Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.190.2019.4.RK
z 11 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 11 kwietnia 2019 r., identyfikator poświadczenia przełożenia UPP ….), uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 6 czerwca 2019 r.) oraz pismem, które wpłynęło w dniu 10 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zmiany formy opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 maja 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.190.2019.1.RK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 maja 2019 r za pośrednictwem platformy ePUAP (data doręczenia 27 maja 2019 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ePUAP ….). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 6 czerwca 2019 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 3 czerwca 2019 r. Ww. uzupełnienie nie spełniało wymogów, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 czerwca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.190.2019.3.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, powtórnie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Powyższe wezwanie do uzupełnienia wniosku wysłano w dniu 25 czerwca 2019 r. Skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 2 lipca 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem, które wpłynęło 10 lipca 2019 r., nadanym za pośrednictwem …. w dniu 8 lipca 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 15 stycznia 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Wnioskodawca na podstawie pełnomocnictwa z dnia 26 stycznia 2017 r. upoważnił Panią X do załatwienia spraw związanych z dokonaniem wpisu do CEiDG, zgłoszeniem aktualizacji danych, zgłoszeniem zawieszenia lub wznowienia wykonywania działalności gospodarczej oraz zgłoszeniem wykreślenia wpisu w CEiDG. Co istotne. Wnioskodawca nie udzielił Pani X ani pełnomocnictwa szczególnego (PPS-1), ani ogólnego (PPO-1).

W dniu 22 stycznia 2018 r., Pani X dokonała zmiany formy prowadzenia dokumentacji księgowej Wnioskodawcy: z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podczas zmiany dokonanej na stronie internetowej CEiDG wyświetliły się kolejne okienka do zmiany opłaty podatku dochodowego. Pani X przez swoją nieuwagę nie zauważyła ich i automatycznie zmieniła Wnioskodawcy formę opodatkowania z podatku liniowego na podatek progresywny. O tym błędzie Pani X dowiedziała się dopiero po złożeniu zeznania rocznego PIT 36L, wskutek informacji uzyskanej z urzędu skarbowego o złożeniu nieprawidłowego zeznania, gdyż w trakcie roku Wnioskodawca oraz Pani X byli przeświadczeni o prawidłowości rozliczania podatku, zgodnie z art. 30c u.p.d.o.f. Świadczyło o tym choćby wpłacanie zaliczek na podatek dochodowy poprzez podanie w tytule przelewu „PIT-5L”.

W piśmie z dnia 29 maja 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie złożył korekty zeznania podatkowego na druku PIT-36. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie wszczął postępowania podatkowego w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 r. Wniosek o zmianę formy opodatkowania z dnia 22 stycznia 2018 r. został zgłoszony zgodnie zasadami dotyczącymi funkcjonowania Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 maja 2019 r.):

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f., może być złożone jedynie przez podatnika lub prawidłowo umocowanego pełnomocnika szczególnego lub ogólnego, na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa?
2. Czy w przypadku zgłoszenia zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. przez osobę niebędącą podatnikiem, pełnomocnikiem szczególnym lub ogólnym, na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa, zgłoszona zmiana wywołuje skutki prawne?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 9 ust. 4 u.p.d.o.f. może być złożone jedynie przez podatnika lub prawidłowo umocowanego pełnomocnika szczególnego lub ogólnego na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa. Zgłoszenie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku linowego, o którym mowa w art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. przez pełnomocnika Wnioskodawcy upoważnionego jedynie do wprowadzania zmian w CEiDG, ale niebędącego pełnomocnikiem szczególnym, ani ogólnym, na gruncie ustawy Ordynacja podatkowej było bezskuteczne.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 u.p.d.o.f. (obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku, obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nie późnej niż w dniu uzyskana pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowana dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f.). Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowana określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f.).

Na wstępie zauważyć należy, że przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - dalej o.p., nie zawierają szczególnych regulacji odnoszących się do realizacji obowiązku wynikającego z art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. W związku z tym możliwość złożenia przez pełnomocnika oświadczeń o sporządzeniu dokumentacji podatkowej musi zostać przeanalizowana w oparciu o inne przepisy. W pierwszej kolejności przeanalizować należy dopuszczalność złożenia przez pełnomocnika oświadczeń o sporządzeniu dokumentacji podatkowej na podstawie pełnomocnictwa ogólnego (art. 138d o.p.), bądź szczególnego (art. 138e o.p.), jak również możliwość zastosowania w tym wypadku przepisów rozdziału 9a działu III ustawy Ordynacja podatkowa.

Na podstawie art. 138a § 1 o.p., strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Pełnomocnictwo może być ogólne, szczególne albo do doręczeń (art. 138a § 2 o.p.). Stosownie do art. 138d § 1 o.p., pełnomocnictwo ogólne upoważnia do działania we wszystkich sprawach podatkowych oraz w innych sprawach należących do właściwości organów podatkowych. Natomiast zgodnie z art. 138e § 1 o.p., pełnomocnictwo szczególne upoważnia do działania we wskazanej sprawie podatkowej lub innej wskazanej sprawie należącej do właściwości organu podatkowego.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 28 sierpnia 2018 r., Nr 0114-KDIP2-2.4010.296.2018.1.AZ, do składania oświadczeń nie mogą mieć zastosowania przepisy dotyczące pełnomocnictwa szczególnego (art. 138e o.p.) zawarte w rozdziale 3a działu IV o.p. Przepisy te są bowiem zamieszczone w dziale IV - Postępowanie podatkowe i dotyczą udzielania takiego pełnomocnictwa w postępowaniu podatkowym i innych procedurach podatkowych (poprzez odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisów rozdziału 3a działu IV o.p. zawarte odpowiednio w art. 280 i art. 292 o.p.). Składanie oświadczeń o wyborze formy opodatkowania nie następuje w ramach procedur podatkowych, lecz poza tymi procedurami. W dziale IV - Postępowanie podatkowe, są także zamieszczone przepisy dotyczące pełnomocnictwa ogólnego (art. 138d o.p.). Jak już wskazano powyżej, pełnomocnictwo ogólne upoważnia do działania we wszystkich sprawach podatkowych oraz w innych sprawach należących do właściwości organów podatkowych. Nie ma wątpliwości, że pełnomocnictwo ogólne może być złożone także przed wszczęciem procedury podatkowej lub innej procedury należącej do właściwości organów podatkowych.

W ocenie organu podatkowego, interpretacja przepisu art. 138d § 1 o.p. powinna uwzględniać, że przepis ten znajduje się w dziale IV - Postępowanie podatkowe. W konsekwencji oznacza to, że pełnomocnictwo ogólne jest podobnie, jak pełnomocnictwo szczególne, tylko pełnomocnictwem procesowym.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w literaturze przedmiotu (por. Stachurski Wojciech (w) Etel Leonard (red.) Dowgier Rafał, Pietrasz Piotr, Popławski Mariusz, Presnarowicz Sławomir, Teszner Krzysztof, Ordynacja podatkowa, Komentarz aktualizowany, LEX, stan prawny: 1 stycznia 2018 r. oraz Kalinowski Marek, Masternak Marian (w) Brzeziński Bogumił (red.), Morawski Wojciech (red.), Filipczyk Hanna, Janicki Tomasz, Kalinowski Marek, Lasiński-Sulecki Krzysztof, Masternak Marian, Nita Adam, Olesińska Agnieszka, Orłowski Janusz, Prejs Ewa, Pustuł Jowita, Nowelizacja Ordynacji podatkowej. Zmiany wprowadzone ustawą z dnia 10 września 2015 r.).

Bez względu na powyższe, stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, należy wskazać, że Wnioskodawca nie udzielił Pani X pełnomocnictwa szczególnego, ani pełnomocnictwa ogólnego. Natomiast udzielone pełnomocnictwo obejmowało jedynie upoważnienie do załatwienia spraw związanych z dokonaniem wpisu do CEiDG, zgłoszeniem aktualizacji danych, zgłoszeniem zawieszenia lub wznowienia wykonywania działalności gospodarczej oraz zgłoszeniem wykreślenia wpisu w CEiDG.

W konsekwencji, zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. może być złożone jedynie przez podatnika lub prawidłowo umocowanego pełnomocnika szczególnego lub ogólnego na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa. Zgłoszenie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, o którym mowa w art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. przez pełnomocnika Wnioskodawcy upoważnionego jedynie do wprowadzania zmian w CEiDG, ale niebędącego pełnomocnikiem szczególnym, ani ogólnym na gruncie ustawy Ordynacja podatkowa, było bezskuteczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu 22 stycznia 2018 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 9a ust. 2a ww. ustawy, podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie zaś do art. 9a ust. 2b ww. ustawy, dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (art. 9a. ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia, w określonym w przepisach terminie, jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładają na podatnika obowiązek zawiadomienia w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podatnicy stosownie do art. 9a ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 22 stycznia 2018 r. pełnomocnik Wnioskodawcy dokonał zmiany formy prowadzenia dokumentacji księgowej Wnioskodawcy: z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podczas zmiany dokonanej na stronie internetowej CEiDG wyświetliły się kolejne okienka do zmiany opłaty podatku dochodowego. Pełnomocnik przez swoją nieuwagę nie zauważył ich i automatycznie zmienił Wnioskodawcy formę opodatkowania z podatku liniowego na podatek progresywny.

W świetle powyższego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że dokonana w dniu 22 stycznia 2018 r. przez pełnomocnika Wnioskodawcy za pośrednictwem wniosku CEIDG zmiana sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i rezygnacja z opodatkowania w formie podatku liniowego wypełnia przesłanki skutecznej zmiany formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9a ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 22 stycznia 2018 r. i zmiana ta wywołała skutek prawny co do zasad opodatkowania na rok 2018.

Zatem, stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest wyłącznie kwestia zmiany formy opodatkowania dokonana w dniu 22 stycznia 2018 r. Podkreślić przy tym należy, że ocena w zakresie, czy wybór ww. formy opodatkowania był wynikiem błędu (pomyłki), czy też, czy pełnomocnik Wnioskodawcy był umocowany do działania przed CEiDG, wykracza poza ramy indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Podnieść także należy, że przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy, które obowiązywały do dnia 31 grudnia 2018 r., gdyż przyjmując za Wnioskodawcą, że zawiadomienie o zmianie formy opodatkowania zostało dokonane w dniu 22 stycznia 2018 r. zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 22 stycznia 2018 r.

Należy podkreślić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.