Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.446.2019.2.IP
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów towarów i/lub usług dokonywanych w związku z realizacją projektu (…) z uwagi na zmianę przeznaczenia infrastruktury edukacyjno-badawczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT naliczonego od zakupów towarów i/lub usług dokonywanych w związku z realizacją projektu (…) z uwagi na zmianę przeznaczenia infrastruktury edukacyjno-badawczej. Wniosek uzupełniono w dniu 21 października 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest publiczną szkołą wyższą działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669). Uczelnia jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Uczelni obejmuje zarówno obszar podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak również obszar niepodlegający opodatkowaniu oraz zwolniony z opodatkowania. Działalność statutowa, niepodlegająca opodatkowaniu, to przede wszystkim dydaktyka i badania naukowe finansowane z dotacji. Odpłatna działalność to głównie usługi edukacyjne, które korzystają ze zwolnienia od podatku (opłata na studiach niestacjonarnych, podyplomowych, itp.). Uczelnia prowadzi również działalność opodatkowaną podatkiem od towarów usług, polegającą na wynajmie lokali, badaniach wykonywanych na zlecenie na infrastrukturze nie podlegającej rygorom przepisów wspólnotowych. Uczelnia rozlicza podatek VAT proporcją wyliczoną zgodnie z zasadami zawartymi w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie obrotu osiągniętego w 2018 r., która wynosi 41% i odlicza podatek VAT na zasadach przyporządkowania zakupów do sprzedaży opodatkowanej. W 2017 r. Uczelnia odlicza również podatek VAT „prewskaźnikiem”, który wynosi 21%.

Wnioskodawca w latach 2008-2013 realizowała projekt (…) współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Rozwój Polski 2007-2013, Oś priorytetowa (…). Wydatki kwalifikowalne przedmiotowego projektu zostały sfinansowane w wysokości 85% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i w 15% z budżetu państwa. Dofinasowanie przekazywane było w formie zaliczek na poczet przyszłych wydatków oraz refundacji poniesionych kosztów na podstawie składanych wniosków o płatność zawierających zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki związane z realizacją projektu.

Przedmiotem projektu była modernizacja oraz rozbudowa infrastruktury edukacyjno-badawczej Wnioskodawcy. Projekt (...) obejmował modernizację funkcjonalno-użytkową czterech budynków dydaktycznych wraz z łącznikami, a także budowę nowej wielofunkcyjnej auli wykładowej wraz z łącznikiem do budynku dydaktycznego D i zagospodarowaniem terenu. Równoległym elementem projektu była modernizacja i rozbudowa bazy laboratoryjnej obejmująca sprzęt naukowo-badawczy oraz dostosowawcze prace budowlane w sześciu laboratoriach, których działalność ukierunkowana jest zarówno na potrzeby naukowo-dydaktyczne Uczelni, jak i na dostosowanie badań naukowych do potrzeb gospodarki oraz upowszechniania wiedzy o prowadzonych badaniach na potrzeby przemysłu. W wyniku realizacji projektu (...) wybudowano obiekty infrastruktury szkół wyższych o łącznej powierzchni 1 640,67 m³, dokonano przebudowy/ modernizacji obiektów infrastruktury szkół wyższych o łącznej powierzchni 37 724,05 m², doposażono łącznie (…) laboratoriów Uczelni w aparaturę naukowo-badawczą (…). Doposażone w wyniku realizacji Projektu Laboratoria umożliwiły podniesienie jakości kształcenia głównie pod kątem prowadzenia zajęć laboratoryjnych oraz prowadzenie wysokiej jakości prac badawczych mających kluczowe znaczenie dla rozwoju kadry badawczo-dydaktycznej Uczelni i tym samym dla gospodarki opartej na wiedzy.

W ramach zrealizowanego projektu (...) dokonano zakupów następujących towarów i usług:

• zakupy dotyczące budowy nowej auli wielofunkcyjnej (przyjęto na stan majątkowy Uczelni w 2010 r.);
• zakupy dotyczące modernizacji budynków dydaktycznych A, B, C i D (przyjęto na stan majątkowy Uczelni w latach 2009-2012);
• zakupy sprzętu laboratoryjnego do laboratoriów (przyjęto na stan majątkowy Uczelni jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej powyżej 15000,00 zł, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej poniżej 15000,00 zł, wyposażenie).
  
  

Zakupiona w ramach projektu (...) aparatura oraz wartości niematerialne i prawne zostały zaliczone do środków trwałych, a odpisów amortyzacyjnych dokonywano zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Dotychczas składniki majątkowe, zakupione w ramach projektu (...), przeznaczone były do prac związanych z realizacją:

• działalności statutowej badawczej Uczelni, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• działalności statutowej dydaktycznej Uczelni, która jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
  
  

W poniesionych w ramach projektu wydatkach m.in. na aparaturę naukowo-badawczą urządzenia laboratoryjne, promocję, roboty budowlane uwzględniono podatek VAT. Przedmiotowy projekt nie zalicza się do projektów generujących dochód. Zakupiona w ramach przedmiotowego projektu aparatura naukowo-badawcza, sprzęt laboratoryjny oraz wybudowana i wyremontowana infrastruktura dydaktyczna nie były dotychczas wykorzystywane przez Uczelnię do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu wspólnotowym. Infrastruktura projektu jest wykorzystywana w sposób ciągły do celów statutowych, tj. prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz badań naukowych. Głównymi użytkownikami nowo wybudowanej i zmodernizowanej infrastruktury dydaktycznej i zakupionej w wyniku realizacji projektu aparatury naukowo-badawczej są studenci oraz pracownicy Wnioskodawcy, a w szczególności pracownicy badawczo-dydaktyczni Uczelni i pracownicy techniczni obsługujący doposażone laboratoria.

Uczelnia, jako Wnioskodawca, przystępując do realizacji projektu przyjęła założenie, że powstałe w wyniku realizacji projektu składniki majątkowe służyć będą głównie podniesieniu jakości kształcenia, w tym działalności naukowo-badawczej stanowiącej jeden z celów statutowych Uczelni, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Założenie to było zgodne z wytycznymi Instytucji Pośredniczącej, w ramach których infrastruktura nabyta w ramach projektu przed zmianą Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 8 października 2008 r. w sprawie udzielania przez PARP pomocy finansowej w ramach PROW 2007-2013 (Dz. U. 2014 r., poz. 138, z późn. zm.) nie mogła być wykorzystywana do czynności opodatkowanych, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej.

Podczas realizacji projektu oraz po jego zakończeniu Wnioskodawca nie osiągał przychodów z tytułu wykorzystywania do celów komercyjnych zakupionej w projekcie aparatury naukowo-badawczej, czy też wybudowanej/zmodernizowanej infrastruktury dydaktycznej. Zakupy dokonane w wyniku realizacji projektu służyły jedynie Wnioskodawcy do celów prowadzenia działalności dydaktycznej i naukowo-badawczej wynikających z celów statutowych podmiotu. Uczelnia nie korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupów zrealizowanych w ramach ww. projektu.

W marcu 2016 r. Beneficjenci projektów zrealizowanych w ramach Działania (…) PO RPW 2007-2013, w tym Wnioskodawca, otrzymali od PARP (Instytucji Pośredniczącej) pismo znak (…) informujące Beneficjentów ww. działania o rozpoczęciu przez Instytucję Zarządzającą PO RPW prac legislacyjnych, których celem jest nowelizacja przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dn. 8 października 2008 r. w sprawie udzielenia przez PARP pomocy finansowej w ramach PO RPW 2007-2013 (Dz. U. nr 187, poz. 1152). Przedmiotowa nowelizacja ma umożliwić Beneficjentom, którzy otrzymali wsparcie niebędące pomocą publiczną, m.in. prowadzenie działalności gospodarczej w ograniczonym zakresie (tzw. pomocniczej działalności gospodarczej), tj. wykorzystanie maksymalnie do 20% wydajności infrastruktury projektu. Następnie w grudniu 2016 r. kolejnym pismem skierowanym do Beneficjentów projektów z Działań (…) PO RPW 2007-2013, Instytucja Pośrednicząca – PARP poprosiła o udzielenie odpowiedzi odnośnie zainteresowania Beneficjentów rozpoczęciem prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej na infrastrukturze zakupionej i wytworzonej w wyniku ww. działań.

W odniesieniu do powyższego ustalono, że Beneficjent projektu (...) – Wnioskodawca – będzie zainteresowany wykorzystaniem infrastruktury zakupionej w ramach projektu do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej, o czym poinformowano Instytucję Pośredniczącą – PARP.

Zgodnie z instrukcją Instytucji Pośredniczącej, do uwolnienia pomocniczej działalności gospodarczej niezbędne jest aneksowanie umowy o dofinansowanie, którego podstawą jest m.in. aktualizacja wniosku o dofinansowanie, oświadczenie beneficjenta o zachowaniu celów projektu z celami zaktualizowanymi we wniosku o dofinansowanie, z uwzględnieniem wykorzystania ściśle określonych składników majątku do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej, zaktualizowana analiza finansowa, metodyka wydajności infrastruktury projektu oraz indywidualna interpretacja Krajowej Informacji Skarbowej.

Pismem z dnia 8 października 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.446.2019.1.IP tutejszy organ wezwał Zainteresowanego o doprecyzowanie opisu sprawy o następujące informacje:

1. Czy na etapie realizacji projektu (…) Wnioskodawca przewidywał wykorzystanie efektów projektu objętych zakresem pytania do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?
2. Na kogo wystawiane były faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu?
3. Czy Wnioskodawca w okresie realizacji projektu, tj. w latach 2008-2013, był i czy nadal jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Należy wskazać od kiedy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?
4. Czy wybudowane/przebudowane/zmodernizowane w ramach przedmiotowego projektu „obiekty infrastruktury szkół wyższych”, zostały zaliczone przez Wnioskodawcę na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych podlegających amortyzacji?
5. Czy wartość początkowa poszczególnych „obiektów infrastruktury szkół wyższych” będących przedmiotem projektu, przekroczyła 15.000 zł?
6. Kiedy poszczególne – powstałe i zakupione w ramach realizacji przedmiotowego projektu – budynki, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały oddane do użytkowania? – należy podać dokładne daty.
7. Kiedy Wnioskodawca podjął decyzję o zmianie sposobu wykorzystania infrastruktury edukacyjno-badawczej będącej przedmiotem projektu?
8. W jaki sposób Wnioskodawca zamierza prowadzić „pomocniczą” działalność gospodarczą, tj. czy zakupione towary i usługi związane z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak, to należy jednoznacznie wskazać, jakie będą to czynności oraz od kiedy Wnioskodawca prowadzić będzie „pomocniczą” działalność gospodarczą?
9. Jednoznaczne wskazanie do wykonywania jakich czynności będzie służyła Wnioskodawcy infrastruktura edukacyjno-badawcza będąca przedmiotem projektu, po zmianie sposobu jej wykorzystania, tj. czy do czynności:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
   2. zwolnionych od opodatkowania,
   3. niepodlegających opodatkowaniu VAT?
   
   

W piśmie z dnia 16 października 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. Na etapie realizacji projektu (…) Uczelnia nie przewidywała wykorzystania efektów projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
2. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu były wystawiane na Wnioskodawcę.
3. Uczelnia była i nadal jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 24 czerwca 1993 r. oraz VAT-UE od 6 maja 2004 r.
4. Wybudowane/przebudowane/zmodernizowane w ramach projektu „obiekty infrastruktury szkół wyższych” zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji, jak również umorzeniu (dotyczy zwiększeń wartości budynków dydaktycznych).
5. Wartość początkowa poszczególnych „obiektów infrastruktury szkół wyższych” będących przedmiotem projektu przekroczyła 15.000 zł. Natomiast zakupiono również w ramach projektu środki trwałe o wartości powyżej 3.500 zł.
6. Zestawienie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych z datą przyjęcia na stan majątkowy Uczelni.
   (…)
7. Decyzja została podjęta w 2018 r.
8. Zakupione towary i usługi związane z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług takich jak: prace usługowo-badawcze dla przemysłu. Planowana data rozpoczęcia pomocniczej działalności gospodarczej to styczeń 2020 r., tj. po zakończeniu amortyzacji infrastruktury edukacyjno-badawczej.
9. Infrastruktura edukacyjno-badawcza będąca przedmiotem projektu, po zmianie sposobu jej wykorzystania, będzie służyła do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (z wykorzystaniem do 20% wydajności aparatury), zwolnionych od opodatkowania oraz niepodlegających opodatkowaniu VAT (prace statutowe).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że beneficjent projektu (...) – Wnioskodawca – jest zainteresowany wykorzystaniem infrastruktury zakupionej w ramach projektu do prowadzenia pomocniczej działalności gospodarczej, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów towarów lub usług dokonanych w trakcie trwania projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie korzystał on z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupów zrealizowanych w ramach projektu (...), gdyż w momencie nabycia towarów i/lub usług zamiarem Uczelni nie było wykorzystywanie nabytych towarów lub usług do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, Uczelni nie przysługuje w żadnym momencie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu staje się wymagalny. Późniejsza zmiana przeznaczenia przedmiotowych towarów lub usług z działalności nie dającej prawa do odliczenia na działalność dającą takie prawo, nie będzie skutkowała dla podatnika nabyciem prawa do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji, gdy podatnik równocześnie wykonuje działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tzn. opodatkowaną VAT lub zwolnioną od podatku i działalność niepodlegającą temu podatkowi, czyli nienależącą do zakresu stosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, odliczenie podatku naliczonego od wydatków poniesionych przez podatnika jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności podlegającej VAT w rozumieniu Dyrektywy 2006/112/WE (przykładowo pkt 30-31 wyroku TSUE w sprawie C-437/06, pkt 39 wyroku TSUE w sprawie C-515/07). W polskich przepisach powyższe ma odzwierciedlenie głównie w art. 86 ust. 1, w powiązaniu z art. 86 ust. 7b ustawy.

Natomiast w pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim podmiot występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych a odliczenia dokonał podatnik podatku od towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 7b ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Z kolei, od dnia 1 stycznia 2016 r. powyższy przepis obwiązuje w następującym brzmieniu: w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przy czym, przez wytworzenie nieruchomości – stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy – rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy ma zastosowanie do nieruchomości nabytych lub wytworzonych po dniu 1 stycznia 2011 r. i wykorzystywanych zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i poza nią. W tej sytuacji bowiem odliczenia podatku należy dokonać w zgodzie z cyt. art. 86 ust. 7b ustawy.

Zatem powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość zostanie lub została wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność.

Z kolei, zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r., w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 90a ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Sytuacja, w której powstanie konieczność korekty, to przypadek, w którym – w okresie trwania korekty – zmieni się stopień wykorzystywania nieruchomości, bądź w odniesieniu do celów prywatnych lub niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bądź w odniesieniu do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 i art. 91 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 – na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy – ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 90 ust. 4, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Przepisy zawarte w art. 90 ustawy regulują kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku. Przepis art. 90 ustawy określa dla ww. sytuacji zasady proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego w ciągu roku podatkowego na podstawie obrotów osiągniętych w poprzednim roku podatkowym.

Z kolei, przepisy zawarte w art. 91 ustawy wprowadzają regułę ostatecznego rozliczenia podatku naliczonego za dany rok podatkowy w sytuacji, gdy odliczenia dokonano na podstawie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, a ponadto regulują kwestię odliczenia podatku w przypadku, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub w przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

I tak, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi przepis art. 91 ust. 3 ustawy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty – art. 91 ust. 4 ustawy.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług (zmiany przeznaczenia), tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wykorzystanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 605, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą nowelizującą – do ustawy dodane zostały m.in. przepisy art. 86 ust. 2a-2h.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z art. 86 ust. 2b ustawy wynika, że sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane (art. 86 ust. 2c ustawy):

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Z kolei z art. 86 ust. 2e ustawy wynika, że podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne (art. 86 ust. 2f ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. dokonano również zmiany przepisów art. 90a ust. 1 ustawy – zdanie pierwsze oraz dodano art. 90c ustawy.

Z przepisu art. 90a ust. 1 ustawy zdanie pierwsze, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., wynika, że w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu.

Stosownie natomiast do treści art. 90c ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r.:

1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku, gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
   
   

Dodatkowo ustawodawca wskazał w art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej, że przepis art. 90c ustawy wymienionej w art. 1 ma zastosowanie do towarów i usług nabytych od dnia 1 stycznia 2016 r.

Natomiast art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, że w przypadku nakładów poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, do których miał zastosowanie art. 90a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, korekty kwoty podatku naliczonego w pozostałym jej okresie dokonuje się na zasadach określonych w art. 90c wymienionym w art. 1 ustawy nowelizującej.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy w związku z decyzją o zmianie sposobu wykorzystania infrastruktury edukacyjno-badawczej przebudowanej/zmodernizowanej/zakupionej w ramach realizacji projektu (…) przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów lub usług dokonanych w trakcie trwania projektu.

Z opisu sprawy wynika, że na etapie realizacji projektu Zainteresowany nie przewidywał wykorzystania efektów tego projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dotychczas – jak wskazał Wnioskodawca – składniki majątkowe, zakupione w ramach ww. projektu, przeznaczone były do prac związanych z realizacją: działalności statutowej badawczej Uczelni, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz działalności statutowej dydaktycznej Uczelni, która jest zwolniona od podatku VAT. Zatem, zakupiona w ramach przedmiotowego projektu aparatura naukowo-badawcza, sprzęt laboratoryjny oraz wybudowana i wyremontowana infrastruktura dydaktyczna nie były dotychczas wykorzystywane przez Uczelnię do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Głównymi użytkownikami nowo wybudowanej i zmodernizowanej infrastruktury dydaktycznej i zakupionej w wyniku realizacji projektu aparatury naukowo-badawczej są studenci oraz pracownicy Wnioskodawcy, a w szczególności pracownicy badawczo-dydaktyczni Uczelni i pracownicy techniczni obsługujący doposażone laboratoria.

Powtórzyć w tym miejscu należy, że uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Skoro zatem w rozpatrywanej sprawie infrastruktura nabyta/zmodernizowana/rozbudowana w wyniku realizacji opisanego projektu bezpośrednio po oddaniu do użytkowania była wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem, to nie został spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy.

Z tych też względów, pomimo wykorzystania nieruchomości zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej (jednak zwolnionej od podatku), jak i innych celów (czynności niepodlegające opodatkowaniu), Wnioskodawcy nie przysługiwało uprawnienie do odliczenia części podatku na zasadach wynikających z art. 86 ust. 7b, art. 90, art. 90a ustawy.

Jednakże obecnie Wnioskodawca planuje zmianę przeznaczenia powstałej w ramach projektu infrastruktury edukacyjno-badawczej i wykorzystywanie jej (poza czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu i zwolnionymi od podatku) również do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, takich jak prace usługowo-badawcze dla przemysłu. W związku z powyższym, od 2020 r., dojdzie do zmiany przeznaczenia nabytej/ zmodernizowanej/rozbudowanej i oddanej do użytkowania infrastruktury. Tym samym – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – Uczelnia będzie uprawniona do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego w drodze korekty na zasadach wynikających z art. 90c i art. 91, z uwzględnieniem art. 90 ustawy.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na zamierzoną zmianę przeznaczenia infrastruktury powstałej w ramach realizacji przedmiotowego projektu, poprzez wykorzystywanie jej także do czynności opodatkowanych podatkiem VAT – do czasu upływu okresu korekty – Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia poprzez korektę odpowiedniej części podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, jednakże wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług, w stosunku do których nie upłynął okres korekty określony w powołanych przepisach ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Uczelni nie przysługuje w żadnym momencie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, oceniono jako nieprawidłowe.

Informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.