Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.219.2019.2.EW
z 21 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony w dniu 11 czerwca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X (dalej Wnioskodawczyni) wraz z mężem oraz Y (bratem Wnioskodawczyni) zakupili w 2008 r. do majątku prywatnego w udziałach po 1/3 każdy nieruchomość gruntową w miejscowości Z w gminie T, ziemię rolną będącą gruntami ornymi nieobjętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W celu uregulowania własności zakupionej nieruchomości w 2011 r. została zniesiona współwłasność, w wyniku której zostały wyodrębnione 4 księgi wieczyste, każdy z dotychczasowych współwłaścicieli stał się właścicielem 1 z trzech równych części pierwotnie zakupionej nieruchomości, dla których są prowadzone oddzielne księgi wieczyste oraz 1/3 udziału nieruchomości objętej czwartą księgą wieczystą. Od czasu zakupu do chwili obecnej nieruchomości wykorzystywane były jako rola. Nieruchomość została zakupiona do majątku prywatnego, działki nie są zabudowane, nie ma ani nie było na nich żadnych budynków, nie była prowadzona na nich żadna działalność gospodarcza, a jedynie prowadzona była uprawa rolna. Obecnie działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej. Wnioskodawczyni planuje obecnie sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego będącą wykonaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do przedmiotowych działek żadnych zorganizowanych działań marketingowych, nie podejmowała również ingerencji w strukturę gruntów (jak np. uzbrojenie terenu, zaopatrzenie działki w niezbędne media itp.). Mąż Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą niezwiązaną z przedmiotowymi działkami, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę w niezależnej firmie oraz jest współprowadzącą działalność gospodarczą męża. Wnioskodawczyni wraz z mężem rozważa sprzedaż przedmiotowych działek jednorazowo lub etapowo.

Z uwagi na to, że opis sprawy budził wątpliwości, pismem z dnia 27 maja 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.219.1.EW tut. organ wezwał o uzupełnienie wniosku poprzez doprecyzowanie opisu sprawy o następujące informacje:

1. Czy Wnioskodawczyni jest/była czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca, to z tytułu jakiej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest/była zarejestrowana jako podatnik VAT?
2. W jakim celu Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości gruntowej w 2008 r.?
3. Jakie są numery ewidencyjne działki, będącej własnością Wnioskodawczyni i działki, w której posiada 1/3 udziału?
4. Na czyj wniosek został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem wniosku?
5. Czy Wnioskodawczyni występowała o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym znajdują się działki?
6. Czy działki (lub ich części) będące przedmiotem zapytania były/będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy? Czy były/będą to umowy odpłatne i w jakim czasie obowiązywały?
7. W jaki sposób działki były/są wykorzystywane od momentu ich zakupu do momentu sprzedaży? Czy były/są wykorzystywane w działalności gospodarczej – w tym również w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.)?
8. Czy w odniesieniu do przedmiotowych działek wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeżeli tak, to należy wskazać: kiedy i na czyj wniosek decyzja została wydana?
9. Czy Wnioskodawczyni ogłaszała/będzie ogłaszać sprzedaż nieruchomości będących przedmiotem zapytania w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu?
10. Czy przed sprzedażą działek, Wnioskodawczyni zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości tych gruntów (np. uzbrojenie terenu, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia)? Jeśli tak, to jakie?
    
    

W piśmie z dnia 5 czerwca 2019 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu, Wnioskodawczyni wskazała, co następuje:

Ad 1.

Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą i była czynnym podatnikiem podatku VAT do dnia 31 grudnia 2007 r., a w dniu 10 stycznia 2008 r. złożyła wyrejestrowanie w VAT, tj. VAT-Z i aktualizację NIP-3 osoby fizycznej nieprowadzącej działalności oraz w dniu 8 stycznia 2008 r. została wydana decyzja Wójta Gminy będąca postanowieniem o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej działalności Wnioskodawczyni. Działalność dotyczyła głównie sprzedaży części motoryzacyjnych. W załączeniu Wnioskodawczyni przesyła kopię decyzji o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej.

Ad 2.

Wnioskodawczyni uznała, że zakup udziału w nieruchomości będzie dla niej bezpieczną lokatą oszczędności.

Ad 3.

Numery ewidencyjne działek składających się na nieruchomość będącą własnością Wnioskodawczyni to: 27/4, 27/6, 27/8, 27/12, 27/14, 27/16, 27/19, 27/21, 27/26. 27/28, 27/30, 27/31, natomiast numer działki której Wnioskodawczyni posiada 1/3 udziałów to 27/41.

Ad 4.

Wnioskodawczyni nie występowała z żadnym wnioskiem do Gminy o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie była w żaden sposób inicjatorem działań zmierzających do uchwalenia miejscowego planu.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. Ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945) na mocy art. 14 ust. 4 w związku z art. 14 ust. 1 Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego uchwalany jest z inicjatywy wójta/burmistrza/prezydenta bądź rady gminy.

Art. 14 ust. 1 „W celu ustaleniu przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy rada gminy podejmuje uchwalę o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zwanego dalej »planem miejscowym«, z zastrzeżeniem ust. 6”

art. 14 ust. 4 „Uchwałę o której mowa w ust. 1, rada gminy podejmuje z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, burmistrzu albo prezydenta miasta”.

Ad 5.

Nie, Wnioskodawczyni nie występowała o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym znajdują się działki.

Ad 6.

Działki będące przedmiotem zapytania nie były/nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy.

Ad 7.

Działki wykorzystywane były do upraw (np. kukurydzy) służących głównie własnym potrzebom chociaż zdarzało się również, że nadwyżki plonów Wnioskodawczyni sprzedawała, np. rolnikom na paszę.

Ad 8.

Dla przedmiotowych działek nie została wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ad. 9

Wnioskodawczyni nie zamierza ogłaszać sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania w środkach masowego przekazu, np. w sieci internetowej, prasie, radiu.

Ad 10.

Nie, Wnioskodawczyni nie zamierza poczynać jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości tych gruntów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż przedmiotowych działek z majątku prywatnego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż przedmiotowych działek etapami będzie miała wpływ na uznanie transakcji sprzedaży za działalność gospodarczą?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1.

Sprzedaż działek w miejscowości Z nie spowoduje uznania Wnioskodawczyni ani jej męża za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną transakcją, a co za tym idzie nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku VAT od tej transakcji. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu np.: o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu itp. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawczynię niezabudowanych działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były udostępnianie innym osobom w formie umowy dzierżawy, najmu, lub innych umów o podobnym charakterze. Nie były i nie będą ponoszone żadne koszty w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży. Z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że sprzedaż działek w miejscowości Z nie będzie opodatkowana podatkiem VAT gdyż następuję w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym a nie w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni, to czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie jednorazowa czy będzie się odbywała etapami nie ma wpływu na status transakcji i sprzedaż działek poprzez kilka transakcji nie spowoduje konieczności opodatkowania ich podatkiem VAT. Kwestia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem m.in. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą ten podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem oraz bratem zakupili w 2008 r. do majątku prywatnego w udziałach po 1/3 każdy nieruchomość gruntową, ziemię rolną będącą gruntami ornymi nieobjętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W celu uregulowania własności zakupionej nieruchomości w 2011 r. została zniesiona współwłasność, w wyniku której zostały wyodrębnione 4 księgi wieczyste, każdy z dotychczasowych współwłaścicieli stał się właścicielem 1 z trzech równych części pierwotnie zakupionej nieruchomości dla których są prowadzone oddzielne księgi wieczyste oraz 1/3 udziału nieruchomości objętej czwartą księgą wieczystą. Od czasu zakupu do chwili obecnej nieruchomości wykorzystywane były jako rola. Nieruchomość została zakupiona do majątku prywatnego, działki nie są zabudowane, nie ma ani nie było na nich żadnych budynków, nie była prowadzona na nich żadna działalność gospodarcza a jedynie prowadzona była uprawa rolna. Obecnie działki są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej. Wnioskodawczyni planuje obecnie sprzedaż przedmiotowych działek z majątku osobistego będącą wykonaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do przedmiotowych działek żadnych zorganizowanych działań marketingowych, nie podejmowała również ingerencji w strukturę gruntów (jak np.: uzbrojenie terenu, zaopatrzenie działki w niezbędne media itp.). Mąż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą nie związaną z przedmiotowymi działkami a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę w niezależnej firmie oraz jest współprowadzącą działalność gospodarczą męża. Zainteresowana wraz z mężem rozważa sprzedaż przedmiotowych działek jednorazowo lub etapowo. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą i była czynnym podatnikiem podatku VAT do dnia 31 grudnia 2007 r., a w dniu 10 stycznia 2008 r. złożyła wyrejestrowanie w VAT, tj. VAT-Z i aktualizację NIP-3 osoby fizycznej nieprowadzącej działalności oraz w dniu 8 stycznia 2008 r. została wydana decyzja Wójta Gminy będąca postanowieniem o wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej działalności Wnioskodawczyni. Działalność dotyczyła głównie sprzedaży części motoryzacyjnych. Wnioskodawczyni uznała, że zakup udziału w nieruchomości będzie dla niej bezpieczną lokatą oszczędności. Numery ewidencyjne działek składających się na nieruchomość będącą własnością Wnioskodawczyni to: 27/4, 27/6, 27/8, 27/12, 27/14, 27/16, 27/19, 27/21, 27/26. 27/28, 27/30, 27/31, natomiast numer działki której Wnioskodawczyni posiada 1/3 udziałów to 27/41. Wnioskodawczyni nie występowała z żadnym wnioskiem do Gminy o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie była w żaden sposób inicjatorem działań zmierzających do uchwalenia miejscowego planu. Zainteresowana nie występowała o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym znajdują się działki. Działki będące przedmiotem zapytania nie były/nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np.: umowy najmu, dzierżawy. Działki wykorzystywane były do upraw (np. kukurydzy) służących głównie własnym potrzebom, chociaż zdarzało się również, że nadwyżki plonów wnioskodawczyni sprzedawała, np. rolnikom na paszę. Dla przedmiotowych działek nie została wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawczyni nie zamierza ogłaszać sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem zapytania w środkach masowego przekazu, np. w sieci internetowej, prasie. radiu. Zainteresowana nie zamierza poczynać jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości tych gruntów.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy sprzedaż działek będzie czynnością opodatkowaną i czy sprzedaż przedmiotowych działek etapami będzie miała wpływ na uznanie transakcji sprzedaży za działalność gospodarczą.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawczyni należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek stanowiących wyłącznie własność Wnioskodawczyni i udziału w działce 27/41 Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, wystąpienie o warunki zabudowy, wnioskowanie o objęcie nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców, itd.).

Zatem w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni dokonując dostawy działek będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dokonując dostawy działek opisanych we wniosku Wnioskodawczyni będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego transakcje zbycia ww. działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższego nie zmienia fakt, że – jak wskazano w opisie sprawy – Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż przedmiotowych działek jednorazowo lub etapowo. Dla oceny, czy sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT nie ma bowiem znaczenia to, czy czynności zbycia dokonuje się w jednej, czy w kilku transakcjach, ale czy w odniesieniu do tej czynności zbywca występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż opisanych we wniosku działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez wpływu na uznanie transakcji sprzedaży za działalność gospodarczą będzie miało to, czy Wnioskodawczyni podejmie decyzję o jednorazowej sprzedaży działek, czy sprzedaż występować będzie etapami.

W konsekwencji stanowisko przedstawione we wniosku oceniono jako prawidłowe.

W tym miejscu należy podkreślić, że wydana interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów niż dla Wnioskodawczyni, np. dla męża lub brata Wnioskodawczyni. Chcąc uzyskać interpretację indywidualną w odniesieniu do swoich praw lub/i obowiązków podatkowych, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zauważyć również należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.