Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.200.2019.1.EZ
z 11 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w całości lub części w związku z realizacją projektu pn.: „X.” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w całości lub części w związku z realizacją projektu pn.: „X.”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, dążąc do poprawy jakości życia mieszkańców w zakresie poprawy dostępu do usług kulturalnych, zamierza zrealizować projekt pn.: „X.” (dalej: projekt, obiekt). Projekt będzie dofinansowany z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 – Podstawowe Usługi i Odnowa Wsi na Obszarach Wiejskich na operacje typu inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne.

Projekt ten będzie polegał na budowie obiektu kultury, tj. świetlicy wiejskiej w A. wraz z instalacjami wewnętrznymi: wodociągową, kanalizacyjną, CO, elektryczną, gazową, klimatyzacji, wentylacji, montażem pompy ciepła. Budynek posiadać będzie bryłę na rzucie prostokąta i usytuowany będzie frontem do drogi powiatowej. Będzie to budynek parterowy, niepodpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej, murowano-żelbetowej o formie architektonicznej dopasowanej do cech regionu, w którym zostanie wybudowany. Kryty będzie blachodachówką na dachu wielospadowym o kącie nachylenia połaci 30 stopni. W budynku świetlicy wiejskiej znajdować się będzie duże pomieszczenie świetlicy oraz pomieszczenia pomocnicze gospodarcze i sanitarne, kuchnia służąca do obsługi i potrzeb użytkowników budynku. Główne wejście do budynku znajdować się będzie w elewacji frontowej, a pomocnicze w ścianie szczytowej. Budynek ogrzewany będzie piecem gazowym i alternatywnie pompą ciepła. Budynek będzie ogólnodostępny i dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Powierzchnia zabudowy 288,00 m² + tarasy 187,36 m², powierzchnia użytkowa 236,39 m², kubatura netto 780,09 m³.

Celem realizacji Projektu jest „Wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich poprzez budowę w miejscowości A. ogólnodostępnego obiektu pełniącego funkcję kulturalną dla zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej i podniesienia atrakcyjności obszaru gminy.”

Realizacja projektu wpłynie na rozwój kulturalny mieszkańców terenu – inwestycja po oddaniu jej do użytku ma być miejscem ogólnie dostępnym dla mieszkańców. Świetlica wiejska po wybudowaniu pełnić będzie funkcje społeczne jako baza integracji środowiska lokalnego; edukacyjne poprzez organizowanie zajęć dla dzieci i młodzieży oraz kulturalne dzięki stworzeniu możliwości organizowania spotkań i wydarzeń o charakterze kulturalnym. W budynku docelowo prowadzone będą zajęcia o charakterze kulturalno-społeczno- edukacyjnym (np.: nauka gry na instrumentach muzycznych; zajęcia sportowe typu: fitness, taniec; zajęcia językowe; warsztaty artystyczne, itp.).

„X.” jest realizowana w ramach zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. W związku z realizacją ww. inwestycji, faktury z tytułu nabywanych towarów i usług na potrzeby jej realizacji będą wystawiane na Gminę.

Świetlica wiejska po wybudowaniu będzie służyć mieszkańcom wsi, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego, nie będzie służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Po wybudowaniu świetlica wiejska pozostanie własnością Gminy i będzie przekazana w nieodpłatne administrowanie innemu podmiotowi (np. Rada Sołecka).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w świetle obowiązujących przepisów, będzie miał prawo do odzyskania w całości lub części kwoty podatku VAT naliczonego z faktur związanych z realizacją projektu pn. „X.”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn.: „X.”, nie daje, w świetle art. 86 ust. 1, art. 87 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 994) (dalej: ustawa o VAT), prawa do odzyskania (w drodze odliczenia lub zwrotu) podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy ustalonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym, a Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT przy wykorzystaniu inwestycji.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników tego podatku uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych, do organów władz publicznych należy zaliczyć także jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy.

Jak przewiduje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). W świetle art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku VAT naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku VAT należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku VAT należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku VAT nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego lub zwrotu różnicy podatku VAT przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku VAT należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). W opisanym przypadku projekt realizowany jest w ramach tzw. zadań własnych Gminy nałożonych na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Budynek objęty robotami nie będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT, a jedynie realizuje zadania własne gminy z zakresu zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Tym samym Gmina realizując opisaną inwestycję nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, przez co brak będzie prawa do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy o samorządzie gminnym. Jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca, dążąc do poprawy jakości życia mieszkańców w zakresie poprawy dostępu do usług kulturalnych, zamierza zrealizować projekt pn. „X.”. Projekt będzie dofinansowany z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 – Podstawowe Usługi i Odnowa Wsi na Obszarach Wiejskich na operacje typu inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne. Projekt ten będzie polegał na budowie obiektu kultury, tj. świetlicy wiejskiej wraz z instalacjami wewnętrznymi: wodociągową, kanalizacyjną, CO, elektryczną, gazową, klimatyzacji, wentylacji, montażem pompy ciepła. Budynek posiadać będzie bryłę na rzucie prostokąta i usytuowany będzie frontem do drogi powiatowej. Będzie to budynek parterowy, niepodpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej, murowano-żelbetowej o formie architektonicznej dopasowanej do cech regionu, w którym zostanie wybudowany. Kryty będzie blachodachówką na dachu wielospadowym o kącie nachylenia połaci 30 stopni. W budynku świetlicy wiejskiej znajdować się będzie duże pomieszczenie świetlicy oraz pomieszczenia pomocnicze gospodarcze i sanitarne, kuchnia służąca do obsługi i potrzeb użytkowników budynku. Główne wejście do budynku znajdować się będzie w elewacji frontowej, a pomocnicze w ścianie szczytowej. Budynek ogrzewany będzie piecem gazowym i alternatywnie pompą ciepła. Budynek będzie ogólnodostępny i dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Celem realizacji Projektu jest „Wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich poprzez budowę w miejscowości A. ogólnodostępnego obiektu pełniącego funkcję kulturalną dla zaspokojenia potrzeb społeczności lokalnej i podniesienia atrakcyjności obszaru gminy.” Realizacja projektu wpłynie na rozwój kulturalny mieszkańców terenu – inwestycja po oddaniu jej do użytku ma być miejscem ogólnie dostępnym dla mieszkańców. Świetlica wiejska po wybudowaniu pełnić będzie funkcje społeczne jako baza integracji środowiska lokalnego; edukacyjne poprzez organizowanie zajęć dla dzieci i młodzieży oraz kulturalne dzięki stworzeniu możliwości organizowania spotkań i wydarzeń o charakterze kulturalnym. W budynku docelowo prowadzone będą zajęcia o charakterze kulturalno-społeczno-edukacyjnym (np.: nauka gry na instrumentach muzycznych; zajęcia sportowe typu: fitness, taniec; zajęcia językowe; warsztaty artystyczne, itp.). Projekt jest realizowany w ramach zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. W związku z realizacją ww. inwestycji, faktury z tytułu nabywanych towarów i usług na potrzeby jej realizacji będą wystawiane na Gminę. Świetlica wiejska po wybudowaniu będzie służyć mieszkańcom wsi, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego, nie będzie służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych. Po wybudowaniu świetlica wiejska pozostanie własnością Gminy i będzie przekazana w nieodpłatne administrowanie innemu podmiotowi (np. Rada Sołecka).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina będzie realizowała opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – świetlica wiejska po wybudowaniu będzie służyć mieszkańcom wsi, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego oraz nie będzie służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w odniesieniu do projektu pn.: „X.” Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub części z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a nabyte towary i usługi związane z realizacją ww. operacji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. zadania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na opisie zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności, że świetlica wiejska po wybudowaniu będzie służyć mieszkańcom wsi, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego, nie będzie służyć Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.