Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.259.2019.2.AKR
z 18 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 16 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 11 czerwca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (…) (dalej: Powiat, Wnioskodawca) realizuje zadania własne w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, czyli mieszkańców Powiatu. Podstawowym aktem prawnym regulującym działalność Powiatu, jako organu władzy publicznej jest ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 511 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie powiatowym). Powiat na mocy art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego (Dz. U. z 1998 r. Nr 96, poz. 603 z późn. zm.) stanowi jednostkę samorządu terytorialnego.

Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, będący jednostką samorządu terytorialnego, uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej zgodnie z art. 16 ust. 2 Konstytucji oraz wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone dla innych organów władzy publicznej zgodnie z art. 163 Konstytucji. W swoich działaniach organy samorządu korzystają ze środków prawnych właściwych władzy państwowej.

Działając we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, m.in. w zakresie edukacji publicznej, pomocy społecznej, transportu zbiorowego i dróg publicznych czy gospodarki nieruchomościami.

Wnioskodawca planuje sprzedaż niezabudowanej działki gruntu nr 5/39, (…), o powierzchni 1,2321 ha, (…), oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako użytek: RIVa i RV – „grunty orne”, dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Aktualnie przedmiotowa działka gruntu stanowi własność Powiatu w wyniku zawarcia dnia 6 kwietnia 2006 r. z Agencją Nieruchomości Rolnych Własności Rolnej Skarbu Państwa umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości (…) z przeznaczeniem pod usługi oświaty, wychowania, sportu i rekreacji.

Decyzją z dnia 16 maja 2006 r. (…) Zarząd Powiatu orzekł o oddaniu w trwały zarząd Zespołowi Szkół przedmiotową niezabudowaną nieruchomość gruntową.

Dnia 30 kwietnia 2010 r. wskazany powyżej trwały zarządca zawarł na okres 3 lat umowę dzierżawy z Panem A – właścicielem gospodarstwa rolnego (…). Umowa dzierżawy zawarta została z przeznaczeniem gruntu na uprawę rolną i tak też przedmiotowy grunt był wykorzystywany przez Pana A. Po upłynięciu terminu na jaki została zawarta wskazana powyżej umowa dzierżawy trwały zarządca dnia 25 kwietnia 2013 r. zawarł ze wskazanym powyżej A umowę użyczenia (…) na okres 10 lat licząc od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r. Umowa użyczenia gruntu również określała przeznaczenie gruntu na uprawę rolną, grunt był wykorzystywany przez Pana A zgodnie z tym przeznaczeniem.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 701 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Decyzją z dnia 30 lipca 2015 r. Zarząd Powiatu orzekł o wygaśnięciu z dniem 31 sierpnia 2014 r. trwałego zarządu Zespołu Szkół z równoczesnym ustanowieniem z dniem 1 września 2014 r. trwałego zarządu dla Centrum Kształcenia Zawodowego.

Decyzją z dnia 12 lipca 2017 r. (…) Zarząd Powiatu postanowił wygasić trwały zarząd sprawowany przez Centrum Kształcenia Zawodowego w stosunku do ww. nieruchomości.

Należy ponadto podkreślić, że wskazana umowa użyczenia zawarta z Panem A, została wypowiedziana z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym decyzja o wygaszeniu trwałego zarządu stała się ostateczna.

Zgodnie z wypisem z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego – Miasto zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 października 2013 r., działka gruntu nr 5/39, (…), leży na terenie o przeznaczeniu AG/43 tereny aktywności gospodarczej, w obszarze strefy ochrony konserwatorskiej zabytków archeologicznych, równoznacznej z obszarem ujętym w gminnej ewidencji zabytków na terenie miasta w granicach administracyjnych, oznaczonej na rysunku symbolem OW. Na działce lokalizacja stanowiska archeologicznego (…).

Z § 4 pkt 18 Uchwały (…) Rady Miejskiej z dnia 24 października 2013 r. w sprawie uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego – Miasto, wynika w szczególności, że dla terenów oznaczonych symbolem AG/(1-49) uchwalono przeznaczenie podstawowe – tereny aktywności gospodarczej. Dla terenów AG (aktywności gospodarczej) – w tym handel hurtowy i detaliczny (o powierzchni sprzedażowej nieprzekraczającej 2000 m²) obowiązuje m.in.:

1. dopuszczalne funkcje uzupełniające:
   1. bazy, składy, magazyny i usługi,
   2. obiekty biurowe,
   3. obiekty rzemieślnicze,
   4. tereny obsługi komunikacyjnej, stacje obsługi i kontroli pojazdów; remontowe środków transportu, sprzętu budowlanego, komunalnego lub rolniczego, myjnie pojazdów,
   5. elementy reklamowe,
   6. zieleń urządzona,
   7. urządzenia towarzyszące,
2. lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy i urządzania terenu:
   1. wysokość zabudowy nie może przekroczyć 16 m licząc od poziomu terenu (najniższego) do najwyższego punktu dachu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania VAT planowanej sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nabycie przez Powiat niezabudowanej działki gruntu nr 5/39, (…), nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również nie podlegało zwolnieniu z podatku VAT z uwagi, iż przedmiotowa działka gruntu została nabyta w formie umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa – akt notarialny z dnia 6.04.2006 r., (…). W związku z powyższym dla przedmiotowej czynności cywilnoprawnej nie była wystawiana faktura VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż nieruchomości, stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu nr 5/39 będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową 23% VAT, czy też korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości, stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu nr 5/39 będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W odniesieniu do powyższych przepisów ustawy o VAT stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Kwestią kluczową jednak jest ustalenie czy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową VAT, czy też korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego wniosku, działka gruntu nr 5/39 przeznaczona jest pod zabudowę. Zatem przedmiotowa działka jest terenem niezabudowanym będącym terenem budowlanym. W związku z powyższym, przy planowanej sprzedaży działki gruntu nr 5/39 nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia z VAT określonego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe zwolnienie od podatku dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości z dnia 6 kwietnia 2006 r., zatem Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy jej nabyciu. Ponadto, nieruchomość wykorzystywana była wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT, gdyż była przedmiotem dzierżawy do celów uprawy rolnej, korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT na postawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla planowanej sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nr 5/39.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości, stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu nr 5/39 będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat realizuje zadania własne w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, czyli mieszkańców. Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje sprzedaż niezabudowanej działki gruntu nr 5/39. Aktualnie przedmiotowa działka gruntu stanowi własność Powiatu w wyniku zawarcia dnia 6 kwietnia 2006 r. z Agencją Nieruchomości Rolnych Własności Rolnej Skarbu Państwa umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości z przeznaczeniem pod usługi oświaty, wychowania, sportu i rekreacji. Decyzją z dnia 16 maja 2006 r. Zarząd Powiatu orzekł o oddaniu w trwały zarząd Zespołowi Szkół przedmiotową niezbudowaną nieruchomość gruntową. Dnia 30 kwietnia 2010 r. wskazany powyżej trwały zarządca zawarł na okres 3 lat umowę dzierżawy z właścicielem gospodarstwa rolnego. Umowa dzierżawy zawarta została z przeznaczeniem gruntu na uprawę rolną i tak też przedmiotowy grunt był wykorzystywany. Po upłynięciu terminu na jaki została zawarta wskazana powyżej umowa dzierżawy trwały zarządca dnia 25 kwietnia 2013 r. zawarł ze wskazanym powyżej z tą samą osobą umowę użyczenia na okres 10 lat licząc od dnia 1 maja 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r. Umowa użyczenia gruntu również określała przeznaczenie gruntu na uprawę rolną, grunt był wykorzystywany zgodnie z tym przeznaczeniem.

Decyzją z dnia 30 lipca 2015 r. Zarząd Powiatu orzekł o wygaśnięciu z dniem 31 sierpnia 2014 r. trwałego zarządu Zespołu Szkół z równoczesnym ustanowieniem z dniem 1 września 2014 r. trwałego zarządu dla Centrum Kształcenia Zawodowego. Decyzją z dnia 12 lipca 2017 r. Zarząd Powiatu postanowił wygasić trwały zarząd sprawowany przez Centrum Kształcenia Zawodowego w stosunku do ww. nieruchomości.

Zgodnie z wypisem z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka gruntu nr 5/39 leży na terenie o przeznaczeniu AG/43 tereny aktywności gospodarczej, w obszarze strefy ochrony konserwatorskiej zabytków archeologicznych, równoznacznej z obszarem ujętym w gminnej ewidencji zabytków na terenie miasta w granicach administracyjnych, oznaczonej na rysunku symbolem OW. Na działce lokalizacja stanowiska archeologicznego (…).

Dla terenów oznaczonych symbolem AG/(1-49) uchwalono przeznaczenie podstawowe – tereny aktywności gospodarczej. Dla terenów AG (aktywności gospodarczej) – w tym handel hurtowy i detaliczny (o powierzchni sprzedażowej nieprzekraczającej 2000 m²) obowiązuje m.in.:

1. dopuszczalne funkcje uzupełniające:
   1. bazy, składy, magazyny i usługi,
   2. obiekty biurowe,
   3. obiekty rzemieślnicze,
   4. tereny obsługi komunikacyjnej, stacje obsługi i kontroli pojazdów; remontowe środków transportu, sprzętu budowlanego, komunalnego lub rolniczego, myjnie pojazdów,
   5. elementy reklamowe,
   6. zieleń urządzona,
   7. urządzenia towarzyszące,
2. lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy i urządzania terenu:
   1. wysokość zabudowy nie może przekroczyć 16m licząc od poziomu terenu (najniższego) do najwyższego punktu dachu.

Nabycie przez Powiat niezabudowanej działki gruntu nr 5/39, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również nie podlegało zwolnieniu z podatku VAT z uwagi, iż przedmiotowa działka gruntu została nabyta w formie umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. W związku z powyższym dla przedmiotowej czynności cywilnoprawnej nie była wystawiana faktura VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości – działki niezabudowanej nr 5/39.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Powiat będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy). W szczególności, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 15 ust. 6 ustawy. Powiat poprzez sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku wykonywać będzie co prawda zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został powołany, jakkolwiek czynność tę będzie wykonywać na podstawie umowy cywilnoprawnej, będąc jednocześnie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność Powiatu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się z kolei do zastosowania właściwej stawki podatku lub zwolnienia od podatku należy wskazać, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w przywołanym przepisie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego przepisu wynika, że przeznaczenie nieruchomości należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w oparciu o wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Zatem, jak wskazał Wnioskodawca, dla przedmiotowej działki został uchwalany plan zagospodarowania przestrzennego z którego wynika, że działka ta leży na terenie o przeznaczeniu AG/43 tereny aktywności gospodarczej, w obszarze strefy ochrony konserwatorskiej zabytków archeologicznych, równoznacznej z obszarem ujętym w gminnej ewidencji zabytków na terenie miasta w granicach administracyjnych, oznaczonej na rysunku symbolem OW. Na działce lokalizacja stanowiska archeologicznego (…).

Mając zatem na uwadze opis sprawy, należy stwierdzić, że działka nr 5/39 stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym określonym w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem zastosowania do sprzedaży przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT konieczne jest zatem wykorzystywanie towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia towaru. Przedmiotowe przesłanki do zastosowania opisywanego zwolnienia muszą być spełnione łącznie.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie przez Powiat niezabudowanej działki gruntu nr 5/39, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również nie podlegało zwolnieniu z podatku VAT z uwagi, iż przedmiotowa działka gruntu została nabyta w formie umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 5/39 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w tym przepisie. W omawianej sprawie działka gruntu została nabyta w formie umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości, zatem przy nabyciu nieruchomości podatek naliczony w ogóle nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia. Bowiem, warunek braku prawa do odliczenia określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy odczytywać jako odnoszący się do sytuacji, gdy dana czynność (sprzedaż) była opodatkowana, ale wynikający z tej czynności podatek naliczony nie mógł być odliczony przez nabywcę.

Z uwagi na fakt, że do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, konieczne jest spełnienie dwóch warunków, o których mowa w tym przepisie, a w analizowanej sprawie warunek dotyczący prawa do odliczenia podatku naliczonego nie zostanie spełniony, to badanie drugiego warunku stało się bezprzedmiotowe.

Resumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr 5/39 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy. Zatem, sprzedaż przedmiotowej działki będzie opodatkowana podatkiem VAT z zastosowaniem stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.