Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.142.2019.1.AS
z 22 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2019 r. (data wpływu 22 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy środki pieniężne przekazywane pomiędzy Wnioskodawcą a Spółkami Zależnymi w związku z rozliczaniem zaliczek na podatek dochodowy należny od PGK przez Spółkę reprezentującą, jak również środki pieniężne zatrzymane na koncie Wnioskodawcy dedykowanym do rozliczeń PGK z tytułu podatku dochodowego i zaliczane na poczet przyszłych zobowiązań Spółek z tytułu podatku dochodowego należy uwzględnić przy ustalaniu dochodu/straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT jako przychody/koszty podatkowe Spółek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy środki pieniężne przekazywane pomiędzy Wnioskodawcą a Spółkami Zależnymi w związku z rozliczaniem zaliczek na podatek dochodowy należny od PGK przez Spółkę reprezentującą, jak również środki pieniężne zatrzymane na koncie Wnioskodawcy dedykowanym do rozliczeń PGK z tytułu podatku dochodowego i zaliczane na poczet przyszłych zobowiązań Spółek z tytułu podatku dochodowego należy uwzględnić przy ustalaniu dochodu/straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT jako przychody/koszty podatkowe Spółek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X S.A. (dalej: X, Spółka) oraz określone spółki od niej zależne (dalej: Spółki Zależne), na podstawie zawartej Umowy, tworzą podatkową grupę kapitałową w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy, zaś spółka reprezentująca PGK jest X (jako spółka dominująca).

Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT.

Na X jako spółce reprezentującej PGK będzie spoczywał obowiązek obliczania, pobierania oraz wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) oraz zaliczek na ten podatek do właściwego dla PGK urzędu skarbowego.

Zgodnie z Umową, Spółki Zależne zobowiązane są do dokonywania terminowych wpłat na rzecz Spółki zaliczek na CIT oraz kwoty podatku dochodowego wynikającej z rocznego rozliczenia PGK − w wysokościach, które dotyczą poszczególnych spółek tworzących PGK.

Szczegółowy tryb przekazywania informacji o wielkości i terminach wpłat określony został w Procedurze rozliczeń podatkowych w ramach PGK przyjętej na podstawie uzgodnień między stronami Umowy.

Stosownie do procedury rozliczeń podatkowych w ramach PGK, która obowiązuje wewnątrz PGK, Spółki Zależne zobowiązane będą do dokonywania wpłat na rzecz X zaliczek na CIT w kwocie wynikającej z ich rozliczeń jednostkowych (tzw. wstępna kwota udziału w zaliczkach PGK) oraz kwoty podatku dochodowego obliczonego dla danej spółki wchodzącej w skład PGK (tzw. wstępna kwota udziału w rocznym zobowiązaniu CIT).

W związku z powyższym, w praktyce Spółki Zależne będą przekazywać PGK odpowiednie kwoty należnego CIT (w tym również z tytułu należnych zaliczek) przelewem bankowym na odrębny rachunek prowadzony przez X, który dedykowany jest dla rozliczeń PGK. Następnie X, zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, dokona wpłaty podatku należnego od PGK (zaliczek na ten podatek) na konto właściwego urzędu skarbowego.

W trakcie funkcjonowania PGK zdarzyć się może sytuacja, gdy suma kwot zaliczek na CIT / kwoty podatku dochodowego wpłaconych przez Spółki Zależne będzie wyższa od kwoty zaliczki na CIT / rocznego zobowiązania CIT skalkulowanych dla PGK, w tym w związku z faktem, że podstawę opodatkowania CIT stanowić będzie suma dochodów i strat Spółek Zależnych z danego źródła. W takiej sytuacji możliwe są dwa scenariusze:

1. nadwyżka będzie zaliczana na poczet przyszłych zobowiązań z tytułu zaliczek na CIT Spółek, które w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu/ kwartale/ roku) uzyskały dochód, proporcjonalnie do udziału tego dochodu w dochodzie PGK. Spółki Zależne, po uzyskaniu informacji o wysokości udziału w kwocie nadwyżki, pomniejszają o kwotę udziału kwotę najbliższej zaliczki na CIT/ podatku dochodowego przekazywanego do PGK,
2. nadwyżka będzie zwracana na konto bankowe Spółek Zależnych, które uzyskały dochód w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu/ kwartale/ roku), proporcjonalnie do udziału tego dochodu w dochodzie PGK.
   
   

Wnioskodawca nie wyklucza również, że w wyniku korekt przychodów / kosztów na poziomie poszczególnych spółek tworzących PGK, konieczne będzie dokonanie korekty zobowiązania PGK i wpłaty przez Spółkę Zależną na konto bankowe X dedykowane do rozliczeń podatkowych PGK kwoty odpowiadającej wartości korygowanego podatku (potencjalnie wraz z odsetkami) i odwrotnie, tj. przekazanie z konta dedykowanego dla rozliczeń PGK na konto Spółki Zależnej środków pieniężnych otrzymanych z urzędu skarbowego z tytułu nadpłaty powstałej w wyniku korekty zaliczki CIT/ podatku dochodowego.

Spółce reprezentującej nie przysługuje żadne wynagrodzenie z tytułu wykonywanych czynności związanych z rozliczeniem podatku dochodowego PGK.

Wnioskodawca ponadto informuje, że w latach ubiegłych, tj. 2016-2018 X wraz z określonymi spółkami zależnymi, tworzył podatkową grupę kapitałową PGK X; podatnik ten stracił byt w wyniku upływu terminu, na jaki zastała utworzona ówczesna PGK X (tj. lata 2016-2018).

PGK X, jako odrębny podatnik podatku CIT, otrzymał interpretację znak IBPB-1-3/4510-70/16/TS z 21.04.2016 r., którą Organ w sprawie identycznej, jak będąca przedmiotem niniejszego Wniosku, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Z uwagi na fakt, iż od dnia 01.01.2019 r. podatnikiem podatku CIT jest nowe PGK, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne przekazywane pomiędzy Wnioskodawcą a Spółkami Zależnymi w związku z rozliczaniem zaliczek na CIT/ podatku dochodowego należnego od PGK przez Spółkę reprezentującą (w związku z obowiązkiem wynikającym z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT), jak również środki pieniężne zatrzymane na koncie X dedykowanym do rozliczeń PGK z tytułu podatku dochodowego i zaliczane na poczet przyszłych zobowiązań spółek tworzących PGK z tytułu podatku dochodowego należy uwzględnić przy ustalaniu dochodu / straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT jako przychody / koszty podatkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że środki pieniężne przekazywane na konto bankowe X dedykowane do rozliczeń PGK z urzędem skarbowym / zwracane Spółkom Zależnym na konta bankowe bądź też zaliczane na poczet przyszłych zobowiązań tych spółek z tytułu podatku dochodowego (tj. zaliczek na CIT/ podatku dochodowego wynikającego z deklaracji rocznej) w związku z rozliczeniem podatku dochodowego należnego od PGK i realizacją obowiązku wynikającego z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT nie powinny podlegać uwzględnieniu w wyliczeniu dochodu / straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o CIT”) jako przychody / koszty podatkowe X oraz Spółek Zależnych.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o CIT, podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek należne od PGK są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą (tu: X). Jednocześnie, spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych należnego od PGK.

• Konsekwencje przekazywania środków pieniężnych przez Spółki Zależne na konto bankowe X dedykowane do rozliczeń zobowiązań podatkowych PGK
  
  
  

− Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych przekazywanych przez Spółki Zależne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W związku z tym, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów (dalej: KUP), muszą zostać spełnione następujące warunki:

1. wydatek musi zostać rzeczywiście poniesiony,
2. celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może stanowić kosztu wymienionego w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawierającego enumeratywna listę wydatków, które nie mogą być zaliczane do KUP.
   
   

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, spółki PGK zobowiązują się do dokonywania na rzecz X, działającego jako spółka dominująca i reprezentującą PGK, terminowych wpłat zaliczek na CIT oraz kwoty podatku dochodowego wynikającego z rocznego rozliczenia PGK. Tym samym, zgodnie z procedurą PGK, środki pieniężne przekazywane do PGK odpowiadają wartości zaliczki na CIT / podatku dochodowego kalkulowanego na podstawie dochodu spółek. Ze względu na szczególne regulacje dotyczące rozliczania podatku dochodowego przez PGK, zaliczki na CIT/ podatek dochodowy odprowadza X (spółka dominująca). W celu umożliwienia X wykonania jej obowiązku z tym zakresie, Spółki Zależne zobowiązane są do przekazywania kwot CIT do X, która następnie przekazuje go do właściwego dla PGK X urzędu skarbowego.

Tym samym czynność ta stanowi wypełnienie obowiązku wynikającego z przepisów dotyczących rozliczania podatku dochodowego przez PGK, na podstawie których Spółki Zależne zobowiązane są przekazać kwotę podatku spółce reprezentującej PGK.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kwoty przekazywane na zapłatę zaliczki / podatku dochodowego przez Spółki Zależne na konto bankowe X dedykowane do rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy z urzędem skarbowym, nie stanowią dla Spółek Zależnych kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT. Tym samym środki pieniężne przekazywane do X z tytułu rozliczenia podatku dochodowego nie powinny być uwzględniane w kalkulacji dochodu / straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

− Zaliczenie do przychodów podatkowych X środków pieniężnych przekazanych przez Spółki Zależne z tytułu zaliczki na CIT/ podatku dochodowego

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Równocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle brzmienia powyższych przepisów, należy stwierdzić, że przychodem podatkowym jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny, trwały i bezzwrotny charakter, którą podatnik może rozporządzać jak własną. Potwierdza to utrwalona linia orzecznicza, m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w orzeczeniu z dnia 22 listopada 2010 r., sygn. I SA/GI 642/10, „nie ulega wątpliwości, że podatek dochodowy od osób prawnych jest podatkiem bezpośrednim, który co do zasady ciąży na podatnikach uzyskujących przychód w postaci przysporzenia majqtkowego powodujqcego przyrost ich aktywów lub zmniejszenie ich zobowiqzań. Co do zasady o zaliczeniu danego przysporzenia majqtkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby (albo zmniejsza pasywa). [...] Przychodem są więc wszelkie przysporzenia majqtkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym i definitywnym, których rzeczywiste otrzymywanie powoduje obowiqzek zapłaty podatku dochodowego”. Podobnie, wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 27 listopada 2003 (sygn. III SA 3382/02), w którym sąd wskazał, że „do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika”.

Z charakteru relacji pomiędzy X a Spółkami Zależnymi bezsprzecznie wynika, iż przekazanie przez Spółki Zależne środków pieniężnych na zapłatę zaliczek na CIT / podatku dochodowego nie będzie miało dla X charakteru przysporzenia trwałego i definitywnego. X, jako Spółka reprezentująca PGK zobowiązana jest bowiem do przekazania zgromadzonych środków do urzędu skarbowego w związku z zapłatą zaliczek / podatku dochodowego.

Przede wszystkim należy podkreślić, że otrzymane przez X środki pieniężne nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Przekazywanie środków pieniężnych na konto X odbywa się bowiem w związku z realizacją obowiązku nałożonego na X jako spółkę dominującą w PGK na podstawie art. 1a ust.7 ustawy o CIT (obowiązek obliczania, pobierania i wpłacania podatku dochodowego do urzędu skarbowego).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przekazywane przez Spółki Zależne na konto X dedykowane do rozliczeń PGK z urzędem skarbowym wstępne kwoty udziału w zaliczkach na CIT należnych od PGK oraz wstępne kwoty udziału w zobowiązaniu CIT nie stanowią przychodu dla X w rozumieniu ustawy o CIT, a tym samym nie będą stanowiły dla niej przychodu podatkowego i w konsekwencji nie będą podlegały uwzględnieniu w kalkulacji dochodu / straty podatkowej PGK zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

• Konsekwencje przekazywania środków pieniężnych przez X na konto bankowe Spółek Zależnych oraz zaliczania środków pieniężnych znajdujących się na koncie X dedykowanym do rozliczeń PGK z urzędem skarbowym na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych spółek tworzących PGK
  
  
  

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z tym, że przedmiotem opodatkowania w przypadku PGK jest nadwyżka sumy dochodów spółek tworzących PGK nad sumą ich strat (z uwzględnieniem podziałów na źródła dochodów), wpłacane przez spółki PGK kwoty zaliczek mają charakter wstępny. Tym samym może nastąpić sytuacja, gdy suma przekazanych przez te spółki zaliczek na CIT/ udziału w zobowiązaniu z tytułu podatku dochodowego będzie wyższa niż zaliczka na CIT/ zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego należne od PGK.

Taka sytuacja będzie miała miejsce w szczególności wówczas gdy:

• w zeznaniu rocznym PGK wykaże nadpłatę z tytułu rozliczeń w podatku dochodowym, która będzie podlegała zwrotowi przez urząd skarbowy,
  

• Spółki PGK w trakcie roku podatkowego osiągały dochód podlegający uwzględnieniu w kalkulacji dochodu / straty PGK, w związku z czym zobowiązane były do partycypowania w kwocie wpłacanych zaliczek, natomiast w związku ze zmianą sytuacji gospodarczej, na koniec roku wykazały niższe zobowiązanie lub stratę podatkową (w takich wypadkach X zwróci Spółce Zależnej wpłacone przez nią zaliczki w pełnej kwocie).
  
  
  

− Zaliczenie do przychodów podatkowych środków pieniężnych zwracanych przez X Spółkom Zależnym, bądź pozostawionych na koncie X dedykowanym do rozliczeń Wnioskodawcy z urzędem skarbowym na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych Spółek

Jak zostało to już wskazane powyżej, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei, jak wskazują przepisy art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, kosztów uzyskania przychodów nie stanowi przede wszystkim podatek dochodowy. Tym samym należy wskazać, iż zwrot podatku nie stanowi przychodu podlegającego uwzględnieniu przy wyliczaniu dochodu / straty podatkowej na podstawie art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, kwota podatku zwracana Spółkom Zależnym jak również kwota nadwyżki podatku pozostawiana na koncie Spółki dominującej, dedykowanym do rozliczeń PGK z urzędem skarbowym, nie stanowią dla Spółek przychodu, w rozumieniu ustawy o CIT i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji dochodu / straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla powyższych wniosków nie ma znaczenia, czy:

• nadwyżka uiszczonej zaliczki / podatku będzie zaliczana na poczet przyszłych zobowiązań z tytułu zaliczek na CIT Spółek, które w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu/ kwartale/ roku) uzyskały dochód, proporcjonalnie do udziału tego dochodu w dochodzie PGK, czy też
  

• nadwyżka będzie zwracana na konto bankowe Spółek, które uzyskały dochód w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu/ kwartale/ roku), proporcjonalnie do udziału tego dochodu w dochodzie PGK.
  
  
  

− Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych zwracanych przez X Spółkom Zależnym, bądź pozostawionych na koncie Spółki dominującej dedykowanym do rozliczeń Wnioskodawcy z urzędem skarbowym na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych Spółek

Jak wskazano w komentarzu do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych autorstwa Pawła Małeckiego oraz Małgorzaty Mazurkiewicz: „poniesienie wydatku z majątku podatnika oznacza, że pokryty jest on co do zasady z zasobów majątkowych podatnika w sposób ostateczny. Może być wprawdzie zaciągnięty na dany wydatek kredyt (pożyczka), ale wówczas towarzyszy mu zobowiązanie, które docelowo powinno być spłacone z majątku podatnika”.

W ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że Spółka dominująca zwracając lub zaliczając na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych Spółek udział w nadwyżce zaliczek / podatku dochodowego, które zostały jej przekazane w związku z rozliczeniem podatku dochodowego PGK, nie dysponuje własnym majątkiem, a jedynie redystrybuuje pomiędzy Spółki Zależne część lub całość środków pieniężnych, które zostały jej przekazane w celu zapłaty zaliczki / podatku dochodowego w imieniu PGK. Tym samym brak jest przesłanek do zaliczenia przez Spółkę dominującą pozostawionych środków pieniężnych zaliczanych na poczet przyszłych zobowiązań Spółek do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, zwracane Spółkom Zależnym kwoty środków pieniężnych przekazanych przez nie w związku z wpłatą zaliczek na CIT/ podatku dochodowego jak również środki pieniężne pozostawiane na koncie Spółki dominującej dedykowanym do rozliczeń PGK z urzędem skarbowym, nie stanowią dla Spółki dominującej kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji dochodu / straty podatkowej zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.