Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.195.2019.1.KK
z 9 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 maja 2019 r. (data wpływu 10 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu, wykorzystując w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej najpierw limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu, wykorzystując w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej najpierw limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka, Wnioskodawca) należy do międzynarodowej Grupy. Wnioskodawca tworzy w X Centrum, które świadczy kompleksowe i innowacyjne usługi w szczególności inżynieryjne, informatyczne i finansowe na rzecz podmiotów z grupy zlokalizowanych na całym świecie. Spółka zatrudnia w Polsce ponad 1000 wysoko wykwalifikowanych pracowników. Siedzibą i miejscem wykonywania działalności Spółki jest X, biurowiec przy ul. … Spółka w chwili obecnej nie posiada innych oddziałów. Dzięki międzynarodowej działalności Grupy pracownicy Spółki, biorą udział w realizacji najbardziej wymagających i złożonych projektów.

Podstawowa działalność Wnioskodawcy realizowana jest w dwóch głównych, szeroko rozumianych obszarach:

• Global Design Center (kompleksowe usługi inżynieryjne)
• Global Business Service (kompleksowe usługi finansowe i informatyczne)
  
  

W związku z przeprowadzoną w 2018 r. nowelizacją w Polsce systemu wspierania inwestorów, w szczególności umożliwieniem uzyskania wsparcia przez inwestorów świadczących usługi z obszaru tzw. nowoczesnych usług dla biznesu, Spółka, planując realizację nowej inwestycji wystąpiła z wnioskiem o decyzję o wsparciu do …

W dniu 31 stycznia 2019 r. Spółka uzyskała Decyzję o wsparciu nr …/2019 (dalej: Decyzja). W ramach przedstawionego planu biznesowego, Wnioskodawca zobowiązał się utworzyć w określonych w Decyzji terminach co najmniej 200 nowych miejsc pracy.

Decyzja dotyczy działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej na terenie wskazanym p. 1.2 decyzji (numery działek biurowca przy ul. …) oraz w zakresie określonym w ramach następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU:

• PKWiU 62 - usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane,
• PKWiU 63.11.1 - Usługi przetwarzania danych; usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) oraz pozostałe usługi związane z zapewnieniem infrastruktury dla technologii informatycznych i komputerowych,
• PKWiU 69.20.1 - Usługi w zakresie audytu finansowego,
• PKWiU 70 - usługi firm centralnych (head offices); usługi doradztwa związane z zarządzaniem,
• PKWiU 69.20.2 - usługi rachunkowo-księgowe,
  
• PKWiU 71 - usługi architektoniczne i inżynierskie; usługi w zakresie badań i analiz technicznych,
• PKWiU 72 - usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych,
• PKWiU 74.1 - usługi w zakresie specjalistycznego projektowania,
• PKWiU 74.90.13 - Usługi doradztwa w sprawach środowiska.
  
  

W p. II Decyzji określono następujące warunki, które przedsiębiorca jest zobowiązany spełnić:

• Poniesienia na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji o łącznej wartości co najmniej 39.315.475,00 zł po dniu wydania decyzji do dnia 31 grudnia 2022 r.
• Zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 1019 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, poprzez zatrudnienie, po dniu wydania decyzji, w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. 200 nowych pracowników i utrzymanie każdego nowoutworzonego miejsca pracy przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich utworzenia.
• Termin zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego poniesione koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane do dnia 31 grudnia 2022 r.
  
  

Decyzja Spółki wskazuje również, iż w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu utworzenia nowych miejsc pracy (przypadek Spółki), do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 260 nowo zatrudnionych pracowników.

Decyzja wskazuje ponadto kryterium ilościowe oraz kryteria jakościowe, które Spółka zobowiązuje się spełnić.

Spółka tym samym, na bazie otrzymanej Decyzji zaczęła realizować określoną inwestycję. Podstawowym jej celem jest zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, co w przypadku szerokiej działalności inżynieryjnej, finansowej i pokrewnej oznacza możliwość realizowania dla klientów większej ilości, często bardziej zaawansowanych i bardziej prestiżowych projektów. Pierwsi nowo zatrudnieni pracownicy (tacy, z którymi podpisano umowy o pracę po dniu wydania Decyzji) podjęli pracę w miesiącu marcu 2019 r., w tym samym miesiącu zostały poniesione pierwsze koszty pracy w odniesieniu do nowo zatrudnionych pracowników, bowiem zasadą stosowaną przez Spółkę jest wypłata wynagrodzeń za dany miesiąc w terminie do ostatniego dnia miesiąca. Wnioskodawca prowadzi i planuje prowadzić działalność na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu z wykorzystaniem pełnego potencjału pracowniczego, tj. realizować projekty zarówno przez nowo zatrudnionych inżynierów, informatyków, finansistów jak i pracowników dotychczas zatrudnionych.

W bliskiej przyszłości Spółka zamierza ubiegać się o kolejną decyzję o wsparciu w związku z planami dalszej rozbudowy Centrum dla nowej lokalizacji biurowej (w obecnej nie ma już miejsca na dalszy rozwój). Planuje się, iż przedmiot działalności określony kodami PKWiU w ramach nowej decyzji będzie tożsamy z przedmiotem działalności określonym w obecnie posiadanej Decyzji nr …/2019 a nowo zatrudnieni pracownicy w ramach nowej potencjalnej decyzji będą pracować zasadniczo na tych samych i analogicznych projektach i w pełnej kooperacji z pracownikami w dotychczasowej lokalizacji.

Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy celem kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej dla Decyzji. Analogicznie prowadzić będzie ewidencję wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy dla drugiego projektu (drugiej ewentualnej decyzji), aby w pełni poprawnie skalkulować limit zwolnienia.

W związku z faktem, że obecnie realizowana inwestycja oraz inwestycja w ramach planowanej do pozyskania nowej decyzji dotyczą tej samej działalności i służą zwiększeniu zdolności produkcyjnych i możliwości świadczenia nowoczesnych usług przez Spółkę a także w związku z faktem, iż wskazane usługi są świadczone w pełni elastycznie przez mieszane zespoły (pracownicy dotychczasowi i nowo zatrudnieni) w zależności od potrzeb projektowych, Spółka nie jest i nie będzie w stanie dokonać alokacji kosztów i przychodów ze sprzedaży projektów do poszczególnych decyzji.

Wielkość zwolnienia Spółka ustala w oparciu o dane jednostki prowadzącej działalność na terenie określonym w decyzji. W chwili obecnej jest to jedyna lokalizacja Spółki. Gdyby w przyszłości Spółka otworzyła nową lokalizację na terenie nie objętym żadną decyzją o wsparciu zwolnienie podatkowe byłoby kalkulowane jedynie w odniesieniu do jednostek zlokalizowanych na terenach wskazanych w decyzjach (wydzielonych organizacyjnie).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu, wykorzystując w konsekwencji prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej najpierw limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) oraz odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji prowadzenie jednej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej w sytuacji, gdy Spółka posiadać będzie dwie decyzje o wsparciu, w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji.

Wnioskodawca otrzymał decyzję o wsparciu w dniu 31 stycznia 2019 r. a więc na mocy obowiązującej od 30 czerwca 2018 r. Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji (Ustawa PSI). Obecnie, w związku z planowaną rozbudową zamierza pozyskać kolejną decyzję o wsparciu.

Zadaniem Spółki, dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) odrębnej od ewidencji działalności opodatkowanej. W pierwszej kolejności Wnioskodawca zamierza wykorzystać limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji.

Wnioskodawca wskazuje na literalne brzmienie art. 13 ust. 6 Ustawy PSI stanowiący iż w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenia pomocy publicznej następują zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Analogiczne przepisy wprowadzono również w zakresie posiadania przez przedsiębiorcę decyzji i zezwolenia (art. 13 ust. 7 wskazujący iż w takim przypadku zastosowanie znajdzie cytowany powyżej ust. 6) oraz w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę zezwoleń (znowelizowany został art. 12 ust. 2 Ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dalej Ustawa o SSE, który obecnie stanowi, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.

Wskazane przepisy nie formułują więc nakazu przypisywania dochodu do poszczególnych decyzji, czy zezwoleń. Przepisy, zarówno poprzednie jak i obecne wskazują jedynie na konieczność wydzielenia organizacyjnego działalności zwolnionej i opodatkowanej. Znowelizowany art. 17 ust. 4 Ustawy o PDOP brzmi co do meritum analogicznie jak przed nowelizacją, określając iż zwolnienia podatkowe przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu. W przypadku natomiast prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 6a działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Zauważyć należy, że powołane przepisy, które znalazły się w ustawie o wspieraniu inwestycji nakazujące rozliczanie pomocy zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu wskazują metodę rozliczania wykorzystania pomocy, która de facto nie mogłaby znaleźć zastosowania w sytuacji, w której ustawodawca wymagałby rozdziału dochodu na poszczególne decyzje.

Literalną wykładnię wskazanych przepisów wzmacnia wykładnia celowościowa. Na etapie prac legislacyjnych nad ustawą widoczna była intencja ustawodawcy w zakresie obecnego brzmienia przepisów uprawniających do łącznego ustalania dochodu i rezygnacji z wcześniej zgłoszonego pomysłu alokowania dochodu na poszczególne zezwolenia/decyzje. W stenogramie z posiedzenia Komisji Gospodarki i Rozwoju nr 109 z dnia 8 maja 2018 r. znajdujemy poprawkę (następnie przyjętą) Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii, Tadeusza Kościńskiego umożliwiającą łączną kalkulację dochodu na bazie nowych przepisów. „[...] W ich wyniku, zmiany do projektu ustawy o wspieraniu nowych inwestycji przewidują: a) uchylenie obowiązku rozdzielania dochodów na poszczególne zezwolenia/decyzje o wsparciu, w przypadku, gdy podatnik posiada więcej niż jedno zezwolenie/decyzje o wsparciu (brak obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji dla każdego zezwolenia/decyzji o wsparciu) [...].”

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo:

• w wyroku z dnia 18 września 2018 r. (sygn. akt II FSK 2409/16), Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż (...) brak jest podstaw do wywodzenia obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych przez Spółkę zezwoleń, określających poszczególne zadania inwestycyjne w tej samej SSE (...)”;
• w wyroku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 2233/16), Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż „(...) z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejno otrzymywanych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami”;
• w wyroku NSA z dnia 20 marca 2018 r. (sygn. akt II FSK 696/16) zgodnie z którym „(...) zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e.”.
  
  

Liczne są analogiczne orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w przedmiotowej kwestii przykładowo WSA we Wrocławiu z 30 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1309/16 czy też WSA w Łodzi z 26 października 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 646/16).

Również organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych potwierdziły stanowisko Wnioskodawcy.

Jako przykłady można wskazać:

• interpretację indywidualną z dnia 15 kwietnia 2019 r. (sygn. 0111-IBPB-1-3/4510/478/15-1/PC), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny „(...) Spółka stoi na stanowisku, że uzyskiwany przez nią dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE może korzystać ze zwolnienia z PDOP na podstawie Zezwolenia 1, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ew. wygaśnięciu Zezwolenia 1) z uzyskanego później Zezwolenia 2. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien wykorzystywać przysługującą pulę pomocy kierując się zasadą FIFO (ang. „first in, first out”), tj. chronologicznie - zaczynając od puli pomocy ustalonej dla Zezwolenia 1, a następnie wykorzystać pulę pomocy ustaloną na podstawie Zezwolenia 2.”
• interpretację indywidualną z dnia 9 sierpnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.320.2018.1.MM), która została wydana na gruncie obowiązującego art. 12 ust. 2 ustawy SSE, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny „(...) w przypadku posiadania przez Spółkę więcej niż jednego zezwolenia strefowego, za prawidłowe należy uznać objęcie zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, tj. Zezwolenia 2016, a po jego wyczerpaniu-limit dostępny w ramach kolejno wydanego Zezwolenia, tj. Zezwolenia 2017, czyli chronologicznie.”
• interpretację indywidualną z dnia 20 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.266.2018.1.IZ), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe następujące stanowisko podatnika i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny „(...) zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej, tj. Zezwolenia I, a po jego wyczerpaniu limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie, tj. Zezwolenia II, a następnie Zezwolenia III”.
  
  

Analogicznie:

DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.JKT)

DKIS w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT)

Reasumując - na bazie obowiązujących przepisów, stosując wskazane powyżej zasady ich wykładni wnioskować należy, iż dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) odrębnej od ewidencji działalności opodatkowanej, wykorzystując w pierwszej kolejności limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidulanej jest udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych oznaczone we wniosku nr 2, natomiast w pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w pkt 34a do ust. 1, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu zwolnionego spod opodatkowania. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Analiza powyższych przepisów wskazuje zatem na to, że na podatnikach prowadzących działalność na podstawie decyzji o wsparciu spoczywa obowiązek prowadzenia ewidencji zapewniającej wyłącznie określenie kwoty dochodu zwolnionego z podatku dochodowego oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. Ustawodawca nie wymaga natomiast prowadzenia odrębnych ewidencji dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o więcej niż jedną decyzję o wsparciu.

Podobne wnioski wynikają także z analizy art. 17 ust. 6a updop, zgodnie z którym w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka świadczy kompleksowe i innowacyjne usługi w szczególności inżynieryjne, informatyczne i finansowe. W 2019 r. Spółka otrzymała decyzję o wsparciu (dalej: „Decyzja”). Nowa inwestycja realizowana przez Wnioskodawcę na podstawie uzyskanej Decyzji (dalej: „Inwestycja”) ma na celu przede wszystkim zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, co oznacza możliwość realizowania dla klientów większej ilości, bardziej zaawansowanych i bardziej prestiżowych projektów. Obecnie Spółka prowadzi działalność tylko pod jednym adresem (określonym w Decyzji).

Wnioskodawca zamierza w przyszłości ubiegać się o kolejną decyzję o wsparciu w związku z planami dalszej rozbudowy firmy Wnioskodawcy dla nowej lokalizacji biurowej. Obecnie Spółka prowadzi odrębną ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy celem kalkulacji limitu pomocy publicznej dla Decyzji. Analogicznie Spółka prowadzić będzie ewidencję wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy dla kolejnej decyzji.

Wnioskodawca uważa, że dla celów określenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w ramach obecnie posiadanej decyzji o wsparciu oraz planowanej do pozyskania nowej decyzji, Spółka jest uprawniona do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności podlegającej zwolnieniu (wspólnej dla obecnej i przyszłej decyzji o wsparciu) odrębnej od ewidencji działalności opodatkowanej, wykorzystując w pierwszej kolejności limit pomocy publicznej w ramach obecnie posiadanej decyzji, a po jego wyczerpaniu limit ewentualnie dostępny w ramach kolejnej decyzji.

Na podstawie art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego.

W myśl art. 4 ustawy o WNI, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

W myśl art. 13 ust. 6 i ust. 8 ustawy o WNI, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z przywołanym wcześniej art. 17 ust. 4 updop, dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorca uzyskujący dochody korzystające ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, oraz podlegające opodatkowaniu, obowiązany jest zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie odrębnego wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej, z której dochód korzysta ze zwolnienia od opodatkowania oraz dla działalności, z której dochód podlega opodatkowaniu. Ww. przepisy nie nakazują natomiast, w przypadku prowadzenia działalności z której dochód jest zwolniony od podatku w związku decyzjami o wsparciu nowych inwestycji, aby traktować je odrębnie. W związku z tym, Spółka może prowadzić jedną, wspólną ewidencję dochodów uzyskiwanych na podstawie dwóch decyzji na potrzeby rozliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.