Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.336.2019.2.PM
z 3 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2019 r. (data wpływu 18 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, czynności sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, czynności sprzedaży nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony w dniu 29 sierpnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą (…). Jest właścicielką nieruchomości (…). Wskazana nieruchomość składa się z pięciu działek ewidencyjnych (oznaczenie działek – 115/5, 115/6, 115/7, 115/8, 115/9).

Wnioskodawczyni podjęła w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej proces inwestycyjny, polegający na budowie na każdej z działek po jednym domu jednorodzinnym, o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² każdy. Inwestycja prowadzona jest na podstawie wydanej decyzji administracyjnej – pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni przystąpiła do rzeczonego procesu mając zamiar oddania budynków w najem po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie. Zgodnie z zamiarem Wnioskodawczyni okres najmu ma trwać powyżej 2 lat. Po jego zakończeniu, Wnioskodawczyni planuje sprzedać nieruchomości, tj. budynki wraz z gruntem na którym są usadowione na rzecz podmiotów, które dokonają zakupu w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub spółki prawa handlowego).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 sierpnia 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w odniesieniu do budynku opisanego we wniosku, posadowionego na działce o oznaczeniu 115/5 będą po ich wynajęciu a przed sprzedażą ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wysokość ponoszonych wydatków będzie niższa niż 30 % wartości początkowej budynku.

Wnioskodawczyni wyjaśniła jednocześnie, w nawiązaniu do opisanych we wniosku działek o oznaczeniach – 115/5, 115/6, 115/7, 115/8 oraz 115/9, zakresem zapytania objęta jest tylko działka o oznaczeniu 115/5 oraz jeden posadowiony na niej budynek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego do dostawy przez Wnioskodawczynię budynku opisanego w stanie faktycznym wraz z gruntem (działką nr 115/5), na którym jest wznoszony, po ponad dwuletnim okresie najmu, stanowiącym oddanie do użytkowania na podstawie opodatkowanej czynności prawnej (pierwsze zasiedlenie) na rzecz nabywcy, którego cechy wskazano w stanie faktycznym stosuje się zwolnienie od podatku od towarów i usług, tj. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, pierwsze zasiedlenie stanowi pierwsze oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przedstawionym stanie faktycznym zamiarem Wnioskodawczyni jest dokończenie budowy domów jednorodzinnych. Po uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie, Wnioskodawczyni planuje oddać domy jednorodzinne w najem, na podstawie umowy najmu, co niewątpliwie stanowi czynność opodatkowaną. Zamiarem Wnioskodawczyni jest zawarcie umów najmu na okres przekraczający 2 lata.

Jeśli chodzi o grunt, na którym domy są posadowione, to zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 8 ustawy o podatku towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jeśli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na której budynek jest posadowiony. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe. Spełnione zostaną bowiem przesłanki zwolnienia dostawy domów jednorodzinnych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zamiarem Wnioskodawczyni dostawa budynków wraz z gruntem, na którym są posadowione nie zostanie bowiem dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w okresie 2 lat między pierwszym zasiedleniem a dostawą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 sierpnia 2019 r.), rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.), przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30%. wartości początkowej.
   
   

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości (działki o nr 115/5) i przystąpiła, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, do procesu inwestycyjnego, polegającego na budowie na przedmiotowej działce domu jednorodzinnego. Wnioskodawczyni zamierza po wybudowaniu oddać ww. budynek w najem, na okres powyżej 2 lat. W odniesieniu do budynku będą po jego wynajęciu, a przed sprzedażą ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jednak ich wysokość będzie niższa niż 30%.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą tego, czy dostawa wskazanej we wniosku nieruchomości zabudowanej w postaci działki nr 115/5 z posadowionym na niej domem jednorodzinnym będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W celu ustalenia czy w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy zostały spełnione warunki wynikające z tego przepisu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynku dojdzie do pierwszego zasiedlenia (rozumianego jako oddanie do użytkowania pierwszemu użytkownikowi po jego wybudowaniu) i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili transakcji jego sprzedaży miną co najmniej dwa lata. Jak wskazała Wnioskodawczyni, sprzedawany budynek będzie przed dokonaną transakcją sprzedaży oddany w najem na okres powyżej dwóch lat. Ponadto, w odniesieniu do przedmiotowego budynku będą ponoszone wydatki na jego ulepszenie, jednakże będą one niższe niż 30% wartości początkowej budynku. Tym samym do transakcji sprzedaży budynku znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Reasumując, w świetle opisanego stanu faktycznego do dostawy przez Wnioskodawczynię budynku opisanego w stanie faktycznym wraz z gruntem (działką nr 115/5), na którym jest wznoszony, po ponad dwuletnim okresie najmu, stanowiącym oddanie do użytkowania na podstawie opodatkowanej czynności prawnej na rzecz nabywcy, którego cechy wskazano w stanie faktycznym stosuje się zwolnienie od podatku od towarów i usług, tj. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.