UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione lub pojawiające się w przyszłości wydatki na realizację operacji pn.: „Przebudowa … ”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm., dalej – ustawa o samorządzie gminnym). Gmina na mocy art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzenie zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (t.j. Dz. U. z 1998 r. nr 96 poz. 603, z późn. zm.) stanowi jednostkę samorządu terytorialnego.

Gmina posiada osobowość prawną oraz jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca, będący jednostką samorządu terytorialnego, uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej zgodnie z art. 16 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej oraz wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone dla innych organów władzy publicznej zgodnie z art. 163 Konstytucji. W swoich działaniach organy samorządu korzystają ze środków prawnych właściwych władzy państwowej.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2019.506 t.j. z dnia 2019.03.15 z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

W oparciu o ww. zadania, Wnioskodawca ma zamiar przystąpić do realizacji operacji pn.: „Przebudowa … ” (dalej w skrócie: „Operacja”) finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Głównym celem projektu jest udostępnienie i zapewnienie mieszkańcom obszarów wiejskich infrastruktury kulturalnej poprzez przebudowę Wiejskich Domów Kultury.

Operacja współfinansowana jest na podstawie umowy o przyznaniu pomocy zawartej z Samorządem Województwa.

Koszty kwalifikowalne obejmują:

• koszty budowy, przebudowy lub modernizacji obiektów budowlanych;
• koszty zakupu sprzętu, materiałów i usług, służących realizacji Operacji;
• koszty ogólne, bezpośrednio związane z przygotowaniem i realizacją Operacji.
  
  

W związku z realizacją ww. projektu, Gmina dokonuje i ma zamiar dokonywać nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami, w których figuruje jako nabywca.

Wyniki Operacji zostaną przekazane w trwały zarząd do Gminnego Ośrodka Kultury posiadającego odrębną od Wnioskodawcy osobowość prawną, nie będącego podatnikiem VAT czynnym. Zarówno w okresie trwałości projektu jak i po nim przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie będą udostępniane Gminnemu Ośrodkowi Kultury instytucji kultury za odpłatnością. Ww. Wiejskie Domy Kultury służyć będą do realizacji zajęć kulturalnych, w tym artystycznych, nauki języków obcych, zajęć opiekuńczo-wychowawczych i innych leżących w celach statutowych ww. Ośrodka, skierowanych dla mieszkańców Gminy. Zajęcia prowadzone w ww. przebudowanych Wiejskich Domach Kultury będą realizowane bez pobierania odpłatności.

Wnioskodawca informuje, że przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie są/nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT Gminy, a także że zarówno Gmina jak i Gminny Ośrodek Kultury nie czerpią/nie będą czerpać żadnych dochodów z ww. Wiejskich Domów Kultury.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska w zakresie prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na realizację Operacji opisanej w niniejszym wniosku. Do chwili obecnej Wnioskodawca poniósł wydatki na dokumentację projektową, roboty budowlano-montażowe, pełnienie funkcji Inspektora Nadzoru Inwestorskiego nad realizacją robót oraz poniesie kolejne wydatki na roboty budowlano-montażowe, pełnienie funkcji Inspektora Nadzoru Inwestorskiego nad realizacją robót.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje lub będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione lub pojawiające się przyszłości przez Gminę wydatki na realizację Operacji opisanej we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, do poniesionych oraz do pojawiających się w przyszłości wydatków na realizację Operacji opisanej we wniosku nie przysługiwało i nie będzie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. wydatki.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2018.2174 t.j.z późn. zm., dalej zwana – ustawą o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatki wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9, zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Podstawowym celem przystąpienia do realizacji omawianej we wniosku Operacji, jest przebudowa Wiejskich Domów Kultury, które zostaną przekazane w trwały zarząd Gminnemu Ośrodkowi Kultury, bez pobierania odpłatności, celem realizacji zajęć kulturalnych, w tym artystycznych, nauki języków obcych, zajęć opiekuńczo-wychowawczych i innych leżących w celach statutowych ww. Ośrodka skierowanych dla mieszkańców Gminy.

Zatem opisana we niniejszym wniosku Operacja będzie realizowana w ramach zadań własnych Wnioskodawcy, działającego jako organu władzy publicznej.

Wnioskodawca podkreśla, że przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie będą generować jakiegokolwiek dochodu opodatkowanego VAT. Faktury dotyczące realizacji Operacji wystawiane będą na Wnioskodawcę natomiast zmodernizowane Wiejskie Domy Kultury i zajęcia w nich prowadzone będą udostępniane i wykonywane bez pobierania odpłatności.

Mając powyższe na uwadze, realizowana inwestycja będzie wykonywana w ramach zadań własnych Wnioskodawcy działającego jako organ władzy publicznej. Zatem, na gruncie art. 15 ust. 1 ust. 2 ustawy o VAT oraz art. 15 ust. 6 tej ustawy, należy uznać, że Wnioskodawca, dokonując zakupów celem realizacji ww. Operacji, nie będzie nabywał ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Czynności wykonywane w ramach realizacji omawianego projektu nie będą wykonywane w ramach umów cywilno-prawnych, wyniki Operacji nie będą służyły działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie służą bowiem celom zarobkowym, a realizacji zadań własnych Wnioskodawcy działającego w charakterze organu władzy publicznej, tym samym nie podlegają regulacjom ustawy o VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przesłanki determinujące możliwość obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego nie zostaną spełnione i wówczas, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące realizacji inwestycji.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy nie przysługiwało i nie będzie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na realizację Operacji opisanej we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to więc wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) posiada osobowość prawną oraz jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. W oparciu o ww. zadania, Wnioskodawca ma zamiar przystąpić do realizacji operacji pn.: „Przebudowa … ” („Operacja”) finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Głównym celem projektu jest udostępnienie i zapewnienie mieszkańcom obszarów wiejskich infrastruktury kulturalnej poprzez przebudowę Wiejskich Domów Kultury. W związku z realizacją ww. projektu, Gmina dokonuje i ma zamiar dokonywać nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturami, w których figuruje jako nabywca. Wyniki Operacji zostaną przekazane w trwały zarząd do Gminnego Ośrodka Kultury posiadającego odrębną od Wnioskodawcy osobowość prawną, nie będącego podatnikiem VAT czynnym. Zarówno w okresie trwałości projektu jak i po nim przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie będą udostępniane Gminnemu Ośrodkowi Kultury instytucji kultury za odpłatnością. Ww. Wiejskie Domy Kultury służyć będą do realizacji zajęć kulturalnych, w tym artystycznych, nauki języków obcych, zajęć opiekuńczo-wychowawczych i innych leżących w celach statutowych ww. Ośrodka, skierowanych dla mieszkańców Gminy. Zajęcia prowadzone w ww. przebudowanych Wiejskich Domach Kultury będą realizowane bez pobierania odpłatności. Wnioskodawca poinformował, że przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT Gminy, a także że zarówno Gmina jak i Gminny Ośrodek Kultury nie będą czerpać żadnych dochodów z ww. Wiejskich Domów Kultury.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione lub pojawiające się w przyszłości przez Gminę wydatki na realizację Operacji opisanej powyżej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest/nie będzie spełniony. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca przebudowane Wiejskie Domy Kultury nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (zarówno Gmina jak i Gminny Ośrodek Kultury nie będą czerpać żadnych dochodów z ww. Wiejskich Domów Kultury).

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie nie jest/nie będzie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy, a tym samym Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. operacji.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione lub pojawiające się w przyszłości przez Gminę wydatki na realizację operacji opisanej we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.