INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 4 lipca 2011), uzupełnionym pismem dnia 1 sierpnia 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2011r. (data wpływu 2 sierpnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-803/11-2/AK z dnia 21 lipca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 1 czerwca 2011r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą prowadzoną od 1 maja 2007r. (na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej), ze względu na konieczność wynikającą z wymogów ustaw dla pracowników sfery budżetowej. Zgodnie z wymogami nowej ustawy VAT, Wnioskodawca zarejestrował 28 stycznia 2011r. umowy leasingu operacyjnego samochodów wykorzystywanych w prowadzeniu działalności gospodarczej. Mimo zawieszenia działalności gospodarczej spoczywa na Stronie obowiązek zapłat czynszów – (długoterminowy charakter umów) – ich zerwanie związane byłoby z koniecznością zapłaty wysokich kar umownych. Czynsze leasingowe to koszty pośrednie, które Wnioskodawca ponosił i będzie ponosił w związku z działalnością gospodarczą (zarówno prowadzoną, jak i w okresie zawieszenia). Z tego powodu Wnioskodawca zamierza rozliczać je na dotychczasowych zasadach, jako KUP gospodarczo uzasadnione i ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych w okresie zawieszenia działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorca ma obowiązek w okresie zawieszenia wykonywania działalności regulować zobowiązania powstałe przed datą jego zawieszenia. W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo rozliczania tego typu wydatków, co czynił, za leasing w kosztach uzyskania przychodów, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, umów zawartych w okresie przed zawieszeniem. (umowy typu długoterminowego).

Przedsiębiorca w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Aby jednak realizować przysługujące prawo do odliczania podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych – zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i 3 lub ust. 11 może składać w okresie zawieszenia działalności gospodarczej deklaracje dla podatku od towarów i usług wykazując podatek naliczony do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy lub złożyć te deklaracje po wznowieniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje – co do zasady – w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. W myśl art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powołanych przepisów, stwierdzić należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Istotny jest więc związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż to do realizacji czynności opodatkowanych mają być wykorzystywane towary i usługi, od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 99 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 7a cyt. ustawy w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Stosownie do zapisu art. 99 ust. 7b cyt. ustawy, zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a nie dotyczy:

2. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
4. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
5. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy., z zastrzeżeniem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 14a ust. 3 ww. ustawy, natomiast zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca:

• ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

• ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

• ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;

• ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;

• wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;

• ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;

• może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
  
  

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż z dniem 1 czerwca 2011r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą prowadzoną od 1 maja 2007r. (na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej), ze względu na konieczność wynikającą z wymogów ustaw dla pracowników sfery budżetowej. Wnioskodawca zarejestrował 28 stycznia 2011r. umowy leasingu operacyjnego samochodów wykorzystywanych w prowadzeniu działalności gospodarczej. Mimo zawieszenia działalności gospodarczej spoczywa na Stronie obowiązek zapłat czynszów – (długoterminowy charakter umów) – ich zerwanie związane byłoby z koniecznością zapłaty wysokich kar umownych. Czynsze leasingowe to koszty pośrednie, które Wnioskodawca ponosił i będzie ponosił w związku z działalnością gospodarczą (zarówno prowadzoną, jak i w okresie zawieszenia). Z tego powodu Wnioskodawca zamierza rozliczać je na dotychczasowych zasadach , jako KUP gospodarczo uzasadnione i ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Odnosząc powołane wyżej przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących rat leasingowych w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, ponieważ umowy te zostały zawarte przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej (co wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego), o ile nastąpi wznowienie działalności gospodarczej, w ramach której samochody będące przedmiotem leasingu będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i pkt 3, w miesiącu otrzymania faktury lub jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w tych terminach, może na podstawie art. 86 ust. 11 obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z analizy wyżej powołanych przepisów wynika, iż w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (do 24 miesięcy) Wnioskodawca nie ma obowiązku składania deklaracji VAT-7 za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy. Aby jednak zrealizować przysługujące prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych - zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i 3 lub ust. 11 - można składać w okresie zawieszenia działalności deklaracje dla podatku od towarów i usług wykazując podatek naliczony do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy lub złożyć te deklaracje po wznowieniu działalności gospodarczej.

W zakresie pytania 2 wskazanego we wniosku z dnia 1 lipca 2011r., dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.