Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-1/4511-185/16-2/ŚS
z 11 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z ostatecznym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 527/17 oraz prawomocnym od 28 lutego 2019 r. wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy – 24 lipca 2019 r.) uchylającym zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z 18 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4511-185/16/ZK – stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 25 marca 2016 r.), uzupełnionym 12 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania korepetycji, o których mowa we wniosku oraz sposobu rozliczenia uzyskanych z tego tytułu przychodów (dochodów) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania korepetycji, o których mowa we wniosku oraz sposobu rozliczenia uzyskanych z tego tytułu przychodów (dochodów). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 27 kwietnia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4511-185/16/ZK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 maja 2016 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 18 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację Znak: IBPB-1-1/4511-185/16/ZK, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania korepetycji, o których mowa we wniosku oraz sposobu rozliczenia uzyskanych z tego tytułu przychodów (dochodów) za nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 18 maja 2016 r., IBPB-1-1/4511-185/16/ZK wniosła pismem z 6 czerwca 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 8 czerwca 2016 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 4 lipca 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4511-1-12/16/ZK stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z 18 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4511-185/16/ZK złożyła skargę z 20 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem z 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 18 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4511-185/16/ZK uznając ww. skargę za uzasadnioną.

Od powyższego wyroku, Organ pismem z 29 grudnia 2016 r. Znak: 2461-IBRP.46.254.2016.1 wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z 28 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 527/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną Organu. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 24 lipca 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu udzielania korepetycji, o których mowa we wniosku oraz sposobu rozliczenia uzyskanych z tego tytułu przychodów (dochodów) wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W czerwcu 2015 r. Wnioskodawczyni ukończyła studia magisterskie w dziedzinie chemii. Obecnie jest na I roku studiów doktoranckich i chciałaby zacząć sporadycznie udzielać lekcji chemii uczniom gimnazjum, liceum, bądź studentom. Zajęcia odbywałyby się w jej mieszkaniu i wykonywane byłyby wyłącznie przez Wnioskodawczynię. Zajęcia te nie miałyby charakteru ciągłego, ze względu na potencjalne rotacje uczniów związane z zadowoleniem, bądź niezadowoleniem ze sposobu prowadzonych przez Wnioskodawczynię lekcji, przerwy związane ze świętami, feriami, czy wakacjami oraz od ilość jej wolnego czasu. Obecnie jedynym przychodem Wnioskodawczyni jest stypendium doktoranckie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy korepetycje udzielane przez Wnioskodawczynię samodzielnie z wykorzystaniem jej wiedzy i umiejętności nabytych wcześniej, bez korzystania z pracy innych osób, definiowane są na gruncie prawa podatkowego, jako działalność wykonywana osobiście przez podatnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu na „zasadach ogólnych”?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody pozyskiwane z korepetycji udzielanych samodzielnie z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności nabytych wcześniej, bez korzystania z pracy innych osób, są przychodami z działalności wykonywanej osobiście, z których dochody podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według dwustopniowej skali podatkowej - 18 i 32%. Do miesiąca, za który dochód od początku roku nie przekroczy kwoty wolnej od podatku, wynoszącej obecnie 3.091 zł, nie powstaje obowiązek wpłaty zaliczek. Po uzyskaniu dochodu przekraczającego kwotę wolną od podatku, podatnik będzie zobowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został uzyskany przychód. Przychody z tytułu udzielania korepetycji, pomniejszone o koszt uzyskania przychodu wynoszący 20%, należy rozliczyć w zeznaniu rocznym na formularzu PIT-36 lub PIT-37 w terminie do 30 kwietnia kolejnego roku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16 wskazano, że (…) udzielanie korepetycji przez studentkę (studiów doktoranckich) może być kwalifikowane jako działalność wykonywana osobiście w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…) Z opisanego we wniosku stanu przyszłego wynika wyraźnie, że skarżąca będzie sporadycznie udzielać korepetycji osobiście; nie będzie zatrudniać, lub korzystać w inny sposób z podwykonawców lub pomocy współpracowników itp. W ocenie Sądu, nic nie stoi więc na przeszkodzie, aby tego typu działalność zaliczyć do działalności „oświatowej”, o której mowa w ww. art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności, takiej wykładni nie sprzeciwiają się wymienione w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, negatywne przesłanki wykluczające zaliczenie konkretnych przychodów do działalności gospodarczej. Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w ww. wyroku wskazał, że udzielanie przez studentów korepetycji jest więc zasadniczo działalnością uboczną, podejmowaną z zasady nieregularnie i w sposób niezorganizowany. Ponadto, co jest charakterystyczne dla korepetycji, tego typu działalność jest przede wszystkim związana z osobistymi cechami konkretnego korepetytora (wiedza w konkretnej dziedzinie, doświadczenie, umiejętności przekazania wiedzy itp.). W praktyce wybór korepetytora zawsze zależy od jego osobistych przymiotów, co dodatkowo przemawia za zakwalifikowaniem opisanych przez skarżącą usług oświatowych do działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przesłanki, jakie spełniać musi dana działalność aby mogła być uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą, w świetle tej ustawy oraz katalog cech, które wyłączają dane działanie z tej kategorii.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznym jest działalność wykonywana osobiście. Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. (art. 22 ust. 10 ustawy).

Jak wynika, że z art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, m.in., że w czerwcu 2015 r. Wnioskodawczyni ukończyła studia magisterskie w dziadzinie chemii i obecnie jest na I roku studiów doktoranckich. Wnioskodawczyni zamierza zacząć sporadycznie udzielać lekcji chemii uczniom gimnazjum, liceum, bądź studentom. Zajęcia odbywałyby się w jej mieszkaniu i wykonywane by były wyłącznie przez Wnioskodawczynię. Nie miałyby charakteru ciągłego, ze względu na potencjalne rotacje uczniów związane z zadowoleniem, bądź niezadowoleniem ze sposobu prowadzonych przez Wnioskodawczynię lekcji, przerwy związane ze świętami, feriami, czy wakacjami oraz ilość jej wolnego czasu. Obecnie jedynym przychodem Wnioskodawczyni jest stypendium doktoranckie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym przychody Wnioskodawczyni uzyskane z tytułu udzielania korepetycji stanowią – w myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychody z działalności wykonywanej osobiście. Po przekroczeniu kwoty wolnej od opodatkowania, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyska dochód, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust 3a ww. ustawy). Ponadto po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawczyni będzie zobowiązana w terminie do 30 kwietnia złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym. W tym samym terminie, stosownie do art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników.

Wskazać jednak należy, że w przypadku Wnioskodawczyni właściwym formularzem zeznania podatkowego, z uwagi na obowiązek samodzielnego opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych po przekroczeniu kwoty wolnej od podatku, będzie formularz PIT-36, a nie jak wskazała Wnioskodawczyni alternatywnie PIT-37. Formularz PIT-37 przeznaczony jest bowiem dla podatników, którzy w roku podatkowym wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej. Natomiast podatnicy, którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów, uzyskali przychody m.in. ze źródeł przychodów, od których samodzielnie byli obowiązani opłacać zaliczki na podatek dochodowy, składają zeznanie na formularzu PIT-36. Powyższe alternatywne wskazanie formularza PIT-37, jako również właściwego do dokonania rozliczenia dochodów uzyskanych z działalności wykonywanej osobiście pozostaje jednakże bez wpływu na ocenę istoty przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanowiska w sprawie dot. ustalenia źródła przychodów, do którego należy zaliczyć przychody uzyskane z udzielanych przez Wnioskodawczynię korepetycji.

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, tj. w 2016 r., bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 527/17.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.