Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.392.2019.2.AS
z 24 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją inwestycji pn. „Scalanie gruntów (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją inwestycji pn. „Scalanie gruntów (…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 9 września 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu do korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat (…) posiada status podatnika VAT zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) i jest czynnym podatnikiem VAT.

Powiat (…) otrzymał dofinansowanie realizacji operacji pn. „Scalenie gruntów (…)” w ramach poddziałania „Wsparcie na inwestycje związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa” objętego Programem Rozwoju obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na podstawie zawartej z Województwem (…) Umowy o przyznaniu pomocy Nr (…) z dnia (…).

Celem operacji jest poprawa warunków gospodarowania na obszarze scalenia poprzez racjonalne ukształtowanie rozłogu gruntów i stworzenie funkcjonalnej sieci dróg dojazdowych do gruntów rolnych i leśnych oraz poprawa walorów krajobrazowych. Przedmiotem operacji jest:

1. opracowanie projektu scalenia gruntów, określającego granice nowych działek, w ramach którego nastąpi poprawa struktury obszarowej gospodarstw rolnych;
2. budowa dróg transportu rolnego;
3. rekultywacja gruntów.
   
   

Operacja jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, finansowanym ze środków publicznych. Postępowanie scaleniowe przeprowadza Starosta w oparciu o przepisy ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2018 r., poz. 908, z pózn. zm.) i ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postepowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, z pózn. zm.). W efekcie postępowania scaleniowego, za dotychczas posiadane działki gruntu, uczestnikom scalenia wydziela się nowe działki w celu maksymalnego zmniejszenia ilości działek w gospodarstwie przy jednoczesnym zachowaniu tej samej wartości szacunkowej gruntu oraz dostosowaniu układu i granic działek do współczesnych metod uprawy. W sytuacji, gdy ze względów technicznych, niemożliwe jest wydzielenie gruntów o równej wartości szacunkowej stosuje się dopłaty pieniężne, ustalone zgodnie z ceną zatwierdzoną przy szacowaniu gruntów objętych scaleniem lub wymiana. Uczestnicy scalenia, którzy mają obowiązek wniesienia dopłat dokonują ich na rachunek bankowy powiatu, a uczestnikom, którym przyznano dopłaty, wypłaca się ze środków powiatu. Postępowanie scaleniowe zakończy się wydaniem przez Starostę decyzji administracyjnej będącej podstawą ujawnienia nowego stanu faktycznego i prawnego w księgach wieczystych i katastrze nieruchomości, a także wprowadzenia uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych gruntów.

Przez środki publiczne należy rozumieć inne środki publiczne określone w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2014 r., poz. 1649, z późn. zm.) oraz przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Operacja jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, a wszelkie podejmowane działania mają podstawę w decyzjach wydanych przez Starostę, dlatego nie noszą znamion działalności gospodarczej, ujętej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 3 września 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towary i usługi nabywane w ramach realizowanej operacji pn. „Scalanie gruntów (…)” będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej w ramach zadań własnych, nałożonych na Powiat przepisami ustawy o samorządzie powiatowym i ustawy o scalaniu i wymianie gruntów.
2. Nabyte towary i usługi w ramach realizowanej operacji pn. „Scalanie gruntów (…)” będą wykorzystywane do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej i tym samym Starosta (…) nie będzie mieć możliwości przypisania tych wydatków do poszczególnych rodzajów czynności.
3. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizowanej operacji pn. „Scalanie gruntów (…)” będą wystawiane na Wnioskodawcę – Powiat (…).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiatowi (…) przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją operacji „Scalenie gruntów (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo odliczenia kwoty podatku naliczonego z kwoty podatku należnego oraz nie przysługuje zwrot tego podatku. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, gdy nabywane przez niego towary i usługi wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, a w przypadku realizacji przez Powiat (…) operacji „Scalenie gruntów (…)” warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji projektu towary i usługi służą jedynie wykonywaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Powiat ma osobowość prawną (art. 2 ust. 2).

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania powiatu należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu geodezji, kartografii i katastru (art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie powiatowym).

Z ust. 4 tego artykułu wynika, że ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 10c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2019 r., poz. 725, z późn. zm.), przez powiatowy zasób geodezyjny i kartograficzny – rozumie się powiatową część państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego prowadzoną przez starostów i prezydentów miast na prawach powiatu przy pomocy geodetów powiatowych.

W myśl art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowi jako organ administracji geodezyjnej i kartograficznej starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego.

Art. 7d pkt 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne wskazuje, że do zadań Starosty należy m.in. prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W analizowanej sprawie wskazać także należy, że ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2018 r., poz. 908, z późn. zm.) wprowadza do katalogu zadań z zakresu administracji rządowej wykonywanych przez powiat postępowanie scaleniowe lub wymienne.

I tak, jak wynika z art. 3 ust. 1 cyt. ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, postępowanie scaleniowe oraz zagospodarowanie poscaleniowe przeprowadza i wykonuje starosta jako zadanie z zakresu administracji rządowej finansowane ze środków budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 5-7 oraz art. 4 ust. 2 i 3. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do starosty w sprawach z tego zakresu jest wojewoda.

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, prace scaleniowo-wymienne koordynuje i wykonuje samorząd województwa przy pomocy jednostek organizacyjnych przekazanych mu na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. poz. 872, z późn. zm.) lub jednostek utworzonych przez ten samorząd do realizacji tych zadań.

Art. 3 ust. 5 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów stanowi, że w finansowanie prac, o których mowa w ust. 4, oraz w finansowanie zagospodarowania poscaleniowego mogą być włączone:

1. publiczne środki wspólnotowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 478) oraz
2. inne środki publiczne na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376 i 1475), w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 i w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
   
   

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat posiada status podatnika VAT czynnego. Powiat otrzymał dofinansowanie realizacji operacji pn. „Scalenie gruntów (…)” w ramach poddziałania „Wsparcie na inwestycje związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa” objętego Programem Rozwoju obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na podstawie zawartej z Województwem Umowy o przyznaniu pomocy z dnia 24 maja 2017 r. Celem operacji jest poprawa warunków gospodarowania na obszarze scalenia poprzez racjonalne ukształtowanie rozłogu gruntów i stworzenie funkcjonalnej sieci dróg dojazdowych do gruntów rolnych i leśnych oraz poprawa walorów krajobrazowych. Przedmiotem operacji jest: opracowanie projektu scalenia gruntów, określającego granice nowych działek, w ramach którego nastąpi poprawa struktury obszarowej gospodarstw rolnych, budowa dróg transportu rolnego, rekultywacja gruntów. Operacja jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, finansowanym ze środków publicznych. Postępowanie scaleniowe przeprowadza Starosta w oparciu o przepisy ustawy o scalaniu i wymianie gruntów i ustawy Kodeks postepowania administracyjnego. W efekcie postępowania scaleniowego, za dotychczas posiadane działki gruntu, uczestnikom scalenia wydziela się nowe działki w celu maksymalnego zmniejszenia ilości działek w gospodarstwie przy jednoczesnym zachowaniu tej samej wartości szacunkowej gruntu oraz dostosowaniu układu i granic działek do współczesnych metod uprawy. W sytuacji gdy, ze względów technicznych, niemożliwe jest wydzielenie gruntów o równej wartości szacunkowej stosuje się dopłaty pieniężne, ustalone zgodnie z ceną zatwierdzoną przy szacowaniu gruntów objętych scaleniem lub wymiana. Uczestnicy scalenia, którzy mają obowiązek wniesienia dopłat dokonują ich na rachunek bankowy powiatu, a uczestnikom, którym przyznano dopłaty, wypłaca się ze środków powiatu. Postępowanie scaleniowe zakończy się wydaniem przez Starostę decyzji administracyjnej będącej podstawą ujawnienia nowego stanu faktycznego i prawnego w księgach wieczystych i katastrze nieruchomości, a także wprowadzenia uczestników scalenia w posiadanie wydzielonych gruntów. Przez środki publiczne należy rozumieć inne środki publiczne określone w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Operacja jest zadaniem z zakresu administracji rządowej, a wszelkie podejmowane działania mają podstawę w decyzjach wydanych przez Starostę, dlatego nie noszą znamion działalności gospodarczej, ujętej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Towary i usługi nabywane w ramach realizowanej operacji będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej w ramach zadań własnych, nałożonych na Powiat przepisami ustawy o samorządzie powiatowym i ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizowanej operacji będą wystawiane na Wnioskodawcę – Powiat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu tego podatku w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z treści wniosku, realizowana przez Powiat inwestycja należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. W takim ujęciu Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wykonanie przedmiotowej operacji nastąpi w ramach realizacji zadań nałożonych na Powiat odrębnymi przepisami prawa.

Odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną operację dotyczącą scalenia gruntów nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowej operacji nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy w świetle przywołanych przepisów należy stwierdzić, że w zakresie realizacji opisanej we wniosku operacji pn.: „Scalanie gruntów (…)” Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. zadania.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie mógł również odzyskać podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. zadania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.