Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.257.2019.1.AK
z 15 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w wysokości wskazanej na fakturze wystawionej przez kontrahenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w wysokości wskazanej na fakturze wystawionej przez kontrahenta.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem jego działalności jest dystrybucja produktów alkoholowych.

W związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi VAT Wnioskodawca nabywa szereg usług związanych z promocją i reklamą (dozwoloną prawem) jego produktów.

Wnioskodawca nabywa takie usługi m.in. od dostawców świadczących usługi reklamy i promocji w Internecie. Usługi te podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce wg stawki 23%. Jednym z dostawców usług jest polska spółka będąca częścią międzynarodowej korporacji świadczącej usługi udostępniania platformy reklamowej w Internecie (w ramach usługi Wnioskodawca samodzielnie tworzy reklamy, dostawca w jego imieniu je emituje do wybranych przez Wnioskodawcę grup docelowych). Wynagrodzenie za tego rodzaju usługi reklamy (udostępnianie platformy reklamowej) świadczone przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy może być określone w walucie obcej (np. EUR, USD). Dostawca usługi, wystawiając Wnioskodawcy faktury za świadczone usługi przelicza wynagrodzenie ustalone za usługi w walucie obcej na PLN. Następnie określa na fakturze sprzedaży kwotę podatku VAT w PLN. Stosuje przy tym kurs danej waluty odbiegający od kursu waluty ogłoszonego przez NBP (czy Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający wykonania usługi (dzień powstania obowiązku podatkowego). Podmiot ten stosuje kursy walut ze stron (…) (które zasadniczo nie odbiegają istotnie, co do wartości od kursów wymiany walut publikowanych przez NBP/EBC). Tym niemniej nie są to kursy identyczne.

Wnioskodawca wielokrotnie interweniował i prosił kontrahenta o wystawienie faktury korygującej, uwzględniającej ustawowy mechanizm określenia na fakturze sprzedaży wysokości podatku VAT w PLN, jednak nie przyniosło to rezultatu.

Wnioskodawca i dostawca usług nie są podmiotami powiązanymi. Dostawca usług również jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony z faktur wystawianych przez kontrahenta w wysokości wskazanej na wystawionej przez kontrahenta fakturze?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji zastosowania przez wystawiającego fakturę VAT kontrahenta błędnego kursu walutowego, Wnioskodawca ma prawo w całości odliczyć VAT wynikający z tej faktury.

Prawo do odliczenia podatku po stronie nabywcy wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towarów lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).
   
   

Zatem nabyte usługi (czy towary), jeśli są związane – bezpośrednio lub pośrednio – z opodatkowanymi VAT dostawami towarów dokonywanymi przez Wnioskodawcę, dają mu prawo do odliczenia VAT naliczonego. Kwota podatku do odliczenia wynika z dokumentu sprzedaży wystawianego przez sprzedawcę.

Pewne ograniczenia w zakresie odliczenia VAT przewiduje art. 88 ustawy o VAT. Na podstawie tego artykułu m.in. nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, m.in. w przypadku, gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   • stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   • podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
4. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
5. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Faktur otrzymywanych przez Wnioskodawcę od kontrahenta z tytułu świadczonych usług reklamy i promocji (polegających na udostępnianiu platformy reklamowej w Internecie) nie dotyczą wyżej wskazane, ani też żadne inne ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Wystawiane przez kontrahenta faktury dotyczą faktycznie wykonanych usług, które Wnioskodawca w sposób stały zleca kontrahentowi (np. obsługa kampanii promocyjnej w Internecie).

Błąd kontrahenta w stosowaniu przepisów ustawy o VAT, dotyczących prawidłowego wystawienia faktury VAT z uwzględnieniem określenia kwoty podatku wziąwszy pod uwagę właściwy kurs wymiany walut (tj. art. 31a ustawy o VAT) nie jest przesłanką wyłączającą prawo nabywcy (podatnika, tutaj Wnioskodawcy) do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze.

Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 listopada 2009 r. nr ILPP2/443-1069/09-4/EN czy w interpretacji z dnia 9 października 2015 r. nr ILPP4/4512-1-239/15-2/BA. Podobny sposób rozumowania, potwierdzający brak ograniczeń w odliczeniu VAT naliczonego w podobnych sytuacjach można dostrzec w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2013 r., nr ITPP1/443 -213/13/MS, dotyczącej prawa do odliczenia VAT z faktury, w której sprzedawca zastosował błędną stawkę VAT (zamiast stawki 8% zastosowano 23% VAT). Podobne konkluzje zawiera interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.580.2017.1.AP. Należy tu zauważyć, że Wnioskodawca nie ma możliwości samodzielnego skorygowania błędu popełnionego przez kontrahenta w wystawionej przez niego fakturze. Błąd ten może zostać poprawiony w drodze wystawienia faktury korygującej, jednak uprawnienie do wystawienia takiej faktury posiada sprzedawca, a nie Wnioskodawca. Wnioskodawca, mimo wielkokrotnych próśb, takich faktur nie otrzymał.

Za określenie podstawy opodatkowania VAT i kwoty podatku odpowiada sprzedawca. To do sprzedawcy skierowane są normy wynikające z art. 31a ust. 1 ustawy o VAT (dotyczące przypadków, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej i przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski/EBC na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego).

W celu zachowania zasady neutralności VAT, skoro sprzedawca deklaruje na dokumencie sprzedaży podatek VAT w określonej wysokości i VAT ten uiszcza do organu podatkowego, Wnioskodawcy powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w tej samej kwocie, w jakiej deklaruje ten VAT sprzedawca.

W rozważanej sprawie nie wypełnia się zatem żadna negatywna przesłanka wykluczająca prawo Wnioskodawcy do odliczenia VAT.

Dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury, obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (odliczającego), najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia sposobu obliczenia VAT na fakturze ma drugorzędne znaczenie.

Wykazany w fakturze sprzedaży VAT dostawca ma obowiązek wykazać w swoim rozliczeniu VAT należnego za dany okres rozliczeniowy. Póki wysokość tego VAT nie zostanie w przewidziany przepisami sposób skorygowana, jest to VAT wynikający z funkcjonującego w obiegu prawnym dokumentu, z którego prawo do odliczenia przysługuje nabywcy. Zmiana wysokości tego VAT przez sprzedawcę (korekta) nie jest wobec tego sprzedawcy skuteczna, póki nie zostanie udowodnione, że nabywca również przyjął skorygowaną wysokość VAT do swojej wiadomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 11 ustawy – faktura powinna zawierać wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto).

Z ww. przepisu wynika, że ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość na wystawionej fakturze winna być wyrażona w walucie polskiej – jest to kwota podatku. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie wymienialnej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej.

Sposób przeliczania na złote kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych zawarty został w art. 31a ustawy.

Art. 31a ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy).

Na gruncie polskiego prawa podatkowego dopuszcza się otrzymywanie przez podatników od swoich kontrahentów faktur, na których podstawę opodatkowania określono w walucie obcej, z jednoczesnym wymogiem przeliczania przez podatników walut obcych na złote według przytoczonych wyżej zasad.

Wskazać jednak należy, że przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej, wykazanych na fakturze, dokonać powinien usługodawca lub dostawca towarów.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy usługi (towary), z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu usług (towarów) związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku przeliczenia wartości kwoty podatku na fakturze wyrażonej w walucie obcej po błędnym kursie. W takiej sytuacji, podatnik zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na tej fakturze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem jej działalności jest dystrybucja produktów alkoholowych. W związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi VAT Wnioskodawca nabywa szereg usług związanych z promocją i reklamą (dozwoloną prawem) jego produktów. Wnioskodawca nabywa takie usługi m.in. od dostawców świadczących usługi reklamy i promocji w Internecie. Usługi te podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce wg stawki 23%. Jednym z dostawców usług jest polska spółka (czynny podatnik VAT) będąca częścią międzynarodowej korporacji świadczącej usługi udostępniania platformy reklamowej w Internecie (w ramach usługi Wnioskodawca samodzielnie tworzy reklamy, dostawca w jego imieniu emituje je do wybranych przez Wnioskodawcę grup docelowych). Wynagrodzenie za tego rodzaju usługi reklamy (udostępnianie platformy reklamowej) świadczone przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy może być określone w walucie obcej (np. EUR, USD). Dostawca usługi, wstawiając Wnioskodawcy faktury za świadczone usługi przelicza wynagrodzenie ustalone za usługi w walucie obcej na PLN. Następnie określa na fakturze sprzedaży kwotę podatku VAT w PLN. Stosuje przy tym kurs danej waluty odbiegający od kursu waluty ogłoszonego przez NBP (czy Europejski Bank Centralny) na ostatni dzień roboczy poprzedzający wykonania usługi (dzień powstania obowiązku podatkowego). Podmiot ten stosuje kursy walut ze stron (…) (które zasadniczo nie odbiegają istotnie co do wartości od kursów wymiany walut publikowanych przez NBP/EBC). Tym niemniej nie są to kursy identyczne.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w sytuacji zastosowania przez wystawiającego fakturę VAT kontrahenta innego niż wynikający z przepisów ustawy kursu walutowego, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tej faktury, w kwocie jaka zostanie na niej wykazana.

Odpowiadając zatem na pytanie należy stwierdzić, że Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony z faktury wystawionej przez kontrahenta w wysokości wskazanej na wystawianej przez kontrahenta fakturze.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie i nie mogą one decydować o niniejszym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.