Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.287.2019.1.SŻ
z 10 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 5 kwietnia 2019 r.) i pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 25 kwietnia), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 marca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.61.2019.1.SŻ, Nr 0115-KDIT1-2.4012.56.2019.4.RS, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 marca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 28 marca 2019 r.). W dniu 5 kwietnia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 3 kwietnia 2019 r.

Następnie pismem z dnia 10 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.61.2019.4.SŻ, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie II do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 kwietnia2019 r. (data doręczenia 23 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 25 kwietnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W latach 1991-2015 Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. W latach 1997-2004 działalność obejmowała również budowę i sprzedaż jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Od 2005 r. Wnioskodawca nie prowadził już działalności w zakresie budowy i sprzedaży jednorodzinnych budynków mieszkalnych. W 1999 r. nabył On w ramach prowadzonej działalności nieruchomość gruntową, niezabudowaną z zamiarem wybudowania na niej domów jednorodzinnych, na sprzedaż, którą następnie w ramach prowadzonej działalności w 2002 r. podzielił na mniejsze, siedem nieruchomości gruntowych, niezabudowanych, budowlanych (w tym nieruchomość gruntowa zwana dalej: Działką X), z zamiarem budowy na nich domów jednorodzinnych i dwie dodatkowe, przez które miał przebiegać dojazd do pozostałych wydzielonych nieruchomości gruntowych (nieruchomości dojazdowe). W 2004 r. Wnioskodawca zbył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedną z wydzielonych nieruchomości, na której w ramach działalności wybudował dom jednorodzinny. Wnioskodawca zbył również udział w nieruchomościach dojazdowych. W 2007 r. Wnioskodawca przekazał z działalności gospodarczej pozostałe, niesprzedane, wydzielone nieruchomości oraz udziały w nieruchomościach dojazdowych, na swoje cele osobiste. Od 2016 r. Wnioskodawca zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą, natomiast z dniem 31 grudnia 2017 r. została ona zlikwidowana. Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży wszystkich posiadanych nieruchomości, które wcześniej wycofał z działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości gruntowej, budowlanej składającej się z jednej działki  Działki X. Pozostawienie tej działki jako składnika majątku Wnioskodawcy miało na celu wybudowanie na niej domu, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Sprzedaż wycofanych z działalności gospodarczej nieruchomości Wnioskodawca realizuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a więc nie działając jako podatnik podatku od wartości dodanej (VAT). Prawidłowość takiego postępowania w zakresie VAT została potwierdzona przez Ministerstwo Finansów wydaną na wniosek Wnioskodawcy interpretacją indywidualną prawa podatkowego (IBPP1/4512-974/15/ES).

W 2011 r. Wnioskodawca stał się na mocy porozumień rozwodowych właścicielem nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym (Dom A), w którym mieszkał. Na początku 2016 r. jednak sprzedał Dom A, która to sprzedaż była, co do zasady opodatkowana, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż była dokonana w okresie 5 lat od końca roku, w którym została nabyta. Jednakże Wnioskodawca wyraził chęć skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wyraził chęć przeznaczenia środków pochodzących ze sprzedaży Domu A na własne cele mieszkaniowe, w ciągu maksymalnie 2 lat licząc od końca roku, w którym sprzedaż Domu A nastąpiła. W kwietniu 2016 r. za część środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Domu A Wnioskodawca zakupił mieszkanie, w którym zamieszkał, natomiast docelowo chciał na Działce X (wcześniej w 2007 r. wycofanej z działalności gospodarczej) wybudować, wykorzystując do tego również część środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Domu A, nowy dom (Dom X). W grudniu 2018 r. Wnioskodawca formalnie zakończył budowę Domu X i w nim zamieszkał. W ten sposób część środków pieniężnych ze sprzedaży Domu A wykorzystał do zapewnienia swoich celów mieszkaniowych (finansując między innymi część kosztów budowy Domu X). Zdarzenie przyszłe polega na ewentualnej sprzedaży nieruchomości w postaci Domu X. Działka nie jest i nie była w użytkowaniu wieczystym, a od 2007 r. była własnością prywatną Wnioskodawcy, jako składnik Jego majątku osobistego (poza działalnością gospodarczą).

Wnioskodawca informuje, że w swojej historii dokonywał jeszcze (poza opisanymi powyżej) następujących sprzedaży nieruchomości:

• w 1999 r. Wnioskodawca sprzedał prywatne mieszkanie w …, w ramach zarządu majątkiem prywatnym,
  

• w 2010 r. Wnioskodawca sprzedał prywatne mieszkanie w górskiej miejscowości, w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
  
  

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w 2010 r. zakupił mieszkanie w …, w którym zamierzał zamieszkać po rozwodzie. Wnioskodawca wraz z żoną w 2011 r. uzgodnili zamianę wspomnianego mieszkania będącego wyłączną własnością Wnioskodawcy, na nieruchomość zabudowaną Domem A, będącą wyłączną własnością żony Wnioskodawcy i m.in. na tą okoliczność sporządzili umowę porozumienia rozwodowego, skutkiem którego był akt notarialny zamiany lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy na nieruchomość zabudowaną Domem A. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A, w drodze zamiany ww. mieszkania na nieruchomość zabudowaną Domem A, na podstawie notarialnej umowy zamiany zawartej w 2011 r. Bezpośrednio przed zawarciem porozumienia rozwodowego i przed zawarciem w formie aktu notarialnego umowy zamiany, Wnioskodawca nie był współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A. Nieruchomość zabudowana Domem A stanowiła majątek osobisty wyłącznie żony Wnioskodawcy. Między Wnioskodawcą a Jego żoną istniał ustrój rozdzielności majątkowej. Historycznie natomiast, nieruchomość gruntowa, na której potem został wybudowany Dom A stanowiła majątek objęty wspólnością ustawową małżeńską Wnioskodawcy i Jego żony (nabycie nastąpiło na podstawie notarialnej umowy sprzedaży w dniu 27 lutego 1998 r.), z kolei w dniu 17 maja 2001 r. małżonkowie zawarli umowę rozdzielności majątkowej oraz umowę podziału majątku dorobkowego, na mocy której 100% własności nieruchomości zabudowanej Domem A przypadła ówczesnej żonie Wnioskodawcy. Ww. zamiana nieruchomości doprowadziła do tego, że jedynym właścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A stał się Wnioskodawca. Nieruchomość zabudowana Domem A znajduje się w … przy ul. …. Odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej Domem A nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość stanowiła majątek prywatny Wnioskodawcy, a jej zbycie nastąpiło w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca posiada wyłączne prawo własności Działki X. Działka X nie jest przedmiotem użytkowania wieczystego. Budynek (Dom X) jest budynkiem będącym składową gruntu w świetle przepisów prawa cywilnego. Nieruchomość zabudowana Domem X znajduje się w … przy ul. …. Dom X był budowany przez Wnioskodawcę w celu zamieszkania w nim. Po wybudowaniu go Wnioskodawca w grudniu 2018 r. przeprowadził się do niego i od tego czasu mieszka w nim realizując w ten sposób własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie jest w stanie dokładnie określić planowanego terminu zbycia nieruchomości (Działki X) zabudowanej budynkiem mieszkalnym (Domem X). Wnioskodawca może określić, że planowane zbycie może nastąpić już w maju 2019 r., zaznaczając, że może ono nastąpić również w okresie późniejszym. Odpłatne zbycie nieruchomości X, zabudowanej Domem X nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy, a jej zbycie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży Domu X (nieruchomość wycofana wcześniej z działalności gospodarczej, na której wybudowany jest dom jednorodzinny z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe), w niedługim czasie od zamieszkania w nim (na przykład po 3-4 miesiącach lub dłuższym), może skutkować utratą przez Wnioskodawcę zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży Domu A, w części wydatkowanej na budowę Domu X, która odpowiada iloczynowi dochodu uzyskanego ze sprzedaży Domu A i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w postaci wydatków na budowę Domu X, w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości w postaci Domu A? Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie okazałaby się twierdząca, to jaki jest minimalny okres zamieszkiwania, aby nie utracić tegoż zwolnienia?
2. Czy w przypadku sprzedaży Domu X (nieruchomość wycofana wcześniej z działalności gospodarczej, na której wybudowany jest dom jednorodzinny z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe) wraz z udziałem w działkach dojazdowych, Wnioskodawca nie staje się podatnikiem podatku od wartości dodanej VAT z tytułu tej sprzedaży i czy sprzedaż ta nie jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej VAT?
3. Czy 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczy się od dnia nabycia własności nieruchomości gruntowej do majątku osobistego (poprzez jej wycofanie z działalności gospodarczej w 2007 r.), na której powstał Dom X, czy też od dnia zakończenia budowy domu na tejże nieruchomości gruntowej, tj. zakończenia budowy Domu X?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone we wniosku nr 3, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, sprzedaż nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym (w przypadku własności, a nie prawa użytkowania wieczystego gruntu), jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie niezabudowanej nieruchomości gruntowej, na której potem wzniesiono budynek. Data zakończenia budowy nie ma znaczenia. Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2015 r. (IBPB-2-2/4511-216/15/MW), dotyczącej rozliczenia zysku ze sprzedaży nieruchomości. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż nieruchomości jest wolna od podatku, jeśli nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W omawianej sprawie istotne jest zatem ustalenie momentu nabycia nieruchomości. Budowa domu nie jest nowym nabyciem, gdyż dom nie jest przedmiotem odrębnego obrotu, a przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, zabudowana domem, czyli dom jest składową nieruchomości, a więc to dom „podąża” za nieruchomością gruntową, a nie nieruchomość gruntowa za domem. Jeśli chodzi o budowę domu, to w myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, budynki należą do części składowych gruntu. Z kolei część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności (art. 47 § 1 ww. Kodeksu). Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie tylko wówczas, gdy zostanie wzniesiony na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. W takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania. Jeśli więc budynek został wybudowany na własnej działce, to za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę nabycia tej działki, niezależnie od tego, kiedy wzniesiono na niej budynek. W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości zabudowanej Domem X nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w latach 1991-2015 Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. W latach 1997-2004 działalność obejmowała również budowę i sprzedaż jednorodzinnych budynków mieszkalnych. Od 2005 r. Wnioskodawca nie prowadził już działalności w zakresie budowy i sprzedaży jednorodzinnych budynków mieszkalnych. W 1999 r. nabył On w ramach prowadzonej działalności nieruchomość gruntową, niezabudowaną z zamiarem wybudowania na niej domów jednorodzinnych, na sprzedaż, którą następnie w ramach prowadzonej działalności w 2002 r. podzielił na mniejsze, siedem nieruchomości gruntowych, niezabudowanych, budowlanych (w tym nieruchomość gruntowa Działka X), z zamiarem budowy na nich domów jednorodzinnych i dwie dodatkowe, przez które miał przebiegać dojazd do pozostałych wydzielonych nieruchomości gruntowych (nieruchomości dojazdowe). W 2004 r. Wnioskodawca zbył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedną z wydzielonych nieruchomości, na której w ramach działalności wybudował dom jednorodzinny. Wnioskodawca zbył również udział w nieruchomościach dojazdowych. W 2007 r. Wnioskodawca przekazał z działalności gospodarczej pozostałe, niesprzedane, wydzielone nieruchomości oraz udziały w nieruchomościach dojazdowych, na swoje cele osobiste. Od 2016 r. Wnioskodawca zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą, natomiast z dniem 31 grudnia 2017 r. została ona zlikwidowana. Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży wszystkich posiadanych nieruchomości, które wcześniej wycofał z działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości gruntowej, budowlanej składającej się z jednej działki  Działki X. Pozostawienie tej działki, jako składnika majątku Wnioskodawcy miało na celu wybudowanie na niej domu, w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Sprzedaż wycofanych z działalności gospodarczej nieruchomości Wnioskodawca realizuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a więc nie działając jako podatnik podatku od wartości dodanej.

W 2011 r. Wnioskodawca stał się na mocy porozumień rozwodowych właścicielem nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym (Dom A), w którym mieszkał. Na początku 2016 r. jednak sprzedał Dom A, która to sprzedaż była, co do zasady opodatkowana, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż była dokonana w okresie pięciu lat od końca roku, w którym została nabyta. Jednakże Wnioskodawca wyraził chęć skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wyraził chęć przeznaczenia środków pochodzących ze sprzedaży Domu A na własne cele mieszkaniowe, w ciągu maksymalnie dwóch lat licząc od końca roku, w którym sprzedaż Domu A nastąpiła. W kwietniu 2016 r. za część środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Domu A Wnioskodawca zakupił mieszkanie, w którym zamieszkał, natomiast docelowo chciał na Działce X (wcześniej w 2007 r. wycofanej z działalności gospodarczej) wybudować, wykorzystując do tego również część środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Domu A, nowy dom (Dom X). W grudniu 2018 r. Wnioskodawca formalnie zakończył budowę Domu X i w nim zamieszkał. W ten sposób część środków pieniężnych ze sprzedaży Domu A wykorzystał do zapewnienia swoich celów mieszkaniowych (finansując między innymi część kosztów budowy Domu X). Działka nie jest i nie była w użytkowaniu wieczystym, a od 2007 r. była własnością prywatną Wnioskodawcy, jako składnik Jego majątku osobistego (poza działalnością gospodarczą).

Wnioskodawca w 2010 r. zakupił mieszkanie w …, w którym zamierzał zamieszkać po rozwodzie. Wnioskodawca wraz z żoną w 2011 r. uzgodnili zamianę wspomnianego mieszkania będącego wyłączną własnością Wnioskodawcy, na nieruchomość zabudowaną Domem A, będącą wyłączną własnością żony Wnioskodawcy i m.in. na tą okoliczność sporządzili umowę porozumienia rozwodowego, skutkiem którego był akt notarialny zamiany lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy na nieruchomość zabudowaną Domem A. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A, w drodze zamiany ww. mieszkania na nieruchomość zabudowaną Domem A, na podstawie notarialnej umowy zamiany zawartej w 2011 r. Bezpośrednio przed zawarciem porozumienia rozwodowego i przed zawarciem w formie aktu notarialnego umowy zamiany, Wnioskodawca nie był współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A. Nieruchomość zabudowana Domem A stanowiła majątek osobisty wyłącznie żony Wnioskodawcy. Między Wnioskodawcą a Jego żoną istniał ustrój rozdzielności majątkowej. Historycznie natomiast, nieruchomość gruntowa, na której potem został wybudowany Dom A stanowiła majątek objęty wspólnością ustawową małżeńską Wnioskodawcy i Jego żony (nabycie nastąpiło na podstawie notarialnej umowy sprzedaży w dniu 27 lutego 1998 r.), z kolei w dniu 17 maja 2001 r. małżonkowie zawarli umowę rozdzielności majątkowej oraz umowę podziału majątku dorobkowego, na mocy której 100% własności nieruchomości zabudowanej Domem A przypadła ówczesnej żonie Wnioskodawcy. Ww. zamiana nieruchomości doprowadziła do tego, że jedynym właścicielem nieruchomości zabudowanej Domem A stał się Wnioskodawca. Nieruchomość zabudowana Domem A znajduje się w …. Odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej Domem A nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość stanowiła majątek prywatny Wnioskodawcy, a jej zbycie nastąpiło w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca posiada wyłączne prawo własności Działki X. Działka X nie jest przedmiotem użytkowania wieczystego. Budynek (Dom X) jest budynkiem będącym składową gruntu w świetle przepisów prawa cywilnego. Nieruchomość zabudowana Domem X znajduje się w …. Dom X był budowany przez Wnioskodawcę w celu zamieszkania w nim. Po wybudowaniu go Wnioskodawca w grudniu 2018 r. przeprowadził się do niego i od tego czasu mieszka w nim realizując w ten sposób własne cele mieszkaniowe.

Planowane odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę ww. Działki X może nastąpić w maju 2019 r., ale może ono nastąpić również w okresie późniejszym. Odpłatne zbycie nieruchomości X, zabudowanej Domem X nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy, a jej zbycie nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 158 ww. Kodeksu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości X nastąpiło w 1999 r.

Zatem, ewentualna sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości, nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostanie dokonane po upływie pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, odnieść się zatem należy do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast lub ich części trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki lub ich części, które stały się częścią składową nieruchomości. Z powyższych przepisów wynika, że budynek lub jego część trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości X wraz ze znajdującym się na niej budynkiem, której Wnioskodawca zamierza dokonać, nie będzie stanowiła dla Niego źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.