Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.120.2019.2.AR
z 15 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla świadczonych usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna rozpoczynająca działalność gospodarczą pod własnym imieniem, Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność dotyczącą sporządzania wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie oraz zarządzania projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Zarządzanie projektami dotyczy wniosków własnych, Beneficjentów bezpośrednich oraz usług świadczonych dla podwykonawców zadań w ramach realizacji projektów.

Świadczone usługi obejmą:

• kierowanie wykonywaniem projektu (nadzór merytoryczny i techniczny),
• kierowanie wykonywaniem projektu w ramach zadań jego podwykonawcy (nadzór merytoryczny i techniczny),
• nadzór nad realizacją projektu, personelem i pracą podwykonawców,
• nadzór personelu podwykonawców projektu,
• dobór kadry projektu, również w ramach podwykonawców projektu,
• rekrutacja beneficjentów projektu,
• bieżący kontakt z instytucją pośredniczącą i innymi organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio przy realizacji projektu,
• reprezentowanie podwykonawców w kontaktach z Beneficjentami projektów,
• realizacja wydatków z budżetu projektu zgodnie z obowiązującym prawem,
• kontrola nad realizacją wydatków z budżetu projektu,
• kontrola nad realizacją wydatków z budżetu podwykonawcy projektu,
• zatwierdzanie płatności w zakresie merytorycznym,
• reprezentowanie projektu na zewnątrz, odbiór pracy wykonywanej przez personel projektu,
• odbiór pracy wykonywanej przez personel podwykonawcy projektu,
• zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi,
• prowadzenie dokumentacji projektu,
• przygotowanie wniosków o płatność,
• sprawozdawczość, monitoring, ewaluacja projektu,
• pomiar produktów, rezultatów, celów projektu,
• przygotowanie organizacyjne zajęć realizowanych w ramach projektu,
• promocja projektu,
• przygotowanie, administracja i aktualizacja strony internetowej projektu,
• realizacja zakupów materiałów i usług w ramach projektu.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. o następujące informacje:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług.
2. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie świadczy usług prawniczych, ani w zakresie doradztwa ani usług jubilerskich.
3. Wnioskodawca działalność rozpoczął w dniu 1 kwietnia 2019 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadcząc ww. usługi zaliczane do podklasy PKD 70.22.Z Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług. o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako, że świadczone usługi będą miały charakter osobisty, a nie doradczy i stanowić będą bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych oraz innych jednostek. Ustawa o VAT wyłącza ze zwolnienia podmiotowego m.in. usługi doradztwa, których Wnioskodawca w ramach planowanej działalności nie zamierza świadczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie maja charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z treści art. 113 ust. 4 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, która przekroczono te kwotę.

Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę, o czym stanowi art. 113 ust. 10 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

Ponadto w ww. treści art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b nie został wskazany symbol PKWiU, odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych. Zatem najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności z ww. zwolnienia.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo”. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z kolei dla określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy istotny jest zatem dzień, w którym rozpoczęto prowadzenie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna rozpoczynająca działalność gospodarczą pod własnym imieniem, zamierza prowadzić działalność dotyczącą sporządzania wniosków aplikacyjnych o dofinansowanie oraz zarządzanie projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych, w tym środków pochodzących z Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zarządzanie projektami dotyczy wniosków własnych, Beneficjentów bezpośrednich oraz usług świadczonych dla podwykonawców zadań w ramach realizacji projektów.

Świadczone usługi obejmą: kierowanie wykonywaniem projektu (nadzór merytoryczny i techniczny), kierowanie wykonywaniem projektu w ramach zadań jego podwykonawcy (nadzór merytoryczny i techniczny), nadzór nad realizacją projektu, personelem i pracą podwykonawców, nadzór personelu podwykonawców projektu, dobór kadry projektu, również w ramach podwykonawców projektu, rekrutacja beneficjentów projektu, bieżący kontakt z instytucją pośredniczącą i innymi organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi bezpośrednio lub pośrednio przy realizacji projektu, reprezentowanie podwykonawców w kontaktach z Beneficjentami projektów, realizacja wydatków z budżetu projektu zgodnie z obowiązującym prawem, kontrola nad realizacją wydatków z budżetu projektu, kontrola nad realizacją wydatków z budżetu podwykonawcy projektu, zatwierdzanie płatności w zakresie merytorycznym, reprezentowanie projektu na zewnątrz, odbiór pracy wykonywanej przez personel projektu, odbiór pracy wykonywanej przez personel podwykonawcy projektu, zarządzanie planowanymi działaniami projektowymi, prowadzenie dokumentacji projektu, przygotowanie wniosków o płatność, sprawozdawczość, monitoring, ewaluacja projektu, pomiar produktów, rezultatów, celów projektu, przygotowanie organizacyjne zajęć realizowanych w ramach projektu, promocja projektu, przygotowanie, administracja i aktualizacja strony internetowej projektu oraz realizacja zakupów materiałów i usług w ramach projektu.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie świadczy usług prawniczych, ani w zakresie doradztwa ani usług jubilerskich.

Wnioskodawca działalność rozpoczął w dniu 1 kwietnia 2019 r.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla świadczonych usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – Zainteresowany rozpoczął w dniu 1 kwietnia 2019 r. prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług dotyczących sporządzania wniosków aplikacyjnych oraz zarządzanie projektami o tematyce społecznej, dofinansowywanych z krajowych środków publicznych oraz środków zagranicznych – to o ile, jak twierdzi Wnioskodawca – w ramach tej działalności gospodarczej nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa, usług prawniczych i/lub usług jubilerskich, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, a przewidywana wartość sprzedaży w momencie rozpoczęcia działalności w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to ma prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że jeżeli wartość sprzedaży przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności kwotę 200.000 zł, zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia dla świadczonych usług.

Podsumowując, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanego dotyczącym możliwości skorzystania ze zwolnienia „o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług” dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług zaliczanych do podklasy PKD 70.22.Z, skoro Zainteresowany rozpoczął działalność w trakcie roku podatkowego, tj. w dniu 1 kwietnia 2019 r. to w konsekwencji limit 200.000 zł należy obliczyć w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na powyższe, pomimo podzielenia stanowiska Wnioskodawcy co do możliwości skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 113, należało uznać je za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.