Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
115-KDIT2-3.4011.353.2019.1.AD
z 6 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 14 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2019 r. (data wpływu 10 lipca 2019 r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji gdy dochód z wynajmu lokalu mieszkalnego - nabytego za środki finansowe ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku – zostanie przeznaczony na spłatę kredytu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 lipca 2019 r. (data wpływu 10 lipca 2019 r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 maja 2018 r. na postawie umowy o podziale majątku i dziale spadku po tacie, Wnioskodawczyni otrzymała do majątku osobistego połowę mieszkania ze spłatą na rzecz jednego ze spadkobierców. W dniu 2 października 2018 r. mieszkanie zostało sprzedane.

W styczniu 2019 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe na formularzu PIT-39, deklarując przeznaczenie całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

W lutym br. powyższe środki, zostały przeznaczone na zakup mieszkania, które zostało nabyte do majątku wspólnego. Zgodnie z aktem notarialnym nabycia Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką mieszkania wraz z mężem. Mieszkanie nie było użytkowane z powodu braku podstawowego wyposażenia, tj. łóżka, kuchenki, lodówki itp. Lokal od momentu nabycia nie był wykorzystywany z powodów wymienionych powyżej. W razie uzupełnienia wyposażenia mieszkanie będzie zdatne do użytkowania.

Na dzień zakupu ww. lokalu Wnioskodawczyni wraz z mężem byli już w posiadaniu domu zakupionego na kredyt, a nowe mieszkanie miało być użytkowane przez jej męża. Konieczność zamieszkiwania męża w innym lokalu niż posiadany obecnie, jest spowodowane złymi stosunkami w rodzinie. Wnioskodawczyni wyjaśnia, że zajmowanie zakupionego lokalu przez męża jest przykładowe.

Po przystosowaniu mieszkania Wnioskodawczyni będzie mogła z niego korzystać w razie potrzeby, kiedy sytuacja rodzinna będzie uciążliwa i kiedy będzie potrzeba czasowej, nieformalnej separacji z mężem (dotąd taką możliwość miała w mieszkaniu swojego taty, a po sprzedaży mieszkania taty, z uwagi na konieczność podzielenia się spadkiem z bratem, została zdana tylko na obecne miejsce zamieszkania wraz z mężem).

Natomiast w momentach zgody z mężem Wnioskodawczyni zamierza mieszkanie wynajmować, a dochód z wynajmu przeznaczać na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2009 r. na zakup domu, w którym mieszka na stałe. Plan wynajęcia mieszkania stanowi zdarzenie przyszłe o charakterze okazjonalnym. W okresach potrzeby wykorzystania mieszkania jako jej dodatkowego lokum w momencie kryzysów małżeńskich, będzie je wykorzystywała bezpośrednio na cele własne mieszkaniowe, będzie w nim mieszkać. W pozostałych okresach, mieszkanie będzie pośrednio wykorzystywane na własne cele mieszkaniowe, przez spłacanie kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przed sprzedażą mieszkania po tacie na zakup domu mieszkalnego, w którym mieszka na stałe.

Podsumowując Wnioskodawczyni podaje, że pierwotnym planem wykorzystania mieszkania, było wykorzystanie go bezpośrednio jako dach nad głową, by móc w momentach kryzysów małżeńskich mieć możliwość spokojnego egzystowania, co po śmierci taty, wraz ze sprzedażą mieszkania po nim zostało jej uniemożliwione. Spłacenie kredytu bezpośrednio środkami ze sprzedaży tego mieszkania ograniczyłoby zaspokojenie jej własnych potrzeb mieszkaniowych, gdyż wówczas dysponowałaby nadal jednym lokum. Jednocześnie chce podkreślić, że w przypadku konieczności wynajmu, zakupione przez nią (do majątku wspólnego z mężem) mieszkanie jest nadal tym samym źródłem, środkami pozyskanymi ze sprzedaży mieszkania po tacie, i te środki będą stopniowo przekazywane na spłatę kredytu mieszkaniowego (zgodnie z ustawą), gdyż są to tożsame źródła (pieniądze z mieszkania i nowe mieszkanie zakupione za te pieniądze)

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 5 sierpnia 2019 r. sformułowała następujące pytanie.

Czy własnym celem mieszkaniowym, o którym stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalniającym od podatku dochodowego przychód uzyskany przez nią w październiku 2018 r. ze sprzedaży udziału w mieszkaniu po tacie - jest nabycie w 2019 r. lokalu mieszkalnego i po uzupełnieniu wyposażenia w meble i agd, okazjonalne wynajęcie go w celu uzyskania środków na spłatę kredytu zaciągniętego w 2009 r. na zakup dotychczasowego mieszkania, stanowiącego dla niej stały dach nad głową? Jednocześnie nadal pełniącego rolę lokum, możliwego do wykorzystania przez nią jako dach nad głową, w razie trwania nieformalnej separacji w małżeństwie.

W sformułowanym w uzupełnieniach wniosku z dnia 8 lipca 2019 r. oraz z dnia 5 sierpnia 2019 r. własnym stanowisku Wnioskodawczyni podaje, że jej zdaniem rozszerzenie wykorzystania mieszkania przez wynajęcie go w momentach braku potrzeby bezpośredniego korzystania z niego przez nią, ze spłatą kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2009 r., na dom w którym mieszka na stałe, nie zmieni jego roli, tylko rozszerzy jego wykorzystanie na własne cele mieszkaniowe, gdyż w momencie niezajmowania go przez nią dochód z wynajmu będzie zaspokajał jej własne potrzeby mieszkaniowe przez spłacanie kredytu na dom jej stałego zamieszkania.

W okresie gdy relacje rodzinne poprawią się będzie zawieszona konieczność odrębnego zamieszkiwania małżonków i nowe mieszkanie będzie stało nieużytkowane. W tym czasie zakupione mieszkanie będzie okazjonalnie wynajmowane, a wszystkie zyski zostaną przeznaczone na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2009 r. na zakup domu.

Miesięczna rata kredytu wynosi 242,15 EUR czyli ok 1 050 PLN. Szacowany miesięczny zysk z wynajmu będzie wynosił ok. 900 PLN (po odliczeniu opłat i podatków). Istotne jest to, że w związku z wynajmem nie dojdzie do osiągnięcia korzyści materialnej, gdyż rata kredytu przewyższa zysk z czynszu. Wspomniane zyski z czynszu są tożsame z dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131), są to te same środki, które zostały przesunięte, ale w efekcie przeznaczone na ten sam cel, jakim jest spłata kredytu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 25 pkt 2 przewidują wydatki na spłatę kredytu, których poniesienie pozwala na zwolnienie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, Wnioskodawczyni uważa za zgodne z duchem prawa, dopuszczalne i uzasadnione, uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego, przychodu uzyskanego ze sprzedaży opisywanej wstępnie nieruchomości i realizowanie własnych celów mieszkaniowych przez wydatkowanie całości zysku z czynszu wynajmowanego lokalu na spłatę kredytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit.a) cytowanej ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1.

Uwzględniając treść zacytowanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu w ustawowym terminie i wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny). Co oznacza, że jest to katalog zamknięty.

Co istotne ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą skorzystać wyłącznie dochody uzyskane ze sprzedaży konkretnej nieruchomości, a nie „środki z innych źródeł”. O czym dowodzi brzmienie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z użyciem sformułowań „przychód ze zbycia nieruchomości” i dalej „wartość wyrażona w cenie określonej w umowie”. Zatem chodzi o konkretną transakcję ze zbycia nieruchomości. Podobnie ustawodawca używa tej formy w art. 30e ustawy, kiedy mówi o dochodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości, a w ust. 2 posługuje się określeniem - „przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości”.

Również powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem wydatkowania - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego dochodu z tytułu odpłatnego zbycia „konkretnej nieruchomości”.

Tym samym ustawodawca zwalnia ściśle określone dochody. Nie negując zatem prawa Wnioskodawczyni do przeznaczenia dochodu z wynajmu lokalu mieszkalnego, który nabyła za środki pieniężne ze sprzedaży udziału w lokalu nabytego w drodze spadku na spłatę kredytu zaciągniętego w 2009 r. na zakup domu, w którym obecnie mieszka - wskazać należy, że nie są to środki pochodzące ze sprzedaży nieruchomości. Są to bowiem dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody z najmu. W konsekwencji nie podlegają one zwolnieniu na podstawie w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Albowiem zwolnienie to odnosi się wyłącznie do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 19 ww. ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni, że zyski z czynszu są tożsame z dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, są to te same środki, które zostały przesunięte, ale w efekcie przeznaczone na ten sam cel, jakim jest spłata kredytu uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.