Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.361.2019.3.JC
z 23 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.), uzupełnionym w dniach 10 lipca 2019 r. (data wpływu 16 lipca 2019 r.) i 9 sierpnia 2019 r. (data wpływu 14 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży działki gruntu oznaczonej nr 199/24 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniach 16 lipca 2019 r. i 14 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży działki gruntu oznaczonej nr 199/24.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach złożonych przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Panią …;

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana …

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani … i Pan … (dalej: Zainteresowani) są współwłaścicielami nieruchomości gruntowej w udziale po 1/2, którą nabyli na podstawie umowy darowizny (od matki) z dnia 4 października 2011 r.

W maju 2012 roku po rozpatrzeniu wniosku złożonego przeze Zainteresowanych Wójt Gminy … ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 21 budynków mieszkalnych jednorodzinnych, na wydzielonych działkach pod tę zabudowę, wraz z dopuszczeniem wydzielenia działki pod funkcje drogi wewnętrznej dojazdowej.

W listopadzie 2013 roku Wójt Gminy … zatwierdził projekt podziału nieruchomości. W momencie wydania decyzji o podziale nieruchomości decyzja o warunkach zabudowy dla całej nieruchomości straciła ważność.

W maju 2019 roku Zainteresowani dokonali sprzedaży jednej działki z udziałem 1/21 w drodze. Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 17 maja 2019 r. wydanym z upoważnienia Wójta Gminy … miejscowy plan ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy …, zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy Nr … z dnia … 1992 r. ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa …. z dnia … 1992 r. Nr … poz. … stracił ważność z dniem … 2003 r. Na podstawie powyższego planu potwierdza się, że przedmiotowe działki położone są w obszarze, który zapisany był jako „1 RP - grunty orne”. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy … z dnia … 2001 r. działki położone są w obszarze, który zapisany jest jako „Tereny rolne, orne”. Do dnia wydania zaświadczenia nie wpłynęły żadne wnioski w sprawie ewentualnych zmian lub przekształceń w planach zagospodarowania tego terenu. Obecnie toczy się postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na ww. działkach. W obrębie nieruchomości nie planuje się lokalizacji elektrowni wiatrowych, jak również nie wprowadza się zmian do obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Działki nie znajdują się na obszarze objętym rewitalizacją.

Zainteresowani nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są płatnikami VAT.

Na wskazane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytania dnia 16 lipca 2019 r. udzielono następującej odpowiedzi:

1. czy nieruchomość gruntowa od momentu nabycia była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze, a jeśli tak - to w jakim okresie (miesiąc/rok)?
   Nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.
   
2. czy w przeszłości dokonywała Pani lub brat … zbycia jakichkolwiek innych nieruchomości, niż wskazana we wniosku?
   Tak - 2 zbycia:
   - dnia 29 kwietnia 2015 r. – wspólnie dokonaliście Państwo sprzedaży niezabudowanej działki gruntowej nr 199/4 o pow. 0,1323 na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej (wąski pas ziemi szerokości 9m przyległy do działki sąsiadów, na ogródek warzywny, przyobiecany przez dziadków i rodziców w przeszłości),
   - dnia 24 listopad 2014 r. - wspólnie dokonaliście Państwo darowizny na rzecz siostry niezabudowanej działki gruntowej nr 199/27 o pow. 0,4033 ha (przyległa do działki siostry) - równe rozliczenie rodzeństwa.
   
3. w jakim celu dokonali Państwo w listopadzie 2013 r. podziału nieruchomości gruntowej?
   Podziału nieruchomości gruntowej dokonaliśmy jako ewentualne zabezpieczenie przyszłości.
   
4. czy w jakikolwiek sposób przygotowywali Państwo grunt do sprzedaży (wykonanie przyłączy wodnych, kanalizacyjnych, gazowych, elektrycznych, itp.)?
   Nie - nie wykonaliśmy żadnych prac.
   
5. w jaki sposób sprzedana w maju 2019 r. działka była oferowana na sprzedaż (np. ogłoszenia w prasie, internecie, banery reklamowe, biuro obrotu nieruchomościami)?
   Baner reklamowy
   
6. czy przed sprzedażą działki udzielali Państwo nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) do występowania w Państwa imieniu w sprawach dotyczących działki objętej zakresem pytania, a jeżeli tak:
   - do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń, udzielili Państwo pełnomocnictw nabywcy (np. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, o wydanie zgody na wykonanie przyłączy),
   Nie udzielili Państwo nabywcy żadnego pełnomocnictwa.
   
7. na jaką ilość działek została podzielona nieruchomość gruntowa w listopadzie 2013 r.?
   24 działki
   
8. jaka ilość z wydzielonych w listopadzie 2013 r. działek została przez Państwa przeznaczona do sprzedaży?
   1 działka - darowizna siostrze,
   23 działki - w tym: 1 działka jako droga wewnętrzna.
   Z uwagi na posiadanie spadkobierców nie mamy pewności czy wszystkie działki będą przeznaczone do sprzedaży.
   
9. w jaki sposób działki będą oferowane na sprzedaż (czy przez ogłoszenia w prasie, internecie, banery ogłoszeniowe, za pośrednictwem biura obrotu nieruchomościami, a jeżeli w inny sposób – należy wskazać jaki)?
   Na dzień dzisiejszy jest wystawiony baner reklamowy. Ze względu na koszty nie przewidujemy innego rodzaju ogłoszeń.
   
10. z czyjej inicjatywy (Państwa, nabywcy, innych osób) oraz kiedy (miesiąc/rok) zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działkach?

Z inicjatywy Nabywcy, w dniu 23 stycznia 2019 r.

Na wskazane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytania dnia 14 sierpnia 2019 r. udzielono następującej odpowiedzi:

1. czy na dzień sprzedaży działki obowiązywała dla niej decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub istniał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (należało wskazać nr ewidencyjny działki)?
   Na dzień sprzedaży niezabudowanej działki gruntu oznaczonej nr 199/24 nie obowiązywała dla niej decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (z uzyskanej informacji od Nabywcy działki „na dzień dzisiejszy” nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy) i nie istniał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (miejscowy plan ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy … stracił ważność dnia … 2003 r.).
   
2. w jaki sposób nieruchomość gruntowa była przez Państwa wykorzystywana od dnia 4 października 2011 r.?
   Od dnia 4 października 2011 r. tj. od dnia darowizny matki nie była użytkowana.
   
3. w jaki sposób podział działki miał stanowić „ewentualne zabezpieczenie przyszłości”?
   
   Podział działek nastąpił przy okazji sprawiedliwego i proporcjonalnego podziału ziemi pomiędzy rodzeństwem po darowiźnie od matki, aby uniknąć dodatkowych kosztów geodety przy wielokrotnym podziale. W przyszłości sprzedaż majątku własnego w wypadku złej sytuacji materialnej rodziny lub sytuacji losowej mógłby pomóc wyjść z takiej sytuacji. Tak należy rozumieć „ewentualne zabezpieczenie przyszłości”
   Od dnia darowizny od matki do dnia dzisiejszego jest brak zainteresowania dotyczącej działek w tej lokalizacji (tereny wiejskie) więc proces ewentualnej sprzedaży jakiejkolwiek działki jest długotrwały i rozciągnięty w czasie.
   
4. jaka ilość działek (z 23 działek) jest przez Państwa przeznaczona do sprzedaży, skoro w uzupełnieniu wniosku wskazano z jednej strony że „23 działki” a następnie „Z uwagi na posiadanie spadkobierców nie mamy pewności czy wszystkie działki będą przeznaczone do sprzedaży”?
   
5. jeżeli część działek nie jest przez Państwa przeznaczona do sprzedaży, to - na jakie cele przeznaczone są pozostałe działki?
   Z uwagi na przewidywany długotrwały okres oraz posiadanie spadkobierców może wystąpić sytuacja, iż niektóre działki (trudno wskazać które i ile) będą mogły być przekazane w darowiźnie dzieciom lub w spadku po naszej śmierci. Na chwilę obecną działek do sprzedaży jest 21.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy transakcja sprzedaży korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy terenów niezabudowanych innych niż budowlane?

Zdaniem Zainteresowanych, z uwagi na fakt że działki nie są ujęte w miejscowym planie ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy …, bo utracił moc 2003 r., na dzień sprzedaży nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy, w ewidencji figurują jako grunty orne, tereny rolne, sprzedając swój majątek prywatny nie uzyskujemy z tego tytułu statusu podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Według art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie należy wskazać, że kwestia współwłasności została uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).

W myśl art. 195 ustawy Kodeks cywilny – własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższych przepisów w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Zatem w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej.

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza treści cytowanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10). Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Warunkiem uznania osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług – w świetle przywołanego orzeczenia TSUE – jest to czy ta osoba podejmuje aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców tj. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C 291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w oparciu o powołane przepisy prawa oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że w związku ze sprzedażą działki gruntu oznaczonej nr 199/24 Zainteresowani nie działali w charakterze podatników podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z treści wniosku wynika bowiem, że Zainteresowani na podstawie umowy darowizny z dnia 4 października 2011 r. otrzymali nieruchomość gruntową, którą w listopadzie 2013 r. podzielili na 24 działki. Podział działek nastąpił przy okazji sprawiedliwego i proporcjonalnego podziału ziemi pomiędzy rodzeństwem po darowiźnie od matki, aby uniknąć dodatkowych kosztów geodety przy wielokrotnym podziale. Jedna z wydzielonych działek została przekazana w darowiźnie siostrze i jedna z nich (nr 199/24) została sprzedana w maju 2019 r. Grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze, oraz nie był przygotowywany do sprzedaży. Działka ta była oferowana do sprzedaży przy pomocy banera reklamowego, tak jak pozostałe działki - innych form Zainteresowani nie przewidują. Zainteresowani wskazali również, że podział nieruchomości gruntowej został dokonany jako ewentualne zabezpieczenie przyszłości.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że w przypadku sprzedaży działki Zainteresowani nie podejmowali działań zbliżonych do tych podejmowanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Zatem w tej konkretnej sytuacji Wnioskodawcy korzystali z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też zbycie to stanowiło działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania. Tym samym sprzedaż działki gruntu nr 199/24 z majątku osobistego – w okolicznościach przedstawionych we wniosku – nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji nie rozstrzygano kwestii korzystania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT transakcji sprzedaży.

Należy podkreślić że, stanowisko Zainteresowanych uznano za nieprawidłowe, mimo że wywiedli prawidłowy skutek prawny wskazując że sprzedając majątek prywatny nie uzyskują z tego tytułu statusu podatnika VAT, to jednak brak tego obowiązku wynika z faktu, że nie podejmowali działań zbliżonych do tych podejmowanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a nie jak twierdzą Zainteresowani w związku z tym, że działki nie są ujęte w miejscowym planie ogólnego zagospodarowania przestrzennego, na dzień sprzedaży nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy oraz w ewidencji figurują jako grunty orne, tereny rolne.

Podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i tym samym rozstrzygnięcie dotyczy tylko sprzedanej działki gruntu oznaczonej nr 199/24.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.