przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawca, jest osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: OF, Wnioskodawca).
2. OF pełni funkcję Członka Zarządu spółki będącej podmiotem zainteresowanym w wydaniu niniejszej interpretacji, polskiego rezydenta podatkowego (dalej: Spółka), od 2 listopada 2015 r. Funkcję Członka Zarządu Spółki OF sprawuje z mocy powołania i nie posiada oraz nigdy nie posiadał zawartej ze Spółką umowy o pracę.
3. OF z tytułu pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki przysługuje określone uchwałą Rady Nadzorczej Spółki wynagrodzenie oraz świadczenia dodatkowe na zasadach wynikających obowiązującej polityki Spółki w tym zakresie.
4. W ramach funkcji Członka Zarządu Spółki, OF jest obowiązany i uprawniony do prowadzenia, wraz z pozostałymi członkami Zarządu Spółki, spraw Spółki oraz jej reprezentowania. Podejmowane przez Członka Zarządu czynności mają charakter zarządczy.
5. Z obowiązków Członka Zarządu, OF rozlicza Spółka, mogąc dochodzić od OF odpowiedzialności na podstawie obowiązujących przepisów prawa.
6. Ponadto, OF prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG) z 03.12.2011 r. (przeniesienie wpisu; ewidencji gminnej, działalność prowadzona jest od 01.10.2003 r.). W ramach tej działalności OF świadczył i będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi doradczo-konsultacyjne, na podstawi umowy o świadczenie usług. Obowiązującą umowę o świadczenie usług doradczo -konsultacyjnych OF zawarł ze Spółką ze skutkiem od 01.01.2018 r. (dalej: Umowa o świadczenie Usług).
7. Na podstawie Umowy o świadczenie Usług, OF świadczy na rzecz Spółki usługi o charakterze doradczym i konsultacyjnym. W skład świadczonych usług, na podstawie Umowy świadczenie Usług, wchodzi w szczególności:
   • doradztwo w procesie opracowania i uaktualniania strategii oraz modelu biznesowego funkcjonowania Spółki w zakresie e-commerce;
   • monitorowanie poziomu sprzedaży Spółki w zakresie e-commerce realizowanej poprzez witryny internetowe oraz rekomendowanie rozwiązań dotyczących zwiększenia jej efektywności;
   • konsultacje w zakresie kampanii marketingowych i sprzedażowych e-commerce prowadzonych z wykorzystaniem witryn internetowych;
   • rekomendacje dotyczące procesu realizacji zamówień składanych przez konsumentów za pośrednictwem witryn internetowych;
   • doradztwo dotyczące relacji z konsumentami, w tym w zakresie procesów obsługi klienta, reklamacyjnych, przetwarzania danych osobowych, badania satysfakcji klient (dalej łącznie jako: Usługi).
8. Usługi nabywane od OF Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
9. Usługi nie wchodzą w zakres obowiązków Członka Zarządu Spółki. W szczególności, OF w ramach świadczonych Usług, nie ma i nie będzie mieć prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Zatem, nie ma i nie będzie mieć prawa do wyrażania oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.
10. Wobec powyższego, w celu uniknięcia wszelkich wątpliwości, Strony postanowiły w Umowie o Świadczenie Usług, że Usługi mają charakter wyłącznie doradczo -konsultacyjny, w ramach ich wykonywania OF nie ma prawa wykonywania czynności o charakterze menadżerskim lub zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki.
11. Umowa o Świadczenie Usług zobowiązuje OF do świadczenia Usług z najwyższą staranności przy wykorzystaniu przez OF całej wiedzy i doświadczenia. Umowa o Świadczenie Usług obliguje również OF do zachowania poufności.
12. Przy wykonywaniu Umowy, OF jest uprawniony do korzystania z pomocy swoich pracowników lub współpracowników. W ramach wykonywania działalności gospodarczej OF nie zatrudnia/nie kontraktuje na dzień złożenia niniejszego wniosku żadnych pracowników/współpracowników, ale może ich zatrudnić/kontraktować w przyszłości i korzystać z ich pracy/usług przy świadczeniu Usług.
13. Zgodnie z Umową o Świadczenie Usług OF świadczy Usługi w czasie i miejscu przez siebie ustalonym, chyba że konieczność wykonania danej Usługi w określonym miejscu będzie wynikała z jej charakteru. Na dzień złożenia niniejszego wniosku OF świadczy Usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej, oraz korzysta z płatnej obsługi biurowej oferowanej przez Spółkę (dwa faktyczne miejsca prowadzenia działalności gospodarczej). Usługi, zgodnie z Umową o Świadczenie Usług, mogą być również świadczone w innym miejscu.
14. OF jest zobowiązany poświęcić na świadczenie Usług taki czas, jaki jest niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy o Świadczenie Usług. Przerwy w wykonywaniu Usług są ustalane przez OF i Spółkę z uwzględnieniem jego obowiązków wynikających z Umowy oraz interesów Spółki.
15. Na podstawie obowiązujących przepisów prawa (Kodeksu Cywilnego), OF ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie Umowy o Świadczenie Usług. Zgodnie z Umową o Świadczenie Usług, OF ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich w przypadku, gdy zgłaszają one wymagane roszczenia wobec Spółki związane z realizacją Umowy o Świadczenie Usług, a roszczenia te powstają z przyczyn leżących po stronie OF. W przypadku natomiast, gdy ww. roszczenia powstają z przyczyn leżących po stronie Spółki, to Spółka jest podmiotem wyłącznie odpowiedzialnym w zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług. OF ponosi ponadto odpowiedzialność względem Spółki za jakość wykonywanych przez jego pracowników lub współpracowników Usług.
16. Z tytułu świadczonych Usług, OF przysługuje wynagrodzenie godzinowe za każdą godzinę poświęconą na faktyczne świadczenie Usług (przez OF lub podmioty trzecie, którymi się posługuje), w danym okresie rozliczeniowym (tj. w danym miesiącu kalendarzowym) – średnio godzin miesięcznie. W przypadku przekroczenia przez OF w danym miesiącu kalendarzowym limitu 168 godzin na świadczenie na rzecz Spółki lub jej podmiotów zależnych Usług, wynagrodzenie za dodatkowe godziny jest należne do wysokości limitu dodatkowych godzin poświęconych na świadczenie Usług w danym miesiącu kalendarzowym określonych uprzednim pisemnym zleceniu Spółki. W przypadku wykorzystania limitu 168 godzin w danym miesiącu kalendarzowym, OF jest zobowiązany do niezwłocznego pisemnego poinformowania o tym Spółki. W przypadku braku pisemnego zlecenia Spółki, o którym mowa powyżej, wynagrodzenie za godziny przewyższające limit nie będzie należne. W związku z powyższym, na wysokość wynagrodzenia mają wpływ zarówno QF (poprzez ilość godzin poświęconych na świadczenie Usług), jak i Spółka (poprzez ew. akceptację dodatkowych godzin).
17. Za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny, OF nie przysługuje żadne wynagrodzenie.
18. Według uznania Spółki, OF może zostać przyznane również dodatkowe jednorazowe wynagrodzenie do wysokości 50% wynagrodzenia otrzymanego od Spółki w uprzednim roku kalendarzowym przez OF, pomniejszonego o roczną sumę kwoty refaktur, pomniejszonego o roczną sumę kwot, którymi Spółka obciąża OF z tytułu świadczonych na rzecz OF usług (np. opieka medyczna). Ponadto, Spółce przysługuje prawo zamawiania wykonania przez OF dodatkowych Usług, za kt6re OF będzie przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej pomiędzy OF a Spółką. W takim przypadku Spółka określi w pisemnym zleceniu szczegółowy zakres dodatkowych usług zamawianych przez Spółkę oraz kwot wynagrodzenia, a także termin i inne szczegółowe warunki wykonania usług dodatkowych. Zatem to Spółka decyduje o konieczności ich zamawiania i uzgadnia z OF wysokość wynagrodzenia z tego tytułu. Wynagrodzenie jest powiększane o należny podatek VAT (wynagrodzenie podstawowe i wynagrodzenie dodatkowe, o których mowa powyżej będą dalej łącznie zwane jako: Wynagrodzenie główne).
19. Z perspektywy Spółki jako usługodawcy, kwota Wynagrodzenia głównego powinna być jak najbardziej precyzyjna – stąd ww. miesięczny limit godzin. Jeżeli Spółka zaś będzie potrzebować dodatkowych godzin OF, może wyrazić na nie zgodę na wniosek OF, a ponadto sama zamówić dodatkowe usługi od OF. Jeżeli Spółka uzna, że dodatkowe godziny nie są potrzebne lub wynikają z nienależytej efektywności OF, może odmówić ich uznania, w oparciu o postanowienia Umowy o Świadczenie Usług. Ten połączony mechanizm limitu godzin i godzin dodatkowych (w tym niezbędnych do prawidłowego świadczenia Usług) zapewnia stabilność, a z drugiej strony elastyczność rozliczeń.
20. W uzupełnieniu do Wynagrodzenia głównego, OF jest będzie przyznawane długoterminowe wynagrodzenie motywacyjne, uzależnione od wzrostu wartości Spółki w okresie 4 bądź 5 lat świadczenia Usług mierzonej z uwzględnieniem wzrostu EBITDA w stosunku do EBITDA w roku 2015 oraz wartości długu netto (zwane dalej: Wynagrodzeniem LTI). Wynagrodzenie LTI będzie obliczane na zasadach określonych w grupie, do której należy Spółka. Wynagrodzenie LTI będzie należne, na podstawie umowy odrębnej od Umowy o Świadczenie Usług, zawartej za uprzednią zgodą Rady Nadzorczej Spółki. Wysokość Wynagrodzenia LTI będzie wynosić do 1% przyrostu wartości Spółki.
21. W razie uchybienia przez Spółkę terminowi płatności Wynagrodzenia głównego lub Wynagrodzenia LTI (dalej łącznie jako: Wynagrodzenie), OF jest (i będzie) uprawniony do dochodzenia odsetek ustawowych.
22. Wszelkie prawa majątkowe, w tym autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach świadczonych przez OF Usług, przechodzą na Spółkę z chwilą ich utrwalenia w jakiejkolwiek formie, w szczególności na jakimkolwiek nośniku. W Umowie o Świadczenie Usług zostało ustalone, że 40% Wynagrodzenia głównego odpowiada wynagrodzeniu z tytułu przejścia praw do utworów (praw autorskich).
23. Spółka jest zobowiązana do zwrotu OF uzgodnionych przez strony kosztów podróży niezbędnych do wykonywania Usług.
24. Wynagrodzenie oraz zwrot kosztów podróży płatne są na podstawie faktury wystawianej przez OF na Spółkę. Do faktury powinno być dołączone zestawienie Usług wykonanych w danym miesiącu wraz z podaniem dokładnej liczby godzin poświęconych na świadczenie tych Usług (w przypadku wynagrodzenia podstawowego, tj. obliczonego w oparciu o liczbę godzin poświęconych na świadczenie Usług).
25. Zgodnie z Umową o Świadczenie Usług, Spółka może zamawiać Usługi również na rachunek swoich podmiotów zależnych, tj. podmiotów, w których Spółka posiada lub posiadać będzie. udziały. Wówczas Spółka będzie regulować Wynagrodzenie główne z tego tytułu na rzecz OF, a rozliczenie między Spółką a podmiotami zależnymi będzie przedmiotem ich odrębnych ustaleń.
26. OF w ramach obowiązywania Umowy o świadczenie Usługi ma prawo do korzystania z opieki medycznej w specjalistycznym ośrodku służby zdrowia, posiadania i korzystania z telefonu komórkowego Spółki, sprzętu informatycznego oraz obsługi biurowej oferowanej Spółkę zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania Usług przez OF. W ramach ww. obsługi biurowej, OF korzysta / będzie korzystać z pomieszczeń biurowych, obsługi administracyjnej tych pomieszczeń, urządzeń technicznych, komputera, samochodu Spółki oraz karty płatniczej Spółki. Należy również zaznaczyć, że OF świadczy również Usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej i korzysta wówczas z własnej infrastruktury biurowej i sprzętu informatycznego. W zamian za usługi wykonywane przez Spółkę na rzecz OF, w tym dotyczące opieki medycznej, Spółka obciąża na bieżąco OF (za każdy okres rozliczeniowy) kwotą ustaloną w Umowie o świadczenie Usług (powiększoną o należny podatek VAT).
27. Umowa o świadczenie Usług została zawarta na czas nieoznaczony i może zostać rozwiązana zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia (poza przypadkami rozwiązania z skutkiem natychmiastowym, wskazanymi w Umowie o Świadczenie Usług).
28. Wnioskodawca złożył prawidłowo oświadczenie o wyborze opodatkowania l9% liniowym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 9a ust. 2 updof.
29. Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Wynagrodzenie należne OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług podlega podatkowi VAT? (pytanie nr 3 z wniosku)
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Spółka ma prawo do odliczenia, na zasadach ogólnych, podatku VAT naliczonego na Wynagrodzeniu z tytułu Usług nabytych od OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług? (pytanie nr 4 z wniosku)

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 (pytania nr 3 z wniosku):

1. Zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie należne OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.
3. Podatnikami VAT są m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o VAT bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą jest m.in. działalność usługodawców.
4. Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy o VAT, czynność nie zostanie uznana za wykonaną w ramach działalności gospodarczej, jeżeli spełnione zostanie jedno z poniższych kryteriów:
   • przychód z niej uzyskany stanowi przychód ze stosunku pracy (art. 15 ust. 3 pkt 1 Ustawy o VAT), albo
   • przychód ten stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 2-9 updof, jeżeli osoba wykonująca daną czynność jest związana ze zlecającym wykonanie czynności (spółką) więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonani tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT).
5. Przychód OF z Umowy o świadczenie Usług nie powinien być zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy. Wynika to w szczególności z:
   • braku elementu podporządkowania OF (bezpośredniej kontroli wykonywania Usług przez OF na podstawie Umowy o świadczenie Usług), który jest warunkiem niezbędnym do uznania danego stosunku prawnego za stosunek pracy;
   • swobody w wyborze miejsca świadczenia Usług (Umowa o Świadczenie Usług nie reguluje w ogóle miejsca wykonywania Usług, wobec czego może nim być siedziba OF lub inne miejsce ustalone przez Spółkę czy OF). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że miejsce pracy ustala pracodawca;
   • swobody w ustaleniu czasu poświęconego na świadczenie Usług (OF zobowiązany jest do świadczenia Usług na rzecz Spółki w nienormowanych godzinach (średnio do limitu 168 godzin w miesiącu kalendarzowym, ale limit ten został wprowadzony jedynie na potrzeb określenia Wynagrodzenia) – to jest w takim czasie, jaki jest uznany za niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownik wykonuje pracę w ściśle określonych ramach czasowych;
   • braku wynagrodzenia za czas niewykonywania obowiązków umownych w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej nagłej i nieprzewidzianej przyczyny leżącej po stronie OF. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownikowi przysługuje co do zasady wynagrodzenie (zasiłek) za brak możliwości świadczenia pracy powodu choroby lub innych podobnych przyczyn;
   • braku zastosowania przepisów ograniczających odpowiedzialność za wyrządzoną przez OF Spółce szkodę (w zakresie realizacji Umowy o Świadczenie Usług, OF odpowiada bowiem względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego, tj. co do zasady na zasadzie ryzyka. Odpowiedzialności OF względem Spółki za jego działania i przyczyny leżące po jego stronie nie ogranicza przy tym postanowienie, że Spółka jest odpowiedzialna za szkody wyrządzone osobom trzecim, w przypadku gdy powstały one z przyczyny leżącej po stronie Spółki). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że odpowiedzialność pracownika jest uregulowana przepisami szczególnymi i co do zasady istotnie ograniczona;
   • wprowadzeniu w Umowie o Świadczenie Usług co do zasady nieodpowiadających stosunkowi pracy postanowień umownych (m.in. w zakresie prawa zamówienia przez Spółkę wykonania przez OF dodatkowych usług za dodatkowym wynagrodzeniem oraz możliwości świadczenia Usług przy pomocy pracowników lub współpracowników OF).
   • braku zastrzeżenia w Umowie o świadczenie Usług stosowania przepisów Kodeksu Pracy.
6. Świadczenie Usług nie stanowi również działalności wykonywanej osobiście, z której przychody są wymienione w art. 13 updof. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uznaje się m.in.:
   • przychody uzyskiwane z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli są uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, jeżeli nie są uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach działalności gospodarczej albo nie stanowią przychodów z umów o zarządzanie lub kontraktów menedżerskich (art. 13 pkt 8 updof);
   • przychody otrzymywane przez osoby należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 updof);
   • przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (z wyjątkiem przychodów określonych w art. 13 pkt 7 updof), nawet, jeżeli umowy są zawierane w ramach działalności gospodarczej (art. 1 ust. 9 updof).
7. Umowa o Świadczenie Usług nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia (do Umowy o Świadczenie Usług stosuje się jednak odpowiednio przepisy Kodeksu Cywilnego dotyczącego umowy zlecenia). Ponadto Umowa o Świadczenie Usług jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez OF. W związku z powyższym, przychody ze świadczenia Usług nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 updof.
8. Przychody z tytułu świadczenia Usług nie powinny również zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu czynności członków zarządu (na podstawie art. 13 pkt 7 updof) lub kontrakt o zarządzanie/umowy menedżerskie (art 13 pkt 9 updof). Przedmiotem Umowy o Świadczenie Usług są bowiem usługi doradcze. Usługi mają charakter wyłącznie doradczo konsultacyjny, w ramach ich wykonywania OF nie ma prawa wykonywania czynności i charakterze menadżerskim lub zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Ponadto, za czynności zarządcze, OF jako Członek Zarządu otrzymuje odrębne wynagrodzenie.
9. W konsekwencji ze względu na fakt, że przychód OF, który będzie uzyskiwany na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście, Usługi świadczone przez OF powinny być kwalifikowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. OF będzie więc podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, a wykonywane przez niego Usługi będą podlegać podatkowi VAT.
10. Dodatkowo należy również wskazać, że Umowa o Świadczenie Usług ustanawia więzy prawne pomiędzy zlecającym (Spółką) i OF (wykonawca) określające warunki wykonania przez OF Usług oraz Wynagrodzenia. Odpowiedzialność za wykonanie czynności wobec Spółki oraz osób trzecich ponosi OF (odpowiedzialności OF za jego działania/przyczyny leżące po jego stronie nie ogranicza przy tym postanowienie, że Spółka jest odpowiedzialna za szkody wyrządzone osobom trzecim, w przypadku gdy powstały one z przyczyny leżącej po stronie Spółki). Nawet więc, jeżeli przychód z Usług OF wykonywanych na podstawie Umowy o Świadczenie Usług byłby kwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z updof (co w ocenie Wnioskodawcy nie ma miejsca), to w rozumieniu VAT, OF nadal byłby podatnikiem podatku VAT, ponieważ jeden z warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT nie byłby spełniony, tj. Spółka nie ponosiłaby wyłącznej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu usług wykonywanych przez OF.
11. Powyższe stanowisko jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, wskazać można na interpretacje indywidualne, które wydane zostały w oparciu o podobne Stany faktyczne:
    • Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.493.2018.4.AK;
    • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. ILPP1/4512-1-837/15-2/AP;
    • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. IPPP3/4512-606/15-2/KP;
    • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2009 r., sygn. ILPP1/443-1139/08-4/AI.
12. W związku z przedstawioną argumentacją, powyższe stanowisko należy uznać za prawidłowe.
    
    

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 (pytania nr 4 z wniosku):

1. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że Spółka ma prawo do odliczenia, na zasadach ogólnych, podatku VAT naliczonego na Wynagrodzeniu z tytułu Usług nabytych od OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.
2. W świetle art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zatem, do podstawowych przesłanek powstanie prawa do odliczenia podatku naliczonego należą:
   • istnienia związku pomiędzy nabytymi towarami i usługami a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT,
   • opodatkowanie VAT nabytych towarów lub usług (istnienie podatku naliczonego).
3. Jak wskazano w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Usługi nabywane od OF Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT, tj. do świadczenia usług i sprzedaży towarów. Jak też wskazano w uzasadnieniu do pytania Nr 1 (pytanie nr 3 z wniosku), Usługi podlegają opodatkowaniu VAT.
4. Ponadto, zarówno Spółka jak i Wnioskodawca są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktury wystawianej przez OF.
5. Mając na względzie powyższe, Spółka ma prawo do odliczenia, na zasadach ogólnych, podatku VAT naliczonego na Wynagrodzeniu z tytułu nabytych od OF Usług na podstawie Umowy o świadczenie Usług.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

• podlegania opodatkowaniu usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, oraz
• prawa do odliczenia przez Spółkę, na zasadach ogólnych, podatku VAT naliczonego od wynagrodzenia z tytułu usług nabytych od Wnioskodawcy

jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W myśl art. 15 ust. 3a ustawy, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Zgodnie z art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.):

1. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
2. wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

• 2a. wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
  1. 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
  2. 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.
• 2b. w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a.
• 2c. jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w ust. 2a albo ust. 2b i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

3. wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

• 3a. (uchylony).
  

4. za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
5. nie wlicza się do przychodu osób wykonujących pracę nakładczą wartości surowców i materiałów pomocniczych dostarczonych przez te osoby oraz zwrotu poniesionych przez nie kosztów z tytułu transportu, zużytej energii, opału, konserwacji maszyn i urządzeń itp., jeżeli osoba, na rzecz której wykonywana jest praca nakładcza, wypłaca należność z tych tytułów w wyodrębnionej pozycji.
6. za przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną uważa się wszelkie przychody, o których mowa w art. 11, uzyskane przez członka spółdzielni lub jego domownika z tytułu wkładu pracy oraz innych tytułów przewidzianych w statucie spółdzielni, po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie podzielnym spółdzielni z tytułu działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
   
   

Stosownie do art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

• 7a. przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;
  

8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
   3. przedsiębiorstwa w spadku
   ‒ z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Z powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności. Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 – za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Warunek drugi – wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że świadczący usługi korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla świadczącego usługi stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez świadczącego usługi. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek.

Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy, co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Odpowiednio jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Podsumowując, jeżeli analiza danej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy świadczącym usługi a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki to świadczącego usługi nie można uznać za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że świadczący usługi występuje w charakterze podatnika VAT.

W przedmiotowej sprawie, w treści opisu sprawy wskazano, że Wnioskodawca świadczy Usługi na rzecz Spółki w czasie i miejscu przez siebie ustalonym (na dzień złożenia wniosku usługi te świadczone są w siedzibie prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę). Ponadto wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje/będzie otrzymywał od Spółki za wykonywanie czynności na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, przysługuje za każdą godzinę poświęconą na faktyczne świadczenie Usług. Jednakże za niewykonanie obowiązków w ramach Umowy o Świadczenie Usług z powodu choroby bądź innej przyczyny Wnioskodawcy wynagrodzenie nie przysługuje. Wskazać także należy, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

Wątpliwości Wnioskodawców w dotyczą podlegania opodatkowaniu wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy na podstawie Umowy o Świadczenie Usług.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega świadczenie usług – a nie jak wskazali Wnioskodawcy – Wynagrodzenie.

W tym miejscu należy wskazać, iż Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.115.2019.2.MM wydanej z przedmiotowego wniosku dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zgodził się ze stanowiskiem Zainteresowanych, że wynagrodzenie należne OF na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, należy kwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.).

Z uwagi na powyższe, nie można uznać, że relacja łącząca Zainteresowanego będącego stroną postępowania ze Spółką stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Dodatkowo ponosi on odpowiedzialność wobec osób trzecich.

W konsekwencji, świadczone przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania usługi doradczo-konsultacyjne w ramach zawartej Umowy o Świadczenie Usług, stanowią samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, do których nie ma zastosowania ograniczenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy. Tym samym, świadczone przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania usługi doradczo-konsultacyjne, na podstawie Umowy o Świadczenie Usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem oceniając stanowisko Zainteresowanych, w zakresie pytania nr 1 (we wniosku wskazane jako nr 3) należało uznać je za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wyżej wskazano, świadczone przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania usługi doradczo-konsultacyjne, na podstawie Umowy o Świadczenie Usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji należy stwierdzić, że Zainteresowany będący stroną postępowania, z którym Spółka zawarła Umowę o Świadczenie Usług o doradczo-konsultacyjnych, będzie wykonywał czynności na rzecz Spółki, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Nadto należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług doradczo-konsultacyjnych, w związku z czym, usługi te nie korzystają/nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym, w sytuacji gdy Spółka nabywa/nabywać będzie od Wnioskodawcy usługi doradczo-konsultacyjne, to Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT na zasadach ogólnych wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. w zakresie w jakim nabyte usługi wykorzystywane są/będą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 (we wniosku wskazane jako nr 4) należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.