2019.08.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-1.4011.405.2019.1.DJD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.405.2019.1.DJD
z 30 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem –jest nieprawidłowe,

możliwości stosowania ulgi prorodzinnej –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 lipca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.297.2019.3.DJD oraz Nr 0114-KDIP1-2.4012.336.2019.2.WH, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1, 2 i 4 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 25 lipca 2019 r. (data doręczenia 3 sierpnia 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem, które wpłynęło w dniu 12 sierpnia 2019 r.), nadanym w dniu 10 sierpnia 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę u jednego z operatorów logistycznych na stanowisku Kierownika ds. Prawnych. Z tytułu wynagrodzenia za pracę Wnioskodawca uzyskał w 2018 r. od swojego pracodawcy przychód w wysokości xxx xxx, xx zł. Oznacza to, że dochód uzyskany z tytułu umowy o pracę ponad kwotę 85528,00 zł jest opodatkowany według skali progresywnej w wysokości 32%. W 2018 r. rozliczył swoje zeznanie indywidulanie.

W 2019 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie obsługi prawnej przedsiębiorców i osób fizycznych w ramach przysługujących Wnioskodawcy uprawnień radcy prawnego, a w perspektywie następnych 6 miesięcy rozszerzyć działalność o zakres czynności doradztwa podatkowego. Będzie świadczył usługi zdalnie i będą one dotyczyć: doradztwa prawnego, analizowania umów, prowadzenia postępowań likwidacyjnych przed ubezpieczycielem, jak również zastępstwa procesowego, przedsądowej i sądowej windykacji należności.

Wnioskodawca będzie świadczył czynności i będzie osiągał przychody od innych podmiotów niż Jego obecny pracodawca. Będę to głównie podmioty krajowe jednak poszczególne usługi, jak udzielanie porad prawnych i prowadzenie postępowań likwidacyjnych przed ubezpieczycielem, mogą być świadczone na rzecz podmiotów zagranicznych mających swoją siedzibę w innym kraju UE (Królestwo Holandii) lub w Wielkiej Brytanii.

Zakres świadczonych usług przez Wnioskodawcę będzie marginalny z uwagi na zaangażowanie czasowe Wnioskodawcy wynikające z Jego zobowiązań wobec pracodawcy, jednak spodziewane przychody mogą przekroczyć w skali miesiąca kwotę 1 000 zł, co wyklucza prowadzenie tzw. działalności niezarejestrowanej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji prawnej nie pozostaje w związku małżeńskim i nie posiada potomstwa, jednak jest to zdarzenie przyszłe i pewne. Zarówno Wnioskodawca, jak i Jego przyszła żona podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie źródła dochodów Wnioskodawcy i Jego przyszłej żony położone są na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Po zawarciu małżeństwa pomiędzy Wnioskodawcą a Jego żoną będzie obowiązywała małżeńska wspólność majątkowa. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie posiada potomstwa, jednak jest to zdarzenie przyszłe i pewne. Przyszła żona Wnioskodawcy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej 19% stawką podatku liniowego, osiąga dochody jedynie ze stosunku pracy.

Wnioskodawca dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ani do Wnioskodawcy, ani do Jego przyszłej żony nie miały i nie mają zastosowanie przepisy regulujące opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodu ewidencjonowanego lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu osób duchownych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania wobec wszystkich dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podatku liniowego w wysokości 19%, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy wybór przez Wnioskodawcę podatku liniowego, w stosunku do dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej, oznaczać będzie przez Niego utratę: prawa do opodatkowanie wspólnie z małżonkiem, w rozumieniu art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub stosowania ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do dochodów uzyskiwanych z tytułu umowy o pracę?
Czy w stosunku do usług świadczonych wobec kontrahentów mających siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności w innym kraju członkowskim niż Polska, Wnioskodawcy będzie przysługiwało uprawnienie do określenie miejsca świadczenia usług, jak miejsce, w którym kontrahent (usługobiorca) ma swoją siedzibę lub miejsce wykonywania działalności, a w konsekwencji wystawienie faktury bez podatku VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wspólnego opodatkowania z małżonkiem oraz stosowania ulgi na dzieci, natomiast w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym, jak również pytania Nr 3 dotyczącego podatku od towarów i usług - zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

ZdaniemWnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku w zakresie pytania Nr 2), Wnioskodawca zachowa prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem na zasadach przewidzianych w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ulgi na dzieci, w rozumieniu art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jedynie w zakresie dochodów uzyskiwanych ze stosunku pracy.

Stanowisko to Wnioskodawca opiera w głównej mierze na brzmieniu art. 30c ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nakazuje, aby dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej nie łączyć z dochodami z innych źródeł. Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest to jedynie czynność techniczna, lecz nakazująca traktować dwa źródła przychodu w sposób całkowicie rozłączny, w tym również w stosunku do ulg i możliwości wspólnego rozliczania. Zatem, Wnioskodawca nie będzie mógł się wspólnie rozliczać z małżonkiem i stosować ulg na dzieci jedynie w stosunku do dochodów opodatkowanych stawką 19%.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodu wymieniony został m.in. stosunek pracy, natomiast w punkcie 3 pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanej ustawie, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 26-30, art. 30a-30d oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy.

Natomiast stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku

W myśl art. 30c ust. 6 ww. ustawy, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b.

Artykuł 45 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustawodawca w art. 30 ust. 6 ww. ustawy przewidział, że dochodów opodatkowanych stawką liniową z pozarolniczej działalności gospodarczej nie łączy z dochodami uzyskanymi ze stosunku pracy, opodatkowanymi skalą progresywna, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej (niezależnie od ich wielkości) zgodnie z 19% skalą podatkową, mimo że przekroczył pierwszy próg podatkowy w dochodach uzyskiwanych ze stosunku pracy. W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawca będzie składał dwie deklaracje podatkowe dotyczące podatku dochodowego, tj. PIT-37, w którym należy ująć dochody uzyskiwane z tytułu stosunku pracy oraz PIT-36L, w którym należy wykazać wyłącznie dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, nie utraci On prawa do wspólnego rozliczenia się z małżonkiem oraz ulgi na dzieci, w zakresie dochodów uzyskiwanych ze stosunku pracy, rozliczanych na podstawie deklaracji PIT-37, bowiem zastrzeżenia ustawodawcy, o których mowa w art. 6 ust. 8 ww. ustawy, dotyczą dochodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem – jest nieprawidłowe,

możliwości stosowania ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zasada określona w art. 6 ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (art. 6 ust. 9 ustawy).

Z kolei, zgodnie z art. 30c ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Stosownie do art. 45 ust. 1a cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;
pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Z kolei, zgodnie z art. 45 ust. 3 powołanej ustawy, zeznaniami, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 2, nie obejmuje się dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29–30a, z zastrzeżeniem ust. 3c.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania uzależniona jest jednak od spełnienia warunków wyraźnie wskazanych przez ustawodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę u jednego z operatorów logistycznych, na stanowisku Kierownika ds. Prawnych. Dochód uzyskany z tytułu umowy o pracę jest opodatkowany według progresywnej skali podatkowej i przekracza pierwszy próg podatkowy. W 2018 r. rozliczył swoje zeznanie indywidulanie.

W 2019 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie obsługi prawnej przedsiębiorców i osób fizycznych w ramach przysługujących Wnioskodawcy uprawnień radcy prawnego, a następnie rozszerzyć działalność o doradztwo podatkowe. Dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. W stosunku do dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcę zamierza wybrać opodatkowanie w formie 19% podatku liniowego.

Wnioskodawca obecnie nie pozostaje w związku małżeńskim i nie posiada potomstwa. Po zawarciu małżeństwa pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego żoną będzie obowiązywała małżeńska wspólność majątkowa. Przyszła żona Wnioskodawcy nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej 19% stawką podatku liniowego, osiąga dochody jedynie ze stosunku pracy. Ani do Wnioskodawcy, ani do Jego przyszłej żony nie miały i nie mają zastosowanie przepisy regulujące opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego zauważyć należy, że przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łączne opodatkowanie dochodów małżonków jest rodzajem uprzywilejowania podatkowego i z tego względu przepis ten, tak jak wszystkie inne przepisy dotyczące ulg podatkowych, powinien być interpretowany ściśle. W sytuacji, gdy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy będą podlegały opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym, stosownie do art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas brak będzie możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych przez współmałżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 powołanej ustawy. W konsekwencji wybór przez Wnioskodawcę podatku liniowego, w stosunku do dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej, oznaczać będzie utratę prawa do wspólnego opodatkowania z małżonkiem, w rozumieniu art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca podlegać będzie regulacjom zawartym w przepisie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas nie będzie przysługiwało Mu prawo rozliczenia uzyskanych dochodów wspólnie z małżonką z uwagi na zaistnienie negatywnej przesłanki wykluczającej jego zastosowanie wskazanej w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podleganie przepisom art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, gdy prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie opodatkowana 19% podatkiem liniowym, wówczas nie będzie mógł skorzystać ze wspólnego rozliczenia z małżonką. W takiej sytuacji należy złożyć indywidualne zeznanie podatkowe. Wnioskodawca obowiązany będzie do rozliczenia uzyskanych dochodów na formularzu PIT-36L z tytułu pozarolniczej działalności gospodarcze oraz na formularzu PIT-37 (rozliczenie indywidualne), w którym wykaże przychody ze stosunku pracy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości korzystania z ulgi prorodzinnej wskazać należy, że zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

wykonywał władzę rodzicielską,
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko,
trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów –imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

odpis aktu urodzenia dziecka;
zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 cyt. ustawy podatkowej, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Jeżeli kwota przysługującego odliczenia na podstawie ust. 2, 3 i 4 jest wyższa od kwoty odliczonej z tytułu, o którym mowa w ust. 1, w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podatnikowi przysługuje kwota stanowiąca różnicę między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym (art. 27f ust. 8 ustawy).

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W świetle powołanych przepisów w celu ustalenia, czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi, należy zbadać wysokość dochodu, z uwzględnieniem statusu Wnioskodawcy, a w konsekwencji jaki limit wynikający z art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy przysługuje Wnioskodawcy.

Limit ma różną wysokość w zależność od tego, czy uprawnieni do ulgi są podatnicy pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, czy osoby samotnie wychowujące dzieci, czy też osoby, które wprawdzie nie pozostają w związku małżeńskim, ale jednocześnie nie są także osobami samotnie wychowującymi dzieci.

Zgodnie z wyżej cytowanym przepisem art. 27f ust. 2 pkt 1, w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej przez podatnika uzależniona jest od jego dochodów w roku podatkowym.

W przypadku podatnika pozostającego w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, limit dochodów podatnika i jego małżonka nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, a w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, również przez część roku podatkowego, limit dochodów warunkujących możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej wynosi 56 000 zł. Natomiast w przypadku osoby samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kwota dochodów podatnika w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 112 000 zł.

Za dochody rodzica uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 (np. umowa o pracę, umowa zlecenia), art. 30b (np. przychodów ze zbycia akcji) i art. 30c ustawy (przychody z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym), pomniejszone o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne (przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów oraz składki społeczne).

Mając na uwadze powyższe oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca osiąga w danym roku podatkowym dochody opodatkowane według skali podatkowej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. wynagrodzenie za pracę, zasiłek chorobowy, dochody z najmu prywatnego), to w zeznaniu podatkowym PIT-37 lub PIT-36 składanym z tytułu uzyskiwania tych dochodów ma prawo wykazać kwotę przysługującej do odliczenia ulgi prorodzinnej, po spełnieniu pozostałych warunków z ustawy uprawniających do skorzystania z tejże ulgi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości korzystania z ulgi prorodzinnej należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis będzie różnił się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin