Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.64.2019.3.JN
z 10 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę usługi transportu towarów drogą morską – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę usługi transportu towarów drogą morską.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest przedsiębiorstwem produkcyjnym, które sprzedaje swoje produkty odbiorcom w kraju oraz za granicą. Do dostaw produktów wykorzystuje zarówno transport lądowy, w szczególności kolej oraz transport drogowy, jak i dostawy drogą morską. Dotychczas transport drogą morską realizowany był wyłącznie na rzecz odbiorców mających siedzibę poza terytorium RP.

W przyszłości, prognozując planowane zwiększenie produkcji, Spółka rozważa użycie transportu morskiego, za pomocą którego część produktów będzie transportowana z (...) do innego portu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie towary będą składowane przed sprzedażą. Trasa transportu produktów będzie przebiegać w całości na terytorium RP lub częściowo poza terytorium RP, jednak bez wpływania do portów zagranicznych.

Przez cały okres transportu, po dostarczeniu towarów do innego portu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz w momencie składowania produktów (przed sprzedażą) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, towary będą stanowić własność Spółki.

Usługi transportu towarów drogą morską będą świadczone przez zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugowe, niepodlegające opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ani nieposiadające zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakup usługi transportu towarów drogą morską pomiędzy krajowymi portami morskimi od usługodawcy nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie stanowił dla Spółki import usług na podstawie art. 2 pkt 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, w związku z czym Spółka będzie zobowiązana rozliczyć podatek VAT w Polsce na podstawie art. 28b Ustawy VAT z zastosowaniem podstawowej 23% stawki VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup usługi transportu towarów drogą morską pomiędzy krajowymi portami morskimi od usługodawcy nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie stanowił dla niego import usług na podstawie art. 2 pkt 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, w związku z czym Spółka będzie zobowiązana rozliczyć podatek VAT w Polsce na podstawie art. 28b Ustawy VAT, z zastosowaniem podstawowej 23% stawki VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 Ustawy VAT, przez import usług – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne (...):

4. nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
   1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (...),
   2. usługobiorcą jest:
      • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15 (...).

Przesłankę wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a Ustawy VAT, czyli „usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (...)”, Spółka uzna za spełnioną w przypadku, gdy treść umowy/zamówienia i następnie treść faktury będzie zawierała dane zagranicznego usługodawcy, w tym nazwę i adres jego siedziby poza terytorium RP. Ustawa nie przewiduje bowiem obowiązku posiadania dodatkowych dowodów na określenie siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawców zagranicznych.

Spółka stoi na stanowisku, że nie jest konieczne uzyskanie od usługodawcy zagranicznego pisemnego oświadczenia o posiadaniu (lub nie posiadaniu) siedziby działalności oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 28b Ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. (...).

Usługi transportu towarów podlegają zasadzie ogólnej określonej w art. 28b Ustawy VAT, oznacza to, że usługi te są opodatkowane w miejscu, w którym podatnik nabywający te usługi posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli w tym wypadku w Polsce.

Obowiązek podatkowy Spółka rozpozna zgodnie z art. 19a Ustawy VAT, czyli z chwila wykonania tych usług.

Ponieważ przepisy nie regulują w sposób szczególny stawek VAT dla usług transportu, który odbywa się na terytorium Polski, Spółka dla rozliczenia importu usług zastosuje podstawową stawkę VAT wynoszącą 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W niniejszej sprawie Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Polski. Wnioskodawca rozważa użycie transportu morskiego, za pomocą którego część produktów będzie transportowana z (...) do innego portu na terytorium Polski, gdzie towary będą składowane przed sprzedażą. Trasa transportu produktów będzie przebiegać w całości na terytorium Polski lub częściowo poza terytorium kraju, jednak bez wpływania do portów zagranicznych. Przez cały okres transportu, po dostarczeniu towarów do innego portu na terytorium Polski oraz w momencie składowania produktów (przed sprzedażą) na terytorium kraju, towary będą stanowić własność Wnioskodawcy. Usługi transportu towarów drogą morską będą świadczone przez zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugowe, niepodlegające opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski ani nieposiadające zakładu na terytorium Polski. Usługodawca ten nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca będzie usługobiorcą usługi transportu towarów świadczonej przez przedsiębiorstwo żeglugowe, miejscem świadczenia przedmiotowej usługi – na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy – będzie Polska, jako kraj, w którym Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Według art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe, skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa usługę transportu towarów, której miejscem świadczenia będzie Polska, od przedsiębiorstwa żeglugowego nieposiadającego siedziby działalności oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, to czynność ta stanowi import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, a Wnioskodawca, jako usługobiorca tej usługi, jest zobowiązany do jej rozliczenia dla celów VAT.

Według art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy – stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy – przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.
   
   

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2350) – obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do:

1. usług transportu towarów, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego;
2. wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego;
3. usług transportu towarów świadczonych na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy będącego usługobiorcą tych usług, posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości poza terytorium kraju:
   1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub
   2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie – jak wynika z opisu spawy – Wnioskodawca będzie nabywał usługę transportu towarów drogą morską pomiędzy krajowymi portami morskimi (z (...) do innego portu na terytorium Polski) od przedsiębiorstwa żeglugowego. Trasa transportu będzie przebiegać w całości na terytorium Polski lub częściowo poza terytorium Polski, jednak bez wpływania do portów zagranicznych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że do nabywanej przez Wnioskodawcę usługi transportu towarów pomiędzy krajowymi portami morskimi nie będą miały zastosowania powołane powyżej przepisy dotyczące transportu międzynarodowego, a tym samym nie znajdzie zastosowania stawka podatku w wysokości 0%.

Zatem ww. usługa nabywana przez Wnioskodawcę opodatkowana będzie stawką podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, zakup usługi transportu towarów drogą morską pomiędzy krajowymi portami morskimi od usługodawcy nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie stanowił dla Wnioskodawcy import usług na podstawie art. 2 pkt 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, w związku z czym Wnioskodawca będzie zobowiązany rozliczyć podatek VAT w Polsce na podstawie art. 28b ustawy, z zastosowaniem podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania, które wyznacza zakres przedmiotowy wniosku) Wnioskodawcy.

Informuje się jednocześnie, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę usługi transportu towarów drogą morską. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.