Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.222.2019.1.EZ
z 7 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „A” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „A”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Lokalna Grupa Działania X jest stowarzyszeniem specjalnym – zgodnie z ustawą z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – podlega nadzorowi Marszałka Województwa. Stowarzyszenie zostało założone głównie do opracowania i realizacji lokalnej strategii rozwoju. Zgodnie z umową zawartą w lipcu 2016 r. z Marszałkiem Województwa, otrzymuje w latach 2016-2023 dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020, na realizację operacji w zakresie działania 19.3 Wdrażanie projektów współpracy. Poprzez realizację projektu współpracy „A”, Wnioskodawca zamierza wypromować dziedzictwo turystyczno-kulturowe regionu LGD X i Y. Organizując wydarzenia i biorąc udział w wydarzeniach u partnerów takich jak: „B”, „C”, seminaria tematyczne oraz wydanie wspólnego zbioru przepisów kulinarnych. Podczas warsztatów video organizowanych u Partnera projektu współpracy, zostaną poniesione koszty wyżywienia, transportu i noclegu uczestników, materiałów potrzebnych do przygotowania warsztatów (dyski zewnętrzne) oraz materiałów promocyjnych (koszulki, czapki, karty do aparatów). Podczas organizacji warsztatów video przeprowadzonych w Polsce zostaną poniesione wydatki na: noclegi, wyżywienie, transport, wynajem sali oraz materiały okolicznościowe (koszulki, znaczki okolicznościowe, karty fotograficzne). Podczas organizacji konkursu gastronomicznego w Niemczech zostaną poniesione koszty związane z noclegiem, wyżywieniem, transportem, materiałami konkursowymi, zakupem gadżetów (koszulki, czapeczki) oraz materiałami promocyjnymi. Podczas organizacji konkursu gastronomicznego organizowanego w Polsce zostaną poniesione następujące koszty: wyżywienia, transportu, wynajmu sali, stroi do konkursu (fartuchy i czapeczki kucharskie), materiałów konkursowych, materiałów okolicznościowych (koszulki, znaczki okolicznościowe, karty fotograficzne) oraz występu zespołu. Podczas promocji produktów lokalnych w Niemczech zostaną poniesione koszty na: noclegi, wyżywienie, transport, materiały promocyjne oraz gadżety (koszulki, czapeczki). Podczas promocji produktów lokalnych w Polsce poniesione zostaną koszty takie jak: wyżywienie, materiały promocyjne, wynajem stoisk i zakup banerów. Wszystkie faktury wystawiane będą na Lokalną Grupę Działania X. Wszystkie wydatki finansowane będą z dotacji uzyskanej z Urzędu Marszałkowskiego w ramach wspomnianego wyżej działania. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT czynnym i nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty inwestycyjne, usługowe i towary nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w ramach poniesionych kosztów w trakcie realizacji projektu współpracy „A”, jak i po jego zakończeniu, organizacja ma możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako stowarzyszenie nieprowadzące działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i jako podmiot nieuprawniony do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 w związku z art. 15 ustawy o VAT, ma prawo uznać podatek zawarty w dokonanych zakupach i usługach projekt współpracy „A” jako koszt kwalifikowany, podlegający w całości finansowaniu, zgodnie z wnioskiem o dotację. Stowarzyszenie nie ma więc możliwości odzyskania podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy. Efekty inwestycyjne nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem specjalnym – zgodnie z ustawą z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – podlega nadzorowi Marszałka Województwa. Stowarzyszenie zostało założone głównie do opracowania i realizacji lokalnej strategii rozwoju. Zgodnie z umową zawartą w lipcu 2016 r. z Marszałkiem Województwa, Wnioskodawca otrzymuje w latach 2016-2023 dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020, na realizację operacji w zakresie działania 19.3 Wdrażanie projektów współpracy. Poprzez realizację projektu współpracy „A”, Wnioskodawca zamierza wypromować dziedzictwo turystyczno-kulturowe wskazanych regionów. Organizując wydarzenia i biorąc udział w wydarzeniach u partnerów takich jak: „B”, „C”, seminaria tematyczne oraz wydanie wspólnego zbioru przepisów kulinarnych. Podczas warsztatów video organizowanych u Partnera projektu współpracy, zostaną poniesione koszty wyżywienia, transportu i noclegu uczestników, materiałów potrzebnych do przygotowania warsztatów (dyski zewnętrzne) oraz materiałów promocyjnych (koszulki, czapki, karty do aparatów). Podczas organizacji warsztatów video przeprowadzonych w Polsce zostaną poniesione wydatki na: noclegi, wyżywienie, transport, wynajem sali oraz materiały okolicznościowe (koszulki, znaczki okolicznościowe, karty fotograficzne). Podczas organizacji konkursu gastronomicznego w Niemczech zostaną poniesione koszty związane z noclegiem, wyżywieniem, transportem, materiałami konkursowymi, zakupem gadżetów (koszulki, czapeczki) oraz materiałami promocyjnymi. Podczas organizacji konkursu gastronomicznego organizowanego w Polsce zostaną poniesione następujące koszty: wyżywienia, transportu, wynajmu sali, stroi do konkursu (fartuchy i czapeczki kucharskie), materiałów konkursowych, materiałów okolicznościowych (koszulki, znaczki okolicznościowe, karty fotograficzne) oraz występu zespołu. Podczas promocji produktów lokalnych w Niemczech zostaną poniesione koszty na: noclegi, wyżywienie, transport, materiały promocyjne oraz gadżety (koszulki, czapeczki). Podczas promocji produktów lokalnych w Polsce poniesione zostaną koszty takie jak: wyżywienie, materiały promocyjne, wynajem stoisk i zakup banerów. Wszystkie faktury wystawiane będą na Wnioskodawcę. Wszystkie wydatki finansowane będą z dotacji uzyskanej z Urzędu Marszałkowskiego w ramach wspomnianego wyżej działania. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT czynnym i nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty inwestycyjne, usługowe i towary nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, jak wskazano we wniosku, efekty inwestycyjne, usługowe i towary nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Stowarzyszenie nie będzie miało możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn.: ,,A”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki, tj. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyte towary i usługi w celu realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. zadania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, ze ponieważ z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z realizacją przedmiotowego projektu część wydarzeń zostanie również zorganizowana w Niemczech oraz poniesione tam zostaną koszty noclegów, wyżywienia, transportu, materiałów konkursowych i promocyjnych oraz gadżetów, tutejszy organ dodatkowo wyjaśnia co następuje.

Przez podatek od wartości dodanej – w myśl art. 2 pkt 11 ustawy – rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy – przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy – przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Mając na uwadze przepisy ustawy oraz powołanego rozporządzenia należy stwierdzić, że nie przewidują one sytuacji, w której podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek od wartości dodanej (w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy), wynikający bezpośrednio z dokumentów potwierdzających transakcje realizowane w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Dyrektywa Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określa szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. UE L 44/23 z 20.02.2008, z późn. zm.). Dotyczą one również polskich podatników podatku od towarów i usług, którzy zamierzają ubiegać się o zwrot podatku od wartości dodanej (VAT) zapłaconego przy nabyciu towarów i usług w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W myśl art. 6 Dyrektywy Rady 2008/9/WE, aby być uprawnionym do uzyskania zwrotu w państwie członkowskim zwrotu, podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim zwrotu musi dokonywać transakcji dających prawo do odliczenia w państwie członkowskim siedziby. W przypadku gdy podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim zwrotu dokonuje w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę, zarówno transakcji dających prawo do odliczenia, jak i transakcji niedających prawa do odliczenia w tym państwie członkowskim, przedmiotem zwrotu przez państwo członkowskie zwrotu może być jedynie ta część VAT podlegającego zwrotowi zgodnie z art. 5, która odpowiada pierwszemu rodzajowi transakcji, zgodnie z art. 173 dyrektywy 2006/112/WE na zasadach stosowanych przez państwo członkowskie siedziby.

Odpowiednie przepisy umożliwiające podatnikom podatku od towarów i usług zastosowanie się do powyższych regulacji (złożenie wniosku o zwrot podatku zgodnie z zasadami), zostały zawarte w ustawie oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie wniosków o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej (Dz. U. z 2014 r., poz. 1803).

Z kolei, w myśl art. 89 ust. 1h ustawy – podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiegający się o zwrot podatku od wartości dodanej w odniesieniu do nabytych przez niego towarów i usług lub w odniesieniu do zaimportowanych przez niego towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju, składa wniosek za pomocą środków komunikacji elektronicznej o dokonanie takiego zwrotu za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego do właściwego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 89 ust. 1i ustawy – wniosek o dokonanie zwrotu, o którym mowa w ust. 1h, nie jest przekazywany do właściwego państwa członkowskiego w przypadku gdy w okresie, do którego odnosi się wniosek, podatnik:

1. nie był podatnikiem, o którym mowa w art. 15;
2. dokonywał wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku innych niż transakcje, do których stosuje się art. 86 ust. 9;
3. był podatnikiem, u którego sprzedaż była zwolniona od podatku na podstawie art. 113.
   
   

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku z niespełnieniem warunku określonego w art. 89 ust. 1h pkt 1 ustawy – Stowarzyszenie nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy – nie będzie przysługiwało mu prawo do złożenia wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej  tj. w Niemczech  na podstawie powołanych wyżej przepisów.

Podsumowując, Zainteresowany nie będzie miał także prawa do ubiegania się o zwrot podatku od wartości dodanej od zakupów towarów i usług dokonanych w Niemczech w ramach projektu pn.: „A”.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego. Tym samym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.