Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.23.2019.3.KBR
z 18 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2018 r. przekazanym zgodnie z właściwością miejscową przez Naczelnika Urzędu Skarbowego pismem z dnia 2 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2019 r. (data wpływu 15 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 marca 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.23.2019.1.KBR (doręczone w dniu 12 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości anulowania faktury zaliczkowej - jest nieprawidłowe,
  

• terminu dokonania korekty podatku należnego - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury zaliczkowej oraz terminu dokonania korekty podatku należnego.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2019 r. (data wpływu 15 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 7 marca 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.23.2019.1.KBR (doręczone w dniu 12 marca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (sformułowany w piśmie z dnia 18 marca 2019 r.):

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność w przedmiocie pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (7022Z).

W dniu 4 sierpnia 2017 r. zawarta została umowa o świadczenie usług pomiędzy Wnioskodawcą a firmą E. sp. z o.o. Zgodnie z tą umową kontrahent zapłacić miał na poczet przyszłych usług zaliczkę. W związku z tym 11 sierpnia 2017 r. wystawiono fakturę zaliczkową z terminem płatności 7 dni (na fakturze zapis płatność zgodnie z umową). Faktura w wersji papierowej dotarła do Zamawiającego 16 sierpnia 2017 r. (na fv jest wpływówka kontrahenta z tą datą). Zamawiający nie dokonał płatności.

Dnia 22 sierpnia 2017 r. zawarto porozumienie o zawieszeniu wykonywania umowy. Zawieszenie jest bezterminowe - umowa nie będzie na chwilę obecną rozwiązywana. Wystawiona przez Wnioskodawcę faktura zaliczkowa została odesłana przez Zamawiającego do wystawcy (na fakturze widnieje tylko "wpływówka" brak dekretów, nie została zaksięgowana u Zamawiającego). Księgowość Wnioskodawcy (zewnętrzne - biuro rachunkowe) nie była świadoma zawieszenia umowy pomiędzy kontrahentami oraz tego, że płatności zaliczki nie będzie i omyłkowo zaksięgowała fakturę zaliczkową, wykazała ją w rejestrach i deklaracji VAT-7 za sierpień 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 18 marca 2019 r.):

Czy w związku z faktem, iż nie doszło do zapłaty zaliczki, a także do realizacji usługi podatnik ma możliwość anulowania wystawionej faktury zaliczkowej oraz dokonania korekty deklaracji podatkowej VAT-7 za sierpień 2017 poprzez zmniejszenie podatku należnego o kwotę VAT wynikającą z tej faktury?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w piśmie z dnia 18 marca 2019 r.):

Zgodnie z art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Jeśli natomiast przedsiębiorca otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy (wykonaniem usługi) obowiązek powstaje z chwilą ich otrzymania. Zgodnie z art. 106i ust. 7 wspomnianej ustawy faktury mogą być wystawione nawet 30 dni przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi oraz otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi całości lub części zapłaty. W zaistniałym stanie faktycznym wystawiono fakturę zaliczkową właśnie przed dokonaniem wpłaty zaliczki. Wpłata zaliczki nie została dokonana, jednakże omyłkowo, na podstawie wystawionej faktury zaliczkowej, został rozpoznany obowiązek podatkowy.

Zdaniem Spółki (Wnioskodawcy) w związku z tym, że nie doszło do zapłaty zaliczki, a faktura zaliczkowa została odesłana przez kontrahenta, a zatem nie trafiła do obiegu prawnego nie można zobowiązać Wnioskodawcy zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do opłaty VAT należnego wynikającego z tej faktury. Wystawione dokumenty (2 egzemplarze będące w posiadaniu wystawcy) należy anulować zachowując je jednocześnie w dokumentacji. Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że nie ma możliwości wystawienia korekty faktury zaliczkowej (zgodnie z art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług), ponieważ kontrahent nie jest w posiadaniu pierwotnej faktury zaliczkowej, a do zapłaty zaliczki nigdy nie doszło. W związku z powyższym zdaniem Spółki (Wnioskodawcy) możemy w oparciu o anulowanie faktury zaliczki dokonać korekty deklaracji VAT-7 za okres sierpień 2017 poprzez zmniejszenie VAT należnego o kwotę VAT wynikającą z tej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• możliwości anulowania faktury zaliczkowej - jest nieprawidłowe,
  

• terminu dokonania korekty podatku należnego - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego, co wymaga ustalenia, kiedy doszło do realizacji dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji zaliczki, zadatku, przedpłaty, raty. Według Słownika Języka Polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 r.:

• zaliczka oznacza część należności wpłacaną lub wypłacaną z góry na poczet tej należności;
  

• zadatek oznacza sumę pieniędzy wręczaną przy zawieraniu umowy w celu zapewnienia jej wykonania;
  

• przedpłata oznacza część ceny towaru wypłacaną w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie;
  

• rata oznacza część należności pieniężnej, płatną w oznaczonym terminie.
  
  
  

W świetle powyższego, aby daną płatność móc uznać za przedpłatę, zaliczkę, zadatek lub ratę, musi ona zostać dokonana na poczet przyszłej konkretnej transakcji. Oznacza to, że w momencie wpłaty takiej płatności musi być znany towar czy usługa, na które zostanie ona przeznaczona. Przy czym, aby uznać wpłacaną kwotę za zaliczkę/przedpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów lub świadczenia usług, istotne jest aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację, a strony świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki/przedpłaty, nie miały woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Strony dokonujące czynności cywilnoprawnych określają w zawieranych przez siebie umowach wartość – cenę, za którą dokonują transakcji. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że strony mogą także swobodnie umówić się, w kwestiach dotyczących wynagrodzenia za realizację warunków umowy.

Nie ulega wątpliwości, że pomiędzy otrzymaniem przez podatnika zaliczki (przedpłaty, zadatku, raty) a czynnością opodatkowaną (dostawą towarów lub wykonaniem usługi) musi istnieć bezpośredni związek. Część należności ma bowiem stanowić wynagrodzenie związane z wykonaniem czynności, za którą zapłata jest należna. W innym przypadku sam transfer pieniędzy – następujący bez związku z przyszłą czynnością opodatkowaną, na poczet której jest dokonywany – pozostaje obojętny na gruncie podatku od towarów i usług (nie stanowi opodatkowanej zaliczki, przedpłaty, raty itp.).

W przypadku odstąpienia od zrealizowania transakcji, na poczet której uiszczono zaliczkę, istotne znaczenie ma fakt, że w następstwie tego odstąpienia ostatecznie nie dochodzi do czynności opodatkowanej, na poczet której płatność została przyjęta. Odstąpienie od umowy powoduje, że przedmiot opodatkowania (dla którego przyjęta płatność była częścią podstawy opodatkowania) nie zaistnieje. W konsekwencji powyższego należy skorygować podatek należny od zaliczki, nie ma bowiem przedmiotu podatku (czynności podlegającej opodatkowaniu), od którego obowiązek podatkowy miałby powstać.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Brzmienie ust. 10 ww. artykułu wskazuje, że podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
   
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Analiza powyższych zapisów wskazuje, że każdy z wymienionych w art. 29a ust. 10 ustawy przypadków (w tym zwrot całości lub części zapłaty otrzymany przed dokonaniem dostawy towarów/wykonaniem usługi, jeśli do sprzedaży nie doszło) stanowi odrębną podstawę zmniejszenia podstawy opodatkowania. Zatem powyższe czynności powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Z kolei stosownie do ust. 7 ww. przepisu faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Podkreślenia wymaga, że art. 106j ust. 1 ustawy wyraźnie wskazuje, jakie okoliczności zobowiązują podatnika do wystawienia faktury korygującej i uzależniają to od wystąpienia sytuacji enumeratywnie wskazanych w tym przepisie. W tym zakresie podatnik nie ma uprawnień do swobodnego działania, może je podjąć tylko w razie spełnienia przesłanek określonych w przepisie.

W tym miejscu należy wskazać, że faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i świadczonych usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego, jednakże samo wystawienie faktury nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego.

Zaznaczyć należy, że chociaż wystawienie faktury nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, to jej wystawienie może powodować zapłatę podatku na niej wykazanego.

Stosownie bowiem do art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Powyższy przepis koresponduje z art. 103 ust. 1 ustawy, na podstawie którego podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Przepis ten zobowiązuje wystawcę faktury do zapłaty wykazanej w niej kwoty podatku, niezależnie od okoliczności wystawienia takiej faktury. Każda zatem faktura z wykazaną kwotą podatku, wprowadzona do obrotu prawnego, powoduje konieczność zapłaty tego podatku. Już samo wystawianie faktur, które nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych, bez względu na ujęcie ich w rejestrach prowadzonych dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług oraz wykazanie podatku należnego z nich wynikającego w deklaracji, skutkuje zaistnieniem obowiązków wynikających z art. 108 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Każda osoba, która wprowadza do obrotu prawnego fakturę z wykazaną kwotą podatku (bez względu na powód nieprawidłowego wystawienia faktury) ma obowiązek zapłaty wykazanego w niej podatku VAT.

Natomiast na podstawie art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 4 sierpnia 2017 r. zawarta została umowa o świadczenie usług pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem. Zgodnie z tą umową zlecający zapłacić miał na poczet przyszłych usług zaliczkę. W związku z tym 11 sierpnia 2017 r. wystawiono fakturę zaliczkową z terminem płatności 7 dni (na fakturze zapis płatność zgodnie z umową). Faktura w wersji papierowej dotarła do Zamawiającego 16 sierpnia 2017 r. (na fv jest wpływówka kontrahenta z tą datą). Zamawiający nie dokonał płatności.

Dnia 22 sierpnia 2017 r. zawarto porozumienie o zawieszeniu wykonywania umowy. Zawieszenie jest bezterminowe - umowa nie będzie na chwilę obecną rozwiązywana. Wystawiona przez Wnioskodawcę faktura zaliczkowa została odesłana przez Zamawiającego do wystawcy (na fakturze widnieje tylko "wpływówka" brak dekretów, nie została zaksięgowana u Zamawiającego). Księgowość Wnioskodawcy (zewnętrzne - biuro rachunkowe) nie była świadoma zawieszenia umowy pomiędzy kontrahentami oraz tego, że płatności zaliczki nie będzie i omyłkowo zaksięgowała fakturę zaliczkową, wykazała ją w rejestrach i deklaracji VAT-7 za sierpień 2017 r.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Spółka powzięła wątpliwości w zakresie prawa do anulowania wystawionej faktury zaliczkowej oraz dokonania korekty podatku VAT w deklaracji za miesiąc sierpień 2017 r.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur.

W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji (o przyczynie i okolicznościach anulowania) uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, że anulowanie faktur powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego. Anulowanie faktury dotyczy tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność rzeczywiście niedokonaną. Ponadto należy zaznaczyć, że anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Tym samym podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

W analizowanej sprawie faktura wystawiona dniu 11 sierpnia 2017 r. przez Wnioskodawcę dla firmy E. sp. z o.o. została sporządzona zgodnie z zawartą w dniu 4 sierpnia 2017 r. umową, która przewidywała wpłatę zaliczki ze strony kontrahenta na poczet przyszłych usług doradztwa. Na fakturze określono termin płatności zgodny z ww. umową, tj. 7 dni. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Zleceniobiorca nie dokonał wpłaty zaliczki.

Z powyższych okoliczności wynika zatem, że ww. faktura co do zasady została wystawiona zgodnie z przepisami, tj. w terminie wynikającym z art. 106i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, który przewiduje, że faktury dokumentujące zaliczkę mogą być wystawione nie wcześniej niż 30. dnia przed jej otrzymaniem.

Skoro strony umowy uzgodniły obowiązek uiszczenia zaliczki i termin jej płatności, to należy przyjąć, że faktura wystawiona w terminie określonym ww. przepisami jest prawidłowa i odnosi się do zdarzeń, które miały nastąpić w wyniku wykonania zawartej umowy. Z powyższych względów ww. faktura pomimo niedokonania płatności ze strony kontrahenta oraz jej odesłania do Wnioskodawcy nie może być przedmiotem tzw. „anulowania”. Natomiast kwestia dot. niewprowadzenia faktury do obrotu jako kolejnej przesłanki uprawniającej do „anulowania” faktury nie ma w tym przypadku znaczenia, gdyż jak wskazano wyżej nie można uznać ww. faktury za wystawioną bezpodstawnie.

Ze względu na fakt, że po wystawieniu ww. faktur zostało zawarte w dniu 22 sierpnia 2017 r. porozumienie o zawieszeniu wykonania umowy i można wywnioskować z opisu sprawy, że było ono podstawą do odstąpieniem od wpłaty zaliczki w wyżej umówionym terminie, to zachodzą przesłanki do skorygowania ww. faktury zaliczkowej.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że jeżeli ww. faktura w wyniku braku wpłaty zaliczki w związku z zawartym porozumieniem nie zostanie skorygowana, to jako wystawiona wcześniej niż 30 dni przed otrzymaniem zaliczki (tj. z naruszeniem art. 106i ust. 7 ustawy o VAT) będzie stanowić fakturę, o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii związanej z wykazaniem faktury wystawionej w dniu 11 sierpnia 2017 r. w deklaracji VAT-7 za sierpień 2017 r. należy wskazać, że wobec braku wpłaty zaliczki sam fakt wystawienia przez Wnioskodawcę ww. dokumentu nie rodzi obowiązku podatkowego, a tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczenia wynikającego z niego podatku VAT w ww. deklaracji. Zatem w przypadku błędnego ujęcia ww. faktury w deklaracji VAT-7 będzie On uprawiony do złożenia korekty deklaracji i obniżenia podatku należnego za ten okres rozliczeniowy.

Należy zwrócić uwagę, że w przypadku uznania, że ww. faktura stanowi dokument, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nie ma podstaw do rozliczenia wynikającego z niej podatku w deklaracji VAT-7. Jeżeli podatnik dokonał takiego rozliczenia w deklaracji VAT-7 powinien to rozliczenie skorygować i dokonać odrębnego rozliczenia podatku wynikającego z ww. faktury w terminie określonym w art. 103 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.