Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.146.2019.2.KK
z 30 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 19 marca 2019 r. uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania za naniesienia roślinne i budowlane znajdujące się na działce na terenie rodzinnego ogrodu działkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 kwietnia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.146.2019.1.KK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 12 kwietnia 2019 r. (data doręczenia 15 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 18 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W myśl precedensowej decyzji z dnia 28 lutego 2018 r., nr …………wydanej przez Prezydenta Miasta ………o ustalenie odszkodowania za naniesienia budowlane i nasadzenia roślinne znajdujące się na działce …. na terenie rodzinnych ogrodów działkowych ,,D”, na nieruchomości położnej w …. przy ul……, w związku z przymusowym wydaniem działki w wyniku stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 30 marca 1982 r., nr ……wydanej przez Naczelnika Dzielnicy …… potwierdzonego decyzją Wojewody ….z dnia 14 maja 2002 r., nr ..... zostało przyznane Wnioskodawczyni odszkodowanie. Obecnie Urząd Miasta .....przedstawił PIT-11 informujący, że ww. odszkodowanie stanowi Jej dochód, od którego powinna zapłacić podatek.

W piśmie z dnia 17 kwietnia 2019 r., stanowiącym uzupełninie wniosku Wnioskodawczyni podała, że odszkodowanie zostało wypłacone w związku z likwidacją części Rodzinnego Ogrodu Działkowego „D” (załącznik nr 1). Likwidacja ta uzależniona była od zdarzenia prawnego, jakim było wygaśnięcie praw przysługujących Stowarzyszeniu Ogrodowemu do nieruchomości zajmowanej przez ROD „D”, które wygasło z mocy prawa w dniu, w którym Skarb Państwa utracił prawo własności przedmiotowej nieruchomości. Zdarzenie to nastąpiło w dniu, w którym decyzja Wojewody ..... z dnia 14 maja 2002 r., o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy ..... z dnia 30 marca 1982 r., o wywłaszczeniu nieruchomości, stała się ostateczna i na jej podstawie została wywłaszczona nieruchomość zwrócona poprzedniej właścicielce.

Kolejnym, jest zdarzenie faktyczne, jakim było wydanie nieruchomości przez Stowarzyszenie Ogrodowe przyznane Polskiemu Związkowi Działkowców na podstawie protokołu zdawczo- odbiorczego z dnia 27 października 1984 r., nr.......

Korzystania z ogródka Wnioskodawczyni na terenie ROD „D” zaprzestała w 2015 r. Jednakże, już dnia 3 kwietnia 2014 r., a następnie uzupełniając pismem z dnia 1 maja 2014 r., złożyła wniosek do Urzędu Miasta ....o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za naniesienia i nasadzenia na należącym do Niej i Jej męża ogródku. W toku tego postępowania, postanowieniem z dnia 24 października 2017 r., zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych powołano rzeczoznawcę majątkowego celem sporządzenia operatu szacunkowego. W opinii rzeczoznawcy zawartej w operacie szacunkowym z dnia 7 listopada 2017 r. szacowana wartość naniesień i nasadzeń została ustalona na kwotę 37 200 zł (słownie: trzydzieści siedem tysięcy dwieście złotych). Odszkodowanie zostało wypłacone w grudniu 2018 r.

Końcowo, Wnioskodawczyni podsumowała, że:

• Dnia 30 marca 1982 r. na mocy decyzji Naczelnika Dzielnicy .........nr ……….. wywłaszczono na rzecz Państwa całą nieruchomość należącą do .......położoną w ............ przy ul............
  

• Na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 27 października 1984 r., nr ............ przedmiotowa nieruchomość została przekazana Polskiemu Związkowi Działkowców.
  

• W dniu 15 lipca 1993 r. na podstawie uchwały z dnia 15 lipca 1993 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem stali się członkami Polskiego Związku Działkowców i przydzielono im ogródek na terenie ROD.
  

• W dniu 14 maja 2002 r. Wojewoda ...........decyzją nr ................stwierdził nieważność decyzji z dnia 30 marca 1982 r., nr.............
  

• W maju 2014 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o odszkodowanie za naniesienia i nasadzenia.
  

• W 2015 r. Wnioskodawczyni przymusowo oddała ogródek.
  

• W listopadzie 2017 r. powołany rzeczoznawca majątkowy ustalił wartość naniesień i nasadzeń na kwotę 37 200 zł.
  

• W grudniu 2018 r. wypłacono odszkodowanie.
  

• W marcu 2019 r. Wnioskodawczyni otrzymała z Urzędu Miasta .........PIT-11, informujący, iż odszkodowanie stanowi Jej dochód.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłata ww. odszkodowania stanowi dochód Wnioskodawczyni, od którego będzie musiała zapłacić podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są – zgodnie z pkt 29, przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.

W dniu 30 marca 1982 r. przez Naczelnika Dzielnicy ..............została wydana decyzja o wywłaszczeniu na rzecz Państwa cała nieruchomość należącą do………... W 1984 r. przedmiotowa nieruchomość została stosowną decyzją przekazana Polskiemu Związkowi Działkowców. W 1993 r. uchwałą zarządu pracowniczego ogrodu działkowego ,,D” przekazała Wnioskodawczyni w użytkowanie działkę. Wojewoda …………….decyzją nr stwierdził nieważność decyzji z 1982 r. o wywłaszczeniu. Działkowcy musieli wydać działki w oparciu o tę decyzję, stąd ogród działkowy nie podlegał likwidacji, a swoistemu wywłaszczeniu. Przymusowe wydanie działki w związku z nieważnością decyzji z 1982 r. nie może skutkować płaceniem podatku od dochodu, gdyż odszkodowanie to nie stanowi dochodu Wnioskodawczyni, a jedynie zwrot poniesionych kosztów z tytułu użytkowania działki jej nasadzeń i budowli.

W uzupełniniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu podlega otrzymane odszkodowanie, jeżeli jego wysokość lub zasady ustalenia wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw czyli w tym przypadku z ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Należy uznać, iż zasady ustalenia wysokości odszkodowania zostały szczegółowo uregulowane w art. 22 ust. 1 pkt 2, art. 25 i art. 26 ustawy o ROD, co daje podstawy do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższych wyjaśnień, przesłanki dotyczące wysokości oraz zasad ustalenia odszkodowania wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od osób fizycznych zostały spełnione, gdyż wysokość i zasady ustalenia odszkodowania zostały uregulowane w art. 22, 25, 26 ustawy o rodzinnych ogrodach rodzinnych co daje podstawy do zwolnienia z przedmiotowego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2018 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że przedmiotowe odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta z dnia 28 lutego 2018 r. w związku z likwidacją części Rodzinnego Ogrodu Działkowego. Likwidacja ta uzależniona była od zdarzenia prawnego, jakim było wygaśnięcie praw przysługujących Stowarzyszeniu Ogrodowemu do nieruchomości zajmowanej przez ROD, które wygasło z mocy prawa w dniu, w którym Skarb Państwa utracił prawo własności przedmiotowej nieruchomości. Zdarzenie to nastąpiło w dniu, w którym decyzja Wojewody z dnia 14 maja 2002 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy z dnia 30 marca 1982 r. o wywłaszczeniu nieruchomości, stała się ostateczna i na jej podstawie została wywłaszczona nieruchomość zwrócona poprzedniej właścicielce. Korzystania z ogródka na terenie ROD Wnioskodawczyni zaprzestała w 2015 r. Jednakże, już 3 kwietnia 2014 r., a następnie uzupełniając pismem z dnia 1 maja 2014 r. złożyła wniosek do Urzędu Miasta o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za naniesienia i nasadzenia na należącym do Niej i Jej męża ogródku. W toku tego postępowania, postanowieniem z dnia 24 października 2017 r., zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych powołano rzeczoznawcę majątkowego celem sporządzenia operatu szacunkowego. Odszkodowanie zostało wypłacone w grudniu 2018 r.

Należy wskazać, że szczególnym trybem likwidacji przewidzianym w ustawie z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2176, dalej: ustawa o ROD), jest likwidacja ogrodu działkowego lub jego części w związku z realizacją roszczenia osób trzecich. Zgodnie z art. 25 ust. 1 powołanej ustawy, w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej, nie stosuje się przepisu art. 21, jeżeli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego występowały jako właściciel nieruchomości w dniu nabycia do tej nieruchomości tytułu prawnego przez stowarzyszenie ogrodowe lub w dniu, w którym ROD stał się ogrodem stałym w rozumieniu ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r., poz. 390, z późn. zm.).

W myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku likwidacji ROD, o której mowa w ust. 1, przepis art. 22 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest podmiot, który występował jako właściciel nieruchomości w dniu, o którym mowa w ust. 1. Ustalenie odszkodowań następuje w drodze decyzji.

Stosownie do art. 25 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest w przypadku gdy podmiotem obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest Skarb Państwa - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

Podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom - odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD, pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD (art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku likwidacji ogrodów działkowych, osobom będącym użytkownikami działek przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach oraz za prawo do działki.

Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, ilekroć w ustawie mowa jest o działkowcu – należy przez to rozumieć pełnoletnią osobę fizyczną uprawnioną do korzystania z działki w rodzinnym ogrodzie działkowym na podstawie prawa do działki.

W przypadku likwidacji ogrodu działkowego w związku z koniecznością realizacji roszczenia osoby trzeciej, działkowcowi nie przysługuje prawo do działki zamiennej (w art. 39 powołanej ustawy brak odesłania do art. 25 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie o ROD jest mowa o likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części – należy przez to rozumieć zbycie lub wygaśnięcie praw przysługujących stowarzyszeniu ogrodowemu do nieruchomości zajmowanej przez rodzinny ogród działkowy lub jego część oraz wydanie tej nieruchomości przez stowarzyszenie ogrodowe. Natomiast stosownie do art. 35 tej ustawy, prawo do działki wygasa m.in. z chwilą likwidacji ROD lub jego części, na której znajduje się działka.

Odszkodowanie stanowi - co do zasady - przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Powołany powyżej przepis wskazuje jednoznacznie, że nie wszystkie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ponadto, należy podkreślić, że nie jest przy tym wystarczające, aby w przepisach prawa określone były same tylko przesłanki powodujące powstanie roszczenia o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, konieczne jest również wskazanie zasad ich ustalania.

Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust.1 pkt 3 ww. ustawy, korzystają bowiem jedynie te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie oraz te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na podstawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy.

Zauważyć należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania, czy zadośćuczynienia. Nie oznacza to jednak dowolności w ich rozumieniu. Jednocześnie względy spójności systemu prawa uzasadniają, aby kryteria rozumienia pojęć niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, miały w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych. Konieczne staje się zatem zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Odwołując się zatem do prawa cywilnego stwierdzić należy, że świadczenie odszkodowawcze to najogólniej świadczenie mające na celu naprawienie wyrządzonej szkody. Szkodą jest uszczerbek jakiego doznał poszkodowany wbrew jego woli we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Uszczerbek niemajątkowy jest określany terminem „krzywda”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie negatywne przeżycia człowieka wyrażające się zarówno w cierpieniu fizycznym, jak i psychicznym, wywołane czynem niedozwolonym. Do naprawienia krzywdy odnosi się termin „zadośćuczynienie”, natomiast „odszkodowanie” wiąże się z naprawieniem uszczerbku majątkowego.

Jak wynika z powołanych uregulowań, odszkodowanie przyznawane jest w drodze decyzji administracyjnej na podstawie art. 25 ust 2 ustawy o ROD. Przepisy tej ustawy określają, że odszkodowanie przysługuje działkowcom (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o ROD) za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD. Przesłanką przyznania odszkodowania osobie fizycznej jest więc likwidacja ogrodu działkowego lub jego części w związku z roszczeniem osoby trzeciej.

W art. 25 ustawy o ROD, brak jest jednak uregulowań prawnych w zakresie sposobu ustalenia kwoty tego odszkodowania, przepis ten nie określa również sposobu ustalenia tego odszkodowania. Poza tym, w przepisie tym brak jest odesłania do art. 22 ust. 2 tej ustawy, odnoszącego się do ustalenia wysokości odszkodowania w wyniku uzyskania opinii biegłego jak również do innych przepisów prawa, które regulowały by powyższą kwestię.

W powyższej kwestii wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 1123/16, zaaprobował stanowisko zgodnie z którym dla spełnienia się hipotezy tego przepisu konieczne byłoby, aby odrębny przepis (odrębny względem ogólnych zasad prawa cywilnego) wskazywał konkretną wysokość odszkodowania lub sposób, w jaki należy je ustalić (zobacz też: wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 1122/16, wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2018 r., sygn. akt. II FSK 978/16).

W związku z powyższym, odszkodowanie za naniesienia roślinne i budowlane oraz za prawo do działki przyznane na podstawie art. 25 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, przepis art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zawarty w tym przepisie zwrot „przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami” odnosi się do wszystkich przypadków, w których wypłata tego odszkodowania następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Jednakże należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie, w przypadku likwidacji ogrodu działkowego lub jego części przeprowadzanej na podstawie art. 25 ustawy o ROD nie znajduje zastosowanie ustawa o gospodarce nieruchomościami do której ustawodawca odnosi się w art. 18 ww. ustawy w przypadku likwidacji ogrodu działkowego lub jego części na cel publiczny. W opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zatem zastosowania zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust.1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, należy uznać, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie za naniesienia roślinne i budowlane z tytułu likwidacji części Rodzinnego Ogrodu Działkowego również nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie za naniesienia roślinne i budowlane stanowiące Jej własność, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 oraz art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ww. odszkodowanie stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, tutejszy Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywiera natomiast skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w……………., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.