Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.72.2019.1.DP
z 9 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy przyjęty przez Wnioskodawcę sposób ustalania różnic kursowych w zakresie kursów przyjmowanych do ustalania tych różnic tzw. metodą podatkową polegający na uwzględnianiu różnicy pomiędzy kursem faktycznym z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN oraz kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy, jest prawidłowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie różnic kursowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym, prowadzącą działalność gospodarczą na terenie Polski.

Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE), w oparciu o zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Przedmiotem działalności objętej zezwoleniami jest:

• na podstawie pierwszego zezwolenia - działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

22.22 Opakowania z tworzyw sztucznych;

22.29 Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych;

25.99 Pozostałe gotowe wyroby metalowe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

27.51 Sprzęt gospodarstwa domowego elektryczny;

31.00 Meble do siedzenia i ich części; części pozostałych mebli;

• na podstawie drugiego zezwolenia - działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

22.22 Opakowania z tworzyw sztucznych;

22.29 Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych;

25.99 Pozostałe gotowe wyroby metalowe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

27.51 Sprzęt gospodarstwa domowego elektryczny;

31.00 Meble do siedzenia i ich części; części pozostałych mebli;

38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu;

z wyłączeniem działalności, o której mowa w § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenia działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. 2008 r. Nr 232 poz. 1548 z późn. zm).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów uzyskanych z działalności objętej zezwoleniem, stosownie do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.). Wnioskodawca osiąga zarówno dochody w ramach działalności strefowej, korzystające ze zwolnienia, jak i dochody, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W ramach prowadzonej działalności (zarówno opodatkowanej, jak i korzystającej ze zwolnienia) Wnioskodawca otrzymuje płatności w walutach obcych, na konta walutowe prowadzone przez bank na rzecz Wnioskodawcy. Obecnie są to płatności w walucie EUR, USD oraz DKK.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować różnice kursowe powstające na rozrachunkach z odbiorcami dotyczące sprzedaży do działalności zwolnionej i opodatkowanej. Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować różnic kursowych powstających na rozrachunkach z dostawcami dotyczących zakupów materiałów i usług do działalności zwolnionej i opodatkowanej. Wnioskodawca wykazuje również różnice kursowe od środków zgromadzonych na rachunkach walutowych, które powstają w wyniku rozchodu waluty. Wnioskodawca nie jest w stanie określić, które środki zgromadzone na rachunku i później sprzedawane dotyczą działalności zwolnionej, a które opodatkowanej. Rozchód waluty odbywa się na dwa sposoby:

1. zapłaty za zobowiązania w tej samej walucie w jakiej prowadzony jest rachunek (nie dochodzi do sprzedaży waluty),
2. sprzedaży waluty po kursie negocjowanym z bankiem.
   
   

W związku z tym, iż sprzedaż waluty po kursie negocjowanym nie jest objęta zezwoleniem, podatnik kwalifikuje różnice kursowe do działalności opodatkowanej.

Różnice kursowe powstające przy rozchodzie waluty na zapłatę za zobowiązania, również są kwalifikowane przez podatnika jako działalność opodatkowana.

Płatności, które wpływają na konto walutowe Wnioskodawcy, ewidencjonuje on w swoich księgach po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto Wnioskodawcy.

Środki finansowe otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu płatności realizowanych w walutach EURO przechowywane są na prowadzonym dla Wnioskodawcy koncie walutowym (konto podstawowe w EUR). Środki te są przekazywane każdego dnia na rachunek cashpoolingowy. W momencie zapłaty za zobowiązania lub sprzedaży EUR z rachunku podstawowego odpowiednia ilość środków z rachunku cashpoolingowego jest przesuwana na rachunek podstawowy EUR i dopiero z tego rachunku dokonywana jest transakcja.

Do wyceny transakcji przesunięcia środków pomiędzy rachunkiem podstawowym i cashpoolingowym, Spółka stosuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania transakcji. Natomiast do wyceny transakcji przesunięcia środków z rachunku cashpoolingowego na rachunek podstawowy, Spółka stosuje kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień zaewidencjonowania środków na rachunek cashpoolingowy (stosując metodę FIFO).

W przypadku braku środków na rachunku cashpoolingowym Wnioskodawcy Wnioskodawca nadal może dokonać przesunięcia środków na rachunek podstawowy. Na rachunku cashpoolingowym Wnioskodawcy pojawia się wówczas informacja o wykorzystanym kredycie. Środki, z których korzysta w tej sytuacji Wnioskodawca, pochodzą z rachunków cashpoolingowych innych spółek z grupy kapitałowej Wnioskodawcy. Transakcja ta (przesunięcie środków z rachunku caspoolingowego, na którym Wnioskodawca nie ma środków, na rachunek podstawowy) wyceniana jest po kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień przesunięcia środków. Sprzedaż środków zgromadzonych na rachunku EUR na konto Wnioskodawcy prowadzone w tym samym banku w walucie PLN odbywa się za pośrednictwem dedykowanej do tego przez Bank platformy Trading Station.

W przypadku sprzedaży środków zgromadzonych na innych niż EUR rachunkach walutowych (tj. USD oraz DDK), transakcja sprzedaży na konto Wnioskodawcy prowadzone w walucie PLN dokonywana jest i rozliczana analogicznie, jak opisane powyżej transakcje w walucie EUR (tj. za pośrednictwem dedykowanej do tego przez Bank platformy Trading Station), jednak bez udziału rachunku cashpoolingowego.

W każdym przypadku Wnioskodawca sam decyduje kiedy i ile środków finansowych przekazuje na rachunek prowadzony w PLN. Wymiana walut następuje po kursie określonym przez bank dla użytkowników platformy. Nie jest to kurs negocjowany indywidualnie przez Wnioskodawcę z bankiem (Wnioskodawca nie ma wpływu na jego wysokość), natomiast jest to kurs umowny - różny od ogłaszanego przez bank kursu wymiany walut na dany dzień. Kurs wymiany dla użytkowników platformy jest korzystniejszy od bankowego kursu wymiany walut. Do końca 2017 r. Wnioskodawca ustalał różnice kursowe na podstawie przepisu art. 9b ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. (tj. tzw. metodą podatkową). Przy określaniu różnic kursowych, stosownie do przepisu art. 15a ust. 2 i 3 u.p.d.o.p. Wnioskodawca uwzględniał kurs faktyczny z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN (kurs umowny dla użytkowników platformy Trading Station oraz kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy). W przypadku kiedy różnica pomiędzy faktycznym kursem z dnia przekazania środków na konto prowadzone w PLN a kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy była dodatnia, Wnioskodawca rozpoznawał dodatnie różnice kursowe, zaś w przypadku gdy różnica ta była ujemna - ujemne różnice kursowe.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przyjęty przez Wnioskodawcę sposób ustalania różnic kursowych w zakresie kursów przyjmowanych do ustalania tych różnic tzw. metodą podatkową (co miało miejsce do końca 2017 r.), polegający na uwzględnianiu różnicy pomiędzy kursem faktycznym z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN (kurs umowny dla użytkowników platformy Trading Station) oraz kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy, jest prawidłowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęty przez niego sposób ustalania różnic kursowych, w zakresie kursów walut przyjmowanych do ustalania tych różnic, polegający na uwzględnianiu różnicy pomiędzy kursem faktycznym z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN (kurs umowny dla użytkowników platformy Trading Station) oraz kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy, jest prawidłowe i zgodne z przepisami art. 15a ust. 2 i 3 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: (...) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z kolei stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p., ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: (...) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

W ocenie Wnioskodawcy za dzień otrzymania środków w walucie obcej, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, należy uznać dzień wpływu płatności na konto walutowe Wnioskodawcy (które ewidencjonowane są w księgach Wnioskodawcy po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto Wnioskodawcy). Z kolei za dzień wypływu tych środków należy uznać dzień przekazania ich przez Wnioskodawcę na konto prowadzone w walucie PLN za pośrednictwem platformy Trading Station. Wymiana walut następuje po określanym przez bank kursie umownym dla użytkowników platformy Trading Station (kurs faktyczny wymiany). Wobec powyższego ustalanie różnic kursowych w sposób opisany we wniosku, należy w ocenie Wnioskodawcy uznać za prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy. Jako przychód uznawane są zatem przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje więc definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Należy zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku między poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach czasu.

Powstają na skutek wahań kursów (kurs – cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.

W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut mogą więc występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 updop, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie.
   
   

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca rozliczał różnice kursowe zgodnie z art. 15a updop, tj. według tzw. metody podatkowej.

W myśl art. 15a ust. 1 updop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 updop, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Zgodnie z art. 15a ust. 3 updop, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Powyżej zacytowane przepisy art. 15a ust. 2 pkt 1-5 oraz ust. 3 pkt 1-5 updop wymieniają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie gdy:

• wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;
• wartość kosztu poniesionego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty;
• wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku;
• wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) udzielenia jest inna niż jego (jej) wartość w dniu zwrotu;
• wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) otrzymania jest inna niż jego (jej) wartość w dniu spłaty.
  
  

Należy wskazać, że unormowania zawarte w art. 15a updop stanowią wyczerpujący zestaw reguł, które są niezbędne do wyliczenia dodatnich oraz ujemnych różnic kursowych. Katalog ten jest katalogiem wyczerpującym, tj. zamkniętym. Natomiast istota podatkowych różnic kursowych jest następująca: dodatnie różnice kursowe wpływają na przychody, tj. zwiększają przychody, a ujemne różnice kursowe wpływają na koszty podatkowe, tj. zwiększają koszty uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 15a ust. 4 updop, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W myśl art. 15a ust. 5 updop, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 updop). Przy czym, jak wynika z art. 15a ust. 7 updop, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski, także na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wnioskodawca osiąga zarówno dochody w ramach działalności strefowej, korzystające ze zwolnienia, jak i dochody, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności (zarówno opodatkowanej, jak i korzystającej ze zwolnienia) Wnioskodawca otrzymuje płatności w walutach obcych, na konta walutowe prowadzone przez bank na rzecz Wnioskodawcy. Przy określaniu różnic kursowych, stosownie do przepisu art. 15a ust. 2 i 3 updop Wnioskodawca uwzględniał kurs faktyczny z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN (kurs umowny dla użytkowników platformy Trading Station oraz kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy). W przypadku kiedy różnica pomiędzy faktycznym kursem z dnia przekazania środków na konto prowadzone w PLN a kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy była dodatnia, Wnioskodawca rozpoznawał dodatnie różnice kursowe, zaś w przypadku gdy różnica ta była ujemna - ujemne różnice kursowe.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawidłowości stosowania przyjętego sposobu ustalania różnic kursowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż Wnioskodawca stosując przyjęty przez niego sposób ustalania różnic kursowych, w zakresie kursów walut przyjmowanych do ustalania tych różnic, polegający na uwzględnianiu różnicy pomiędzy kursem faktycznym z dnia przekazania środków z rachunku walutowego na rachunek prowadzony w PLN (kurs umowny dla użytkowników platformy Trading Station) oraz kursem średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z dnia wpływu środków na konto walutowe Wnioskodawcy, postępuje niezgodnie z przepisami art. 15a updop. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Z brzmienia powołanych wcześniej i mających zastosowanie w sprawie przepisów (w szczególności z art. 15a ust. 4 updop) wynika, że w sytuacji, gdy nie jest możliwe określenie kursu wpływu waluty na konto Wnioskodawcy należy stosować średni kurs ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu waluty na konto, a nie – jak chce Wnioskodawca – średni kurs z dnia wpływu. Z tej przyczyny stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2, 3 oraz 4 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.