Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.185.2019.3.AC
z 5 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązkach płatnika w związku z przekazywaniem nagród uczestnikom Programu motywacyjnego, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzącymi działalność gospodarczą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 25 kwietnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.185.2019.1.AC 0111-KDIB2-1.4010.118.2019.2.MJ (doręczonym w dniu 9 maja 2019 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 21 maja 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 15 maja 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

1. Stan faktyczny
   
   

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizacji loterii promocyjnych i audiotekstowych w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych oraz programów lojalnościowych i motywacyjnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawarł analogiczne w swojej treści umowy w zakresie przygotowania koncepcji, wdrożenia oraz obsługi programu motywacyjnego (dalej również: Program) z co najmniej dwoma niepowiązanymi ani kapitałowo ani osobowo spółkami kapitałowymi, prowadzącymi działalność gospodarczą w szeroko pojętej branży elektroinstalacyjnej i oświetleniowej (dalej również: Klient, Klienci, Partnerzy), które sprzedają swoje produkty (dalej również: Produkty) za pośrednictwem tych samych dystrybutorów (hurtowni) na terenie całej Polski (dalej również: Hurtownie) do tej samej grupy odbiorców, będących podmiotami gospodarczymi prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie instalacji produktów Klientów (dalej: Elektrycy, Uczestnicy).

Produkty Klientów są względem siebie komplementarne, w takim rozumieniu, że Elektrycy w swojej działalności gospodarczej, potrzebują wykorzystać wybrane Produkty obu Klientów, gdyż wykorzystanie Produktów z kategorii oferowanych przez jednego z Klientów wymaga obowiązkowo wykorzystania Produktów z kategorii oferowanych przez drugiego z Klientów.

Celem Programu był wzrost sprzedaży Produktów Klientów w grupie Elektryków realizowany w oparciu o czynniki motywacyjne i dzięki działaniom edukacyjnym, mającym na celu skłonienie Elektryków do wyboru Produktów oferowanych przez Klientów (a nie produktów konkurencyjnych producentów w ramach każdej z kategorii rynkowych). Pomimo, że Program miał charakter multipartnerski (konsorcyjny) w rozumieniu takim, iż finansowany był przez wszystkich Klientów wg zasad opisanych w dalszej części Wniosku, to Wnioskodawca zawarł z niektórymi Klientami umowy trójstronne (stronami byli: Wnioskodawca oraz dwóch Klientów), zaś z innymi dwustronne (stronami byli: Wnioskodawca oraz Klient). Umowy miały analogiczną lecz nie dokładnie identyczną treść.

Każda z zawartych przez Wnioskodawcę umów dopuszczała sytuację w ramach której do Programu dołączą kolejni producenci produktów (niekonkurencyjnych wobec Produktów Klientów) skierowanych do Elektryków sprzedawanych za pośrednictwem Hurtowni lub jeden z Klientów zakończy swój udział w Programie (w efekcie czego Program zatraci swój charakter multipartnerski (konsorcyjny), obejmować będzie Produkty tylko jednego Klienta oraz finansowany będzie przez wyłącznie jednego Klienta).

Uczestnikami Programu mogli być Elektrycy, tj. przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, 699, 875, 978, 1197), którzy w ramach swojej działalności gospodarczej świadczą usługi elektryczno-instalacyjne, którzy dokonali zakupu Produktów w Hurtowniach zgłosili się do Programu i uzyskali indywidualny numer identyfikacyjny (dalej również: ID) przyznawany przez Organizatora Programu każdemu Uczestnikowi, który dokona prawidłowego zgłoszenia do Programu. Do wzięcia udziału w Programie niezbędne jest zgłoszenie Uczestnika, dokonane w trakcie trwania Programu, polegające na wypełnieniu i przesłaniu papierowej wersji formularza zgłoszeniowego bądź wrzuceniu wypełnionej papierowej wersji formularza zgłoszeniowego do jednej z urn znajdujących się w Hurtowniach albo wypełnieniu i przesłaniu formularza zgłoszeniowego za pośrednictwem strony internetowej Programu.

Wypełnienie i przesyłanie formularza zgłoszeniowego przez Uczestnika oznacza przystąpienie do Programu oraz zgodę na jego realizację zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie. Jeden Uczestnik może złożyć tylko jeden Formularz Zgłoszeniowy w dowolnie wybrany przez siebie sposób. Organizator może wykluczyć Uczestnika z udziału w Programie w przypadku naruszenia przez niego postanowień regulaminu, w szczególności podania nieprawdziwych danych w formularzu zgłoszeniowym, podejmowania przez Uczestnika działań sprzecznych z obowiązującymi przepisami prawa bądź naruszenia interesów Partnerów lub Hurtowni. O fakcie wykluczenia z Programu Uczestnik zostanie poinformowany w formie pisemnej. Organizator nie będzie uwzględniał Punktów wynikających z zakupów Produktów dokonanych po dacie wykluczenia Uczestnika (podjęcia decyzji przez Organizatora). W razie wykluczenia Uczestnika, Wnioskodawca ma ponadto prawo anulować wszystkie Punkty przyznane Uczestnikowi w trakcie trwania Programu, skierować do niego roszczenie o zwrot wszystkich Nagród.

Uczestnik może zrezygnować z udziału w Programie. W tym celu powinien przesłać Wnioskodawcy pisemne oświadczenie. Rezygnacja następuje z datą otrzymania ww. oświadczenia przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca zastrzega sobie prawo do zmiany listy Produktów objętych Programem. Zmiana polegać może na dodaniu nowych Produktów lub usunięciu Produktów, które znajdą się na pierwotnej liście. Zmiana polegająca na dodaniu lub usunięciu nowych Produktów staje się skuteczna z chwilą jej ogłoszenia na stronie internetowej Programu. Zmiana Produktów objętych listą Produktów nie ma wpływu na uprawnienia Uczestników wynikające z nabycia Produktów przed dniem, w którym zmiana stała się skuteczna.

Program polegał na zbieraniu przez Uczestnika znaków legitymacyjnych – punktów (dalej również: Punkty) z tytułu zakupu Produktów w Hurtowniach, które to Punkty Uczestnicy następnie mogą zamieniać na nagrody rzeczowe oraz vouchery uprawniające do dokonania zakupów w Hurtowniach. Rozważane było także rozszerzenie listy Nagród o nagrody pieniężne. Punkty za zakup Produktów w Hurtowniach są automatycznie i bezpośrednio naliczane na wirtualne konta Uczestnika dostępne na stronie internetowej Programu na podstawie danych zakupowych otrzymanych przez Wnioskodawcę z Hurtowni w ciągu 72 godzin od daty dokonania transakcji zakupu (z zastrzeżeniem prawa przysługującemu Wnioskodawcy do weryfikacji faktycznego charakteru transakcji zakupu Produktów). W przypadku dokonania przez Uczestnika zwrotu Produktów, za które Wnioskodawca naliczył punkty, Punkty zostaną odjęte z Konta Uczestnika stosownie do ilości zwróconych Produktów. W przypadku, gdy w okresie pomiędzy naliczeniem Punktów za zakupy dokonane w Hurtowniach, a odjęciem Punktów z Konta Uczestnika z przyczyn np. związanych ze zwrotem kupionych Produktów do Hurtowni Uczestnik wykorzysta naliczone Punkty, Wnioskodawcy przysługuje prawo żądania zwrotu niesłusznie otrzymanej Nagrody lub równowartości tej Nagrody. Uczestnik w okresie trwania Programu mógł zażądać wymiany posiadanych Punktów (całości lub określonej części) na Nagrody, z zastrzeżeniem jednak, że saldo Punktów na koncie Uczestnika nie może mieć wartości ułamkowej lub ujemnej. Lista Nagród dostępna była na stronie internetowej Programu wraz z wartością punktową przypisaną do każdej Nagrody, określającą liczbę Punktów, o którą zostanie pomniejszone saldo punktowe Uczestnika, który zamówi daną Nagrodę. Warunkiem złożenia zamówienia na Nagrodę jest posiadanie przez Uczestnika salda Punktów nie mniejszego niż wartość punktowa przypisana do zamawianej Nagrody. W celu zamówienia Nagrody Uczestnik winien skorzystać z funkcjonalności zamawiania Nagród dostępnej na stronie internetowej Programu, zgodnie z zamieszczonymi na niej instrukcjami zamawiania Nagród. O ile wybraną Nagrodą była rzecz ruchoma, Organizator zobowiązał się do dostarczenia jej przesyłką kurierską lub za pośrednictwem Poczty na adres wskazany przez Uczestnika w Formularzu Zgłoszeniowym w ciągu 21 dni roboczych od daty poprawnie złożonego przez Uczestnika zamówienia na Nagrodę.

Organizator przypisał każdego z Uczestników do jednego z czterech poziomów uczestnictwa w Programie w zależności od liczby Punktów, jaką Uczestnik zgromadził w Programie, wg poniższych zasad: poziom uczestnictwa 1 („Gość”), do którego przypisani będą Uczestnicy niezarejestrowani – w ramach którego Uczestnik posiada ograniczony dostęp do treści Strony internetowej Programu, poziom uczestnictwa 2 („Początkujący”), do którego przypisani będą Uczestnicy zarejestrowani, którzy zgromadzili nie więcej niż 5 999 Punków – w ramach którego Uczestnik posiada pełen dostęp do treści strony internetowej Programu, poziom uczestnictwa 3 („Zaawansowany”), do którego przypisani będą Uczestnicy zarejestrowani, którzy zgromadzili od 6 000 do 19 999 Punktów – w ramach którego Uczestnik posiada pełen dostęp do treści Strony internetowej Programu oraz może korzystać z dodatkowych funkcjonalności strony internetowej Programu oferowanych Uczestnikom na tym Poziomie uczestnictwa, a także uprawniony jest do jednorazowego otrzymania nagrody rzeczowej, poziom uczestnictwa 4 („Ekspert”), do którego przypisani będą Uczestnicy zarejestrowani, którzy zgromadzili powyżej 20 000 Punktów – w ramach którego Uczestnik posiada pełen dostęp do treści strony internetowej Programu, może korzystać z dodatkowych funkcjonalności strony internetowej Programu oferowanych Uczestnikom na tym poziomie uczestnictwa, uprawniony jest do jednorazowego otrzymania nagrody rzeczowej, a także może korzystać z bezpłatnych szkoleń, spotkań integracyjnych, pomocy w obsłudze dużych inwestycji świadczonej przez Partnerów Programu. Wartości brzegowe poziomów uczestnictwa wyrażone w punktach mogą ulegać zmianie. Informacja o tym, do którego poziomu uczestnictwa został przypisany Uczestnik dostępna jest po zalogowaniu na konto Uczestnika.

Rozliczenia Wnioskodawcy z Klientami, przebiegało w taki sposób, że Wnioskodawca w uzgodnionych i zapisanych w każdej z umów zawartych z Klientami terminach wystawiał faktury VAT. Rozliczenia z tytułu umowy o współpracy zawartej z każdym z Klientów dokonywane były ten sposób, że Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za wykonywaną usługę marketingową, na którą składała się ustalona kwota za wykonywanie określonych w umowie o współpracy czynności, kwota kosztów poniesionych przez podwykonawców powiększona o prowizję Wnioskodawcy, kwota odpowiadająca kwocie nagród wydanych uczestnikom. Powyższe składniki były ujęte na fakturze VAT w pozycjach określonych mianem „kompleksowa obsługa Programu motywacyjnego – usługa marketingowa”, „kompleksowa obsługa Programu motywacyjnego – nagrody rzeczowe, o których mowa w zał. 11 ust. 28a-28d ustawy o VAT”, „kompleksowa obsługa Programu motywacyjnego – pozostałe nagrody rzeczowe”, przy czym kwota stanowiąca równowartość nagród wydawanych Uczestnikom Programu wkalkulowana była w wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu realizacji przedmiotu umowy z każdym z Klientów stanowiła podstawę opodatkowania VAT, gdyż wydanie nagród Uczestnikom stanowi element zobowiązania Wnioskodawcy wykonywanego w ramach czynności składających się na bieżącą obsługę Programu, z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca mógł wystawić Klientowi także faktury pro-forma.

W przypadku wydawanych na rzecz Uczestników nagród pieniężnych Klient dokonywał płatności z tego tytułu na rzecz Wnioskodawcy na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę not księgowych.

Kosztem nabycia nagród i wydania ich uczestnikom Wnioskodawca obciążał Klientów, gdyż wartość ta stanowi element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego Spółce Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usługi organizacji i obsługi Programu. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zapłata przez Klienta części wynagrodzenia obejmującego wartość nagród nie jest powiązana z momentem wydania nagród uczestnikom programu. Kwota odpowiadająca wartości towarów stanowiących Nagrody uiszczana była przed Klientów niejednokrotnie jeszcze przed formalnym złożeniem zamówienia na Nagrody i ich wydaniem, w terminach wynikających z ustalonego w umownie harmonogramu płatności. Zdaniem Wnioskodawcy, za w pełni uzasadnione należy uznać postępowanie zgodnie z którym dostawę towarów, które przekazywane będą bezpośrednio Uczestnikom udokumentować należy przez wystawienie faktur VAT dla Klientów. Przy czym nie ma przeszkód prawnych, aby wartość tych towarów została wykazana w jednej fakturze wystawionej przez Spółkę dla Klienta dokumentującej zarówno dostawę towarów, jak i świadczenie usług marketingowych. Obowiązkiem Spółki było wyłącznie wykazanie tych dwóch czynności w dwóch odrębnych pozycjach (lub osobnych fakturach) z podziałem na wartość należnego wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług marketingowych i z tytułu dostaw towarów (wartości nagród, które zostaną wydane Uczestnikom Programu). Ponadto, Spółka wystawiała także noty księgowe na nagrody pieniężne finansowane przez Klienta.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w odpowiedzi na wniosek Spółki w interpretacji z dnia 29 grudnia 2014 r., nr IPPP1/443-1137/14-2/KC. Interpretacja ta jest ważna i Wnioskodawca stosuje się do niej w swojej działalności gospodarczej. Podział kosztów nabycia i wydania nagród dzielony był na Klientów wg parytetu Punktów zamienionych („spalonych” w rozumieniu takim, że w momencie zamówienia przez Uczestnika Nagrody, saldo punktowe konta Uczestnika w Programie pomniejszane będzie o odpowiednią wartość Punktów, przypisanych do danej Nagrody) przez Uczestnika zamawiającego daną Nagrodę wyemitowanych wskutek zakupu przez Uczestnika Produktów danego Klienta. Punkty spalane były na zasadzie first in first out, to znaczy w pierwszej kolejności na nagrody zostaną zamienione punkty wyemitowane jako pierwsze (najstarsze).

Obrazując powyższe przykładem: Uczestnik kupił Produkty Klienta A wskutek czego otrzyma 10 Punktów i produkty Klienta B wskutek czego otrzymał 90 Punktów. Łącznie Uczestnik zgromadził 100 Punktów. Uczestnik zamienił zgromadzone Punkty na Nagrodę o wartości 50 Punktów. Koszt nabycia i wydania nagrody (uwzględniając prowizję Wnioskodawcy) zostałby w sytuacji opisanej niniejszym przykładem podzielony tak, że 20% kosztu pokryje Klient A (gdyż zakup jego Produktów pozwolił na wyemitowanie 10 pkt Punktów i jako że były one wyemitowane, jako pierwsze zostaną wykorzystane w całości na pokrycie wartości punktowej nagrody, zaś 80% kosztu pokryje Klient B (gdyż zakup jego Produktów pozwolił na wyemitowanie 90 Punktów z czego 40 punktów zostanie wykorzystanych na pokrycie wartości punktowej nagrody).

Opisany powyżej Program zorganizowany został przez Wnioskodawcę w latach 2016-2018 (dalej również: Stan faktyczny).

Aktualnie Wnioskodawca prowadzi ww. Program na podstawie zawartych przez Niego Umów.

2. Zdarzenie przyszłe
   
   

Wnioskodawca planuje, że w przyszłości ww. Program będzie organizowany przez Niego w kolejnych latach. Program będzie realizowany przez Wnioskodawcę na zasadach analogicznych, jak to zostało opisane w powyższym Stanie faktycznym, przy czym Wnioskodawca planuje, że będzie On organizował ten Program na podstawie różnorodnych umów prawa cywilnego zawartych pomiędzy nim a Klientami.

Mogą to być w szczególności lecz nie wyłącznie następujące modele umów:

• dwustronne;
  

• wielostronne;
  

• konsorcyjne.
  
  

Tak więc, w przypadku:

• umowy dwustronnej jej stronami byliby: Wnioskodawca oraz Klient;
  

• umowy wielostronnej jej stronami byliby: Wnioskodawca oraz co najmniej dwóch Klientów;
  

• umowy konsorcyjnej jej stronami byliby: Wnioskodawca oraz co najmniej dwóch Klientów działających wspólnie w formie konsorcjum.
  
  

Wnioskodawca planuje, że w przypadku zawarcia każdej z powyższych umów dopuszczalne będą sytuacje w ramach których do Programu dołączą kolejni producenci produktów (niekonkurencyjnych wobec Produktów Klientów) skierowanych do Elektryków (dalej również: Zdarzenie przyszłe).

W piśmie z dnia 14 maja 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Uczestnicy Programu, tj. Elektrycy są przedsiębiorcami na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646, z późn. zm.). Opisany Program nadal jest prowadzony przez Wnioskodawcę, jest to jego edycja na 2019 r. Wnioskodawca planuje, że w kolejnych latach organizowane będą kolejne edycje tego Programu. Program organizowany w przyszłości przez Wnioskodawcę (zdarzenie przyszłe) będzie skierowany do osób (Elektryków) prowadzących działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy, w świetle przedstawionego Stanu faktycznego, z tytułu wydania nagród na Wnioskodawcy, jako Organizatorze ciążył obowiązek pobrania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 4 z uwzględnieniem art. 41 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sporządzania deklaracji podatkowej wg ustalonego wzoru zgodnie z art. 42 ust. la tej ustawy?
2. Czy, w świetle przedstawionego Zdarzenia przyszłego, z tytułu wydania nagród na Wnioskodawcy, jako Organizatorze ciążył będzie obowiązek pobrania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 4 z uwzględnieniem art. 41 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sporządzania deklaracji podatkowej wg ustalonego wzoru zgodnie z art. 42 ust. la tej ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (po uzupełnieniu wniosku), odpowiedź na oba powyższe pytania powinna być negatywna.

Nagrody, które zostały wydane oraz które zostaną wydane w ramach Programu stanowią bowiem przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej Uczestnika (w przypadku Uczestników będących osobami fizycznymi), o którym mowa w art. 10 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu przez Uczestnika na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy oparte jest na następującej argumentacji.

Organizatorem przedmiotowego Programu był oraz będzie Wnioskodawca. Pojęcie organizatora Programu nie może odnosić się do żadnego z Klientów. Pojęcie „organizatora” nie zostało zdefiniowane w prawie podatkowym, z tego względu należy odnieść się do definicji słownikowej. Pojęcie „organizatora” Słownik Języka Polskiego PWN, a także Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów definiują jako „osoba organizująca jakieś przedsięwzięcie, jakąś pracę”, zaś pojęcie „organizować” definiowane jest jako 1. „planować i koordynować poszczególne etapy jakichś działań”, 2. „tworzyć zespół do wspólnego działania lub zakładać instytucję, organizację itp.”, 3. „być czynnikiem, od którego zależy układ i funkcjonowanie elementów jakiejś całości”. Ponadto Wielki Słownik Języka Polskiego pod pojęciem „organizatora” rozumie „osobę lub instytucję, która planuje i przygotowuje jakieś przedsięwzięcie”, zaś pojęcie „planowania” określa jako „zastanawianie się, jak wykorzystać czas lub jak coś zrobić” oraz „opracowywanie projektu, według którego ma coś powstać”. Określenie „przygotowywać” definiowane jest przez ten słownik jako „robienie czegoś w określonym celu, wiedząc, że potrzebne będzie w przyszłości”.

W ocenie Wnioskodawcy przytoczone definicje bezsprzecznie dowodzą, że to Wnioskodawca jest organizatorem przedmiotowego Programu, gdyż to Wnioskodawca (a nie jego Klienci):

• planuje Program;
  

• koordynuje poszczególne etapy jego realizacji;
  

• tworzy Zespół pracowników i współpracowników celem wspólnego działania mającego na celu realizację Programu;
  

• jest czynnikiem, od którego zależy funkcjonowanie poszczególnych elementów funkcjonowania Programu, takich jak: stworzenie wizualizacji Programu, wybór i koordynacja prac drukarni produkującej materiały dla Uczestników, przygotowanie koncepcji, zakup, magazynowanie, konfekcjonowanie i wydanie nagród, obsługę reklamacji;
  

• przygotowuje koncepcję Programu (zastanawia się, jak wykorzystać czas oraz jak zorganizować (zrobić) Program);
  

• opracowuje projekt przygotowania i realizacji Programu (taki jak koncepcję, harmonogram wdrożenia, kosztorys, itp.) oraz podejmuje działania w określonym celu uruchomienia i bieżącej obsługi Programu;
  

• jako Organizator działa we własnym imieniu, w rozumieniu takim, że zespół obsługujący Program składa się ze współpracowników i pracowników Wnioskodawcy, najemcą pomieszczeń w których realizowana jest obsługa Programu jest Wnioskodawca, stroną umów z podwykonawcami zatrudnionymi do obsługi Programu (np. kurierzy) jest Wnioskodawca;
  

• jest zobowiązany względem Uczestników Promocji do wydania nagród; obowiązek ten ciąży na Wnioskodawcy nawet gdyby nie otrzymał on środków na ten Klienta.
  
  

Program realizowany był oraz będzie jako przyrzeczenie publiczne Wnioskodawcy; zaś zgodnie z treścią art. 919 pkt 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) na Wnioskodawcy, jako przyrzekającym nagrodę za wykonanie czynności określonych w Regulaminie Programu, ciąży obowiązek dotrzymania przyrzeczenia. Ustawodawca w tym zakresie nie przewidział przypadku, w którym Wnioskodawca byłby zwolniony z dotrzymania przyrzeczonej nagrody ani przypadku w którym obowiązek dotrzymania przyrzeczenia ciążyłby na podmiocie trzecim (Kliencie). Ciężar ekonomiczny organizacji Programu obciąża Klientów, jednakże w ramach realizacji Programu Klienci nie wchodzą na żadnym jego etapie w bezpośrednie relacje z Uczestnikami. Wnioskodawca nie działa więc w charakterze pośrednika pomiędzy Klientami a Uczestnikiem, ale działając na rzecz Klientów jednocześnie działa w imieniu własnym. W relacji z Uczestnikiem to Wnioskodawca jest zatem wydającym nagrody a nie pośrednikiem pomiędzy Uczestnikiem a Klientami. Klienci są zobowiązującymi się wobec Spółki Wnioskodawcy (a nie Uczestników) do pokrycia kosztów nagród powiększonych o prowizję oraz inne koszty związane z realizacją Programu.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość Nagród otrzymywanych w Programie stanowi przychód z działalność gospodarczej, opodatkowany według zasad obowiązujących Uczestnika Programu. Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z treścią Regulaminu, Uczestnikami Programu mogą być wyłącznie przedsiębiorcy, którzy w ramach prowadzonej działalności dokonują zakupów Produktów Klientów objętych Programem. Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane Nagrody pozostają w bezpośrednim związku z prowadzeniem przez Uczestnika działalności gospodarczej. Wartość otrzymanych Nagród stanowi zatem dla Uczestników przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany wg obowiązujących danego przedsiębiorcę zasad.

Podsumowując należy więc stwierdzić, że Nagrody wydawane w Programie pozostają w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Uczestników, a zatem wartość otrzymanej Nagrody/Nagród stanowiła oraz będzie stanowić przychód z tej działalności, czyli podatnik ma obowiązek odprowadzić podatek dochodowy według właściwych dla niego zasad opodatkowania działalności gospodarczej.

W konsekwencji na Wnioskodawcy nie spoczywał obowiązek pobrania i odprowadzenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, ani sporządzania i wysłania deklaracji podatkowej według ustalonego wzoru (art. 42 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z tytułu Nagród wydawanych Uczestnikom.

Zatem Wnioskodawca w odniesieniu do tych osób nie występował i nie będzie występował (w zakresie Zdarzenia przyszłego) w roli płatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, słuszność takiego stanowiska podzielił Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2015 r., nr IBPB-1-1/4511-315/15/ZK, zaś w zbliżonej sprawie przedłożonej przez Spółkę także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2016 r., nr IPPB1/4511-1333/15-2/EC.

Na prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy nie ma wpływu fakt, że planuje On w przyszłości zawierać z Klientami różnorodne umowy: dwustronne; wielostronne oraz konsorcyjne. Bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że Wnioskodawca planuje, że w przypadku zawarcia każdej z powyższych umów dopuszczalne będą sytuacje, w ramach których do Programu dołączą kolejni producenci produktów.

Mając na względzie powyższe, za prawidłowe i w pełni uzasadnione uznać należy stanowisko Wnioskodawcy wskazane na wstępie niniejszego pisma.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Jak stanowi art. 30 ust. 8 ww. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 – nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 42a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Należy przy tym wskazać, że w myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie organizacji loterii promocyjnych i audiotekstowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawarł analogiczne w swojej treści umowy w zakresie przygotowania koncepcji, wdrożenia oraz obsługi programu motywacyjnego (dalej również: Program) z co najmniej dwoma niepowiązanymi ani kapitałowo ani osobowo spółkami kapitałowymi, prowadzącymi działalność gospodarczą w szeroko pojętej branży elektroinstalacyjnej i oświetleniowej (dalej również: Klient, Klienci, Partnerzy), które sprzedają swoje produkty (dalej również: Produkty) za pośrednictwem tych samych dystrybutorów (hurtowni) na terenie całej Polski (dalej również: Hurtownie) do tej samej grupy odbiorców, będących podmiotami gospodarczymi prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie instalacji produktów Klientów (dalej: Elektrycy, Uczestnicy). Celem Programu był wzrost sprzedaży Produktów Klientów w grupie Elektryków, tj. przedsiębiorców. Program polegał na zbieraniu przez Uczestnika znaków legitymacyjnych – punktów (dalej również: Punkty) z tytułu zakupu Produktów w Hurtowniach, które to Punkty Uczestnicy następnie mogą zamieniać na nagrody rzeczowe oraz vouchery uprawniające do dokonania zakupów w Hurtowniach. Rozważane było także rozszerzenie listy Nagród o nagrody pieniężne. Rozliczenia Wnioskodawcy z Klientami, przebiegało w taki sposób, że Wnioskodawca w uzgodnionych i zapisanych w każdej z umów zawartych z Klientami terminach wystawiał faktury VAT. Rozliczenia z tytułu umowy o współpracy zawartej z każdym z Klientów dokonywane były ten sposób, że Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za wykonywaną usługę marketingową, na którą składała się ustalona kwota za wykonywanie określonych w umowie o współpracy czynności, kwota kosztów poniesionych przez podwykonawców powiększona o prowizję Wnioskodawcy, kwota odpowiadająca kwocie nagród wydanych uczestnikom. W przypadku wydawanych na rzecz Uczestników nagród pieniężnych Klient dokonywał płatności z tego tytułu na rzecz Wnioskodawcy na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę not księgowych. Kosztem nabycia nagród i wydania ich uczestnikom Wnioskodawca obciążał Klientów, gdyż wartość ta stanowi element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego Spółce Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usługi organizacji i obsługi Programu. Opisany powyżej Program zorganizowany został przez Wnioskodawcę w latach 2016-2018 (dalej również: Stan faktyczny). Aktualnie Wnioskodawca prowadzi ww. Program na podstawie zawartych przez Niego Umów. Wnioskodawca planuje, że w przyszłości ww. Program będzie organizowany przez Niego w kolejnych latach. Program będzie realizowany przez Wnioskodawcę na zasadach analogicznych, jak to zostało opisane w powyższym Stanie faktycznym, przy czym Wnioskodawca planuje, że będzie On organizował ten Program na podstawie różnorodnych umów prawa cywilnego zawartych pomiędzy Nim a Klientami. Wnioskodawca wskazał, że Uczestnicy Programu, tj. Elektrycy są przedsiębiorcami na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646, z późn. zm.).

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy oraz opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nagrody otrzymywane w przeprowadzonym przez Wnioskodawcę Programie motywacyjnym (sprzedaż premiowa) przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (Elektrycy) stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegają samodzielnemu opodatkowaniu przez te osoby, według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Brak jest bowiem uzasadnienia do wyłączenia ze źródła przychodów jaką stanowi pozarolnicza działalność gospodarcza ww. nagród, w sytuacji gdy dane czynności wykonywane są w ramach działalności zarobkowej prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek, a ponadto działalność ta ma charakter zorganizowany i ciągły (powtarzalny i stały), a więc zostaną spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ustawy.

W konsekwencji, nagrody otrzymywane w przedmiotowym Programie motywacyjnym przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (Elektryków) w związku z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowaną stawką 10% wartości nagrody, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca przeprowadzając Program motywacyjny na zlecenie swoich kontrahentów (Klientów) działa jedynie w imieniu i na rzecz tych kontrahentów. Natomiast organizatorem Programu – pomysłodawcą i inicjatorem będą zawsze kontrahenci Wnioskodawcy zlecający Mu za wynagrodzeniem przeprowadzenie i zrealizowanie ww. Programu motywacyjnego w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, że dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest podmiot, który finansuje dane przedsięwzięcie i ponosi jego ekonomiczny ciężar.

W rezultacie to Klienci Wnioskodawcy (zleceniodawcy) są organizatorami przedmiotowego Programu motywacyjnego, natomiast Wnioskodawca działa za wynagrodzeniem w imieniu i na rzecz swoich zleceniodawców (Klientów). Wnioskodawca, pomimo, że zorganizuje i przeprowadzi Program motywacyjny oraz dokona wydania nagród, to wartość nagród zostanie wliczona do wynagrodzenia Wnioskodawcy za organizację i przeprowadzenie Programu.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe z tego względu, że Wnioskodawca nie może w opisanym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym być w ogóle uznany za płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od przekazywanych nagród osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą (Elektrykom). Dlatego też twierdzenie Wnioskodawcy, że nie będą ciążyły na Nim obowiązki płatnika w przypadku nagród wydanych przedsiębiorcom, ponieważ jest to dla nich przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej jest nieprawidłowe.

Fakt, że kompleksową obsługą Programu motywacyjnego zajmuje się Wnioskodawca, na podstawie zlecenia swoich kontrahentów, nie czyni Wnioskodawcy płatnikiem podatku i w związku z tym nie spoczywają na Nim żadne obowiązki płatnika w związku z wydawaniem nagród.

W świetle wyżej powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązki płatnika podatku dochodowego będą ciążyły na podmiocie zlecającym, ponoszącym ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji Programu motywacyjnego.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży i nie będzie ciążył obowiązek płatnika na podstawie art. 41 ust. 1, ust. 4 i ust. 7 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym sporządzania informacji o wysokości przychodów (PIT-8C) dla uczestników Akcji Promocyjnych będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z uiszczeniem opłaty wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w kwocie 80 zł podlega zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.