Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.428.2019.1.AW
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia według jakiego kursu Spółka powinna przeliczać przychody oraz koszty zapłacone lub uzyskane w Senegalu na złote polskie – jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2);
• sposobu ujmowania w rozliczeniu rocznym w Polsce podatku dochodowego związanego z działalnością Oddziału, a w szczególności prawa do ujmowania w rozliczeniu podatkowym jedynie podatku dochodowego dotyczącego tego roku zapłaconego w Senegalu – jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia według jakiego kursu Spółka powinna przeliczać przychody oraz koszty zapłacone lub uzyskane w Senegalu na złote polskie,
• sposobu ujmowania w rozliczeniu rocznym w Polsce podatku dochodowego związanego z działalnością Oddziału, a w szczególności prawa do ujmowania w rozliczeniu podatkowym jedynie podatku dochodowego dotyczącego tego roku zapłaconego w Senegalu.
  
  

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 października 2019 r. znak 0115-KDIT1-2.4012. 484.2019.2.AW, 0111-KDIB1-2.4010.340.2019.1.AW.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku):

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką lub Wnioskodawcą) utworzyła oddział w Senegalu (zwany dalej Oddział). Oddział w Senegalu został zarejestrowany we właściwym organie administracyjnym, posiada odrębny od polskiego numer identyfikacji podatkowej oraz jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Oddział w Senegalu nie składa deklaracji VAT na terytorium Polski. Informacja o rejestracji oddziału znajduje się również we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego. Oddział w Senegalu stanowi zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oddział w Senegalu funkcjonuje od maja 2018 r. Wnioskodawca zamierza utrzymywać działalność oddziału stale, do czasu opłacalności ekonomicznej tego przedsięwzięcia.

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż wydobytych fosforytów. Główna umowa handlowa dotycząca wydobycia fosforytów zawarta jest pomiędzy polską spółką z o.o. a podmiotem z Senegalu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Senegalu za pośrednictwem Oddziału, który jest zarejestrowany również w tym Państwie.

Sprzedaż fosforytów odbywa się na podstawie zawartej umowy między Wnioskodawcą a podmiotem X, będącym spółką prawa handlowego w Szwajcarii.

Spółka odpowiedzialna jest za część administracyjną, w szczególności za kontakt z kontrahentem, wystawianie faktur, windykację należności, podejmowanie decyzji co do całokształtu prowadzonej działalności gospodarczej.

Oddział w Senegalu odpowiada za część operacyjną, w szczególności polegającą na: zlecaniu dokonywania badań geologicznych, typowania miejsc dokonywania wydobycia, nadzoru nad wydobyciem, organizację przesiewania i suszenia, transportu, nadzór nad magazynowaniem towaru w porcie, nad jego załadunkiem, a także poszukiwaniem nowych partnerów biznesowych. Oddział w Senegalu zatrudnia w tym celu ok. 10 osób.

Oddział w Senegalu ponosi szereg wydatków, które podlegają zaewidencjonowaniu w księgach zgodnie z prawem senegalskim. Na podstawie prowadzonej ewidencji dokonywane jest wyliczenie należnego podatku (będącego podatkiem o podobnym charakterze do podatku dochodowego od osób prawnych), dokonuje również rozliczeń podatku nakładanym na terytorium Senegalu o podobnym charakterze do podatku od towarów i usług/podatku od wartości dodanej.

Z uwagi na brak umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartego pomiędzy Polską a Senegalem Spółka prosi o potwierdzenie, iż do ustalenia podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym powinna uwzględnić przychody i koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością przez Spółkę powiększone o przychody i koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów prawa podatkowego występującego w Senegalu. Równocześnie zapłacony podatek w Senegalu będący odpowiednikiem podatku dochodowego od osób prawnych obowiązującego w Polsce będzie podlegał odliczeniu od podatku należnego przypadającego do zapłaty w Polsce, pod warunkiem otrzymania potwierdzenia jego zapłaty w Senegalu.

(…)

Oddział w Senegalu nie dokonuje sprzedaży na terytorium Senegalu, Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży na sprzedaż fosforytów i dokonuje ich rozliczenia w składanych deklaracjach w Polsce.

Wnioskodawca i Oddział dokonywać będą zakupów dla potrzeb funkcjonowania oddziału, wśród usług nabywanych wymienić należy: usługi transportowe, załadunek na statek, opłaty celne, usługi podwykonawcy w zakresie wydobycia fosforytów. Ww. usługi nabywane są od podatników na terytorium Senegalu i tam posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Ww. wydatki dokumentowane są fakturami wystawionymi przez podmioty senegalskie

Decyzje biznesowe podejmowane w zakresie oddziału są podejmowane w Oddziale.

Oddział posiada własne zaplecze techniczne, które cechuje:

• stałość działań: prowadzona działalność opiera się o pracowników, którzy pracują w oparciu o umowy o pracę lub umowy zlecenia, posiada poza pracownikami technicznymi również zaplecze księgowe i finansowe,
• w miejscu działania są pracownicy, których cechuje niezależność operacyjna,
• zasoby ludzkie są wystarczające do prowadzonej działalności gospodarczej w kontekście dokonania dostawy towarów i wyświadczenia usług.

Działalność oddziału wykonywana jest przy użyciu tego zaplecza technicznego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Spółka podała nazwy i numery NIP kontrahentów oraz informację dotyczącą wskazania krajów jurysdykcji podatkowej, które wydały numery NIP.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Według jakiego kursu Spółka powinna przeliczać przychody, koszty oraz podatki zapłacone lub uzyskane w Senegalu na złote polskie? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2).
2. W jaki sposób Spółka powinna ująć w rozliczeniu rocznym w Polsce podatek dochodowy związany z działalnością Oddziału, a w szczególności czy Spółka ma prawo ująć w rozliczeniu podatkowym jedynie podatek dochodowy dotyczący tego roku zapłacony w Senegalu, tj. czy prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu rocznym w Polsce za rok 2019 przysługuje jedynie w zakresie podatku należnego i zapłaconego w Senegalu za rok 2019? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3 – ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Odnośnie kwestii dotyczącej stosowania odpowiedniego kursu po jakim Spółka powinna przeliczać przychody, koszty oraz podatki zapłacone lub uzyskane w Senegalu wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Podobnie art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ad 2.

Biorąc pod uwagę, że dochody (przychody) osiągnięte za granicą łączy się z dochodami (przychodami) osiągniętymi na terytorium RP w rozliczeniu za dany rok podatkowy, Spółka przy rozliczeniu podatku dochodowego za dany rok podatkowy uwzględniać powinna wszystkie przychody i koszty przypisane temu Oddziałowi i kształtujące dochód tego Oddziału stanowiący podstawę opodatkowania w państwie Oddziału, a w konsekwencji i podatek należny za ten rok podatkowy faktycznie zapłacony na terytorium Republiki Senegalu przed rozliczeniem danego roku podatkowego na terytorium Polski.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 8 ustawy określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2 oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą poprzez Oddział w Senegalu z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ustalenie podstawy opodatkowania Wnioskodawcy powinno zatem być dokonane na podstawie ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej także: updop) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 zd. 1 tej ustawy jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W wyżej powołanym przepisie prawodawca odwołuje się do pojęcia dochodu przez który rozumie nadwyżkę sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 updop, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powołane przepisy wskazują na konieczność przeliczenia osiągniętych za granicą przychodów i poniesionych kosztów ich uzyskania na złote wg kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu/poniesienia kosztu. W analogiczny sposób rozwiązana została w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych również – będąca przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy – kwestia przeliczenia zapłaconego w obcym państwie podatku. Zapłacony w obcym państwie podatek od dochodu za granicą dochodu przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku. Stanowi o tym art. 20 ust. 8 updop.

Stanowisko Spółki objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 jest zatem prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, że art. 20 ust. 8 updop dotyczy sytuacji, gdy zapłacony za granicą podatek podlega w Polsce odliczeniu na podstawie przepisu updop, jakim jest art. 20 ust. 1 zd. 2.

Powyższa konstatacja wynika wprost z brzmienia art. 20 ust. 8 updop, który stanowi, że określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

Jak wcześniej wskazano polski ustawodawca, w art. 20 ust. 1 zd. 2 updop, dopuszcza możliwość odliczenia, od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w obcym państwie, przy założeniu, że kwota odliczenia nie przekroczy tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższe uprawnienie jest jednak ograniczone przez brzmienie art. 22b updop, który stanowi, że zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Jak z powyższego wynika, możliwość odliczenia zapłaconego w obcym państwie podatku od dochodów tam osiągniętych jest możliwa pod warunkiem, że pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a tym obcym państwem została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inna umowa międzynarodowa, na podstawie której organ podatkowy może uzyskać informacje podatkowe od organu podatkowego obcego państwa.

Istotą bowiem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub podobnych ratyfikowanych umów międzynarodowych jest nie tylko ułatwianie ustalenia właściwiej rezydencji podatkowej, ale przede wszystkim uprawnienie państwa, które jest źródłem dochodów nierezydenta, do opodatkowania tylko ściśle wskazanych kategorii dochodu. Brak takiej umowy wyklucza możliwość zastosowania odliczenia podatku zapłaconego w innym państwie, gdyż sprzeciwia się temu powołana wcześniej regulacja art. 22b updop pozwalająca na takie odliczenie wyłącznie pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany. W sytuacji gdy administracja podatkowa Rzeczpospolitej Polskiej nie ma możliwości uzyskania danych informacji w oparciu o istniejącą podstawę prawną w postaci stosownej umowy, ustawodawca nie daje również możliwości odliczenia podatku zapłaconego w państwie, z którym Rzeczpospolitej Polskiej taka umowa nie łączy.

Jak wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca, pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Senegalu nie została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania należy zatem ustalić, czy zawarta została inna niż o unikaniu podwójnego opodatkowania umowa międzynarodowa. Wykaz tych umów został opublikowany na stronach Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www.podatki.gov.pl/podatkowa-wspolpraca-miedzynarodowa/wykaz-umow-o-wymianie-informacji-w-sprawach-podatkowych/.

Z wykazu tego wynika, że pomiędzy Polską a Senegalem nie została zawarta umowa dotycząca wymiany informacji w sprawach podatkowych.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy iż Spółka „(…) przy rozliczeniu uwzględnić powinna wszystkie przychody i koszty przypisane temu Oddziałowi, a w konsekwencji i podatek należny za ten rok podatkowy faktycznie zapłacony na terytorium Republiki Senegalu przed rozliczeniem danego roku podatkowego na terytorium Polski” (stanowisko dotyczące zakresu pytania oznaczonego we wniosku numerem 3) – jest nieprawidłowe, gdyż powołane wcześniej i mające zastosowanie w sprawie przepisy nie pozwalają na odliczenie podatku zapłaconego w obcym państwie od podatku należnego obliczonego od łącznych dochodów osiągniętych przez Spółkę w roku podatkowym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.