Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.189.2019.1.JC
z 4 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Rozwiązanie Spółki i przeniesienie do Wnioskodawcy w jego wyniku Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Rozwiązanie Spółki i przeniesienie do Wnioskodawcy w jego wyniku Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. O. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa („O.”, „Spółka”) jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. O. prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży hurtowej mięsa w Polsce oraz posiada wieloletnie doświadczenie w branży przetwórstwa mięsa. O. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”).

2.Jedynym komandytariuszem Spółki jest „A.” Spółka Akcyjna („Wnioskodawca”, „Komandytariusz”), będąca przedsiębiorstwem wielozakładowym z pełnym profilem produkcyjnym, prowadzącym działalność w szczególności w zakresie uboju i przetwórstwa. Z kolei komplementariuszem Spółki jest Z. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Komplementariusz”). Zarówno Komandytariusz jak i Komplementariusz są polskimi rezydentami podatkowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) oraz zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego.

3.Wnioskodawca stał się wspólnikiem Spółki na skutek przejęcia grupy spółek, której Spółka była członkiem. Przejęcie tej grupy nastąpiło od podmiotów trzecich, niepowiązanych z Komandytariuszem. Obecnie Komandytariusz planuje proces konsolidacji przejętej grupy kapitałowej. W tym zakresie wspólnicy Spółki planują zgodnie z przepisami art. 103 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 2 i 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego („Rozwiązanie”). Zgodnie z wyżej wskazanymi przepisami oraz doktryną, wspólnicy mogą uzgodnić inny (niż likwidacja) sposób zakończenia działalności spółki, polegający na m.in. przejęciu przedsiębiorstwa spółki przez jednego lub kilku wspólników z obowiązkiem rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami.

4. Umowa Spółki przewiduje, że w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się jej likwidację na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych, jednakże w ramach procesu Rozwiązania, wspólnicy uzgodnią, że Spółka zakończy swoją działalności bez przeprowadzania likwidacji. Uzgodnienie wspólników obejmie także porozumienie co do rozliczenia pomiędzy sobą majątku Spółki. Wspólnicy O. porozumieją się co do rozliczenia w ten sposób, że majątek O., który wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej wraz z zapleczem kadrowym („Zakład”) zostanie wydany na rzecz Komandytariusza oraz w konsekwencji Komandytariusz przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo O. w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, natomiast majątek O. w części przypadającej na udział Komplementariusza (Z.) zostanie spłacony mu poprzez wydanie środków pieniężnych. Wspólnicy O. uzgodnią również, że przedsiębiorstwo O. wraz z jej zapleczem kadrowym zostanie przeniesione do oddziału Komandytariusza znajdującego się w Polsce, który nie jest odrębnym podmiotem, a jedynie wyodrębnioną jednostką wewnętrzną Komandytariusza.

Po przeniesieniu majątku rozwiązywanej O., złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy (winno być: Spółki) z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Składniki majątkowe przedsiębiorstwa Spółki

1. Na moment przeniesienia do Komandytariusza, Zakład Spółki obejmować będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych.


2. Zespół składników majątkowych niematerialnych i materialnych, przy pomocy których O. aktualnie prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo O.
   
2. Środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego w postaci maszyn i urządzeń do produkcji mięsa oraz wyrobów mięsnych, m.in. linie produkcyjne, krajalnice, nadziewarki, kotły warzelne, masownice, urządzenia wędzarnicze, urządzenia transportowe, instalacje i urządzenia chłodnicze, wagi, klimatyzatory, wyposażenie laboratoryjne, urządzenia etykietujące, maszyny pakujące.
   
3. Inne środki trwałe wykorzystywane w działalności Spółki, takie jak inwestycje w obcym środku trwałym (m.in. w budynku wykorzystywanym przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej), pojazdy samochodowe (w tym wykorzystywane w ramach leasingu), czy wyposażenie biurowe obejmujące m.in. komputery, drukarki, skanery, telefony, meble oraz inne wyposażenie wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.
   
4. Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dostawy produktów.
   
5. Zobowiązania, tj. w szczególności zobowiązania z tytułu umów, na podstawie których O. korzysta z nieruchomości, na której posadowiony jest wykorzystywany przez nią zakład produkcyjny, zobowiązania z tytułu umów najmu, leasingu, czy licencji na podstawie których Spółka używa posiadane aktywa, zobowiązania z tytułu umów ubezpieczenia, czy zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów bankowych.
   
6. Prawa i obowiązki z umów „przychodowych” oraz „kosztowych”, tj. w szczególności umów z kontrahentami na dostawę produktów, umów z podwykonawcami w zakresie transportu produktów, umów z dostawcami na dostawę towarów, umów leasingowych, umów na dostawę mediów, czy umowy na utylizację odpadów.
   
7. Wartości niematerialne i prawne w postaci licencji na oprogramowania komputerowe i księgowe.
   
8. Tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów.
   
9. Umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi i środki pieniężne, z wyjątkiem kwot przypadających na spłatę Komplementariusza.
   
   
   

3. W ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę zatrudnieni są także pracownicy, w szczególności pracownicy produkcyjni. Spółka współpracuje również z osobami świadczącymi usługi w ramach umów cywilnoprawnych.


4. Składniki majątku mające być przedmiotem wydania w związku z rozwiązaniem Spółki oraz zaplecze kadrowe stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Spółki funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe Zakładu będące przedmiotem wydania do Wnioskodawcy po Rozwiązaniu Spółki dalej zwane są „Składnikami Majątkowymi”.


5. W wyniku Rozwiązania Spółki oraz wydania Składników Majątkowych w ramach Zakładu wydanego do Wnioskodawcy nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Przedmiot wydania w związku z rozwiązaniem Spółki

1. Spółka przewiduje, że przedmiotem wydania w związku z Rozwiązaniem będzie Zakład, obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Spółki funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych (Składniki Majątkowe). Majątek, który będzie wydany w konsekwencji Rozwiązania będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Komandytariuszowi kontynuowanie działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych.

W związku z Rozwiązaniem i wydaniem Wnioskodawcy Zakładu, przeniesieni zostaną także wszyscy pracownicy Spółki w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy.


2. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnia, że:

1. Intencją jest, aby na Komandytariusza przeszły wszystkie zobowiązania związane z przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) umowy o przejęciu długu lub wyrażenie przez wierzyciela zgody na zmianę dłużnika. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem Spółki, nie zostanie przeniesiona na Komandytariusza w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. W takiej sytuacji, Komandytariusz może zostać jednak zobowiązany do zaspokojenia zobowiązań cywilnoprawnych Spółki w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Zakładem.
   
2. Wnioskodawca zakłada, że w ramach wydania przedsiębiorstwa w wyniku Rozwiązania, do Wnioskodawcy przejdą, w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy, wszyscy pracownicy zatrudnieni w Spółce. Pracownicy mogą jednak w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.
   
   

3. Wnioskodawca zwraca uwagę, że Rozwiązanie i wydanie Wnioskodawcy Zakładu jak również niniejszy wniosek nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych, tj. konsolidacji aktywów Wnioskodawcy (winno być: Spółki) z majątkiem Komandytariusza. Komandytariusz przejął bowiem grupę obejmującą Spółkę i dokonuje obecnie jej konsolidacji biznesowej, operacyjnej i procesowej w ramach swojej struktury organizacyjnej.

Wnioskodawca oprócz swojego zakładu głównego prowadzi działalność poprzez położone na terenie kraju oddziały. Komandytariusz planuje rozszerzyć strukturę oddziałową również o przedsiębiorstwo Spółki w drodze jej rozwiązania, przejęcie Zakładu i jego dalszego prowadzenia w formie oddziału Wnioskodawcy. Jest to zasadne działanie biznesowe powodujące unifikację struktury właścicielskiej, optymalizację procesów w celu uzyskania ich synergii oraz eliminujące przepływy wewnętrzne, duplikujące lub znoszące się funkcje operacje, jak również minimalizujące koszty związane z prowadzeniem odrębnego podmiotu. Działanie to jest również zasadne podatkowo. Obecnie to wspólnicy Spółki (w tym Komandytariusz) rozpoznają przychody i koszty wynikające z działalności Spółki przy jednoczesnym duplikowaniu funkcji księgowych, administracyjnych i organizacyjnych. Po Rozwiązaniu Spółki przychody i koszty te będzie nadal bezpośrednio rozpoznawać w swoim wyniku podatkowym Komandytariusz przy znacznym zmniejszeniu obowiązków rachunkowych i administracyjnych. Rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia jej likwidacji jest przy tym procesem nieskomplikowanym prawnie, efektywnym kosztowo i operacyjnie oraz możliwym do szybkiego przeprowadzenia.

Rozwiązanie Spółki i wydanie do Wnioskodawcy Zakładu pozwoli więc osiągnąć zakładane cele gospodarcze i inwestycyjne, osiągnąć efekt synergii, ograniczyć koszty prowadzenia działalności opartej obecnie o kilka podmiotów oraz rywalizować na rynku mięsnym i wędliniarskim przy postępującej jego konsolidacji. Jednocześnie nie zmienią się zasady opodatkowania dochodu realizowanego przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Rozwiązanie Spółki i przeniesienie do Wnioskodawcy w jego wyniku Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych?
2. Czy Rozwiązanie Spółki i przeniesienie do Wnioskodawcy w jego wyniku Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych wniosek został rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Rozwiązanie Spółki i przeniesienie do Wnioskodawcy w jego wyniku Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu (w tym zobowiązań) funkcjonalnie związanych i przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych nie będzie prowadziło do powstania przychodu opodatkowanego CIT.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”), do przychodów nie zalicza się m.in.:

3a) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

1. likwidacji takiej spółki,
2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów;

3b) wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

1. odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,
2. spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty.
   
   

Powyższe przepisy odnoszą się do likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, w szczególności do likwidacji spółki komandytowej.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, przepisy te mają także zastosowanie do innych niż likwidacja sposobów zakończenia działalności spółki komandytowej, w szczególności do rozwiązania tej spółki w trybie uproszczonym bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Stosując powyższe przepisy do Rozwiązania Spółki i otrzymania przez Wnioskodawcę w jego wyniku Składników Majątkowych w ramach wydania Zakładu, należy wskazać, że:

1. Środki pieniężne oraz wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, (pomniejszonej o należny podatek VAT) otrzymane w wyniku Rozwiązania Spółki i wydania jej Zakładu do Wnioskodawcy nie będą prowadziły do powstania przychodu, stosownie do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy CIT.
   
2. Pozostałe Składniki Majątkowe nie zostały zdefiniowane jako środki pieniężne, o których mowa w art. 12 ust. 4g ustawy CIT. Zastosowanie do nich znajdzie art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy CIT, zgodnie z którym nie stanowią przychodu wartości innych składników majątku niż środki pieniężne, w tym wierzytelności, otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji.
   
3. Wnioskodawca nie rozpozna przychodu podatkowego z tytułu otrzymania tych Składników Majątkowych w wyniku Rozwiązania i wydania Zakładu Spółki. Zgodnie z dalszym brzmieniem tego przepisu, przychód dla Wnioskodawcy powstanie natomiast z chwilą:
   

- odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 ustawy CIT stosuje się odpowiednio,

- spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty.

Tym samym, w stosunku do Składników Majątkowych innych niż środki pieniężne (lub wierzytelności uprzednio zarachowane jako przychód należny), moment ich opodatkowania CIT został przesunięty do czasu ich odpłatnego zbycia.

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, Rozwiązanie Spółki oraz otrzymanie przez niego Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie prowadziło do powstania przychodu opodatkowanego CIT. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

1. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 października 2018 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.402.2018.1.EN,
2. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.356.2017.1.JKT,
3. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 sierpnia 2017 r., nr 0112- KDIL2-1.4012.259.2017.1.DS,
4. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2017 r., nr S-ILPB4/423-334/13/17-S/MC,
5. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 września 2016 r., nr ILPB1-3/4510-1-7/16-2/DS,
6. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 czerwca 2015 r., nr IPTPB3/423- 86/14-3/KJ,
7. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 stycznia 2015 r., nr ILPB4/423-522/14-4/ŁM,
8. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 listopada 2015 r., nr IPPB3/4510-790/15-2/MS.
   
   

Podsumowując, stosownie do przepisów art. 12 ust. 4 pkt 3a i 3b ustawy CIT, zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Rozwiązanie Spółki oraz wydanie Komandytariuszowi Składników Majątkowych wchodzących w skład Zakładu nie będzie prowadziło do powstania przychodu opodatkowanego CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.