykładnia przepisów podanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nie uwzględnia interesu podatnika i jest jedynie suchą interpretacją zapisów w ustawach, zresztą nieprecyzyjną, niemającą nic wspólnego z rzeczywistością. Wnioskodawca wnosi o pozytywne rozpatrzenie swojego zapytania zarówno w kwestii przedstawionego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25. roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Z kolei w myśl art. 6 ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r. od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie zaś do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

Ponadto, art. 6 ust. 10 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. stanowi, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zauważyć należy, że art. 6 ust. 10 został uchylony przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 23 października 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2019 r. i stosownie do art. 16 ustawy zmieniającej powyższa zmiana ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (art. 9a ust. 4 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r.).

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach.

Podkreślić przy tym należy, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w szczególności wynika, że Wnioskodawca złożył rozliczenie PIT-37 za rok 2017 jako rodzic samotnie wychowujący dziecko mając zawieszoną działalność gospodarcza. Data zawieszenia działalności gospodarczej to dzień 27 lipca 2016 r. Wnioskodawca w dniu 11 stycznia 2019 r. otrzymał wezwanie od Naczelnika Urzędu Skarbowego do złożenia korekty zeznania PIT-37 za rok 2017. W uzasadnieniu wezwania podano, że Wnioskodawca nie mógł rozliczyć się jako samotnie wychowujący dziecko ponieważ ma zarejestrowaną działalność opodatkowaną podatkiem liniowym - co skutkuje zwrotem kwoty 1112,04 zł. Wnioskodawca do końca kwietnia 2019 r. ma złożyć zeznanie podatkowe za 2018 r. i sytuacja będzie taka jak opisana powyżej, ponieważ przez cały rok 2018 r. według Urzędu Skarbowego był podatnikiem podatku liniowego - 19%, choć nie ma żadnych dochodów z tego tytułu. Jedyny dochód Wnioskodawcy pochodzi z pracy najemnej z tytułu umowy o pracę. Wnioskodawca zaznacza również, że od maja 2018 r. jest bezrobotny. Córkę, która aktualnie jest studentka III roku Uniwersytetu …, wychowuje sam od 15 lat. W dniu 11 stycznia 2019 r. nastąpiło wykreślenie działalności z rejestru CEIDG.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w sytuacji zawieszenia działalności gospodarczej i nie uzyskiwania żadnych dochodów z tego tytułu przysługuje Mu prawo do preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Biorąc pod uwagę wskazane przepisy, stwierdzić należy, że negatywną przesłanką skorzystania przez Wnioskodawcę z możliwości obliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko jest zastosowanie do Wnioskodawcy (Jego dochodów) przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 30c.

Z treści przytoczonego wcześniej art. 6 ust. 8 cyt. ustawy jednoznacznie wynika, że osoba, która samotnie wychowuje dziecko, ale do rozliczania swoich dochodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej wybrała opodatkowanie według zasad określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – z preferencyjnych zasad opodatkowania, przewidzianych w art. 6 ust. 4 ustawy, skorzystać nie może. Nie ma przy tym znaczenia, że działalność gospodarcza została zawieszona oraz nie przyniosła Wnioskodawcy żadnych dochodów opodatkowanych według zapisu art. 30c cyt. ustawy. Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zawieszenie prowadzonej działalności gospodarczej nie jest równoznaczne z jej likwidacją. Zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej oznacza, że „bieżące” przychody z tej działalności gospodarczej nie są osiągane (są równe 0), jednak nie zmienia to faktu, że do osoby przedsiębiorcy nadal mają zastosowanie przepisy art. 30c cyt. ustawy, co w konsekwencji doprowadza do braku możliwości obliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Powołany przepis art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wyłączający prawo do opodatkowania na zasadach preferencyjnych – zawiera bowiem sformułowanie „do osoby samotnie wychowującej (…) mają zastosowanie przepisy art. 30c”.

Zatem fakt, że dana osoba, która dla swej działalności gospodarczej wybrała opodatkowanie podatkiem liniowym uzyskuje dochody opodatkowanie na tzw. zasadach ogólnych, tj. według skali określonej w art. 27 ustawy, np. z umowy o pracę, jest bez znaczenia. Wolą ustawodawcy – co jasno wynika z treści art. 6 ust. 8 cyt. ustawy – było wyłączenie z preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów osób, które wybrały do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej (czy z działów specjalnych produkcji rolnej) tzw. podatek liniowy.

Stanowisko tutejszego organu w sprawie znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądowym.

Jak wynika bowiem z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 805/15,: „w okresie zawieszenia działalności gospodarczej skarżąca nie mogła uzyskać „bieżącego” dochodu, ale mogła uzyskać dochód (przychód) związany z wcześniejszym okresem prowadzenia tej działalności. Skarżąca mogła (potencjalnie) osiągać przychody (dochody) z prowadzenia tej działalności gospodarczej przed okresem zawieszenia, w tym np.: zbywając własne środki trwałe lub wyposażenie, dochód z odsetek od lokat bankowych, miała prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować wcześniejsze zobowiązania”. Ponadto, w wyroku z dnia 28 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 193/16 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że cyt.: „(…) w sytuacji gdy podatnik prowadząc działalność gospodarczą dokonał na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. wyboru sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c i wyboru swojego w stosownym trybie nie zmienił (jak również nie zaprzestał prowadzenia tej działalności), to okoliczność, iż danym roku podatkowym faktycznie nie uzyskał z tego tytułu żadnych przychodów (i nie poniósł żadnych kosztów) nie powoduje, że w stosunku do niego nie znajdą zastosowania ograniczenia w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania, wynikające z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. Na gruncie przepisów u.p.d.o.f. zasadą jest odrębne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych przez poszczególnych podatników - osoby fizyczne. Jednym wyjątków od tej zasadny jest przewidziana w art. 6 ust. 4 tej ustawy możliwość opodatkowania w danym roku podatkowym dochodów osób samotnie wychowujących dzieci, uzależniona wszak od konieczności spełnienia określonych warunków. I tak, m.in. skorzystanie z takiej możliwości jest z woli ustawodawcy wyłączone w przypadku, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c (...), co wynika z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f”.

Podkreślenia również wymaga, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera odrębnych uregulowań dotyczących przedmiotu działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika i zastosowania lub nie przepisu art. 30c w stosunku do tego podatnika w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. Tak wiec niezależnie od przedmiotu działalności w okresie zwieszenia do każdego podatnika, który wybrał ten sposób opodatkowania, znajdą zastosowanie przepisy art. 30c ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo rozliczenia uzyskanych dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko za rok 2017 i 2018 z uwagi na zaistnienie negatywnej przesłanki wykluczającej jej zastosowanie wskazanej w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podleganie przepisom art. 30c cytowanej ustawy. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca, w związku z zawieszoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym nie osiągnął z tego tytułu żadnych przychodów. Skoro Wnioskodawca w 2017 i 2018 r nie zgłosił likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej i nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania stanowi to podstawę do przyjęcia, że. miały do niego zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.