Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.325.2019.1.SP
z 10 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 900, z poźn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w czasie, gdy nie osiągnął jeszcze przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a, będą stanowić koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu i na jej podstawie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w czasie, gdy nie osiągnął jeszcze przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a, będą stanowić koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu i na jej podstawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą zajmującym się przede wszystkim produkcją i przetwarzaniem olejów.

Spółka uzyskała decyzję o wsparciu (dalej: „DoW”), o jakiej mowa w art. 13 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162; dalej: „uWNI”), wydaną przez Specjalną Strefę Ekonomiczną S.A (dalej: „Zarządzający”). DoW wydana została na podstawie planowanej inwestycji polegającej na utworzeniu nowego przedsiębiorstwa (zakładu) w K., nastawionego przede wszystkim na produkcję oleju spożywczego – rzepakowego, słonecznikowego i kukurydzianego.

W związku z uzyskaniem DoW Spółka planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie DoW, w zgodzie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop oraz z regulacjami uWNI wraz z przepisami wykonawczymi do tej ustawy. Spółka, zgodnie z przepisami tych aktów prawnych, zamierza korzystać z limitu zwolnienia podatkowego kalkulowanego jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Spółka do tej pory poniosła i będzie ponosić koszty uzyskania przychodu związane z planowanym rozpoczęciem prowadzenia działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie DoW, takie jak m.in. koszty ponoszone na rzecz Zarządzającego (opłaty administracyjne), koszty doradztwa (w tym podatkowego i prawnego) związane z planowanym rozpoczęciem prowadzenia działalności zwolnionej, czy też koszty wynagrodzeń pracowników mających za zadanie wdrożenie procesu produkcyjnego, który będzie prowadzony na terenie określonym w DoW, na jej podstawie (a także koszty delegacji i koszty szkoleń dotyczących tych pracowników w celu przeszkolenia ich do prowadzenia działalności zwolnionej).

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014 s.1).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Spółka pragnie potwierdzić, czy koszty, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, tj. m.in.:

• koszty związane z uzyskaniem DoW (zakup usług doradczych);
  

• opłaty bieżące na rzecz Zarządzającego (opłaty administracyjne);
  

• koszty wynagrodzeń pracowników, mających za zadanie wdrożenie procesu produkcyjnego, który będzie prowadzony na terenie wskazanym w DoW, na jej podstawie (a także koszty delegacji i koszty szkoleń dotyczących tych pracowników w celu przeszkolenia ich do prowadzenia działalności zwolnionej),
  

– poniesione w czasie, kiedy Spółka nie osiągnęła jeszcze przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania (o której to działalności mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop) stanowić będą koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i będą potrącalne w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie określonym w DoW, na jej podstawie?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, tj. m.in.:

• koszty związane z uzyskaniem DoW (zakup usług doradczych);
  

• opłaty bieżące na rzecz Zarządzającego (opłaty administracyjne);
  

• koszty wynagrodzeń pracowników, mających za zadanie wdrożenie procesu produkcyjnego, który będzie prowadzony na terenie wskazanym w DoW, na jej podstawie (a także koszty delegacji i koszty szkoleń dotyczących tych pracowników w celu przeszkolenia ich do prowadzenia działalności zwolnionej);
  

poniesione w czasie, kiedy Spółka nie osiągnęła jeszcze przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania (o której to działalności mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej „updop”) stanowić będą koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i będą potrącalne w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie określonym w DoW, na jej podstawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w uWNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W myśl art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z niniejszego wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop, oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód – art. 15 ust. 4, ust. 4b-4c updop),
  

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie – art. 15 ust. 4d-4e updop).
  
  
  

Do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jednak ich ponoszenie jest wymagane by uzyskać przychody, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną. Tego rodzaju koszty poniesione są w celu uzyskania przychodów, jednak nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód odpowiadający tym kosztom.

Kwestię potrącalności kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami, reguluje przepis art. 15 ust. 4d updop, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponadto stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Należy przy tym zaznaczyć, że w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, jest mowa o tym, iż przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku. Podobnie, przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów, o których mowa powyżej. Konsekwentnie, podatnik prowadzący działalność na terenie określonym w DoW i na jej podstawie jest zobowiązany wyłączyć z podstawy opodatkowania (lub ewentualnie z kalkulacji wysokości straty) przychody i koszty powstałe w związku z prowadzeniem tej działalności.

Z niniejszego wynika, że podatnik zobowiązany jest do prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu i odrębnej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych. Biorąc pod uwagę całość powyższego, należy stwierdzić, że wydatki opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią koszty pośrednie działalności zwolnionej, ze względu na to, że poniesione zostały w celu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego i uzyskania przychodów z działalności zwolnionej.

Mając powyższe na uwadze, przedmiotowe wydatki wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy uznać za koszty związane z uzyskaniem przyszłego dochodu zwolnionego z podatku dochodowego w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a updop. Związane są one bowiem z podjęciem działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu podatkowemu.

Jak zostało wskazane powyżej, w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, jest mowa o tym, iż przy ustalaniu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu lub są wolne od podatku. Natomiast jak również nadmieniono powyżej, podatnik zobligowany jest do prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności zwolnionej i odrębnej dla działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych. W związku z niniejszym stwierdzić należy, że wydatki opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, dotyczące rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej, w sytuacji gdy Spółka nie uzyskuje leszcze przychodów zwolnionych, powinny być kwalifikowane jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów z których dochód będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych, tj. działalności zwolnionej.

Zatem przedmiotowe koszty nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3 updop, w zakresie działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych. Powinny one być one rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu działalności zwolnionej w momencie rozpoczęcia prowadzenia tej działalności zwolnionej, tj. w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z tej działalności.

Wtedy, gdy Spółka rozpocznie efektywne korzystanie ze zwolnienia podatkowego (na podstawie przysługującego jej limitu pomocy publicznej), właściwe będzie zaliczenie do ewidencji z działalności zwolnionej kosztów uzyskania przychodów pośrednio związanych z tą działalnością.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym koszty uzyskania przychodów są kosztami pośrednimi działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i jako takie nie powinny być uwzględniane w kalkulacji wyniku podatkowego opodatkowanego na zasadach ogólnych. Koszty te powinny być rozpoznane jako koszty działalności zwolnionej, potrącalne w momencie rozpoczęcia korzystania z tego zwolnienia, tj. w momencie uzyskania pierwszych przychodów zwolnionych, ze względu na brak bezpośredniego związku z konkretnymi przychodami Spółki.

Niniejsze podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, dotyczących zbliżonego jak przedmiotowe, zwolnienia podatkowego na podstawie prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie Zezwolenia, tj.:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 1 sierpnia 2018 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.284.2018.1.JKT; w której organ stwierdził, że:
  

„Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w okresie, kiedy Spółka nie spełnia jeszcze warunków do korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop będą kosztami w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności zwolnionej prowadzonej na terenie strefy.” [podkr. Wnioskodawcy]

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dn. 9 lipca 2015 r. o sygn. ILPB3/4510-1-155/15-2/AO; w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że:
  

„Reasumując. biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – art. 7 ust. 3 pkt 3, art. 15 ust. 1, ust. 4d, ust. 4e w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 34, a także wyżej zaprezentowane stanowisko organów podatkowych należy zauważyć, że koszty wskazane w tym wniosku, tj.:

• koszty związane z uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE (zakup usług doradczych, zakup specyfikacji istotnych warunków przetargu);
• koszy usług doradztwa prawnego i podatkowego mającego na celu optymalne przygotowanie się do rozpoczęcia działalności na terenie SSE,
• opłaty bieżące na rzecz SSE (np. opłata administracyjna na rzecz SSE);
• koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez Spółkę przygotowujących Ją do działalności na terenie SSE, a także koszty delegacji i koszty szkoleń dotyczących tych pracowników w celu przeszkolenia ich do prowadzenia działalności strefowej,

– nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w konkretnych przychodach osiąganych przez Spółkę, przez co nie należy ich traktować, jako kosztów bezpośrednich, natomiast ze względu na ich powiązanie z całokształtem działalności Spółki koszty te należy traktować jako koszty uzyskania przychodu o charakterze pośrednim. Jednocześnie moment potrącenia wyżej wymienionych kosztów należy odroczyć do czasu osiągnięcia przez Spółkę przychodu z działalności strefowej.” [podkr. Wnioskodawca],

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dn. 21 stycznia 2015 r. o sygn. IPTPB3/423-375/14-2/KJ; w której organ stwierdził, że:
  

„W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, że Spółka nie prowadzi jeszcze faktycznie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej umożliwiającej uzyskanie dochodów zwolnionych. Analizowane wydatki mają bowiem na celu osiąganie przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, będą zatem kosztami bieżącej działalności w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności zwolnionej, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w czasie, gdy nie osiągnął jeszcze przychodów z działalności zwolnionej z opodatkowania, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a, będą stanowić koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane w momencie uzyskania pierwszych przychodów Spółki z działalności prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu i na jej podstawie – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Należy wskazać, że wydając niniejszą interpretację indywidualną, tutejszy organ przyjął za Wnioskodawcą, że poniósł On do tej pory i będzie dalej ponosił koszty uzyskania przychodu związane z planowanym rozpoczęciem prowadzenia działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Decyzji o Wsparciu, takie jak m.in. koszty ponoszone na rzecz Zarządzającego (opłaty administracyjne), koszty doradztwa (w tym podatkowego i prawnego), czy też koszty wynagrodzeń pracowników mających za zadanie wdrożenie procesu produkcyjnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny w sprawie będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wpływu wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.