Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.57.2019.1.HS
z 23 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900) − Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 14 marca 2019 r. (data wpływu 22 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego wycofania z majątku spółki cywilnej udziałów w spółce z o.o. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego wycofania z majątku spółki cywilnej udziałów w spółce z o.o.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowana będąca stroną postępowania, tak jak Zainteresowany niebędący stroną postępowania, jest wspólnikiem spółki cywilnej, która ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zainteresowana będąca stroną postępowania i Zainteresowany niebędący stroną postępowania posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegają na jej terenie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka cywilna, w której Zainteresowana będąca stroną postępowania jest wspólnikiem, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotem jej przeważającej działalności jest produkcja opakowań, sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod nr 16.24.Z. Przedmiotem jej pozostałej działalności jest m.in. produkcja pozostałych wyrobów z drewna, produkcja wyrobów z korka, słomy i materiałów używanych do wyplatania (16.29.Z), produkcja płyt, arkuszy, rur i kształtowników z tworzyw sztucznych (22.22.Z), sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (46.73.Z), transport drogowy towarów (49.41.Z), czy też magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów (52.10.B). Spółka zatrudnia obecnie 36 pracowników, na łącznie 35 etatach.

Obecnie Zainteresowani planują restrukturyzację prowadzonej przez siebie działalności w ramach spółki cywilnej, poprzez zakończenie prowadzenia w tej spółce działalności polegającej na produkcji i handlu opakowaniami i podjęcie się prowadzenia w ramach tej spółki zupełnie nowej działalności albo jej likwidację. Wspomniana restrukturyzacja nastąpi poprzez przeniesienie własności zespołu składników majątkowych spółki cywilnej, stanowiących zorganizowaną część prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przybierze formę wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do będącej osobą prawną spółki kapitałowej – spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej Nabywcą).

W wyniku wniesienia wskazanego powyżej wkładu niepieniężnego (aportu) do Nabywcy, spółka cywilna nabędzie określoną liczbę udziałów w kapitale zakładowym Nabywcy, przez co Zainteresowana będącą stroną postępowania i Zainteresowany niebędący stroną postępowania uzyskają status wspólników Nabywcy. Następnie Zainteresowani podejmą uchwałę o wycofaniu ww. udziałów z majątku spółki cywilnej do ich majątków prywatnych, po czym, w celu wykonania ww. uchwały, zawarta zostanie umowa nienazwana, której przedmiotem będzie nieodpłatne przeniesienie z majątku spółki cywilnej, jako zbywcy, do majątków prywatnych jej wspólników ww. udziałów w kapitale zakładowym Nabywcy. Zawarcie powyższej umowy uzasadnione jest koniecznością zachowania formy wymaganej przez przepisy prawa, czyli formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Umowa ta nie będzie stanowiła umowy sprzedaży udziałów, bądź też umowy darowizny pomiędzy spółką cywilną a jej wspólnikami, a będzie jedynie czynnością konieczną dla wykonania uprzedniej uchwały – czynności wewnątrzkorporacyjnej w ramach spółki cywilnej. Opisana powyżej czynność będzie więc transferem ze stanowiącego odrębny od majątków prywatnych wspólników majątku spółki cywilnej, właśnie do majątków prywatnych jej wspólników – Zainteresowanej będącej stroną postępowania i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Pomimo tego będzie to jednak w dalszym ciągu przesunięcie aktywów w ramach majątków tego samego kręgu osób, gdyż spółka cywilna nie stanowi odrębnego od swoich wspólników podmiotu prawnego, a jest jedynie prawną formą ich współpracy. Zainteresowani nabędą w ten sposób udziały w spółce – Nabywcy, w liczbie proporcjonalnej do swoich udziałów w zyskach spółki cywilnej. W związku z powyższą czynnością, Zainteresowani nie będą zobowiązani do jakichkolwiek świadczeń na rzecz spółki cywilnej lub siebie nawzajem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wskazane w opisie zdarzenia przyszłego nieodpłatne wycofanie z majątku spółki cywilnej do majątków prywatnych jej wspólników udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nabytych przez spółkę cywilną w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie będzie stanowiło przedmiotu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a tym samym będzie neutralne podatkowo dla Zainteresowanych na gruncie podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Zainteresowanych, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego nieodpłatne wycofanie z majątku spółki cywilnej do majątków prywatnych jej wspólników udziałów nabytych przez spółkę cywilną w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością udziałów w spółce – Nabywcy, jako czynność niespełniająca przesłanek do uznania ją za którąkolwiek z czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a jedynie jako będąca koniecznością dla wykonania uprzedniej uchwały wspólników spółki cywilnej, nie będzie stanowiło przedmiotu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a tym samym będzie neutralne podatkowo dla Zainteresowanych na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z regulacją Kodeksu cywilnego (art. 860 i n. Kc) – przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wniesione przez wspólników wkłady do spółki zostają tym samym objęte współwłasnością łączną wspólników, co w szczególności należy poczytywać, że w ramach spółki wszystkim wspólnikom przysługuje prawo do całości majątku spółki. Dodatkowo wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku oraz w czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników.

Z powyższego wynika więc, że spółka cywilna nie jest odrębnym od swoich wspólników podmiotem prawnym, lecz raczej wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym wspólników, a zawiązany w jej wyniku wspólny majątek wspólników jest majątkiem odrębnym od niewchodzących w jego skład majątków prywatnych poszczególnych wspólników. Tak kształtujące się wnioski potwierdza Sąd Najwyższy, który w wyroku z 20 czerwca 2007 r. sygn. akt V CSK 132/07 orzekł, że – „w przypadku zawiązania spółki prawa cywilnego funkcjonują równolegle obok siebie odrębne masy majątkowe należące do poszczególnych wspólników oraz spółki (wspólność łączna wspólników), przy czym ustawa nie wyklucza przesunięć majątkowych pomiędzy tymi masami. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego”, a także, że – „Wprawdzie (...) spółka cywilna nie ma podmiotowości prawnej, jednak nie można utożsamiać spółki cywilnej z konkretnym wspólnikiem i stawiać znaku równości między interesem spółki i interesem tego wspólnika. Istotne jest to, że w przypadku majątku spółki cywilnej mamy do czynienia z odrębną od majątków osobistych wspólników masą majątkową”.

Jednocześnie, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, który to wyznacza zakres opodatkowania ww. podatkiem – podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: 1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego; 2) darowizny, polecenia darczyńcy; 3) zasiedzenia; 4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności; 5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; 6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności. Zgodnie zaś z ust. 2 ww. przepisu – podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Biorąc więc pod uwagę treść powołanego powyżej przepisu, w którym to ustawodawca zawarł sformułowanie „podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie (...) tytułem”, a więc sformułowanie, które wyraźnie wskazuje na wyczerpujący charakter wyliczenia tam zawartego, należy stwierdzić, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, zawierając zamknięty katalog zdarzeń, których zaistnienie powoduje nabycie składników majątkowych w sposób podlegający opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zamknięty charakter katalogu tytułów wskazanych w art. 1 ww. ustawy oznacza, że nabycie w oparciu o inne tytuły prawne, choćby nastąpiło nieodpłatnie, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie, które zostało w ustawie o tym podatku wymienione w sposób wyraźny.

W dalszej kolejności należy zauważyć, że przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają definicji pojęcia „darowizna”, a zatem jego znaczenia należy poszukiwać w przepisach normujących czynność darowizny, tj. przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego, skutkującego wzbogaceniem obdarowanego kosztem darczyńcy, a zobowiązanie darczyńcy jest zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, dochodzi poprzez zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi więc do skutku z chwilą złożenia dwóch oświadczeń woli, z jednej strony oświadczenia darczyńcy o zobowiązaniu do bezpłatnego świadczenia, z drugiej zaś oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Przekładając powyższe ustalenia na wskazaną w opisie zdarzenia przyszłego zamierzoną czynność wspólników spółki cywilnej wskazać należy, że nie dojdzie do zawarcia umowy darowizny pomiędzy spółką cywilną, a jej wspólnikami. Opisane wcześniej przesunięcie majątkowe w postaci nieodpłatnego wycofania udziałów w spółce kapitałowej z majątku odrębnego spółki cywilnej do majątków prywatnych jej wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zysku spółki cywilnej nastąpi bowiem jedynie w wyniku realizacji uprzedniej uchwały wspólników w tym przedmiocie i jedynie z uwagi na wymaganą przepisami prawa formę czynności, tj. formę pisemną z podpisami notarialnie poświadczonymi. Wykonanie uchwały będzie musiało następnie przybrać postać umowy nienazwanej – nieodpłatnego przeniesienia własności udziałów. Umowie tej w żadnym razie nie będzie jednak towarzyszyła ani wola ze strony spółki cywilnej do obdarowania jej wspólników kosztem majątku spółki, ani też wola tychże wspólników do przyjęcia takiej darowizny. Wskazać należy, że podstawą tak kształtującego się przesunięcia majątkowego między majątkiem spółki cywilnej, a majątkami prywatnymi wspólników, będzie jedynie podyktowana względami zarządzania aktywami stanowiącymi majątek spółki cywilnej, czynność o charakterze korporacyjnym, w postaci uchwały wspólników o wycofaniu określonego składnika z majątku spółki. Umowa zawarta pomiędzy spółką cywilną i jej wspólnikami będzie więc jedynie wykonaniem istniejącego już, nałożonego mocą ww. uchwały, obowiązku przesunięcia majątkowego, poprzez nadanie mu formy wymaganej obowiązującymi przepisami. Umowie takiej będzie więc towarzyszyła nie wola obdarowania, a wola wykonania już ciążącego na stronach obowiązku, przez co umowy tej nie można będzie poczytać za umowę darowizny, a jedynie za pewien szczególny rodzaj umowy nienazwanej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Skoro więc zamierzona czynność nieodpłatnego przeniesienia przez spółkę cywilną udziałów w spółce kapitałowej, które wejdą w skład jej majątku, do majątków odrębnych jej wspólników nie przyjmie formy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż nie przyjmie postaci któregokolwiek z tytułów wymienionych w ustawie jako przedmiot opodatkowania, a jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie nabycia w oparciu o zdarzenia prawne enumeratywnie wymienione w art. 1 tej ustawy, wśród których ustawodawca nie wymienił czynności wskazanej w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym,

Tym samym, w ocenie Zainteresowanych przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego nieodpłatne wycofanie z majątku spółki cywilnej do majątków prywatnych jej wspólników, udziałów nabytych przez tę spółkę w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonane w celu wykonania czynności korporacyjnej, będące środkiem realizacji uprzedniej uchwały wspólników, nie będzie w swej treści spełniało przesłanek umowy darowizny, a w związku z tym nie będzie stanowiło przedmiotu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a tym samym będzie neutralne podatkowo dla Zainteresowanych na gruncie podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu – podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

Z treści wniosku wynika, że w ramach restrukturyzacji nastąpi przeniesienie własności zespołu składników majątkowych spółki cywilnej, stanowiących zorganizowaną część prowadzonego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przybierze formę wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Nabywcy). W wyniku ww. czynności spółka cywilna obejmie udziały w kapitale zakładowym Nabywcy, przez co Zainteresowani uzyskają status wspólników Nabywcy. Następnie Zainteresowani podejmą uchwałę o wycofaniu ww. udziałów z majątku spółki cywilnej do ich majątków prywatnych, po czym, w celu wykonania ww. uchwały, zawarta zostanie umowa nienazwana, której przedmiotem będzie nieodpłatne przeniesienie z majątku spółki cywilnej, jako zbywcy, do majątków prywatnych jej wspólników ww. udziałów w kapitale zakładowym Nabywcy. Zawarcie powyższej umowy – jak wskazują Zainteresowani – uzasadnione jest koniecznością zachowania formy wymaganej przez przepisy prawa, czyli formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. Umowa ta nie będzie stanowiła umowy sprzedaży udziałów, bądź też umowy darowizny pomiędzy spółką cywilną a jej wspólnikami, a będzie jedynie czynnością konieczną dla wykonania uprzedniej uchwały – czynności wewnątrzkorporacyjnej w ramach spółki cywilnej. Opisana powyżej czynność będzie transferem ze stanowiącego odrębny od majątków prywatnych wspólników majątku spółki cywilnej, właśnie do majątków prywatnych jej wspólników – Zainteresowanych. Pomimo tego będzie to jednak w dalszym ciągu przesunięcie aktywów w ramach majątków tego samego kręgu osób, gdyż spółka cywilna nie stanowi odrębnego od swoich wspólników podmiotu prawnego, a jest jedynie prawną formą ich współpracy. Zainteresowani nabędą w ten sposób udziały w spółce – Nabywcy, w liczbie proporcjonalnej do swoich udziałów w zyskach spółki cywilnej. W związku z powyższą czynnością, Zainteresowani nie będą zobowiązani do jakichkolwiek świadczeń na rzecz spółki cywilnej lub siebie nawzajem.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.) – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie m.in. tytułem darowizny.

W związku z powyższymi przepisami – co do zasady – nabycie przez osoby fizyczne tytułem darowizny, jako czynność wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W rozpatrywanej sprawie nie dojdzie jednak do wzbogacenia obdarowanego kosztem zubożenia majątku darczyńcy, tym samym nie można twierdzić, że będzie miała miejsce umowa darowizny, o której mowa w Kodeksie cywilnym. Istotą umowy darowizny w myśl ww. art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego jest bezpłatne świadczenie na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.

Odnosząc się do powyższych wyjaśnień, biorąc pod uwagę istotę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że opisana we wniosku czynność przeniesienia własności udziałów z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do ich majątków prywatnych, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Brak jest bowiem w niej elementu niezbędnego dla powstania takiego obowiązku jakim jest nieodpłatne wzbogacenie się Zainteresowanych, zwiększenie ich majątku kosztem majątku innej osoby. W opisanej we wniosku sytuacji zmieni się bowiem jedynie rodzaj współwłasności. Udziały wspólników nie zmienią się. W opisanej sytuacji brak będzie zatem elementu nabycia, skutkującego przysporzeniem w majątku Zainteresowanych a zatem nie będzie zachodziła okoliczność, która determinowałaby przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn a więc nabycie tytułem darowizny.

W tym miejscu zauważyć należy, że w opisie zdarzenia przyszłego Zainteresowani wskazali, że w wyniku opisanych we wniosku czynności nabędą udziały w spółce – Nabywcy, w liczbie proporcjonalnej do swoich udziałów w zyskach spółki cywilnej. Organ wyjaśnia, że aby Zainteresowani mogli otrzymać konkretną ilość udziałów na własność, konieczne jest zniesienie ich współwłasności. Kwestia zniesienia współwłasności nie jest jednak przedmiotem niniejszej interpretacji, ponieważ nie była przedmiotem zapytania Zainteresowanych.

Podsumowując, skoro w wyniku opisanej we wniosku czynności nie nastąpi nabycie tytułem darowizny, ponieważ Zainteresowani nie otrzymają przysporzenia w swoim majątku kosztem majątku innej osoby, to opisana czynność nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od spadków i darowizn, a w konsekwencji nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w tym podatku.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku
z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.