2019.10.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.549.2019.1.MN
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu) uzupełnionym w dniu 27 września 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego związanego z termomodernizacją budynku wykorzystywanego przez dwie jednostki budżetowe Wnioskodawcy z zastosowaniem prewspółczynnika i proporcji sprzedaży Urzędu Miasta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 września 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego związanego z termomodernizacją budynku wykorzystywanego przez dwie jednostki budżetowe Wnioskodawcy z zastosowaniem prewspółczynnika i proporcji sprzedaży Urzędu Miasta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto (określana dalej: „Miastem”) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), realizując zadania należące do właściwości samorządu gminnego. Realizacja tych zadań następuje poprzez powołane przez Miasto jednostki budżetowe, takie jak: Urząd Miasta, szkoły podstawowe, przedszkola, Liceum Ogólnokształcące, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej i Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Od 2017 r. Miasto rozlicza się z podatku od towarów i usług wraz ze swoimi jednostkami w trybie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280).

Zdecydowana większość zadań Miasta realizowana jest w ramach reżimu publicznoprawnego i pozostaje poza sferą podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT.

W związku z powyższym, w celu realizacji prawa do odliczenia, poszczególne jednostki organizacyjne Miasta ustalają proporcję (zwaną dalej „prewspółczynnikiem”) określającą zakres wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w trybie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Sposób określenia proporcji w analizowanym przypadku ustalany jest w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej „rozporządzeniem”. Dodatkowo, w związku z prowadzeniem sprzedaży zwolnionej z podatku od towarów i usług, indywidualnie dla każdej jednostki ustalana jest proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2-3 ustawy o VAT (zwana dalej „proporcją sprzedaży”).

Miasto realizuje projekt pn. „T.”, określany dalej „Projektem”. Inwestycja jest wspófinansowana ze środków Unii Europejskiej na podstawie umowy zawartej z Zarządem Województwa w dniu (…) nr 9…) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Oś Priorytetowa V Efektywność energetyczna i gospodarka niskoemisyjna, Działania 5.2 Efektywność energetyczna sektora publicznego. W ramach Projektu Miasto przeprowadzi m.in. termomodernizację budynku wzniesionego na nieruchomości gruntowej (…). Nieruchomość ta obejmuje działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami: (…). Na nieruchomości oprócz budynku, który będzie poddany termomodernizacji usytuowano zespół boisk i urządzeń sportowych „…”, korty tenisowe, bieżnię, szkolny plac zabaw, boisko asfaltowe i budynki garażowe. Nieruchomość ta jest własnością Miasta. Na podstawie decyzji Burmistrza Miasta z dnia (…) została ona oddana w trwały współzarząd Szkole Podstawowej w udziale (…) i Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji w udziale (…). Należy zauważyć, że na wskazanej nieruchomości Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji prowadzi swoją działalność, przy czym siedziba tej jednostki jest zlokalizowana w innym miejscu, tj. w (…) . Szkoła Podstawowa i Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji są jednostkami budżetowymi Miasta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869). Budynek poddany termomodernizacji jest budynkiem murowanym, liczącym od jednej do trzech kondygnacji. Dane charakteryzujące obiekt przedstawiają się w sposób następujący: powierzchnia zabudowy budynku 5.851,25 m2, powierzchnia użytkowa budynku 12.983,67 m2, kubatura budynku 49.288,00 m3. Budynek składa się z 10 segmentów:

cztery segmenty trzykondygnacyjne, całkowicie podpiwniczone, w których znajdują się sale dydaktyczne, pomieszczenia biurowe, gabinety, szatnie, węzły sanitarne, magazyny, pomieszczenia socjalne, gospodarcze;
trzykondygnacyjny segment, w którym usytuowana jest kuchnia ze stołówką, biblioteka, 2 sale dydaktyczne, pomieszczenia biurowe, gabinety lekarskie, węzły sanitarne, pomieszczenia socjalne, gospodarcze, kotłownia z 2 piecami olejowymi, wentylatornia;
łącznik nr 1 jednokondygnacyjny na poziomie pierwszego piętra, w którym znajduje się sala widowiskowa, pomieszczenia techniczne i komunikacyjne;
łącznik nr 2 podpiwniczony z korytarzem, magazynami, pomieszczeniami technicznymi, węzłem cieplnym, wymiennikownią, szatnią;
łącznik nr 3 jednokondygnacyjny, podpiwniczony, w którym znajduje się siłownia, komunikacja, magazyny, rozdzielnia elektryczna i węzeł sanitarny;
jednokondygnacyjny segment z salą gimnastyczną, magazynami, przebieralnią, węzłami sanitarnymi i pokojem nauczycielskim;
dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony segment z salą gimnastyczną i pływalnią, na parterze tej części budynku znajduje się basen z niecką o długości 25 m i szerokości 12,5 m oraz pomieszczenia towarzyszące (przebieralnie, szatnie, węzły sanitarne, pomieszczenia ratownika, sauna, barek, pomieszczenia gospodarcze, chlorownia i ciągi komunikacyjne); na piętrze budynku znajduje się sala gimnastyczna, magazyn, przebieralnia, pokój nauczyciela, węzły sanitarne i komunikacyjne; w podpiwniczeniu segmentu usytuowano wentylatornię, magazyn, podbasenie, filtr olejowy, komorę kurzową, pomieszczenia techniczne i luk montażowy. Omawiany segment budynku posiada oddzielne wejście. Wszystkie części budynku są ze sobą połączone funkcjonalnie; obiekt stanowi jedną bryłę pod względem architektonicznym.

W ramach trwałego zarządu Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji zarządza pływalnią i pomieszczeniami przynależnymi do niej. W jego zarządzie znajdują się boiska, korty tenisowe, bieżnia. Pozostałą częścią nieruchomości zarządza Szkoła Podstawowa. Warto zauważyć, że w administrowaniu Szkoły znajduje się duża sala gimnastyczna usytuowana nad pływalnią. Budynek posiada jedną sieć energetyczną, wodnokanalizacyjną i ciepłowniczą zasilaną z sieci miejskiej. W pomieszczeniach administrowanych przez Szkołę znajduje się węzeł cieplny i dwa kotły olejowe, podgrzewające wodę w sezonie letnim na potrzeby pływalni oraz Szkoły. Obie jednostki zawarły między sobą porozumienie, na podstawie którego Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji korzysta z pomieszczeń socjalnych usytuowanych w częściach budynku zarządzanych przez Szkołę (piwnice). Ponadto Szkoła udostępnia nieodpłatnie na rzecz grup sportowych prowadzonych przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji dużą i małą salę gimnastyczną. Z kolei boisko asfaltowe administrowane przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji pozostaje, w razie potrzeby, do dyspozycji Szkoły. Co do sposobu wykorzystania poszczególnych części obiektu, należy wyjaśnić, że pływalnia czynna jest od poniedziałku do piątku w godz. od 6.30 do 21.00 oraz w soboty w godz. od 7.00 do 21.00. W niedzielę basen jest nieczynny. W roku szkolnym, w dni powszednie, od poniedziałku do piątku w godz. od 7.15 do 16.00 z basenu korzystają nieodpłatnie uczniowie szkół podstawowych w ramach zajęć dydaktycznych. Zwolnienie z opłat wynika z Uchwały (…) Rady Miasta z dnia (…). W pozostałym czasie, tj. w godz. od 6.30 do 7.15, od 16.05 do 21.00 oraz w soboty z basenu korzystają odpłatnie indywidualne osoby fizyczne oraz grupy zorganizowane. Godziny pracy pływalni ulegają zmianie w okresie ferii zimowych. W tym czasie basen czynny jest od poniedziałku do piątku w godz. od 10.30 do 21.00 oraz w soboty od godz. 8.30 do 21.00. W tym okresie w dni powszednie od poniedziałku do piątku w godz. od 10.30 do 14.20 z basenu korzystają nieodpłatnie uczniowie szkół podstawowych. Natomiast w godz. od 14.25 do 21.00 oraz w soboty z basenu korzystają odpłatnie indywidualne osoby fizyczne oraz grupy zorganizowane. W okresie wakacyjnym począwszy od początku lipca do połowy sierpnia basen jest nieczynny. Powodem jest przerwa techniczna, podczas której przeprowadzane są niezbędne naprawy i remonty. Wznowienie działalności basenu następuje w drugiej połowie sierpnia. W tym okresie basen jest czynny od poniedziałku do piątku w godz. od 13.35 do 20.10. We wskazanych godzinach basen świadczy usługi odpłatnie. W okresie wakacyjnym basen jest nieczynny w soboty i niedziele. Szkoła Podstawowa wykorzystuje termomodernizowany budynek w znaczącej części na cele edukacyjne. Wyodrębnione pomieszczenia przeznaczone są pod odpłatny wynajem, który obecnie prowadzony jest na rzecz:

M. - umowa najmu na czas określony, tj. na rok szkolny, przedłużana cyklicznie,
lekarza stomatologa prowadzącego gabinet stomatologiczny - umowa najmu na czas określony, tj. na rok szkolny, przedłużana cyklicznie,
przedsiębiorcy prowadzącego sklepik szkolny - umowa najmu na czas określony, tj. na rok szkolny, przedłużana cyklicznie.

Dodatkowo Szkoła okazjonalnie wynajmuje sale dydaktyczne, sale gimnastyczne i stołówkę. Jak z powyższego wynika, Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz Szkoła Podstawowa wykorzystują remontowany budynek w dwojaki sposób:

do wykonywania czynności o charakterze publicznoprawnym wynikających z ustawy o samorządzie gminnym (zadania z zakresu edukacji publicznej i kultury fizycznej); czynności te pozostają poza sferą podatku od towarów i usług,
do wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, które to podlegają rygorom ustawy o VAT.

Na finansowanie swojej działalności obie jednostki uzyskują środki finansowe z budżetu Miasta.

Z prowadzonej działalności Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji uzyskuje dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu:

sprzedaży biletów wstępu na basen i do sauny,
wynajmu basenu dla osób indywidualnych i grup zorganizowanych,
wynajmu sztucznego boiska.

Jednostka ta nie uzyskuje dochodów zwolnionych z opodatkowania.

Z kolei Szkoła Podstawowa uzyskuje następujące kategorie dochodów:

dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług z tytułu:
1. wynajmu pomieszczeń,
2. sprzedaży obiadów na rzecz podmiotów zewnętrznych,
dochody zwolnione z podatku od towarów i usług z tytułu:
1. sprzedaży obiadów na rzecz uczniów i personelu pedagogicznego,
2. opłaty za wydanie duplikatu świadectwa i legitymacji szkolnej.

Projekt w zakresie termomodemizacji budynku jest realizowany w zakresie rzeczowym i finansowym przez Urząd Miasta, który funkcjonuje jako jednostka budżetowa Miasta. W terminologii rozporządzenia Urząd określany jest mianem „urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego”. Ustalony dla wyżej wskazanych jednostek budżetowych Miasta prewspółczynnik na rok 2019 wynosi:

w przypadku Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji -11%,
w przypadku Szkoły Podstawowej - 5%,
w przypadku Urzędu Miasta - 15%.

Prewspółczynnik Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz Szkoły Podstawowej ustalono w oparciu o dane finansowe z roku poprzedniego, tj. z 2018 r., a w przypadku Urzędu Miasta w oparciu o dane z roku poprzedzającego rok poprzedni, tj. z 2017 r. Z kolei proporcja sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT na rok 2019 kształtuje się na poziomie:

w przypadku Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji - 100%,
w przypadku Szkoły Podstawowej -17%,
w przypadku Urzędu Miasta - 78%.

Prace z zakresu termomodernizacji budynku będą obejmować:

roboty budowlane, to jest: wykonanie pionowych izolacji przeciwwilgociowych i termicznych na cokołach i ścianach fundamentowych, ocieplenie przyziemia, izolacja ścian piwnicznych, wykonanie opaski wokół budynku, ocieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie stropodachu, wykonanie wypraw elewacyjnych ścian i cokołów, wymianę pokrycia dachowego, remont kominów, wymianę starej stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej, wykonanie nowych zadaszeń nad wejściami do budynku, remont schodów i podestów, tarasu, wymianę parapetów, obróbek blacharskich i orynnowania, wymianę wypełnienia ścian z luksfer na pełne, wykonanie budek dla ptaków wg opinii ornitologicznej;
instalacje sanitarne, to jest: wymianę instalacji c.o., wymianę instalacji ciepła technologicznego, wymianę węzła cieplnego, wymianę instalacji wentylacji mechanicznej basenu, wykonanie instalacji wentylacji mechanicznej w salach gimnastycznych, wymianę instalacji ciepłej wody użytkowej;
instalacje elektryczne, to jest: wymianę opraw oświetlenia pomieszczeń na energooszczędne, montaż oświetlenia ewakuacyjnego i kierunkowego, montaż paneli fotowoltaicznych, montaż instalacji zasilania i sterowania wentylacji, montaż instalacji automatyki i oświetlenia węzła cieplnego, wymianę instalacji odgromowej.

Poniesione w ramach Projektu wydatki są udokumentowane fakturami wystawionymi na Gminę Miasto. Ich odbiorcą będzie Urząd Miasta. Miasto wyłoniło w drodze przetargu wykonawcę prac w zakresie termomodernizacji budynku. Z podpisanej umowy wynika, że wynagrodzenie wykonawcy zostało ustalone w sposób ryczałtowy w rozumieniu art. 632 Kodeksu cywilnego i stanowi kwotę (…) zł brutto.

Rozliczenie robót i płatności będzie następować za faktycznie wykonany i zaakceptowany przez Miasto zakres robót. Umowa dopuszcza płatności częściowe po wykonaniu określonego zakresu robót, w oparciu o fakturę częściową wystawioną na podstawie protokołu odbioru częściowego, zgodnie z zatwierdzonym przez Miasto harmonogramem wykonania robót. Wobec powyższego, przypisanie w sposób bezpośredni ponoszonych wydatków inwestycyjnych do poszczególnych jednostek budżetowych zarządzających budynkiem jest niemożliwe. Tym bardziej niemożliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych do rodzajów działalności prowadzonych przez poszczególne jednostki w budynku, tj. do działalności gospodarczej (opodatkowanej i/lub zwolnionej) i do działalności innej niż gospodarcza. Końcowo należy dodać, że po zakończeniu inwestycji poniesione nakłady inwestycyjne zostaną przekazane nieodpłatnie poszczególnym jednostkom budżetowym w proporcji do udziałów we współzarządzie. Miasto nie zamierza zmieniać sposobu przeznaczenia obiektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Miastu przysługuje częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na okoliczność poniesienia kosztów związanych z termomodernizacją budynku wzniesionego na nieruchomości gruntowej położonej w (…)?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy realizując prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach ww. inwestycji należy zastosować prewspółczynnik i proporcję sprzedaży Urzędu Miasta, tj. urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy o VAT. I tak, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze: podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl przedstawionych regulacji prawnych, Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez Miasto działania typu: czynności sprzedaży, wynajmu, dzierżawy, itp. W tym zakresie czynności podejmowane przez Miasto mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Badając drugą z przesłanek prawa do odliczenia, tj. związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi należy zauważyć, że w budynku położonym w (…) obok czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT (statutowa działalność edukacyjna i w zakresie kultury fizycznej) wykonywane są czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (sprzedaż biletów wstępu na basen i saunę, wynajem, sprzedaż obiadów na rzecz podmiotów zewnętrznych). Tak więc, zakupione w ramach realizacji Projektu towary i usługi będą częściowo wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i w tym zakresie Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizowaną inwestycją. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy o VAT. Fakt, że w budynku prowadzą działalność dwie jednostki budżetowe Miasta nie ogranicza to jego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. W tym miejscu warto przypomnieć, że przypadku niniejszego wniosku proporcja ta jest określana jest mianem „prewspółczynnika”

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej di działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. W myśl art. 86 ust. 2f ustawy o VAT, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne. Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 86 ust. 2h ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji. Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:

urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
jednostkę budżetową,
zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W przypadku jednostek samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
samorządowej jednostki budżetowej,
samorządowego zakładu budżetowego.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową – o której mowa w § 2 pkt 6 rozporządzenia rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową.

I tak, w przypadku jednostki budżetowej, jako sposób określenia proporcji – na mocy § 3 ust. 3 rozporządzenia – podaje się sposób ustalony wg wzoru:

X = (A x 100) / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Natomiast w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jako sposób określenia proporcji – na mocy § 3 ust. 2 rozporządzenia – podaje się sposób ustalony wg wzoru:
X = A x 100 / DUJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy (prewspółczynnik).

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno-prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy o VAT – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

W myśl art. 90 ust. 10a ustawy o VAT w przypadku jednostek samorządu terytorialnego proporcję o której mowa w ust. 2 tego artykułu, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Przy czym zgodnie z ust. 10 przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Odnosząc przeprowadzoną analizę przepisów prawa do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż nabyte towary i usługi są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a nie ma możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy Miasto zobowiązane jest obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Dodatkowo ustaloną kwotę zakupów przypadającą na działalność gospodarczą należy rozliczyć, stosując proporcję z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, że w termomodernizowanym budynku wykonywane są czynności opodatkowane i zwolnione z podatku od towarów i usług. Podstawowym problemem w niniejszej sprawie pozostaje sposób doboru prewspółczynnika, jaki należy zastosować mając na względzie to, że musi on uwzględniać specyfikę prowadzonej działalności oraz w sposób obiektywny odzwierciedlać część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza. Dodatkowym utrudnieniem jest szeroki zakres robót budowlanych realizowanych w ramach Projektu, który obejmuje fundamenty, ściany zewnętrzne, stolarkę okienną i drzwiową, dach, schody, podesty, tarasy, instalację wodną, cieplną, wentylację, elektryczną. Szukając właściwego sposobu ustalenia proporcji dla wydatków związanych z prowadzoną inwestycją, poddano analizie metody ustalenia prewspółczynnika zaproponowane przez ustawodawcę w art. 86 ust.2c ustawy o VAT. Niestety żadna z tych metod nie wydaje się być adekwatna w analizowanej sytuacji. Metoda ustalenia proporcji w oparciu o średnioroczne zatrudnienie i roboczogodziny nie jest właściwa, ponieważ każda z osób zatrudnionych w obiekcie wykonuje prace związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i niepodlegającymi opodatkowaniu. Niereprezentatywny i trudny do określenia jest również prewspółczynnik oparty na metodzie „powierzchniowej” ustalony jako stosunek powierzchni przeznaczonej przez poszczególne jednostki pod działalność gospodarczą do ogółu powierzchni użytkowanej przez nie w budynku. Tak ustalony prewspółczynnik nie odzwierciedla w sposób realny rozmiarów prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ istnieje problem z ujęcia w tej relacji powierzchni wykorzystywanej w sposób mieszany tj. np.:

powierzchnia pływalni i pomieszczeń przynależnych do niej, która to wykorzystywana jest do działalności gospodarczej i jednocześnie prowadzone są na niej zajęcia dydaktyczne dla dzieci ze szkół (czynności niepodlegające opodatkowaniu),
powierzchnia, na której prowadzony jest najem o charakterze okazjonalnym.

W przypadku tych metod, przypisanie, czy to liczby zatrudnionych, czy roboczogodzin, czy wielkości powierzchni przypadającej na działalność gospodarczą poszczególnych jednostek nie jest możliwe. Zgodnie z omówionymi wcześniej przepisami prawa, brak jest podstaw prawnych do ustalenia przez Miasto odrębnego prewspółczynnika w odniesieniu do poszczególnych rodzajów wydatków będących pochodną zakresu realizowanych w ramach Projektu robót budowlanych, np. odrębny dla zakupu usług związanych z remontem sieci ciepłowniczej, odrębny dla zakupu usług związanych z wymianą stolarki okiennej itd. Ten sposób pozwalałby na przybliżone przypisanie wartości podatku naliczonego przy zakupie do czynności opodatkowanych.

W ocenie Miasta, ze względu na szeroki zakres inwestycji i szczególny sposób wykorzystania budynku, w analizowanym przypadku należy zastosować prewspółczynnik ustalony w oparciu o dane finansowe w trybie rozporządzenia. Tylko ten sposób wyliczenia prewspółczynnika zapewni obiektywne przypisanie zakresu wykorzystania nabywanych w ramach realizacji Projektu towarów i usług do rozmiarów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy, w budynku prowadzą działalność dwie jednostki budżetowe Miasta – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji i Szkoła Podstawowa. Z kolei inwestycję realizuje Urząd Miasta, jako urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, każda z tych z jednostek jest zobowiązana ustalić w sposób odrębny wartość prewspółczynnika. Przepisy rozporządzenia wskazują zatem wyraźnie, iż intencją ustawodawcy było stosowanie przez poszczególne jednostki organizacyjne odmiennych prewspółczynników, tak by w odniesieniu do ponoszonych przez nie wydatków spełniony został warunek określony w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest Miasto. I tak, każda z jednostek ustala odrębny prewspółczynnik: Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz Szkoła Podstawowa w trybie § 3 ust. 3 rozporządzenia, a Urząd Miasta w oparciu o § 3 ust. 2 rozporządzenia. W związku z powyższym, zasadniczą kwestią w analizowanej sprawie pozostaje, prewspółczynnik, której z jednostek zastosować realizując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach inwestycji realizowanej przez Miasto. Przepisy rozporządzenia nie dopuszczają możliwości wyliczenia średniej z prewspółczynników poszczególnych jednostek ani określenia jednego prewspółczynnika dla dwóch jednostek w oparciu o łączne dane finansowe. W ocenie Miasta, w sytuacji, kiedy nie ma możliwości jednoznacznego przypisania zakupów do konkretnej jednostki organizacyjnej, najbardziej właściwe będzie przypisanie tego zakupu urzędowi obsługującemu jednostkę samorządu terytorialnego i dokonanie odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określenia proporcji właściwego dla tego urzędu. Skoro bowiem Miasto nie jest w stanie ustalić w jakim stopniu nabyte towary i usługi wykorzystywane będą przez poszczególne jednostki organizacyjne, uznać należy, że wykorzystywane będą one przez Miasto – jako podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do wszystkich rozliczeń Miasta i jego jednostek organizacyjnych, dokonywanych po centralizacji. Wobec powyższego, Miasto obliczy kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przy zastosowaniu prewspółczynnika obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, tj. Urzędu Miasta. Podobnie przedstawia się sytuacja w zakresie zastosowania proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Proporcję tę w myśl art. 90 ust. 10a ustala się odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej JST. W tym przypadku Miasto również nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, i jednocześnie nie ma możliwości wyodrębnienia, jaka część zakupów przeznaczona jest na potrzeby danej jednostki organizacyjnej. W związku z tym, analogicznie jak w przypadku prewspółczynnika, Miasto wyraża pogląd, że w odniesieniu do zakupów dokonywanych w ramach Projektu należy zastosować proporcję sprzedaży ustaloną w trybie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT właściwą dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, tj. Urzędu Miasta.

Reasumując, Miastu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług wystawionych na okoliczność termomodernizacji budynku, w części w jakiej podatek ten związany będzie z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W celu ustalenia kwoty podatku naliczonego należy w pierwszej kolejności zastosować prewspółczynnik skalkulowany w trybie § 3 ust. 2 rozporządzenia, a następnie proporcję sprzedaży określoną zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT dla Urzędu Miasta.

W zbliżonym stanie faktycznym podobne stanowisko zajął Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, czego przykładem są:

interpretacja z dnia 29 maja 2019 r. o sygn. 0111- KDIB3-2.4012.269.2019.1.SR,
interpretacja z dnia 1 sierpnia 2017 r. o sygn. 0115- KDIT1-1.4012.336.2017.2.MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tutejszy organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego, tj. prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego związanego z termomodernizacją budynku wykorzystywanego przez dwie jednostki organizacyjne Wnioskodawcy z zastosowaniem prewspółczynnika i proporcji sprzedaży Urzędu Miasta, nie rozstrzyga natomiast pozostałych kwestii związanych z opisanym stanem faktycznych, w tym m.in. zasad kwalifikacji (opodatkowania) przez Wnioskodawcę czynności dokonywanych za pomocą wskazanych jednostek organizacyjnych oraz wskazania, że przypisanie w sposób bezpośredni ponoszonych wydatków inwestycyjnych do poszczególnych jednostek budżetowych zarządzających budynkiem jest niemożliwe.

Przedstawione we wniosku okoliczności przyjęto jako element opisu stanu faktycznego, natomiast ocena prawidłowości i zasadności zwolnienia lub opodatkowania może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin